Mag-log inShare
REVISED - CHAPTER 16 (Part I)
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 16 (Part II)
Staring at the blank ceiling of my room, I recalled what the result of my search in the web earlier. Hapon na ngayon at anumang oras ay darating na si Joshua para i-update na naman ako sa mga lesson namin. Sa susunod na araw pa ako papasok kaya hanggang bukas pa nya gagawin ang palagi nyang pagdalaw sa akin. Oras na pumasok ako ay alam kong makikita ko na naman madalas sina Shantall at Lyka na magkasama. At siguradong hindi ko na naman magugustuhan ang mga makikita ko, ewan ko ba pero yung nararamdaman ko ay hindi lang basta sa ayaw kong may kasamang iba ang kaibigan ko. There was something more. Something more na pilit ko ring hindi pinapansin. Kaya nga nag-search ako patungkol sa sinasabi nilang LGBTQ+ at mas lalo lang nagpagulo sa akin ang mga nabasa ko. Kasabay ng pananaliksik ko ay binuksan ko rin ang posibilidada na maaring may gusto nga ako kay Shantall. Sa pananaliksik ko ay kailangan kong maging bukas sa mga bagay na mahahanap ko pero hindi d
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 17
"Shantall, anong ginagawa mo dito?" hindi makapaniwalang tanong ko. There was a part of me na umaasa na sana ay narito sya para sa akin. Shock was written on her face, hindi nya inaasahang ako ang sasalubong sa kanila ni Joshua. I looked at the latter who was just smiling at me at hindi man lang nag-atubiling linawin ang isipan ko. Magkasama ba sila? Ilang segundo kaming nabalot ng katahimikan nang mga sandaling iyon. Until Shantall finally recovered and cleared her throat. All the hopes in me shattered when she answered why was she here. "Wala kasing tao sa bahay. Nandito daw si Lola Cariña eh, kaya nagpunta ako dito para sunduin sya." sagot nito. Napakurap ako ng ilang beses sa isinagot nya at wala sa sariling tumango. Pagkatapos ay bumuntong hininga ako at inanyayahan silang pumasok. Agad na dumiretso si Shantall sa loob at hindi na ako muling tinapunan pa ng tingin, samantalang si Joshua ay nakangiting tumingin sa akin at bumati. "Kamusta ka? Na-miss kita," Dahil doon ay nap
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 18
Tahimik lang ako habang naglalaro sa isipan ko ang sinabi ni Joshua kanina. Disoras na ng gabi, bawal sa akin ang magpuyat at may pasok na bukas kaya naman dapat ay tulog na ako, pero heto ako at iniisip ang sinabi ni Joshua. Shantall was pertaining to what they were believing, na may gusto ako sa kanya, na nagkakagusto ako sa kapwa ko babae. Sinasabi rin sa kanya nina Lyka na lagi daw akong nagsusumbong kay Tita Lucile kaya palagi ring napapagalitan si Shantall. Hindi naman ako nagsusumbong, si Tita Lucile ang kusang lumalapit sa akin para magtanong at ayoko namang magsinungaling sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba ang meron at ganun na lang ako kagustong siraan nina Lyka kay Shantall. As far as I can remember, wala naman akong masamang ginawa sa kanya o sa kanila. When I asked Joshua for his insight, maging sya ay walang ideya at iniisip na baka dahil lang sa inggit. But what they are doing now is too much for a simple envy. Ngunit wala na rin naman akong ibang maisip na dahilan k
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 19
"Kyline?" "Ayoko munang lumabas, ma. Hayaan nyo muna ako." Nagpapasalamat ako nang hindi na muling nakarinig pa ng katok matapos kong sabihin yon. Though I know they wanted to talk to me about the further tests that Dr. Jimenez is talking about. Magmula nang malaman ko ang resulta ng tests at malaman ang kalagayan ko ay hindi na nila ako naka-usap kahit pa ng dumating na si papa. Kinulong ko ang sarili ko sa kwarto ayaw kumausap ng ninoman. I wanted to think, though my mind was blank at hindi makapag-isip ng maayos dahil sa napakaraming katanungan sa isipan ko. Bakit ako nagkasakit ng ganito? Anong gagawin namin ngayon? Saan kami kukuha ng pampa-gamot gayong alam kong hindi basta-basta ang gastos sa pagpapagamot ng ganitong sakit. Bumuntong hininga ako nang hindi ako makakuha ng maayos na sagot dahil maski sarili ko ay hindi rin alam. Ngayon, dumagdag na naman ito sa iisipin ko. Hindi pa nga tapos yung kay Shantall, ito na naman. Kailan ba ako matatapos sa problema? Since this
