Mag-log inShare
REVISED - CHAPTER 20
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 21
"May sakit ka?" Tulala akong napatingin sa kanya matapos nyang tanungin yon. Hindi ako nakasagot at ilang segundong walang imik habang nakatingin lamang kay Shantall na hawak ang braso ko. Hindi na iyon kasing higpit ng kanina at kung gugustuhin ko ay makakawala ako sa kanya. Ngunit sa hindi malamang dahilan ay ayaw kong kumawala. Siguro ay dahil sa loob ko, sa ganitong paraan ay gusto kong maramdaman muli ang hawak nya kahit pa nga dahil lang may gusto syang malaman. May iilang ala-ala mula noong mga bata pa kami na ganitong hawak nya rin ang braso ko. Iyon ang mga panahon na napaka-clingy pa sa akin ni Shantall at ayaw nyang nagkakahiwalay kami. "Kyline, tinatanong kita." ulit nito. Doon lamang ako bumalik sa ulirat at ilang beses na napakurap. "A-ano? No, hindi, wala." magkakasunod na sagot ko. "Wala akong sakit—" "Eh, ano yung sinasabi nina ma'am Angie?" Napapikit ako ng mariin at pigil ko ang bumuntong hininga. Pilit kong pinapagana ang utak ko para makapaghanap ng maisasag
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 22 (Part I)
Nang buong gabing iyon ay hindi ako nakatulog at tulala lang na nakatitig sa kisame, nag-iisip kung ano ang magiging resulta ng mga test. Although confirmation na lang naman ang kailangan at nasabi na ng doctor ko na may sakit nga ako, mayroon pa ring parte sa akin na humihiling na sana ay nagkamali lang sila. Because honestly, I am afraid. If this is a dream, ipinagdarasal ko na sana ay magising na ako. Hindi maganda ang mga nangyayari simula pa noong pasukan, it is like everything was turning upside down and I don't know when would it end o kung matatapos pa ba ito. Sa sobrang pag-iisip ko ay hindi ko na namalayan ang oras, hindi ko na rin namalayan na nakatulog na pala ako nang magising ay masakit ang ulo ko dahil sa puyat. Gayunpaman ay hindi ko sinabi yon kahit kanino at pumasok ng school ng walang gana.----- Mabilis na lumipas ang mga araw at dahil sa dami ng ginagawa namin at school requirements na kailangang asikasuhin, pati na ang booth namin at ibang activities na kailang
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 22 (Part II)
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko nang magtama ang mga mata naming dalawa. Mabilis din syang umiwas ng tingin habang napapailing-iling at hindi na tumingin pang muli sa akin pagkatapos non. Pero minsan ay nararamdaman ko na parang may nakatingin sa akin. Ganunpaman ay pinili kong huwag maapektuhan sa kanya lalo na't kasama nya sina Lyka na alam kong natutuwa rin kapag nakikitang naapektuhan ako sa kanila. Kaya naman bumuntong hininga ako saka bumalik sa pagche-cheer kay Joshua na mukhang magiging MVP nila dahil madalas na sya ang nakaka-shoot ng bola. I tried to be the unbothered queen as the game goes on, ngunit hindi ko pa rin maiwasang maging unkomportable kahit papaano. Pinipilit ko na lang na maging okay talaga at huwag pansinin sina Shantall at Lyka na ngayon ay sumisigaw na rin sa kabilang bleachers. Malakas ang sigaw ni Shantall at may hawak pang banner na prinint na may pangalan ng isang player mula sa team ng grade 12. Nagtataka man ay ikinibit balikat ko na lang y
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 23
As corny as it may sound, everything went silent for a while as my lips was pressed against Joshua's. Syempre ay nagulat ang lahat sa biglaang paghaik ko sa kanya ngunit di kalaunan, nang makabawi ay nagsihiyawan naman ang mga ito. But still, it was like everything was silent as my whole attention was on the feeling I am having right now. It's odd and I can't explain it, I can't even name what I was feeling at that moment. But one thing I was sure of? It was that, whatever I was feeling when I kissed, it wasn't kilig. Hindi ko man maipaliwanag ang nararamdaman ko, alam kong hindi kilig yon at iyon ang mas ipinagtataka ko. Unti-unti ay humiwalay ang mga labi ko kay Joshua na ngayon ay mataimtim akong tinitingnan. His dark brown orbs were staring at me with sparks in it. But it wasn't long when my focus was averted to another set of eyes boring at my back, as if digging a hole on it. Ramdam ko nang mga oras na yon ang matalim na titig sa akin ni Shantall at wala akong lakas upang lumi
