LOGINShare
REVISED - CHAPTER 25
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 26
Kyline Grace Del Rosario's Pag-uwi ko sa bahay ay sina mama at papa agad ang naabutan ko sa sala. Hindi ko na ipinagtakang nandito si papa dahil alam ko namang day off nya every weekends, ngunit ang ipinagtaka ko ay ang mga mukha nila na para bang binagsakan sila ng langit at lupa. Handa na akong magtanong kung ano ba ang nangyari at bakit ganoon ang mga hitsura nila, not until I saw the brown envelope with the hospital's seal on our center-table, saka ko napagtanto ang dahilan. Sa sobrang busy ko at dami ng mga nangyari sa araw na ito ay nakalimutan kong Biyernes na pala at ngayon din ang nakatakdang araw para makuha namin ang resulta ng mga test na ginawa sa akin para makumpirma kung ano nga ba talaga ang kalagayan ko. And seeing their gloomy faces, I already have a hunch of what the results could be. Ngunit kahit ganoon ay pinilit ko pa ring ngumiti at nagtanong na para bang wala akong alam sa kung ano ang mayroon ngayon. Naglakad ako papunta sa kanila at naupo sa sofa, katabi si
TORD 1: I Love You, Best Friend REVISED - CHAPTER 27
CHAPTER 27 The familiar white ceiling, the cold air kissing my skin, plus the smell of ethanol was the first thing that I've realized as my eyes slowly popped open and revealed where I am. Though even my eyelid seemed to be still weak, I managed to roam them around and confirmed my thought; I was back in the hospital that has been my den for a week or so. And at that moment, it doesn't feel right with me. Ironic how it felt sickening despite the hospital's purpose to heal those who are sick. Unti-unti ay tinulak ko ang sarili ko para bumangon. Ramdam na ramdam ko ang panghihina habang sinusubukan ang lahat ng makakaya ng kakarampot na lakas na mayroon ako upang panatilihin ang katawan kong nakatayo. It was as if I was a piece of paper that'd be swayed with just a single blow, walang kalakas-lakas at pinipilit na lang na itatag ang sarili. Sinubukan kong ihakbang ang mga paa ko upang maglakad, ngunit sa unang hakbang pa lang na sinubukan ko ay para bang nakonsumo na nito ang lahat ng
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 30
When I woke up, I am back in my room in the hospital. Nakakonekta na muli ang IV sa akin at nakasuot na ako ng hospital gown, I felt something warm holding my hand and when I look at it, I saw Shantall's hand covering mine. Her head is resting on the edge of the hospital bed, at sigurado akong nangangalay na sya sa posisyon nya pero ayaw ko naman syang gisingin. I look at her clothes and thankfully, she's wearing a different one now dahil kung hindi ay baka magkasakit sya, naalala kong nabasa nga pala kami sa ulan kagabi nang magkita kami sa tulay. Nang mapansin ni mama na gising na ako ay nagpaalam sya sa sandali na tatawagin ang doctor, saka ko lang napansin na nadito din sa kwarto si Joshua kasama si papa at naka-upo sila sa sofa. Umiling si papa at bumuntong hininga habang si Joshua naman ay seryoso lang ang tingin sa akin. Feeling the guilt flooding in my system, I turned my gaze away and starts caressing Shantall's
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 31
Hanggang sa makabalik sina mama at papa sa kwarto ay tulala pa rin ako sa kawalan, hanggang sa magpasya na silang matulog. Sinabihan na ako ni papa na matulog at pinatay na rin nila ang ilaw ng kwarto kaya madilim na ngayon. Nahiga ako pero hindi ako natulog, ni hindi ko rin ipinikit ang mga mata ko. Wala sa sariling napahawak ako sa labi ko at sa noo, then I remember na parehong nakaw na halik ang ginawa nya. At yung halik sa labi, that was my first kiss! Napapikit ako umutal ng mura bago kinapa ang cellphone ko na nasa lamesa lang naman sa may gilid. Nang makapa ko ito ay agad kong binuksan ang wifi at ang messenger app, mabilis kong hinanap ang pangalan nya na nasa pangalawa lang naman, kasunod ng kay Shantall. May message galing kay Shantall pero hindi ko muna pinansin yon sa ngayon. I immediately typed a message for Joshua, at sakto naman na online sya. "Hoy, gago! Why did you do that, huh
