Chapter 4

TO DESTROY A WHITE LOTUS —4

   Hindi nakapunta sa eskwela si Huseng kinaumagahan. The thrill kept Mary Joy awake until it's 3AM before she consoled herself to sleep. Hinintay niyang bumagal muna ang kaniyang pulso't makaramdam ng matinding pagod bago pumikit. Kung matutulog siya nang nag-aalala, hindi siya makakatulog nang mahimbing.

Nagising siya katanghalian. Huseng's father was nowhere to be found. Dahil hating-gabi na siyang nakauwi, hindi nito naabutan ang kaniyang pagdating. Nakatulog ito sa paghihintay. Hindi nito alam kung saan niya inilalagay ang perang nakuha dahilan para mainip ito't ikalat ang kaniyang mga gamit habang naghahanap kinaumagahan. Ngayon wala ito.

Maybe Roselyn took him out. Mary Joy shrugged. “Buti na rin,” bulong niya.

Naligo si Huseng. Pagkatapos magbihis ay pumunta siya ng kusina upang maghanap ng makakain. He mustered everything he could use at the kitchen to prepare a tolerable meal. Habang umiinom ng tubig, tatlong mabibigat na katok ang narinig sa buong kabahayan.

Mary Joy frowned. Iniisip niya na kung ilang daan ang ibibigay sa ama ni Huseng. Ito lang ang uuwi ng ganitong oras para balikan ang perang hindi niya naibigay kagabi. She must go and meet Jeffrey later. Tinawagan siya nito noong madaling araw upang kumustahin ang bag. Dahil sa pagod, isiniwalat ni Mary Joy ang lahat. She said Giovanni stopped Huseng on his way and took the bag. Hindi natuwa si Jeffrey sa balitang iyon. Galit ito sa kaniya at kakailangan niya ito sa hinaharap kaya dapat magkaayos sila kaagad.

“Jose!” sabi ng malamya't desperadong tinig ni Felice, “Jose, buksan mo 'to, o!”

“Felice...” Huseng shook his head, smiling faintly. Magandang surpresa ito. Naglakad papunta sa pintuan si Huseng. Noong hawakan niya ang doorknob, napakurap siya.

The plot. Sa orihinal na storya, nagkomprontahan si Roselyn at Felice sa bahay nina Huseng. Pinanigan ng ama nito si Roselyn saka ipinahiya si Felice dahilan upang magalit si Huseng at saktan ang ama. Felice wasn't happy with what he did and ran away from him. Huseng's mood didn't improve in the morning, resulting to another beating for the almighty protagonist.

Wala pang plano si Mary Joy para kay Giovanni. Dapat pigilan niya muna ang gulo sa pagitan nito at ni Huseng.

“Jose? Jose!”

Binuksan ni Huseng ang pinto. Bumulaga sa kaniya ang magulong buhok ng babae pati na rin ang nangingitim nitong mga mata. Even if Mary Joy didn't take a fancy for this girl, she felt pity for her. “Felice...anong nangyari sa 'yo?”

Nagpapaling-paling ang ulo ni Felice sa bawat sulok ng bahay. Pumasok ito't itinabig si Huseng gamit ang maninipis na braso. “Huseng...ang papa mo? Ang papa mo! Kailangan ko siyang makausap!”

Sinundan ito ni Huseng. “Anong nangyari? Sabihin mo para matulungan kita.”

Felice scoffed. “Matulungan? Pa'no mo 'ko matutulungan?” Mayamaya pa'y tuluyan na itong lumuhod. “O, jusko po.”

Huseng's chest gave a twing of pain. Mary Joy gritted her teeth. She didn't need another sign to know that this girl is the desired partner of this villain.

Umupo si Huseng sa tabi nito't niyakap ang nanginginig nitong balikat. “Felice...Felice.”

“Buntis ako, Huseng,” sabi nito sa maliit na boses, “Huseng, ang tatay mo ang ama.”