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 20
And it all began. Kahit pumapasok pa rin ako sa school ay may mga araw na umaabsent ako para gawin ang mga test na kailangan pang gawin sa akin para makumpirma ang lagay ko at kung gaano na kalala ang Leukemia ko. I have also researched about it at hindi biro ang pagkakaroon ng ganitong sakit, lalo na ang gastos sa pagpapagamot. Ngayon ay umiisip na ako ng mga paraan kung paano ako makakatulong sa mga gagastusin namin sa pagpapagamot ko. Ngayon pa lang na puro tests ang ginagawa sa akin ay hindi na biro ang ginagastos namin, lalo na at marami na rin gamot ang nireseta sa akin at hindi biro ang presyo ng mga ito. Pwede ng ibili ng isang kilong bigas ang presyo ng isang piraso. Alam kong unti-unti, hindi man sabihin sa akin nina mama at papa ay nababahala na rin sila sa pagkukuhanan ng gastusin namin. Idagdag pa na nag-aaral ako at dagdag pa sa gastos ang baon ko araw-araw. Gusto ko sanang maghanap ng part time job pero hindi nila ako pinayagan. May sakit na nga raw ako, bakit pa ako m
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 21
"May sakit ka?" Tulala akong napatingin sa kanya matapos nyang tanungin yon. Hindi ako nakasagot at ilang segundong walang imik habang nakatingin lamang kay Shantall na hawak ang braso ko. Hindi na iyon kasing higpit ng kanina at kung gugustuhin ko ay makakawala ako sa kanya. Ngunit sa hindi malamang dahilan ay ayaw kong kumawala. Siguro ay dahil sa loob ko, sa ganitong paraan ay gusto kong maramdaman muli ang hawak nya kahit pa nga dahil lang may gusto syang malaman. May iilang ala-ala mula noong mga bata pa kami na ganitong hawak nya rin ang braso ko. Iyon ang mga panahon na napaka-clingy pa sa akin ni Shantall at ayaw nyang nagkakahiwalay kami. "Kyline, tinatanong kita." ulit nito. Doon lamang ako bumalik sa ulirat at ilang beses na napakurap. "A-ano? No, hindi, wala." magkakasunod na sagot ko. "Wala akong sakit—" "Eh, ano yung sinasabi nina ma'am Angie?" Napapikit ako ng mariin at pigil ko ang bumuntong hininga. Pilit kong pinapagana ang utak ko para makapaghanap ng maisasag
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 22 (Part I)
Nang buong gabing iyon ay hindi ako nakatulog at tulala lang na nakatitig sa kisame, nag-iisip kung ano ang magiging resulta ng mga test. Although confirmation na lang naman ang kailangan at nasabi na ng doctor ko na may sakit nga ako, mayroon pa ring parte sa akin na humihiling na sana ay nagkamali lang sila. Because honestly, I am afraid. If this is a dream, ipinagdarasal ko na sana ay magising na ako. Hindi maganda ang mga nangyayari simula pa noong pasukan, it is like everything was turning upside down and I don't know when would it end o kung matatapos pa ba ito. Sa sobrang pag-iisip ko ay hindi ko na namalayan ang oras, hindi ko na rin namalayan na nakatulog na pala ako nang magising ay masakit ang ulo ko dahil sa puyat. Gayunpaman ay hindi ko sinabi yon kahit kanino at pumasok ng school ng walang gana.----- Mabilis na lumipas ang mga araw at dahil sa dami ng ginagawa namin at school requirements na kailangang asikasuhin, pati na ang booth namin at ibang activities na kailang
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 22 (Part II)
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko nang magtama ang mga mata naming dalawa. Mabilis din syang umiwas ng tingin habang napapailing-iling at hindi na tumingin pang muli sa akin pagkatapos non. Pero minsan ay nararamdaman ko na parang may nakatingin sa akin. Ganunpaman ay pinili kong huwag maapektuhan sa kanya lalo na't kasama nya sina Lyka na alam kong natutuwa rin kapag nakikitang naapektuhan ako sa kanila. Kaya naman bumuntong hininga ako saka bumalik sa pagche-cheer kay Joshua na mukhang magiging MVP nila dahil madalas na sya ang nakaka-shoot ng bola. I tried to be the unbothered queen as the game goes on, ngunit hindi ko pa rin maiwasang maging unkomportable kahit papaano. Pinipilit ko na lang na maging okay talaga at huwag pansinin sina Shantall at Lyka na ngayon ay sumisigaw na rin sa kabilang bleachers. Malakas ang sigaw ni Shantall at may hawak pang banner na prinint na may pangalan ng isang player mula sa team ng grade 12. Nagtataka man ay ikinibit balikat ko na lang y