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 32
Josh has texted me na baka mamaya pa sya makapunta dahil may inaasikaso din sya sa school, sa journal club to be exact. Because he was assigned to be the president when I dropped out, his suppose to be free times from study was spent on the club for planning, and all that. Idagdag pa na sya rin ang head photographer ng club, marami talaga syang kailangang gawin. I sent him a reply and said it's fine, that I understand. Besides, Shantall is here and currently, we are in the hospital's garden. I am on my wheelchair dahil nanghihina na naman ang mga kalamnan ko, a pole is standing on my side with the IV attached to it, connected to my arm. I belong to some of those cancer patients na kinakailangan ang IV for additional body supliments dahil low blood din naman ako even before I was diagnosed to have myeloid leukemia. My BP was always 80/70 or sometimes 90/80, kaya naman malala din ang epekto sa akin ng leukemia. Kung noon ay maputla na ako, mas
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 33
I feel out of breath as soon as those words got out of my mouth. My chest rise and fall as I drag air in my lungs, and although we are in an open space, it feels like this is still not enough to supply me oxygen. Slowly looking at Shantall, she has this dumbfounded look on her face, like she couldn't believe what I just said. Her mouth's slightly parted, and she's looking at me as if I've grown three heads. After a while, she laugh, but it is an awkward and a forced out. "A-ako? You like me? O-kay?" she's unsure. Taking a deep breath, I said, "I like you, more than a friend, Shantall." And the suffocation I feel only intensifies. Muli syang natulala at nanatili ang katahimikan sa amin sa loob ng ilang minuto. Nang makabawi na sya uli, she shake her head as she stands up. "Kyline, nagpapatawa ka ba?" Oh, here we go. With the I'm se
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 34
Joshua Enrich Villanueva's Point of View Unlike what Shantall did to Kyline when she confessed, Kyline did not walk out on me, not that she could. She just stared at me, her tears stop falling from her eyes. She give the stare that she couldn't believe what I just said. Well, who would? I was a total jerk back then, masking as a bad boy and man whore just so no one could see my pain, because I don't want people pitying me. May sakit na si mama noon at nakaratay na sya sa ospital, whenever I am with her, mabait ako, ipinapakita ko sa kanya kung sino talaga ako. His smart baby boy, his baby Enrich. When I am with her, I am vulnerable. Madalas akong umiyak sa kanya kasi alam kong anytime iiwan nya kami for good, and who wants to be left by their mother? No one. At dahil mahina ako sa tuwing sya ang kaharap ko, iniba ko ang sarili ko sa harap ng maraming tao. Iilan lang ang nakakaalam ng toto
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 35
Shantalla Carin Alvuero's POV Napaupo ako sa aspaltong sahig nang talikuran ako ni Joshu at nanginginig na naglakad papalayo. I suck an air and brushed my fingers on my hair, realizing why he was shaking in anger. Sumobra ako. "Y-you— I-I can't believe you. I— I can't believe you are this narrow minded." Mapait akong napangiti. Naalala ko na naman si Kyline. She couldn't stand narrow minded people, kumukulo ang dugo nya sa kanila. I shake my head. Kahit ano pang gawin ko, pumapasok pa rin sya sa isip ko, naaalala ko pa rin sya, nag-aalala pa rin ako sa kanya, lalo na nang sabihin ni Joshua na umiiyak sya, at alam kong dahil sa akin yon. I just walked out on her, and I know walking out on her is not something that she likes. Lalo na kung mahalaga ang taong yon sa kanya, sobrang masasaktan sya. And yet, I did it. I walked out on her.