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 24
Mabilis na kumalat sa campus ang ginawa kong paghalik kay Joshua sa covered court. In an instant, I became the hot topic of the school. Ngunit hindi lang naman ako sa school namin naging sikat, maging sa ibang school din dahil nakuhanan pala ng campus journalists namin ang lahat ng nangyari. Laman ako ng social media ng mga estudyante na nasa area ng city kung saan kami nakatira at dahil mabilis kumalat ang mga tsismiss sa social media ay umabot na rin ito maging sa ibang school. Dahil doon ay biglaan kaming napatwag ni Joshua sa office para kausapin ng mga teacher namin. "Hindi naman namin kayo pinipigilang ihayag ang feelings ninyo sa isa't-isa. Naiintindihan namin na nasa edad kayo kung saan nagiging mapusok kayo at nadadala ng bugs ng mga damdamin ninyo. But Kyline, please, next time refrain from doing things like that. Hindi magandang tingnan at some way and besides, both of you are one of the model students of our school." "Alalahanin ninyong school representatives din kayo k
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 25
"Hindi ako naniniwalang okay ka, kaya kainin mo na yan. Alam kong mapapagaan nyan ang loob mo." Napabuntong hininga ako nang muling ilapit sa akin ni Joshua ang ice cream na nasa tub. Kasalukuyan kaming nasa 7/11 at hindi pa umuuwi gayong tapos ang school hours. Successful naman ang lahat sa unang araw ng intrams, mayroon pa nga bukas pero hindi ko alam kung kaya ko pa bang pumasok pagkatapos ng mga nangyari. Everyone knew about Kelby and Kyline's new relationship. Mabilis ding kumalat ang balitang iyon sa campus dahil nga sikat din ang Kelby na 'yon maging ang grupo nina Lyka kung saan na naglalagi si Shantall. Hindi rin makakatakas ang balitang iyon kay tita dahil teacher sya sa school. Alam kong nahihiya na rin sya minsan dahil nga teacher sya at ganoon na lang kung umasta si Shantall ngayon. I wonder how she would handle it right now. Ngayon pang natuto na ring sumagot si Shantall sa mga mas nakatatanda sa kanya. "Salamat," tipid na sabi ko kay Joshua at piniling kainin na lang
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 26
Kyline Grace Del Rosario's Pag-uwi ko sa bahay ay sina mama at papa agad ang naabutan ko sa sala. Hindi ko na ipinagtakang nandito si papa dahil alam ko namang day off nya every weekends, ngunit ang ipinagtaka ko ay ang mga mukha nila na para bang binagsakan sila ng langit at lupa. Handa na akong magtanong kung ano ba ang nangyari at bakit ganoon ang mga hitsura nila, not until I saw the brown envelope with the hospital's seal on our center-table, saka ko napagtanto ang dahilan. Sa sobrang busy ko at dami ng mga nangyari sa araw na ito ay nakalimutan kong Biyernes na pala at ngayon din ang nakatakdang araw para makuha namin ang resulta ng mga test na ginawa sa akin para makumpirma kung ano nga ba talaga ang kalagayan ko. And seeing their gloomy faces, I already have a hunch of what the results could be. Ngunit kahit ganoon ay pinilit ko pa ring ngumiti at nagtanong na para bang wala akong alam sa kung ano ang mayroon ngayon. Naglakad ako papunta sa kanila at naupo sa sofa, katabi si
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 27
CHAPTER 27 The familiar white ceiling, the cold air kissing my skin, plus the smell of ethanol was the first thing that I've realized as my eyes slowly popped open and revealed where I am. Though even my eyelid seemed to be still weak, I managed to roam them around and confirmed my thought; I was back in the hospital that has been my den for a week or so. And at that moment, it doesn't feel right with me. Ironic how it felt sickening despite the hospital's purpose to heal those who are sick. Unti-unti ay tinulak ko ang sarili ko para bumangon. Ramdam na ramdam ko ang panghihina habang sinusubukan ang lahat ng makakaya ng kakarampot na lakas na mayroon ako upang panatilihin ang katawan kong nakatayo. It was as if I was a piece of paper that'd be swayed with just a single blow, walang kalakas-lakas at pinipilit na lang na itatag ang sarili. Sinubukan kong ihakbang ang mga paa ko upang maglakad, ngunit sa unang hakbang pa lang na sinubukan ko ay para bang nakonsumo na nito ang lahat ng
