CHAPTER TENJAZZLENE"SA sobrang inis ko, hindi ako nagluto ng hapunan namin kahit pa binilinan ako ni Mommy na maghanda ng makakain namin," I finished dramatically before I took a sip of my coffee.Narito kami ngayon ng mga kaibigan ko sa isang coffee shop sa labas ng university dahil breaktime. Inis kong ikinuwento sa kanila ang ginawa ni Adam sa bahay nina Janina. For the record, hindi naman ako basta nagsaya kasama ang friends ko. Bonding namin 'yon na napagkasunduan ng buong block dahil malapit na kaming mag-OJT at hindi kami magkakasama.Kaya naman hanggang ngayon ay inis na inis ako sa ginawa ni Adam. Ang totoo nga ay hindi ko pa siya kinakausap simula pa kagabi matapos niya akong iuwi sa bahay namin. Gumawa ako ng paraan para hindi ko siya makasabay sa pagpasok.I couldn't believe he had the audacity to show up and boss me around like that. Even my Kuyas never treated me like that."Bakit ka ba kasi niya natunton? Akala ko ba hindi mo ipinaalam sa kaniya ang lakad n'yo?" Si Cam
CHAPTER ELEVENADAM MEADOWSTHERE'S a bead of sweat forming on the forehead of the man sitting in front of me, despite the chilly temperature in my office. I should put him out of his misery, but instead, I continue to stare him down."I... the fund... we we're so grateful for your continued investment," he stammered.Dapat lang naman. I've got billions invested throughout the world, a far from insignificant portion of it in his firm. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. My face serious. "I never said I'd continue investing in you," I said, my voice is firm, devoid of any kindness.Nagsimulang gumalaw ang isa niyang paa sa sahig, dinig ko ang pag-tap ng sapatos niya roon and I watched the bead of sweat run down his face, his breathing accelerating by the second."H-Hindi ka ba... satisfied sa performance ng company? Our share price increased by twenty percent this year."Sasagot pa lang sana ako sa kaniya nang mag-vibrate ang mobile phone ko sa ibabaw ng mesa. A text message from Jazzlen
CHAPTER TWELVEADAM MEADOWSHINDI puwedeng makita ni Jazzlene ang kalagayan sa loob ng sarli nilang pamamahay, lalo na at nagkalat ang dugo sa sahig dahil sa dalawang tama sa binti ng anak ni Bueno. Wala na itong malay ngayon dahil nanghina na sa dami ng dugong nawala."Adam!"Narinig ko uli ang boses ni Jazz na medyo nagpa-panic. Ayoko rin na maabutan niya ako rito kaya agad akong nagtago sa ilalim ng hagdan para doon siya abangan. Inihanda ko na ang panyo sa bulsa ko, in-spray-an ko 'yon para gamitin sa kaniya. Noong nakababa na siya at tumama ang tingin sa lalaking nakahandusay sa sahig, agad siyang napasigaw."Aaaachk!"Maingat akong lumabas sa pinagtataguan ko at dahan-dahang pumuwesto sa likuran niya. Ginamit ko ang panyo ko para itakip sa ilong niya. Nagawa niya pang magpumiglas noong una, pero ilang segundo lang 'yon bago tuluyang bumagsak ang maliit niyang katawan.Binuhat ko siya papunta sa kuwarto niya noong wala na siyang malay at dahan-dahang ibinaba sa kama. Ayoko sana 't
