WALANG boses ang lumabas mula sa bibig ni Elvis. Nawalan siya ng lakas at napadaos-daos na nakaupo sa sahig. Tulala at tanging dagundong lang ng kanyang dibdib ang kanyang naririnig. "Stop it, Hillary. You're delusional!" salita ni Rowan mula sa loob. Nakagapos, matapos siyang pukpukin ni Hillary sa ulo. "I can feel that you still love me. Why do you have to lie," Hillary shouted with frustration. "I am not lying. I admit that I still loves you," he paused, when he heard a clamping sound outside the comfort room. "Pero noon 'yun. Hindi ko pa nakilala ang asawa ko." Patuloy niyang salita. "Hell no! I don't believe you." Ang kaninang nasasaktan at maluha-luhang mukha ni Hillary ay napalitan ng mapaglarong ngisi. “Now, catch her and tell her that what she heard isn't true." Biglang tawa ni Hillary. "By the way, congratulations Daddy Rowan.” Malanding wika nito at hinalikan sa labi si Rowan. “Fuck you, HIllary. Kapag may mangyari sa mag-ina ko, papatayin kita." Nanggigil n
PAGDATING nila sa hospital ay nasa emergency room na si Rowan. Nanginginig na lang sa sobrang pag-aalala si Elvis na baka hindi na magising ang asawa. Nabibingi na rin siya sa lakas ng kabog ng dibdib niya at hindi pa rin siya mapakalma sa pag-iyak. Natatakot siya at sinisisi ang sarili kung bakit na-aksidente ang asawa. “Calm down, Elvis. Calm down, okay? Everything will be alright." Kalmadong wika ni Elvira at mahigpit na niyakap ang anak. Napahagulgul na naman ng iyak si Elvis. “Kasalanan ko ‘to, Mom. Pinahamak ko ang asawa ko," humahagulgol nitong salita. "No. Hindi. Wala kang kasalanan. It was just an accident, nobody wants it. Not even, Rowan. Malakas siya at hindi niya hahayaan na mamatay. Makikita pa niya ang mga anak niyo, kaya huwag ka ng mag-alala. He is a tough guy,” mahinahon na wika ni Elvira habang hinahagod ang likuran ni Elvis. Huminto na sa pag-iyak si Elvis, ngunit ang akala nilang kalmado na ay iba pala. Elvis collapsed in the arms of her mother. Nagma
MAKALIPAS ang isang linggo ay hindi pa rin magising si Rowan. Wala namang araw na hindi pinalampas ni Elvis na bantayan at alagaan ang asawa niya. Araw-araw siyang nasa ospital despite her condition na bawal na siyang ma-stress. Mula kasi ng maconfine siya dahil sa nangyaring aksidente ay binalaan siya ng OB niya na mag-ingat at alagaan ang sarili, dahil baka mapasama pa ang mga anak kung magpapadala siya sa nangyari sa asawa niya.Nasa ospital na naman siya ngayon at hindi maiwasan ni Elvis na umiyak habang hinihintay na magising ang asawa. Kumuha siya ng bimpo at maliit na palanggana para pamunas sa asawa. Malaki ang pinagbago sa katawan ng asawa, dahil nangangayayat talaga ‘to. At medyo humaba na ang bigote na gustong-gusto na hinawakan ni Elvis tuwing gabi. Kumuha na rin siya ng maliit na gunting upang gupitan ang mahabang bigote. Gugupitan niya lang konti para hindi messy tingnan at gwapo pa rin kahit walang malay.“Kahit mahaba na bigote mo ang gwapo mo pa rin, Love," ani Elvis