Pinakabagong kabanata
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 47
Shantalla Carin Alvuero Mabilis kong sinundan si Kyline nang makita kong nagpunta sya sa direksyon ng cr. Hindi ako nagpahalata sa kanya at pasimpleng sumunod. Nang madako ang tingin ko sa teacher ko ay pasimple nya akong pinaningkitan ng mata dahil sa ginagawa ko ngunit hindi ko sya pinansin. Hindi na baleng mapagalitan ako mamaya. At least, wala na akong aalalahanin na grades na maaring maapektuhan dito sa ginagawa ko o na baka ma-guidance ako. I am now graduated from high school. Nang makarating na sya sa comfort room ay hinayaan ko muna syang magtagal ng kaunti sa loob bago ako sumunod. Nang makapasok ako ay matiim syang nakatingin sa tissue na may bahid ng dugo at alam kong galing iyon sa ilong nya dahil namumula din ito. Tahimik akong napasinghap dahil alam kong napansin nya rin na hindi na katulad ng natural na dugo ang dugong naroon. Hindi kagaya ng ibang dugo na malapot at mapula, ang sa kanya ay malabo at animo'y
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 47
CHAPTER 47 "Ate, kapalan mo ng kaunti, ah? Dapat maganda ako sa graduation ni Shantall. Magpapa-picture pa kami nyan eh. Ayoko namang pangit at maputla ako sa picture namin ngayong graduation nya." Ngumiti si ate at tahimik na sinunod ang hiling ko. Muli nyang binuksan ang liquid foundation at sinimulang kapalan ang layer sa mukha ko habang ako naman ay tahimik lang na pinanood sya sa ginagawa nya. Kung hindi ako nagkasakit, siguradong ganito rin ang eksena namin. Iyon nga lang ay siguradong ganado sya dahil excited sya sa nalalapit kong graduation, hindi katulad nito na kitang-kita ko ang pagpipigil nya ng luha. Maging ang ibang kasama ko dito sa bahay, ramdam ko ang pagpipigil nila ng mga emosyon nila sa bawat araw na lumilipas. Hindi man nila ipakita sa akin, alam kong gaya ko ay nahihirapan din sila, nasasaktan. Simula nang ma-discharge ako sa ospital at maka-uwi dito sa bahay ay dumoble pa lalo ang pag-a
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 45
It has been days since I woke up. Ngayon ay mag-isa na naman ako dahil naging busy na naman sila sa kaniya-kaniya nilang buhay. Si mama ay sa business nya, patuloy itong lumalago at mas dumarami ang inoorder nya sa suplier dahil palaging mabilis maubos ang mga paninda. Kumuha na rin sya ng panibagong makakatulong sa kanya dahil hindi na talaga nya kaya ng mag-isa lang. Minsan ay tumutulong din sa kanya sina Shantall at Joshua. Ang mga ate at kuya ko naman ay patuloy sa paghahanap buhay para patuloy rin na makatulong sa pagtustos sa pagpapagamot ko. Ganun din si papa na ilang taon na lang ay magreretiro na. Kahit naman hindi na sya mag trabaho ay may sapat na ipon na sila ni mama para mabuhay na lang sa business. Sina Joshua at Shantall naman ay busy na sa nalalapit nilang gradution. Joshua will graduate high school as a valedictorian habang si Shantall ay with high honors. Masaya ako na hindi lang sila basta gagraduate ng high school,
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 44
Nahihirapan man, sa wakas ay nagawa ko ng buksan ang mga mata ko at igalaw ng kaunti ang mga daliri ko. Dahan-dahan sa una, hanggang sa maigalaw ko na rin ang dalawang kamay ko. Kaya naman ngayon, ang kaninang matiwasay na kwarto ay nagulo dahil abala silang lahat na tumawag ng doctor. At nang pumasok na si Dr. Jimenez ay saka lang sila nanahimik at hinintay ang sasabihin nya. Kumunot ang noo ko nang ipabuka nya ang bibig ko, saka ko lang nalaman na may tubo pala rito at halos masuka ako nang alisin nya. Pagkatapos ay ginawa nya ang usual routine nya kasama ang nurse, checking my vital signs and all that. "Maayos naman na po ang kalagayan nya sa ngayon, though we have to monitor her for the next 48 hours." rinig kong sabi nya kina mama. I am thankful na ngayon ay hindi nya na ako tinanong kung maayos lang ba ako o hindi. Unlike before na nagtatanong sya at napapaisip ako, doctor naman sya, dapat alam nya kung maayos ba ako o hindi.