CHAPTER THIRTEENJAZZLENE HINDI ko mapigilang singhutin ang mabangong naaamoy ko. It's like spice and heat and bath soap. Iminulat ko unti-unti ang mga mata para alamin kung ano ang naaamoy ko. Ngunit agad namilog ang mga mata ko nang makita ko si Adam.Sh*t.Tulala ako habang pinagmamasdan siya. Nakatingin din siya sa 'kin at para akong nahipnotismo dahil hindi ko magawang kumilos. Pero gumagana ang utak ko. Alam ko kung bakit ako narito sa kuwarto niya. Binangungot kasi ako kagabi at may nakitang lalaking duguan na nakahandusay sa sala kaya noong nagising ako bandang madaling araw ay natakot ako. Hindi na ako makabalik sa pagtulog mag-isa. Dati-rati kapag may masama akong napapaginipan, kuwarto ni Mom at Dad ang takbuhan ko para sa kanila tumabi. Pero dahil wala sila, nawalan ako ng choice kanina kundi puntahan si Adam dahil antok na antok pa ako.Tulog na tulog siya nang pumasok ako sa kuwarto niya kaya hindi niya namalayan ang pagtabi ko sa kaniya. Pero sa pagkakaalam ko hindi ko
CHAPTER FOURTEENJAZZLENE"DAGDAGAN mo pa 'yong contour niya sa dibdib," utos ni Leigh kay Violet. Kasama ko sila rito sa bahay ngayon. Sila lang dalawa ang available dahil may taping uli si Camille. Nag-volunteer kasi sila na tulungan akong mag-ayos para sa plano kong pang-aakit kay Adam."Okay na ba?" Humakbang si Violet nang dalawang beses at sinipat ang dibdib ko habang hawak niya pa rin ang brush at 'yong contour palette. Siya ang in-charge sa makeup ko na 'no make-up' look lang daw para hindi halatang nag-ayos ako. Pero doon niya itinodo sa contour na ginawa niya sa dibdib ko para magmukhang malaki ang bubelya ko.Tumango si Leigh habang sinisipat din ang dibdib ko. "Oo. Okay na 'yan," she commented.Nakasuot ako ngayon ng red nightdress. Si Leigh ang pumili ng kulay para raw seductive. Hanggang kalahati lamang ng hita ko ang haba. At siyempre, para lalong umepek ang plano ay naisipan ko pang mag-wax ng binti kanina para lalong flawless. 'Yong buhok ko ay ginamitan nila ng curler
CHAPTER FIFTEENJAZZLENE"Okay, Mom. Bye. Love you."Ibinaba ko na ang phone ko matapos namin mag-usap ni Mommy.Isang linggo na ang lumipas. Sa buong linggo na 'yon, hindi kami masyadong nag-uusap ni Adam. Simula kasi noong narinig ko 'yong babaeng umuungol no'ng tinawagan ko siya, nahiya na ako sa kaniya. Idagdag pa na halos isang linggo na rin akong may wet dreams. Sa panaginip ko, sa amin may nangyayari. May mga umaga na magigising na lang ako na pinagpapawisan kahit naka-on naman ang aircon sa kuwarto. Ang panaginip kong 'yon ang dahilan kaya hindi ko na siya matingnan nang deretso katulad noon.Simula noon, inaagahan kong magluto ng almusal at dinner, then mauuna na akong kumain para hindi kami mag-abot sa dining. Ipinagtatabi ko na lamang siya ng pagkain niya. Tulad ngayon, may niluluto na naman ako sa kusina para sa dinner, pero iniwan ko muna 'yon panandalian kanina noong tumawag si Mommy. Kapag nagluluto ako ay laging enough para sa aming dalawa ni Adam. Nasanay na ako. Pakir
CHAPTER SIXTEENADAM MEADOWSI wasn't quite sure kung ano ang nabakas ko sa mukha ni Jazz kagabi noong sinabi ko sa kaniya na baka hindi ako makauwi sa bahay nila. Para siyang nalungkot. Or did I just hallucinate? Pero bakit naman siya malulungkot? Siya nga itong gustong magpaalis sa akin sa bahay nila dahil bukambibig niya na kaya na niya ang sarili.Gusto ko sana siyang imbitahin at isama sa bahay namin, pero hindi ko alam kung paano. I don't even bring women to my penthouse, so how would it work at my place with my parents and my sister around? Plus, I had no clue how to explain things to Mom, Dad, or my sister if they asked who I was with.Kilala nila ang mga kuya ni Jazz dahil naipakilala ko na ang tatlo sa kanila noon pang high school kami. Alam nilang matalik kong kaibigan ang tatlong Hart pero si Jazz ay hindi nila kilala. Ang alam lang nila ay may kapatid pang babae sila Zane, but they've never met her because I only ever brought those three idiots to the house—back then. Plus