NANLAKI ang mga mata ni Hillary habang napaawang ang bibig na nakatingin kay Elvis. Hindi ito agad makapagsalita, pero ng bumalik na ‘to sa huwisyo ay nanlilisik na ang mga matang nakatitig sa kanya. Hindi naman natakot si Elvis mas galit ang nararamdaman niya ngayon. Lalo pa’t nakikita niya ang mukha ng bruha. “Baliw ka ba? Bakit bigla ka na lang nanampal?" usal ni Hillary habang napakuyom ang kamay sa sobrang galit. “You deserve it. Kung hindi mo lang sinira ang party at kung hindi mo lang sinadya na sirain kaming dalawang mag-asawa ay wala sanang aksidente na mangyayari," galit na salita ni Elvis. “Alam mo, gusto kitang saktan. Pero Hindi ko ‘yun gagawin, tama ng masampal kita at baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na mas saktan ka pa." May bahid ng pananakot sa tono nito. "As if naman hindi kita papatulan. Baka nakalimutan mo na buntis ka. Sige ka, pag may nangyari diyan sa baby mo, baka iwan ka ng asawa mo.” Mapaglarong salita ni Hillary. Na tahimik naman si Elvis. “Elvi
MATAPOS ang araw na ‘yon ay matagumpay si Hillary sa pagbilog ng ulo ni Rowan. Para tuloy tuta si Rowan na umu-oo lang lagi sa sinasabi ng babae sa kanya. Isang araw pa bago ma-discharge ni Rowan sa hospital. May final examination pa ang Doctor, at X-rays, para sigurado na pwede na ‘tong palabasin. Naghihilom naman na ang ibang sugat ni Rowan sa braso, at ang mga pasa naman nito ay nagsisimula na rin na mag-fade. Matapos suriin ng Doctor ay bumalik na sila ng kwarto. Si Russ pa rin ang kasama niya, at si Elvis ay hindi na pinabalik ni Russ at maghintay na lang sa bahay dahil maari na ‘tong makauwi. Masaya si Elvis na sa wakas ay makakauwi na ang kanyang asawa, kaya bago pa man ‘to dumating ay gumawa na muna sila ng pa-welcome party upang salubongin si Rowan ng saya. “Everyone is excited to see you. Finally makakauwi ka na rin,” salita ni Russ matapos niyang alalayan si Rowan na humiga muna sa kama. Hindi pa masyadong magalaw ni Rowan ang kanang binti niya kaya kailangan nit
PAGDATING nila sa mansyon ay kunot-noo naman na tiningnan ni Rowan ang kaibigan na si Russ. Salubong ang mga kilay at nagtataka kung bakit nandito sila sa lugar na hindi pamilyar sa kanya, at kung kaninong bahay ang pinuntahan nila. Wala talaga siyang maalala sa mga current happenings sa buhay niya. Ang naalala lang niya ay ang masayang alaala kasama si Hillary at nung araw na kinasal sila nito. “Be nice to her, if you don’t want to be hospitalized, again," salita ni Russ at binuksan ang pintuan ng sasakyan at bumaba. Sumunod na rin agad si Rowan. Rowan, scoffed. “Anong nakakatawa sa sinabi ko?" "You just sounds so scary, bro. Hindi ka naman ganyan ah, ano nakain mo?” Natatawang salita ni Rowan at tinapik pa ang balikat nito. “I am serious, man. Now, if you’re not taking my words seriously, alam mo na kung anong mangyayari sa HILLARY mo na iniwan ka at niloko," mahinang salita ni Russ na para bang sinadya nitong hinaan ang boses, na parang nananadya pa sa kaibigan. Na
PAGPASOK ni Rowan sa kwarto nilang mag-asawa ay unang bumungad sa kanya ay ang malaking picture frame nila ng asawa na si Elvis. Ito ang wedding picture nila na ginanap sa Batanes. Masaya at puno ng pagmamahalan ang makikita sa kanilang mga mata. Sa litrato makikita ang masayang mukha ni Rowan habang mahigpit na nakayakap sa asawa. Biglang naging maluwag ang pakiramdam ni Rowan ng makita ang malaking wedding frame nila ng asawa. Parang may humaplos sa kanyang dibdib, and believed what they said. That this woman, named Elvis is his wife, not Hillary. "So, what they said is true. She's really my wife," wala sa sariling salita ni Rowan habang nakatutok sa kanilang litrato. "She looks happy in here, but nung sa ospital na umiyak siya ay parang durog na durog s'ya. Probably my fault." He stepped forward at tiningnan ang lahat ng mga litrato na naka-display sa dingding. "What a bright and beautiful smile. Pinaiyak ko pa ang magandang babae na 'to ," he said habang hawak ang litrato