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 43
Kyline Grace Del Rosario's Point of View The event was fun and worth a try. I enjoyed every minute I spent para makipagkuwentuhan sa mga kagaya ko na cancer survivors, and their stories were really inspiring. And though I got inspired to fight and to live, hindi ko pa rin maiwasan na isipin ay anytime mawawala ako dahil mas lalong lumalala ang pakiramdam ko bawat araw. Kagaya na lamang ngayon, kahit wala naman akong gaanong ginawa, nakipag-usap lang ako at nakipagtawanan, kumain ng kaunti. Pero ang nararamdaman ko ay parang tumakbo ako sa track and field buong maghapon at naubos ang buong lakas ko. Pakiramdam ko, sa isang pitik lang ay tutumba na ako. Nang makapasok ako sa kwarto ko dito sa ospital na naging bahay ko na ay gusto ko na agad mahiga at matulog, pero pinagpaghilamos pa ako nina mama kaya wala akong choice. Nang mahubad ko na lahat ang damit ko ay si
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 42
Shantalla Carin Alvuero's Point of View It has been a year and half since everything between me and my best friend settled. Naging maayos na ang set up naming dalawa, cool na rin ako sa nararamdaman nya sa akin na hindi naman dapat. Hindi na namin madalas pagtuonan ng pansin yon pero alam kong naroon pa rin naman. Hindi namin madalas pansinin ang negativity dahil alam naming hindi maganda yon lalo na sa sitwasyon ngayon. Sa mga buwan na lumipas, malaki ang ipinagbago ni Kyline. Namayat na sya, mas lalong namutla, at naglagas na rin ang buhok nya kaya naman naisipan nyang pagupitan na lang yon. Over the past months, mas lalo lang lumala ang cancer ni Kyline. Hindi umeepekto ang gamot sa kanya, umepekto man, mabagal ang progress nito at mababa ang chance na magapi ang cancer cells sa katawan nya dahil ayon kay Dr. Jimenez ay kumakalat na yon sa katawan nya at mabilis ang pagkalat nito.
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 41
After one year and a half... Tinitigan ko ang reflection ko sa salamin at pinuna kung gaano kalaki ang ipinagbago ko sa loob ng isang taon. Mas lalo akong namutla ngayon at hindi nakatulong ang maputi kong balat na itago yon, dumami rin ang mga pulang marka sa katawan ko o yung mga parang pasa, lalo na sa braso ko. Wala na rin ang medyo matambok kong pisngi na dati ay gustong-gustong kinukurot ng mga kakilala ko dahil daw ang cute at mapula-pula, malaki rin kasi ang ipinayat ko. Parang lumaki rin ang mata ko na dati ay medyo singkit, and the hospital gown I am wearing looks to big for me. Sa loob ng isang taon na pakikipaglaban ko sa cancer sa pamamagitan ng chemotheraphy ay hindi naging madali ang bawat araw ko, lalo na kapag nararamdaman ko ang mga epekto nito sa akin. May mga oras na halos mabasag na ang voice box ko sa lakas ng sigaw ko dahil sa sakit, at habang namimilipit ako ay ramdam ko rin a
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 40
Have you been left by someone so dear to you because of a mistake? And when you are more than willing to make that mistake right, that someone so dear to you didn't give you a chance to? It feels like shit, right? You feel like a part of you went missing when you lost your special someone because of one damn mistake. And on a late night, when everyone is asleep, you are curled in a corner, with tears falling from your eyes from your silent cries, wishing that you could bring back time and make everything right. But then, not every little thing you wish comes true, because it's life. So, you'll end up with those silent cries every night, blaming yourself, full of what-ifs, wishing things that only deaf ears could hear. And I am thankful that in my case, Shantall gave me a chance. If she didn't, then I don't know what I'd do once she declares that our friendship is over. That is the last thing I wanted to happen, and I w
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 39
There's nothing wrong if I like her. "... puso mo yan eh, alam ko namang hindi mo ginusto at sinubukan mong pigilan, pero sabi nga nila, wala kang laban kapag puso mo na ang kalaban mo. And besides, Joshua told me na hindi ka naman umaasa na masusuklian ko yang feelings mo. So, I think everything is fine? We can do something about it, say compromise." Compromise. I take a deep breath and moved, pero hindi ko tinanggal ang kumot na nakabalot sa ibabang bahagi ng katawan ko dahil siguradong makikita nya ang mga pasa rito. People seeing my skin with marks is the least thing I wanted to happen, kahit pa sya na best friend ko, ayokong makita nya. "Pwede naman." I said. "But hear me out first, will you?" When she nodded, I motioned her to sit on the chair beside my bed, kung saan madalas umupo si Joshua kung hindi sya sa gilid ng kama ko naka-upo. Once she's
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