Pinakabagong kabanata
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 47
Shantalla Carin Alvuero Mabilis kong sinundan si Kyline nang makita kong nagpunta sya sa direksyon ng cr. Hindi ako nagpahalata sa kanya at pasimpleng sumunod. Nang madako ang tingin ko sa teacher ko ay pasimple nya akong pinaningkitan ng mata dahil sa ginagawa ko ngunit hindi ko sya pinansin. Hindi na baleng mapagalitan ako mamaya. At least, wala na akong aalalahanin na grades na maaring maapektuhan dito sa ginagawa ko o na baka ma-guidance ako. I am now graduated from high school. Nang makarating na sya sa comfort room ay hinayaan ko muna syang magtagal ng kaunti sa loob bago ako sumunod. Nang makapasok ako ay matiim syang nakatingin sa tissue na may bahid ng dugo at alam kong galing iyon sa ilong nya dahil namumula din ito. Tahimik akong napasinghap dahil alam kong napansin nya rin na hindi na katulad ng natural na dugo ang dugong naroon. Hindi kagaya ng ibang dugo na malapot at mapula, ang sa kanya ay malabo at animo'y
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 47
CHAPTER 47 "Ate, kapalan mo ng kaunti, ah? Dapat maganda ako sa graduation ni Shantall. Magpapa-picture pa kami nyan eh. Ayoko namang pangit at maputla ako sa picture namin ngayong graduation nya." Ngumiti si ate at tahimik na sinunod ang hiling ko. Muli nyang binuksan ang liquid foundation at sinimulang kapalan ang layer sa mukha ko habang ako naman ay tahimik lang na pinanood sya sa ginagawa nya. Kung hindi ako nagkasakit, siguradong ganito rin ang eksena namin. Iyon nga lang ay siguradong ganado sya dahil excited sya sa nalalapit kong graduation, hindi katulad nito na kitang-kita ko ang pagpipigil nya ng luha. Maging ang ibang kasama ko dito sa bahay, ramdam ko ang pagpipigil nila ng mga emosyon nila sa bawat araw na lumilipas. Hindi man nila ipakita sa akin, alam kong gaya ko ay nahihirapan din sila, nasasaktan. Simula nang ma-discharge ako sa ospital at maka-uwi dito sa bahay ay dumoble pa lalo ang pag-a
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 45
It has been days since I woke up. Ngayon ay mag-isa na naman ako dahil naging busy na naman sila sa kaniya-kaniya nilang buhay. Si mama ay sa business nya, patuloy itong lumalago at mas dumarami ang inoorder nya sa suplier dahil palaging mabilis maubos ang mga paninda. Kumuha na rin sya ng panibagong makakatulong sa kanya dahil hindi na talaga nya kaya ng mag-isa lang. Minsan ay tumutulong din sa kanya sina Shantall at Joshua. Ang mga ate at kuya ko naman ay patuloy sa paghahanap buhay para patuloy rin na makatulong sa pagtustos sa pagpapagamot ko. Ganun din si papa na ilang taon na lang ay magreretiro na. Kahit naman hindi na sya mag trabaho ay may sapat na ipon na sila ni mama para mabuhay na lang sa business. Sina Joshua at Shantall naman ay busy na sa nalalapit nilang gradution. Joshua will graduate high school as a valedictorian habang si Shantall ay with high honors. Masaya ako na hindi lang sila basta gagraduate ng high school,
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 44
Nahihirapan man, sa wakas ay nagawa ko ng buksan ang mga mata ko at igalaw ng kaunti ang mga daliri ko. Dahan-dahan sa una, hanggang sa maigalaw ko na rin ang dalawang kamay ko. Kaya naman ngayon, ang kaninang matiwasay na kwarto ay nagulo dahil abala silang lahat na tumawag ng doctor. At nang pumasok na si Dr. Jimenez ay saka lang sila nanahimik at hinintay ang sasabihin nya. Kumunot ang noo ko nang ipabuka nya ang bibig ko, saka ko lang nalaman na may tubo pala rito at halos masuka ako nang alisin nya. Pagkatapos ay ginawa nya ang usual routine nya kasama ang nurse, checking my vital signs and all that. "Maayos naman na po ang kalagayan nya sa ngayon, though we have to monitor her for the next 48 hours." rinig kong sabi nya kina mama. I am thankful na ngayon ay hindi nya na ako tinanong kung maayos lang ba ako o hindi. Unlike before na nagtatanong sya at napapaisip ako, doctor naman sya, dapat alam nya kung maayos ba ako o hindi.