Mary Joy felt the hairs on her neck raising. “Felice, magiging maayos din ang lahat.”

Mary Joy thought of what will be Huseng's initial reaction to this. Mas lalo siyang nanlamig noong malaman kung ano. Kung ang orihinal na si Huseng ang tatanungin, ang sagot nito'y ipalaglag ang bata. Mary Joy sighed. It isn't unexpected. Ang taong pinakaayaw ni Huseng ay hindi si Giovanni kung hindi ay ang ama nito.

Hindi ito nangyari sa orihinal na storya. Doon, agad na naabutan ni Felice si Roselyn at ang ama ni Huseng kaya hindi na ito nagsalita pa at dumiretso sa pagkilos.

“...Huseng, nakakain ka na ba ng tanghalian?” Pumasok sa pintuan ang matandang babaeng gumising kay Mary Joy sa unang parte ng kwento. Ito ay ang lola ni Huseng. Si Mildred. “Felice? Aba't ang kapal ng mukha mong magpakita pa rito!”

“Lola!” sigaw ni Huseng noong aktong pagbubuhatan nito ng kamay si Felice. “Buntis si Felice!”

“Alam ko!” gigil na tugon ng matanda. “Kaya nga umiiyak na umuwi rito si Jose no'ng nakaraang linggo, e! Dahil d'yan sa makating babaeng 'yan! 'Wag mo kaming lolokohin, babae. Alam na namin ang lahat, hindi kay Jose ang dinadala mo!”

Namutla ang mukha ni Felice dahil sa sinabi ni Mildred. Paulit-ulit itong umiling habang nagmamakaawa sa lola ni Huseng. Sumigaw ang matanda't itinulak nang malakas si Felice. Nakaramdam ng sakit sa pagitan ng sintido si Mary Joy. “Tama na, lola!”

“Ano ba 'tong ingay rito?” Dumating ang ama ni Huseng. Tangay nito sa kamay si Roselyn. May kaniya-kaniyang bitbit na sigarilyo sa bibig ang dalawa. Mas lalong sumakit ang ulo ni Mary Joy.

“Dumating ka rin, Felice!” pagbati ni Jose sa dating nobya.

Nabuhayan si Felice sa pagdating ng ama ni Huseng. Binalewala nito si Roselyn saka lumuhod sa harapan ng ng lalaki. “Jose, may anak na tayong dalawa. Jose, pamilya na tayo!”

Naidura ng ama ni Huseng ang sigarilyo sa bunganga. Sinipa nito palayo si Felice. “Ano? Pagkatapos mo akong iputan, ako ang pabubuhayin mo d'yan sa anak mo?”

“Jose, anak mo ito!” pagpupumilit ni Felice.

“Alam ng lahat na iniwan mo si Jose para sumama sa lalaki mo! Hindi ka pinanagutan ng ama niyang dinadala mo kaya ka umuwi kay Jose ko? Mahiya ka nga!” sa wakas ay tili ni Roselyn.

Sumugod si Huseng sa babae ngunit agad na napahinto noong maramdaman ang mahigpit na hawak ng kaniyang lola. “Bitiwan n'yo ko, lola!”

“Napaikot ka ng babaeng 'yan, Huseng! 'Wag kang maniwala sa kaniya. Kami ang pamilya mo! Sa amin ka dapat kumampi!”

“I-Ikaw...” Nandilim ang paningin ni Felice noong magawi ang tingin niya kay Roselyn. “Ikaw ang nanira sa pamilya namin! Ikaw ang umagaw kay Jose!”

Hindi na napigilan ni Huseng ang pagtapon ni Felice sa sarili upang sabunutan si Roselyn. Napuno ng hiyawan ang buong kabahayan. Noong sa wakas ay nabitiwan siya ng kaniyang lola, pumagitan siya sa gulo ng dalawang babae.