PABALIK-BALIK sa kanyang nilalakaran si Hillary habang hawak ang isang baso ng wine. Hindi maalis-alis sa mukha niya ang matamis na ngiti, parang may binabalak na naman 'to. She sipped her cigarette, one last time and blew it on the wind. Pumasok siya sa kanyang kwarto at nagpalit ng masusuot. She wore and a sexy backless dress, which curved her sexiness. Nilugay lang ang buhok at naglagay ng pulang lipstick, pagkatapos ay umalis. “Take me to his whereabouts," utos niya kay Frank. Nalaman na kasi nila kung saan ngayon si Rowan. It’s Sunday, kaya lumabas na muna saglit si Elvis for some important matters kasama si Russ. Ito na kasi ang nagmamaneho kay Elvis kung saan-saan, dahil busy rin si Kennedy at Lindsay sa school. Hindi na rin pinasama ni Elvis si Rowan dahil masakit raw ang paa nito. Kampante naman si Elvis dahil nag usap na sila ni Rowan, and she thinks that Rowan believed her. Little did she know that Rowan secretly massaged Hillary.“Oh, fuck…So damn sexy, Honey,” ani Rowan
Maya-maya pa ay dumating na rin ang bombero at agad na maapula ang sunog. Iniisip ko pa rin kung bakit hindi seneryoso ni Frank ang sinabi ko. Edi, sana ligtas silang dalawa ni Hillary. Umupo na muna ako upang linisin ang tama ng baril sa balikat ko. Pinaikutin na rin ng benda upang tumigil na sa pagdurugo. Ramdam na ramdam ko na ang sakit, pero sanay na ang katawan ko sa ganitong pangyayari. “Mr. Walter, we found two people inside the car." Agent Wills said. Agad akong tumayo upang tingnan kung sino ang mga ‘to. Nakalabas na ang mga ‘to sa kotse at maigi ko naman tiningnan kung sino ang mga ‘to. Dahil sunog na sunog talaga at hindi na makikala. “Babae at Lalaki sir," saad naman ng police. “Tiningnan namin ang gamit sa loob and we found this. Good thing ayb Hindi na sunog ang bag." Binuksan nila ang bag at bumungad sa akin ang ibang alahas at may mga ID pa sa loob. Kinuha ng isa sa mga kasamahan ko ang ID at bumungad ang litrato ni Hillary. “Hillary Smith po, sir."
MY shoulder got shot pero patuloy pa rin ang laban. Hindi ako tumitigil sa laban kapag nasimulan ko na. Masyadong matinik ang matandang ‘yon at tinatakbuhan lang ako, akala niya siguro ay hindi ko masusundan. May edad na pero matinik talaga siya at mabilis rin makakatakas, but not this time. Guguluhin niya ang pamilya ko kapag hindi ko siya napapatahimik. “Mr. Smith. Wala ka ng kawala sa akin ngayon. Ubos na ang mga tauhan mo at wala ka ng matatakbuhan pa,” sigaw ko habang nakatuon na ang brain sa kanya. Tumigil siya sa pagtakbo ng paputukan ko siya ng warning shoot. Killing or arresting him is our mission, pero dahil nga mailap ang taong ‘to ay hindi ko siya madaling makuha. Hindi mo siya basta-basta malalapitan, o kahit ilang beses mo pa siyang pagtangkaan na patayin o dukutin ay hindi ka magtatagumpay. Kaya ngayon mamatay siya o susuko siya dahil hindi ko siya titigilan hanggat nabubuhay pa ako. “Rowan. Rowan. Rowan." Mapang-insultong sambit niya sa pangalan ko. “Babarilin m
