CHAPTER 30THE MAN WHO BREAKS MY HEART"Oh, anong pinoproblema mo?" Tanong ni Donna sa akin. Nasa bahay siya para bisitahin ang mga bata. Pero aalis din agad. Naghahanda na ang mga anak ko para sa pagpasok nila mamaya sa school. Ihahatid ko sila bago ako papasok sa trabaho. May kailangan pa akong tapusin pero ito ako, hindi pa nakalis dahil ang plano ko na six pa lang ng umaga ay aalis na ako sa bahay papuntang office ay hindi ko nagawa dahil sa nangyari kagabi na anong oras na ako nakauwi.Inaantok pa nga ako ngayon eh. Hays. Hinilot ko ang sintido ko, "kasi naman Don dahil hanggang ngayon hindi pa rin ako makahanap ng ibang trabaho.""Eh, bakit ka ba kasi lilipat ka ng trabaho? Akala ko na okay na yung tinatrabahuan mo ngayon? Hindi ka ba tinatrato ng maayos ng amo mo, kasamahan mo? Sabihin mo lang at marami kaming magwewelga sa harapan ng building na yan." Napatawa tuloy ako sa sinabi ng kaibigan. May isa pa akong kaibigan na namimiss ko na hanggang ngayon, hindi pa nagkikita ang
CHAPTER 31THE MAN WHO BREAKS MY HEARTHabang busy ako sa computer ay narinig ko na bumukas ang pintuan. Tatayo na sana ako para bumati sa bisita pero agad din na pabalik sa upuan na matanto kung sino ang pumasok.Si Ryker."Did you eat your lunch?" Aniya at inangat ko pa ang ulo ko para masiguro na ako ba ang kausap niya. Baka may katawagan siya at asawa o girlfriend niya ang tinatanong niya. Nang makita ko na sa akin siya nakatingin ay hilaw akong ngumiti at pinakita ang biscuit na meron ako sa ibabaw ng lamesa."Ito lang po muna, malapit nang matapos ang ginagawa ko, sir." Sabi ko sabay balik sa computer ang mga mata ko."I-I bought you this. Tell me if you don't like it then I will buy another one." Aniya at may nilagay siya sa ibabaw ng maliit na lamesa kung saan ako nagtatrabaho. Agad kong nahulaan kung ano ang binigay niya sa akin dahil supot pa lang ay talagang basang-basa ko na kung saan niya ito binili. Bakit niya pa kailangan na mag-offer ng ganyan? Anong akala niya sa akin
CHAPTER 32THE MAN WHO BREAKS MY HEART"Yehey! But I want dolphin toys, mama!" "Dolphin then…What else? Yon lang ba?" Tanong ko kay Freya na ngayon lang tumahan sa kakaiyak dahil nga aalis ako mamayang gabi papuntang Cebu. "Hmm, I want a teddy bear and panda, too!" Dagdag pa niya. Nasa kwarto namin ang mga anak ko para samahan ako na magligpit ng mga dadalhin ko pero panay naman ng iyak, pero nung sinabi ko na may pasalubong saka pa lang tumigil sa pag-iyak. "Noted po." Sabi ko habang pinupunasan pa rin ang kanyang mukha dahil sa hilam pa ito ng luha. "How about my baby Maynard?" Tanong ko sa anak ko na lalaki na ngayon naka squat sa kutson at nagbabasa ng libro. "I'm happy with books and airplane toys, mama? Pero kung wala po doon, it's okay. I have a lot of toys and books pa naman." Aniya. Pero hindi sigurado niya na sagot sa airplane kaya ngumiti ako, I know he wants it. "Alright! Nilista na ni mama sa kanyang brain ang mga gusto ng mga baby ko.""Thank you mama, I love you! "
CHAPTER 33THE MAN WHO BREAKS MY HEARTMay kausap ngayon si Ryker sa kanyang phone and until now hindi pa rin mawala sa isip ko ang sinabi niya kanina.Nakalimutan niya ba talaga ako o isang pakulo lamang iyon? I clenched my teeth, pinipigilan na bumuhos ng emotion lalo at paalis pa lang kami ng Maynila. Ayokong masira ang pangarap ko para sa mga anak ko ng dahil sa hindi ako nakilala ni Ryker o talagang sa dami na niyang babae ay isa na ako sa nakalimutan niya. Damn him. Na pahilot na lamang ako sa sintido ko, ang mga anak ko ang naiisip ko. Hindi niya deserve na makilala ang mga anak ko. Hindi."Are you okay? Do you want to take a nap or do you want to eat first? We can call the flight attendant." Napalingon ako sa kaliwang side kung saan siya nakaupo. Palipat-lipat ang tingin niya sa akin at sa laptop niya.Bumuntonghininga ako, hindi ko alam kung bakit. Nasusufocate ako kapag malapit siya."No thanks, Mr. Sullivaño. I'm not hungry and natulog ako kanina kaya hindi pa naman ako i
