Dalawang araw na silang nasa Batanes, at mukhang nakalimutan na nila ang buhay sa Manila. They're just enjoying the time, especially for Elvis na unang beses niya lang sa Batanes. Until now, hindi pa rin mag-sink in sa utak niya na nasa Batanes siya. They went to beach together, enjoying the sun, the fresh air. Elvis even tried Kayak kahit takot siya sa tubig. No specific reason why but she's afraid of water. Hindi rin siya marunong lumangoy. Rowan was with her, guiding her para hindi siya matakot. He helped her overcome her fears kahit mangiyak-ngiyak na siya kanina dahil hindi niya mabalance ang pag sagwan. Takot na baka mahulog siya at malunod. But, Rowas reassuring her safety. Kinuha siya ni Rowan mula sa Kayak at yumakap sa kanya. He teach her how to hold her breath, and paddle her foot. He even tried to teach her how to swim, and slowly get it and hindi na natakot. “You learn fast, mi amor," anas ni Rowan ng nasa may batuhan na sila. Nasa kabilang parte sila Lindsay, Kenn
MATAPOS paliguan, damitan, at ayusan ni Rowan si Elvis ay iniwan na muna niya itong natutulog na sa kama. Masyado kasi silang mapusok at aktibo sa ganoon na aktibidad kaya napagod na at nakatulog. Ilang oras din kaya silang nandun sa tabing-dagat, malalim na rin ang gabi ng sila’y nakauwi. Tulog mantika na kasi si Elvis kaya hindi na ito ginising pa ni Rowan, dahil alam niyang magigising ito kapag nakaramdam na ng gutom mamayang madaling araw. Paglabas ni Rowan ay bumungad sa kanya ang dalawang matangkad na lalaki. Maputi ang mga ‘to at pamilyar din ang hitsura ngunit hindi niya maalala kung nakilala na ba niya ang mga ‘to, dahip unang beses pa lang naman niyang na-meet ang dalawa. May kaedaran na rin ang mga ito, ngunit hindi halata sa kanilang postura. Dahil napakagandang lalaki nga naman nila kahit nasa 40s na. Matangkad, matipuno, maputi, at may kulay asul ang mga mata. Gulat man ay hindi ito ipinakita ni Rowan at walang pag-dalawang isip na kinonpronta ang dalawa. ‘Sino b
Rowan's forehead creased upon hearing it. Pero hindi na siya nagtanong pa baka mali lang siya ng iniisip. He clears his throat bago magsalita. Inubos na muna niya ang isang baso ng wine, saka nagsalita. “By the way, where's Tita Elvira? Why is she not here if magkasama naman kayo?" tanong ni Rowan. Sabay naman na nagtinginan ang kambal. Peki naman na napaubo si Romano at inubos ang isang baso ng wine. “She's with your secretary, Russ," tugon ni Romanoff, sabay inom ng wine. “And we have no idea kung nasaan na ang dalawa," he added. “Seriously?" Hindi makapaniwala na salita ni Rowan. “Kanina pa kayo dito?" “30 minutes, already…" tugon ni Romano. “What is this guy doing?" anas ni Rowan at parang Ina na concern sa anak. Kinuha ni Rowan ang kanyang selpon at tinawagan si Russ. Mabilis naman itong sumagot. Bumungad naman kay Rowan ang maingay na simoy ng hangin at ang bawat paghampas ng tubig dagat sa dalampasigan. “Where did you take, Tita? She's supposed to be resting
NASA kalagitnaan pa ng mahambing na tulog si Elvis ng bigla na lang bumaligtad ang kanyang sikmura at napatakbo sa cr. Naduduwal ito. Napansin naman agad ni Rowan ang mabilis na pagtakbo ni Elvis patungong cr,kaya sumunod siya agad rito. Nadatnan niya si Elvis na naduduwal pa rin kaya nag-aalala siya at hinagod-hagod ang likuran nito. Iniwan na muna niya saglit si Elvis upang kumuha ng maligamgam na tubig. “Masama ba pakiramdam mo, Mi amor?" Nag-aalala na tanong ni Rowan na nakatayo sa likuran ni Elvis at patuloy na sa paghagod ng likod nito. “Bigla na lang kasing bumaliktad ang sikmura ko e. Akala ko panaginip ko lang ‘yun, totoo pala," tugon ni Elvis at nagmomog na. “Here. Water. Maligamgam na tubig yan,” ani Rowan. Tinanggap naman agad ni Elvis ang baso ng maligamgam na tubig at ininom. “Do you wanna see a doctor?" “No, Babe. I'm okay. Maayos naman na pakiramdam ko at wala naman talaga akong naisuka. Sadyang bumaliktad lang talaga simula ko." “Sigurado ka? Baka dahil