Latest chapter
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 47
Shantalla Carin Alvuero Mabilis kong sinundan si Kyline nang makita kong nagpunta sya sa direksyon ng cr. Hindi ako nagpahalata sa kanya at pasimpleng sumunod. Nang madako ang tingin ko sa teacher ko ay pasimple nya akong pinaningkitan ng mata dahil sa ginagawa ko ngunit hindi ko sya pinansin. Hindi na baleng mapagalitan ako mamaya. At least, wala na akong aalalahanin na grades na maaring maapektuhan dito sa ginagawa ko o na baka ma-guidance ako. I am now graduated from high school. Nang makarating na sya sa comfort room ay hinayaan ko muna syang magtagal ng kaunti sa loob bago ako sumunod. Nang makapasok ako ay matiim syang nakatingin sa tissue na may bahid ng dugo at alam kong galing iyon sa ilong nya dahil namumula din ito. Tahimik akong napasinghap dahil alam kong napansin nya rin na hindi na katulad ng natural na dugo ang dugong naroon. Hindi kagaya ng ibang dugo na malapot at mapula, ang sa kanya ay malabo at animo'y
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 47
CHAPTER 47 "Ate, kapalan mo ng kaunti, ah? Dapat maganda ako sa graduation ni Shantall. Magpapa-picture pa kami nyan eh. Ayoko namang pangit at maputla ako sa picture namin ngayong graduation nya." Ngumiti si ate at tahimik na sinunod ang hiling ko. Muli nyang binuksan ang liquid foundation at sinimulang kapalan ang layer sa mukha ko habang ako naman ay tahimik lang na pinanood sya sa ginagawa nya. Kung hindi ako nagkasakit, siguradong ganito rin ang eksena namin. Iyon nga lang ay siguradong ganado sya dahil excited sya sa nalalapit kong graduation, hindi katulad nito na kitang-kita ko ang pagpipigil nya ng luha. Maging ang ibang kasama ko dito sa bahay, ramdam ko ang pagpipigil nila ng mga emosyon nila sa bawat araw na lumilipas. Hindi man nila ipakita sa akin, alam kong gaya ko ay nahihirapan din sila, nasasaktan. Simula nang ma-discharge ako sa ospital at maka-uwi dito sa bahay ay dumoble pa lalo ang pag-a
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 45
It has been days since I woke up. Ngayon ay mag-isa na naman ako dahil naging busy na naman sila sa kaniya-kaniya nilang buhay. Si mama ay sa business nya, patuloy itong lumalago at mas dumarami ang inoorder nya sa suplier dahil palaging mabilis maubos ang mga paninda. Kumuha na rin sya ng panibagong makakatulong sa kanya dahil hindi na talaga nya kaya ng mag-isa lang. Minsan ay tumutulong din sa kanya sina Shantall at Joshua. Ang mga ate at kuya ko naman ay patuloy sa paghahanap buhay para patuloy rin na makatulong sa pagtustos sa pagpapagamot ko. Ganun din si papa na ilang taon na lang ay magreretiro na. Kahit naman hindi na sya mag trabaho ay may sapat na ipon na sila ni mama para mabuhay na lang sa business. Sina Joshua at Shantall naman ay busy na sa nalalapit nilang gradution. Joshua will graduate high school as a valedictorian habang si Shantall ay with high honors. Masaya ako na hindi lang sila basta gagraduate ng high school,
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 44
Nahihirapan man, sa wakas ay nagawa ko ng buksan ang mga mata ko at igalaw ng kaunti ang mga daliri ko. Dahan-dahan sa una, hanggang sa maigalaw ko na rin ang dalawang kamay ko. Kaya naman ngayon, ang kaninang matiwasay na kwarto ay nagulo dahil abala silang lahat na tumawag ng doctor. At nang pumasok na si Dr. Jimenez ay saka lang sila nanahimik at hinintay ang sasabihin nya. Kumunot ang noo ko nang ipabuka nya ang bibig ko, saka ko lang nalaman na may tubo pala rito at halos masuka ako nang alisin nya. Pagkatapos ay ginawa nya ang usual routine nya kasama ang nurse, checking my vital signs and all that. "Maayos naman na po ang kalagayan nya sa ngayon, though we have to monitor her for the next 48 hours." rinig kong sabi nya kina mama. I am thankful na ngayon ay hindi nya na ako tinanong kung maayos lang ba ako o hindi. Unlike before na nagtatanong sya at napapaisip ako, doctor naman sya, dapat alam nya kung maayos ba ako o hindi.