CHAPTER SEVENTEENJAZZLENE KATATAPOS ko lang mag-shower at kasalukuyang gumagayak. Nagkayayaan kami nina Leigh at Violet na kumain sa labas at iinom daw kami nang kaunti. Since busy uli si Camille, hindi na naman namin siya makakasama.Simpleng gayak lang ang ginawa ko. Jeans at cropped top at 'yong Nike shoes ko. Hindi rin ako masyadong nag-ayos, light make up lang. Ang buhok ko naman ay sinuklay ko lang at nagbaon na lang ako ng scrunchie, nakasuot 'yon sa kanang pulsuhan ko. Nag-spray muna ako ng pabango bago tuluyang lumabas sa kuwarto bitbit ang phone ko.Pababa na ako sa hagdan nang naalala ko si Adam. Ang totoo, gusto kong mag-stay kanina sa kanila para makikain sa birthday niya dahil natakam ako sa mga pagkaing nasa mesa. Isa pa, na-curious ako sa kung ano'ng klaseng pamilya mayroon siya dahil nakukuwento rin naman noon nila kuya sa 'kin na mababait ang mga ito. Ang kaso, 'yong isang babaeng naabutan ko roon kanina, hindi ko nagustuhan ang paraan ng tingin niya sa 'kin. Para b
A month later...JAZZLENEIsang linggo na ang lumipas simula nang maikasal kami ni Adam. Hindi enggrande ang naging kasal namin dahil private wedding. Iyon kasi ang gusto namin pareho para sa mas ikatatahimik ng buhay namin. Family and close friends lang namin ang nakasaksi sa pag-iisang dibdib namin. Kabilang na rin doon ang biological father niyang si Darwin. Ayaw sana ni Adam na imbitahin ito, pero ako ang nakiusap sa kaniya, dahil kahit baligtarin ang mundo, ito pa rin ang tunay niyang ama. Then, after ng kasal, bumalik na rin naman ito sa Australia. Si Fritzie naman ay dito sa bansa ipinagpatuloy ang kaniyang pag-aaral.Sa mga kaibigan ko naman, si Leigh lang ang hindi naka-attend sa kasal ko dahil hindi raw siya napayagan sa ini-file niyang vacation leave. Pero ayos lang, naintindihan ko naman dahil bago pa lang siya sa trabaho niya sa Australia. Babawi na lang daw siya sa kapag nakauwi.So far, naging okay naman ang lahat. Kahit lumabas sa news at sa internet ang balitang kasal
BONUS CHAPTER FIVEJAZZLENE"Are you sure? Bakit? May problema ka ba rito sa hotel?" May halong concern ang tono ni Ate Brianna nang banggitin ko sa kaniya ang plano kong pag-re-resign. Plano pa lang naman, hindi pa talaga ako sure. Bahagya akong ngumiti. "Hindi. Walang problema. Ano lang, uh, personal problem," sagot ko, hoping na huwag na siyang mang-ungkat pa. Mukhang nahalata naman niya na hindi ako handang magsabi kaya hindi na siya nang-usisa pa. Pagdating ng lunch break namin, nakatanggap ako ng message kay Adam, pinapupunta niya ako sa office niya para sabayan siyang kumain since narito siya ngayon sa hotel. As usual, pasimple ulit ang pagpunta ko roon. Kunwari ay may inutos sa akin si Sir Mikko, dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin alam ng mga tao rito na may relasyon kaming dalawa. Pagdating ko sa opisina niya, naabutan ko siyang nakapuwesto na roon sa sofa na nasa center. Naihain na rin niya ang pagkain sa salaming mesa kung saan kami lagi kumakain sa tuwing narito ak