Sinigurado niyang hindi masaktan ang tiyan ni Felice mula sa pagsisikap ni Roselyn na masuntok ang tiyan nito. Kahit na sinabi ng ama ni Huseng na hindi kaniya ang bata, alam ni Roselyn na may posibilidad na kay Jose nga ito dahilan para mag-igting ang kagustuhan nitong saktan si Felice.

“Huseng! Ingatan mo ang Tita Roselyn mo!” utos ng kaniyang ama. “Pigilan mo si Felice! Baka masaktan niya ang tita mo!”

Ngumiti si Huseng kay Felice bago buong lakas na itinulak si Roselyn pati na rin ang kaniyang ama palayo. Napaupo si Roselyn. Kaagad na umagapay ang ama ni Huseng dito. Hindi pinansin ni Huseng ang nagngingitngit na titig ng kaniyang ama. Pinatayo niya si Felice at inayos kaunti ang nagulo nitong buhok. “Felice...”

Nanginginig na umiling si Felice kay Huseng. Nagmamakaawa itong tumitig kay Jose ngunit kay Roselyn nakasentro ang atensyon nito. Humikbi nang malakas si Felice bago nagtatakbo paalis.

“Ang kapal ng babaeng 'yon na manggulo!” reklamo ng kaniyang lola habang sapo-sapo ang dibdib. “Hija, Roselyn, ayos ka lang ba?”

“Ayos lang po, Ma,” mayuming sagot ng babae habang inaayos ang suot na damit. Ang ama ni Huseng ay nakatitig pa rin sa kaniya. “Ano 'yong ginawa mo, Huseng? Mas naniniwala ka sa putang 'yon?”

“Honey, tama na,” kunwari ay saway ni Roselyn, “hindi naman masiyadong nasaktan ang tuhod ko. Sure ako hindi sadya ni Huseng 'yon. 'Di ba, Huseng?”

Pinigilan ni Mary Joy ang umirap. Umalis siya sa bahay at binalak na sundan si Felice. Baka may gawin itong hindi maganda sa sarili pagkatapos ng nangyari.

“Huseng!” tawag ng isang pamilyar na binata sa kaniya. Bumungad sa kaniya ang tatlong paparating na lalaki. Naka-uniporme pa ang mga ito't may dalang malalaking supot. Ito ay ang mga kasama niya kagabi sa pagnanakaw. “Huseng, pasensya na hindi namin nabawi 'yong bag.”

“Ano?” bulalas ni Mary Joy.

Nakangising ibinigay sa kaniya ng mga ito ang dalang mga supot. “'Di ba 'yong Giovanni Delgado 'yon ng star section?” Tumango-tango iyong pinakamatangkad sa lahat. “Nagmamatigas. Ayaw ibigay 'yong bag. Binugbog na namin para sa 'yo.”

“Galit din si Jeffrey do'n kaya heto, iyong mga libro't project niya, kinuha namin. Gusto sana naming sirain pero mas maganda kung ikaw gagawa no'n.”

“Tama ka nga. Nakakasura 'yong ugali ng lalaking 'yon. Ayaw makisama!”

“Tigas ng ulo! Nanakit ang kamao ko dahil sa kapal ng mukha niya.”

Nakaramdam ng pagkahilo si Mary Joy. Pumikit siya saglit bago tumango't nagpasalamat sa mga lalaki. Natuwa ang mga ito sa reaksyon niya kaya tinapik-tapik siya ng mga ito sa balikat sabay sabi ng ‘anytime’.

Bumaba ang tingin ni Mary Joy sa AI na nakakabit sa kaniyang pulso. Hindi ito makikita ng iba. Hindi siya sanay na naririnig si Si sa kaniyang isip kaya minabuti niyang ipagpalit ito sa halagang isang libong puntos. Ngayon, hindi na niya kailangang marinig ang boses ni Si nang biglaan sa kaniyang tainga.

‘200 V+ pts.’

Sumandal si Maru Joy sa pinto ng bahay at nag-isip.