CHAPTER 152 SINCE Mr. Smith won’t stop pestering my family, ako na mismo ang pumunta sa kanya. I have to end this shit this man started. Ayaw ko na sana na makipaglaro sa kanya pero mukhang hindi siya titigil kung hindi niya ako mapapatay. Kailangan may mawala sa amin para matigil na ‘to. Tumakas lang ako sa bahay, hindi ako nagpaalam kay Elvis na aalis ako at pupuntahan ang matandang pumatay sa mga magulang ko at kapatid ko. Hindi na pwedeng habang buhay na lang akong ganito. Kung saan man ako dalhin nito, I will make sure na mauunang mamatay ang matandang ‘yon. Papasok na kami sa kampo ng kalaban. Ako na mismo ang sumugod para matigil na. Kasama ko ngayon ang mga tauhan ko, hindi ko na pinasama SI Russ para hindi mahalata ni Elvis na umalis ako para puntahan lang ang matandang ‘to. Pagdating namin sa lugar ay nakahanda na ang kalaban namin. Nawala man alaala ko sa mag-ina ko, hindi naman nawala kung ano ako. Lalabanan ko ang taong pumatay sa pamilya ko. “Good to finally s
CHAPTER 151PAGPASOK ko sa bahay ay bumungad agad sa akin ang anim na mga lalaki na nakahandusay sa sahig na walang mga malay. May tama ng baril ang apat sa kanila at ang iba naman ay walang mga malay. Buhay pa naman ang mga ‘to dahil gumagalaw pa, pero sino ang gumawa nito sa kanila? Is it Elvis???!“Wife?” agad akong umakyat sa taas at tinungo ang kwarto ng mag-ina ko. “Elvis? Elvis?” tawag ko sa kanya. Naabutan kong bukas ang pintuan ng kwarto naminal kaya dahan-dahan naman akong pumasok. “God. Okay ka lang ba?” agad kong nilapitan ang asawa ko na nakaupo sa sofa buhat ang isang kambal. Nakahinga naman ako ng maluwag ng makita ang mag-ina ko na okay. “I put a silencer sa baril na binigay ni Dad para hindi maingay kung sakali man na may pumasok sa bahay,” salita niya habang nakatutok lang sa anak namin.“How did you know na may kalaban?” tanong ko at sinilip ang labas ng bintana. Mula sa kinatatayuan ko ay makikita na lang ang kagubatan. Puro kakahuyan na ang likuran na bahagi
CHAPTER 150She grabbed my hair while moaning and arching her back like crazy. I can’t stop myself from sucking, licking her womanhood while putting my finger in her tight hole. I know that we make love every time we have time, however her hole turn to it’s true form and it gets tight back again. I love the smell and taste of her juices, hindi nakakasama. Mas diniinan ko pa ang pagdila ko sa kanya kaya napahiyaw siya at kasunod nun ang panginginig ng katawan tuhod niya. Hudyat na nilabasan na siya.Mabigat ang kanyang pahinga at ganun rin ako, dahil gustong-gusto ng pumasok ng alaga ko sa kweba ng kaligayahan. Habang nakatitig sa asawa ko ay hindi ko mapigilan na purihin siya. Ang ganda ni Elvis, ibang-iba ang ganda niya sa mga babaeng nakilala ko at nakikita, marahil dahil mahal ko siya kaya napakaganda niya sa mga mata ko. Pero kakaiba talaga ang Ganda ni Elvis Hindi nakakasawa titigan. “Ipasok ko na wife ah…” sabi ko at agad naman siyang tumango sabay kagat sa kanyang ibabang labi
CHAPTER 149 I gently held her hand and placed my hand to her waist. Inilagay ko ang kamay niya sa balikat ko para isayaw siya. Kanina po pa pinatugtug ang romantic music, tamang sounds lang para hindi malakas at magising ang kambal. Ngumiti ang asawa ko sa akin at kitang-kita sa mga mata niya ang kasiyahan. Nagsimula na kaming gumalaw, sinabayan ang tugtugin. Hindi ako marunong sa ganito kahit noon pa na bata ako, kapag may activity sa school tungkol sa sayaw ay umiiwas ako dahil hindi ko forte ang pagsasayaw, pero ngayon gusto kong sumayaw kasama ang asawa ko. Gusto kong ma-experience na siya ang kasayaw ko at hindi ang ibang tao. “I didn’t know na marunong ka palang sumayaw, Love. Not bad for a first timer,” she said in a sweet tone. “Thank you, wife for appreciating,” I said and kissed her forehead. “Hindi mo alam kung gaano mo ako napasay ngayon. Napawi lahat ng pagod at nga iniisip ko dahil dito. Salamat talaga, Love. Sobra akong natutuwa sa’yo, ang sweet mo.” “At