CONTENT WARNING:Please note: The following chapter contains s*xual scenes and is intended for mature audiences only! This material is not suitable for minors. Reader discretion is advised. Siyempre, kahit 17 ka pa lang pababa, hindi ka pa rin susunod dahil matigas bungo mo, kaya sige. Forda go!ADAM MEADOWS"Baby, what are you doing?" I asked Jazz habang nakahiga ako sa kitchen counter nila. Nakatali ang mga kamay ko gamit ang bra niya, and I was naked, without a single piece of clothing. Jazzlene was rummaging through the fridge, her bare feet making soft padding sounds against the cool kitchen tiles. She was focused, her eyes scanning the shelves intently. Wala siyang suot na pang-ibaba, tanging 'yong shirt lang na katerno ng pajama niya. Its hem barely covering her hips, and no panties since I had removed them earlier when we were still in the bedroom. Jazzlene's movements were swift yet deliberate, clearly on a mission. Hindi ko alam kung ano'ng hinahanap niya sa fridge. Nagsisi
BONUS CHAPTER THREEADAM MEADOWS I thought I'd finally have Jazz all to myself for an entire week once her parents left for Hawaii. But then her annoying oldest brother showed up. Sa isang araw pa raw uli ang flight nito kaya hindi ko maiuuwi agad si Jazz sa penthouse ko. 'Yon pa naman sana ang balak ko; na doon muna kami habang wala ang parents niya. Now, I'm at their house, sitting in the dining room. Jazz is preparing dinner for us, while Zane and I are seated across from each other at the counter. His arms are crossed as he engages in a silent staring contest with me, occasionally shaking his head and letting out a slight chuckle, na parang nang-iinis. "Something funny?" I glared at him. Daig pa namin ang magkaaway. We weren't like this before Jazz and I started dating. Pero naiintindihan ko naman siya kung bakit hanggang ngayon ay parang hindi niya pa rin ako matanggap. Naalala ko ang seryosong pag-uusap namin last month matapos naming magtulakan sa swimming pool nila sa liko
BONUS CHAPTER TWOJAZZLENE The city lights shimmered through the floor-to-ceiling windows of Adam's penthouse bedroom, casting a gentle glow over the plush surroundings. The air was warm and heavy with the scent of passion as we lay intertwined on his bed, our bodies still humming with the echoes of our intimacy. Nestled in his arms, under the soft blanket, I felt an overwhelming sense of closeness and contentment. "Nahihiya akong umuwi sa bahay bukas. Siguradong pagdududahan ako ni Mommy at Daddy," pabulong kong sabi. Ang una ko kasing paalam sa text ko kay mommy kanina ay ma-la-late ako nang uwi dahil may event sa hotel at kailangan kong mag-overtime. Pero matapos lang ang unang round namin kanina ni Adam, sinabihan niya ako na hindi niya ako kayang pauwiin ngayong gabi, gusto niya pa raw akong makasama, kaya naman napilitan uli akong mag-message kay mommy para sabihing sa hotel na ako mag-overnight. "Alam mo naman ang mga parents, they have the strangest radar." "Then don't bothe
BONUS CHAPTER ONEJAZZLENE"Glass flower two hundred and thirty-one," mahina kong bulong, nakangiti, habang pinagmamasdan ang isang pirasong rose na gawa sa babasagin na inabot sa akin ni Adam matapos kong sumakay sa sasakyan niya. Narito siya sa parking lot ng M-Power Hotel, nauna siya sa akin dito nang bahagya para hindi makita ng mga empleyado na magkasabay kaming uuwi."Do you want me to stop giving you flowers?" tanong niyang dumukwang sa akin para humalik sandali sa labi ko, may bahagyang ngiti sa labi niya."No. Not yet. Stop when we reached one thousand." I giggled. Simula kasi nang bumalik siya galing sa Singapore, naging deretso na uli ang pagbibigay niya sa akin ng bulaklak na gawa sa glass. Two hundred and ten ang huling bilang ko roon pag-alis niya. Medyo marami nang nadagdag."So? Where are we heading now? Your place or mine?" Nginisihan niya ako."Your place. Meadows Tower. Sa penthouse mo. Nami-miss ko na pumunta ro'n." I smiled back."All right. Let's go."Isang buwan