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 43
Kyline Grace Del Rosario's Point of View The event was fun and worth a try. I enjoyed every minute I spent para makipagkuwentuhan sa mga kagaya ko na cancer survivors, and their stories were really inspiring. And though I got inspired to fight and to live, hindi ko pa rin maiwasan na isipin ay anytime mawawala ako dahil mas lalong lumalala ang pakiramdam ko bawat araw. Kagaya na lamang ngayon, kahit wala naman akong gaanong ginawa, nakipag-usap lang ako at nakipagtawanan, kumain ng kaunti. Pero ang nararamdaman ko ay parang tumakbo ako sa track and field buong maghapon at naubos ang buong lakas ko. Pakiramdam ko, sa isang pitik lang ay tutumba na ako. Nang makapasok ako sa kwarto ko dito sa ospital na naging bahay ko na ay gusto ko na agad mahiga at matulog, pero pinagpaghilamos pa ako nina mama kaya wala akong choice. Nang mahubad ko na lahat ang damit ko ay si
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 42
Shantalla Carin Alvuero's Point of View It has been a year and half since everything between me and my best friend settled. Naging maayos na ang set up naming dalawa, cool na rin ako sa nararamdaman nya sa akin na hindi naman dapat. Hindi na namin madalas pagtuonan ng pansin yon pero alam kong naroon pa rin naman. Hindi namin madalas pansinin ang negativity dahil alam naming hindi maganda yon lalo na sa sitwasyon ngayon. Sa mga buwan na lumipas, malaki ang ipinagbago ni Kyline. Namayat na sya, mas lalong namutla, at naglagas na rin ang buhok nya kaya naman naisipan nyang pagupitan na lang yon. Over the past months, mas lalo lang lumala ang cancer ni Kyline. Hindi umeepekto ang gamot sa kanya, umepekto man, mabagal ang progress nito at mababa ang chance na magapi ang cancer cells sa katawan nya dahil ayon kay Dr. Jimenez ay kumakalat na yon sa katawan nya at mabilis ang pagkalat nito.
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 41
After one year and a half... Tinitigan ko ang reflection ko sa salamin at pinuna kung gaano kalaki ang ipinagbago ko sa loob ng isang taon. Mas lalo akong namutla ngayon at hindi nakatulong ang maputi kong balat na itago yon, dumami rin ang mga pulang marka sa katawan ko o yung mga parang pasa, lalo na sa braso ko. Wala na rin ang medyo matambok kong pisngi na dati ay gustong-gustong kinukurot ng mga kakilala ko dahil daw ang cute at mapula-pula, malaki rin kasi ang ipinayat ko. Parang lumaki rin ang mata ko na dati ay medyo singkit, and the hospital gown I am wearing looks to big for me. Sa loob ng isang taon na pakikipaglaban ko sa cancer sa pamamagitan ng chemotheraphy ay hindi naging madali ang bawat araw ko, lalo na kapag nararamdaman ko ang mga epekto nito sa akin. May mga oras na halos mabasag na ang voice box ko sa lakas ng sigaw ko dahil sa sakit, at habang namimilipit ako ay ramdam ko rin a
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 40
Have you been left by someone so dear to you because of a mistake? And when you are more than willing to make that mistake right, that someone so dear to you didn't give you a chance to? It feels like shit, right? You feel like a part of you went missing when you lost your special someone because of one damn mistake. And on a late night, when everyone is asleep, you are curled in a corner, with tears falling from your eyes from your silent cries, wishing that you could bring back time and make everything right. But then, not every little thing you wish comes true, because it's life. So, you'll end up with those silent cries every night, blaming yourself, full of what-ifs, wishing things that only deaf ears could hear. And I am thankful that in my case, Shantall gave me a chance. If she didn't, then I don't know what I'd do once she declares that our friendship is over. That is the last thing I wanted to happen, and I w
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 39
There's nothing wrong if I like her. "... puso mo yan eh, alam ko namang hindi mo ginusto at sinubukan mong pigilan, pero sabi nga nila, wala kang laban kapag puso mo na ang kalaban mo. And besides, Joshua told me na hindi ka naman umaasa na masusuklian ko yang feelings mo. So, I think everything is fine? We can do something about it, say compromise." Compromise. I take a deep breath and moved, pero hindi ko tinanggal ang kumot na nakabalot sa ibabang bahagi ng katawan ko dahil siguradong makikita nya ang mga pasa rito. People seeing my skin with marks is the least thing I wanted to happen, kahit pa sya na best friend ko, ayokong makita nya. "Pwede naman." I said. "But hear me out first, will you?" When she nodded, I motioned her to sit on the chair beside my bed, kung saan madalas umupo si Joshua kung hindi sya sa gilid ng kama ko naka-upo. Once she's
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