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 43
Kyline Grace Del Rosario's Point of View The event was fun and worth a try. I enjoyed every minute I spent para makipagkuwentuhan sa mga kagaya ko na cancer survivors, and their stories were really inspiring. And though I got inspired to fight and to live, hindi ko pa rin maiwasan na isipin ay anytime mawawala ako dahil mas lalong lumalala ang pakiramdam ko bawat araw. Kagaya na lamang ngayon, kahit wala naman akong gaanong ginawa, nakipag-usap lang ako at nakipagtawanan, kumain ng kaunti. Pero ang nararamdaman ko ay parang tumakbo ako sa track and field buong maghapon at naubos ang buong lakas ko. Pakiramdam ko, sa isang pitik lang ay tutumba na ako. Nang makapasok ako sa kwarto ko dito sa ospital na naging bahay ko na ay gusto ko na agad mahiga at matulog, pero pinagpaghilamos pa ako nina mama kaya wala akong choice. Nang mahubad ko na lahat ang damit ko ay si
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 42
Shantalla Carin Alvuero's Point of View It has been a year and half since everything between me and my best friend settled. Naging maayos na ang set up naming dalawa, cool na rin ako sa nararamdaman nya sa akin na hindi naman dapat. Hindi na namin madalas pagtuonan ng pansin yon pero alam kong naroon pa rin naman. Hindi namin madalas pansinin ang negativity dahil alam naming hindi maganda yon lalo na sa sitwasyon ngayon. Sa mga buwan na lumipas, malaki ang ipinagbago ni Kyline. Namayat na sya, mas lalong namutla, at naglagas na rin ang buhok nya kaya naman naisipan nyang pagupitan na lang yon. Over the past months, mas lalo lang lumala ang cancer ni Kyline. Hindi umeepekto ang gamot sa kanya, umepekto man, mabagal ang progress nito at mababa ang chance na magapi ang cancer cells sa katawan nya dahil ayon kay Dr. Jimenez ay kumakalat na yon sa katawan nya at mabilis ang pagkalat nito.
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 41
After one year and a half... Tinitigan ko ang reflection ko sa salamin at pinuna kung gaano kalaki ang ipinagbago ko sa loob ng isang taon. Mas lalo akong namutla ngayon at hindi nakatulong ang maputi kong balat na itago yon, dumami rin ang mga pulang marka sa katawan ko o yung mga parang pasa, lalo na sa braso ko. Wala na rin ang medyo matambok kong pisngi na dati ay gustong-gustong kinukurot ng mga kakilala ko dahil daw ang cute at mapula-pula, malaki rin kasi ang ipinayat ko. Parang lumaki rin ang mata ko na dati ay medyo singkit, and the hospital gown I am wearing looks to big for me. Sa loob ng isang taon na pakikipaglaban ko sa cancer sa pamamagitan ng chemotheraphy ay hindi naging madali ang bawat araw ko, lalo na kapag nararamdaman ko ang mga epekto nito sa akin. May mga oras na halos mabasag na ang voice box ko sa lakas ng sigaw ko dahil sa sakit, at habang namimilipit ako ay ramdam ko rin a
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 40
Have you been left by someone so dear to you because of a mistake? And when you are more than willing to make that mistake right, that someone so dear to you didn't give you a chance to? It feels like shit, right? You feel like a part of you went missing when you lost your special someone because of one damn mistake. And on a late night, when everyone is asleep, you are curled in a corner, with tears falling from your eyes from your silent cries, wishing that you could bring back time and make everything right. But then, not every little thing you wish comes true, because it's life. So, you'll end up with those silent cries every night, blaming yourself, full of what-ifs, wishing things that only deaf ears could hear. And I am thankful that in my case, Shantall gave me a chance. If she didn't, then I don't know what I'd do once she declares that our friendship is over. That is the last thing I wanted to happen, and I w
TORD 1: I Love You, Best Friend CHAPTER 39
There's nothing wrong if I like her. "... puso mo yan eh, alam ko namang hindi mo ginusto at sinubukan mong pigilan, pero sabi nga nila, wala kang laban kapag puso mo na ang kalaban mo. And besides, Joshua told me na hindi ka naman umaasa na masusuklian ko yang feelings mo. So, I think everything is fine? We can do something about it, say compromise." Compromise. I take a deep breath and moved, pero hindi ko tinanggal ang kumot na nakabalot sa ibabang bahagi ng katawan ko dahil siguradong makikita nya ang mga pasa rito. People seeing my skin with marks is the least thing I wanted to happen, kahit pa sya na best friend ko, ayokong makita nya. "Pwede naman." I said. "But hear me out first, will you?" When she nodded, I motioned her to sit on the chair beside my bed, kung saan madalas umupo si Joshua kung hindi sya sa gilid ng kama ko naka-upo. Once she's
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