EPILOGUEFive months laterJAZZLENE"Happy anniversary, Mr. and Mrs. Hart.30th wedding anniversary nina Mommy at Daddy ngayon, at dito sa M-Power Hotel ginanap ang celebration. Surprise nila kuya sa kanila ang party na 'to at sila ang sumagot sa lahat ng expenses. Hindi na nila ako hiningan ng share tutal naman ay mas malaki ang suweldo nila sa akin. Lahat ba naman sila piloto. However, hindi nila alam na mayroon akong five million galing kay Adam.Speaking of Adam, limang buwan na siyang wala at wala rin kaming contact sa isa't isa. Sa tuwing tatanungin ko naman sila kuya tungkol sa kaniya, hindi nila ako mabigyan ng sagot dahil hanggang ngayon daw ay deactivated ang lahat ng social media account ni Adam kaya hindi nila rin ito mai-private message.Gano'n din si Fritzie. Minsan kong kinumusta si Adam sa kaniya at ang sabi niya, sa email niya lamang daw nakakausap ang kuya niya. At kapag daw binabanggit niya ako rito ay hindi na raw ito mag-re-reply kaya naman iniwasan niya na raw na
CHAPTER FIFTY-FIVEJAZZLENE"Bakit kasi hindi mo pa patawarin kung okay naman na pala sila ulit ng parents mo?" ani Camille. Magkakatabi kami sa bar counter. Kasama ko sila ni Violet."Ilang buwan na ba siyang nanunuyo sa 'yo?" Si Violet, 'tsaka nito tinungga ang tequila niya."Uh, seven months, I think," sagot ko before I took a sip of mine. "I've also collected two hundred and ten glass flowers from him.""How about the five million? Did you give it back to him?" Violet asked."No. Ayaw niyang ibalik ko." Ilang beses kong hiningi noon kay Adam ang bank account niya para mai-transfer ko ang pera niya pabalik, pero ayaw niyang ibigay. Alam ko na rin kung para saan ang perang 'yon. Actually, noong araw na i-transfer niya 'yon sa akin, pag-uwi ko sa bahay ay naalala ko rin agad ang pustahan namin noon. But I acted clueless. Hanggang ngayon ay inaakala niyang hindi ko pa rin 'yon naaalala."Hayaan mo na." Si Camille. "Huwag mo nang ibalik kay Adam. Tutal, barya lang naman 'yon para sa kan
CHAPTER FIFTY-FOURJAZZLENE"Galing na naman kay Adam?" kunot-noong tanong ni Kuya Zero nang makita niya ako sa sala, inaayos ko ang mga bulaklak na bigay ni Adam sa isang babasaging transparent vase."Oo. Pang-thirty na 'yong binigay sa 'kin ng guwardiya kaninang umaga, equivalent for thirty days. Feeling ko hindi siya titigil hangga't hindi kami nagkakaayos.""Baka mamaya niyan nagkikita kayo nang palihim sa hotel? Malilintikan kayong dalawa sa 'min."I sighed. "Hindi kami nagkikita, monggi. Madalang naman siyang gumawi sa hotel. Base sa narinig ko kay Sir Mikko, twice a week lang dumaraan doon si Adam. Mas madalas siya sa Meadows Group.""Good. Dahil kapag nabalitaan naming ine-entertain mo gago na 'yon, pagbubuhulin ko kayong dalawa."Isang buwan na simula nang magsimula akong pumasok sa M-Power Hotel bilang isa sa mga receptionist. Hindi ako mapagsamantalang tao kaya si Sir Mikko ang kinausap ko at sinabi kong receptionist ang a-apply-an ko. Kaysa mag-back out, ginrab ko na lamang