CHAPTER 34THE MAN WHO BREAKS MY HEARTNasa table ako nakaupo habang hinihintay ang amo ko na kasama ang isang kaibigan niya. Ayon sa narinig ko kanina ay may ipapatayo raw sila na building sa isang hacienda dito sa Cebu or Negros.Maaga kami ng amo ko na dumating dito sa isang cafe to meet his client na kaibigan niya rin. Nasa kabilang table sila nag-uusap habang may tinitingnan na blueprint at dahil may food ang nasa table kung nasaan ako kaya sila lumipat doon, nahiya nga ako kalaunan dahil siguro lumipat sila doon dahil ang bagal kong kumain, kaya nainip sila. Pero sabi naman ni Ryker na kakain sila ulit kaya doon na lang sila at ako muna ang magbabantay ng mga gamit nila dito sa table like laptop at pinaiwan pa ni Ryker sa akin ang wallet niya kaya wala akong choice kundi ang maghintay sa kanila habang nagpupuslit ako ng text para kumustahin sila ni mama sa Maynila, namimiss ko na ang mga bata. At isa pa mas maliwanag sa area na kung saan sila dahil sa sinag ng araw, dito kasi
CHAPTER 35THE MAN WHO BREAKS MY HEART"Where are you?" Narinig ko na tanong ni Ryker sa kausap niya sa kanyang cellphone. Nasa isang restaurant kami ngayon na pagmamay-ari ng Clark Family. Nasa thirty minutes kalayo ang place sa condo unit namin. Dahil wala pa ang kanyang bisita ay naging busy muna ako sa sa paglilista ng mga bibilhin ko dito sa Cebu para pasalubong sa mga bata, kina mama at papa at mga kaibigan ko. Mas natawa ako sa gusto ni Donna, t-back ba naman ang hiniling sa akin na bilhin. Gaga na iyon, ang dami sa Divisoria, gusto pa talaga made in Cebu. "Cancel ko na lang ang meeting kung matagal ka pa–fuck! What the?-""Anong cancel ang sinasabi mo ha? Ipapatay kita kay Dark diyan." Hindi ko alam na bigla akong napangiti na makita si Ms. Cole na nasa likuran ni Ryker at sumenyas na 'wag akong magsalita kasi iyon pala ang balak niya. Binatukan ba naman ang boss ko na alam ko naman na deserve niya. "What took you so long, kanina pa kami naghihintay dito, one hour waiting f
CHAPTER 36THE MAN WHO BREAKS MY HEARTHalos hindi ako makatingin sa kanya ng direkta sa mga mata. Ako kasi ang rason kung bakit siya nariyan sa hospital bed dahil sa ginawa ko kanina. Nahihiya ako lalo kapag nakatingin siya sa banda ko.Hindi naman siya galit pero yung pakiramdam na ako talaga ang rason kung bakit s'ya na riyan ay talagang hindi ko alam kung lalapitan ko ba siya o hindi. May allergy pala siya, bakit hindi niya sinabi man lang sa akin at bakit niya pa pinilit ang sarili niya na kainin ang beans na nakalagay sa halo-halo. So ibig sabihin, nung dati na nag-aaral pa kami ay kapag binigyan ko siya ng beans ay nagkaka allergy na siya? Bata pa raw siya na may allergy sa mga ganyang kinakain. Kaya ba kapag binigyan ko siya dati ng beans kapag bibili kami ng halo-halo at kinain naman niya pero maya-maya ay nagmamadali siya na umalis sa table namin? Yun ay dahil na allergy na pala siya, bakit hindi niya sinabi? Palaisipan tuloy. "Are you okay?" Agad akong natauhan dahil s
CHAPTER 37THE MAN WHO BREAKS MY HEARTGabi na kaming nakarating sa Oslob Cebu, ito ang last destination na pupuntahan namin after sa Moalboal. We went to Kawasan falls too nung isang araw. Hindi natuloy ang meeting ng kanyang kaibigan dahil sa isang emergency, kaya imbes na manatili sa hotel na kung saan kami ng ilang araw bago bumalik ng Maynila ay ang pagbisita sa magandang tourist spots ang pinuntahan namin. Nag-island hopping kami ng ganun lang kabilis. Sa bagay, isang abot lang ng card ay agad may nahanap na kaming magandang hotel na pwede naming tulugan ng ilang days bago bumalik sa city. Ngayong umaga ay itong Oslob ang last destination, manonood daw kami ng shark. Takot ako of course pero sabi naman ni Ryker na walang mangyayari sa amin dahil hindi naman daw ako type ng shark kaya safe ako, ang gagong iyon. Ayaw niya akong pauwiin dahil sayang ang reservation ng ticket dahil kasama daw yon sa payroll ng kompanya. Payroll my ass. Tapos may pagbabanta pa na kakain siya ng b