It took me time to adjust. Kinilala ko ng lubos ang kambal para hindi ako malito sa kanila. Nung unang beses ko silang makita ay nalito talaga ako dahil magkapareho talaga ang dalawa. Ngayon ay kilalang-kilala ko na ang mga anak ko. Si Laxxarus at Elvistrus. Si Laxxarus ay may mole sa kaliwang mata, while Elvistrus has a mole on his upper lip. Ang gwa-gwapo ng mga anak ko. Manang-mana sa akin. Marunong na din akong maglinis ng mga dumi nila, pati pagtimpla ng gatas every four to five hours. Tinuruan din ako ni Mommy El paano paliguan ang mga bata. Hindi ko nga inakala na mahirap pala ang maging taong bahay. Now, I understand my mother sacrifices and Mommy El sacrifices for raising me and Elvis. Mother’s are the best, and a superwoman. At sobrang proud ako sa asawa ko sa pag-aalaga sa kanila. Walang tulog magdamag na gising kaya ramdam na ramdam ko ang frustration niya. Dalawang buwan pa lang naman ang lumipas pero kitang-kita ko na hirap at pagod sa pag-aalaga pa lang ng mga bata.
Ang bilis ng pangyayari, bagay na hindi ko inaasahan na mangyari. May takot, galit at sakit akong nararamdaman habang nasa loob ako ng mansyon na iyon kung saan narinig ko ang palitan ng putukan. Tinulungan ako ng isang lalaki at kilala ko siya, ang kaibigan kong si Russ at si Kennedy at LIndsay. Kilala ko sila pero bakit ang babae ay hindi. Nang makalabas kami ng mansyon ay agad akong dinala ni Russ sa hospital. Nakatulog ako kaya paggising ko ay medyo magaan na ang pakiramdam ko at para na akong naalaya sa kulungan ng kalaban. At nalaman ko kung sino ako. PInakilala nila sa akin si Elvis na sabi ay asawa ko raw, tapos bigla kong naalala si Hillary. Hindi ako naniniwala dahil rin sa trauma na dulot sa akin ng babae na ‘yon. Pero kahit ganun pa man ay inu-obserbahan ko rin naman siya. Magkasama kami sa iisang bubong pero hindi ko naman magawang kausapin siya kaya umiiwas na lang ako sa kanya. Hanggang sa maglakad loob akong harapin siya dahil sa Doctor niya. Parang may apply na buma
I got into an accident, when I woke up it's so cloudy that I don't remember anything. My heart aches for that moment and I feel something is missing, but my mouth uttered her name. Hillary. She was the woman whom I was looking for. But, a woman who I am not familiar with appeared in front of me. A pregnant woman crying and hugging me tightly, saying sorry. Russ told me that she is my wife, pero hindi ako naniniwala ngunit kakaiba sa damdamin na para bang may nawala na kailangan ibalik agad. Naniniwala ako kay Russ na siya nga ang asawa ko, nang maging okay na ako at pwede ng lumabas ng hospital ay dinala ako sa bahay namin mag-asawa. May iba pa kaming kasama which is si Kennedy at Lindsay na naalala ko pa naman. At sa tuwing walang tao sa bahay ay sikreto akong tinawagan si Hillary na pumunta sa bahay. Binigay niya kasi sa akin ang number niya at tawagan ko siya kapag wala akong kasama sa bahay. Pakiramdam ko tuloy ang sama kong tao, at para akong nagtaksil sa asawa ko. May mga