PUNO ng pagtataka ang makikita sa mukha ni Elvis. Hindi niya kilala ang taong nasa harapan niya, but somehow she felt something inside her that she wants to know him. Her heart thumped so fast, like it was going to burst out of her chest. Even mentioning a name that she hasn't heard all her life. “Po? Ahm…,” she was hesitant to mention the name, so she just cleared her throat before she spoke again. "Who's Viviana? I haven't heard that name po kasi,” ani Elvis and fakely smile. “Someone's important to me. To is?” He said , feels nervous. "Sadly you haven't had the chance to see her. But, she's the most amazing and understanding person I have ever met." Walang ideya si Elvis sa kung ano at sino ang sinasabi ni Romanoff ngunit nanatili lang siya upang makinig rito. ‘Ang agang-aga, nakakarinig ako ng drama. Well, it's not a drama, but a confession to the person. This is actually confusing, at ano ba ang ibig-sabihin sa mga sinasabi niya?’ sa isipan ni Elvis na puno ng pagtataka.
PAGBALIK ni Elvis sa kanyang kwarto ay dahan-dahan siyang umupo sa kama habang dinadama pa rin ang sayang kanyang nadarama. Hindi niya man alam kung ano ang dahilan ng saya sa kanyang puso, marahil dahil iyon sa lalaking nakausap niya na nag-ngangalang Romanoff. Na kapatid pala ng kanyang Mommy Elvira. Kaya siguro magaan ang loob niya ay dahil kapatid pala ito ng kanyang Ina. Na unang beses pa lang niyang makilala, dahil hindi naman niya nakilala ang pamilya ng mommy Elvira niya. Simula pa noon. Gustuhin man n magtanong ni Elvis kaso hindi niya magawa dahil palaging busy sa trabaho ang mga magulang at hindi pa siya kinakausap ng mga ito. "Bakit ang saya ng puso ko? I know that it's confusing sa akin kanina ang mga sinasabi niya, pero bakit iba ang dala nito sa puso ko?" Puno ng katanungan ang isipan niya habang marahan na hinaplos ang dibdib niya, pinakiramdaman ang tibok nito. "Masaya lang talaga siguro ako kaya magaan ang loob ko kay Tito Romanoff. Kakausapin ko talaga si Mommy
Nang magising na lahat ng tao sa bahay ay naghanda na rin si Elvis upang lumabas. Kanina pa kasi talaga n'yang gustong lumabas kaso pinipigilan siya ni Rowan dahil medyo maginaw pa sa labas. She's also excited to see her mom to the other side of the room, dahil dalawang araw din niya itong hindi nakita at nakasama. Aside from telling her mom about her wedding, she also gets excited to know more about her Tito Romanoff, who she just met earlier. And on her way to Elvira's room ay nakasalubong niya ang isang lalaki na kamukha ng Tito Romanoff niya. And she assumed na si Romanoff ito kaya walang pag-dalawang isip na binati niya ito. Malaki ang ngiti sa kanyang mukha at sobrang saya niya talaga na nakita niya ulit ang Tito niya. Sobrang gaan talaga ng loob niya rito. Ngunit biglang nawala ang ngiti sa labi niya ng may lumabas na lalaki sa isang kwarto at kamukha ito ng lalaking nasa harapan niya. "Elvis, Iha?" sambit ni Romanoff at nilapitan si Elvis. Palipat-lipat ang tingin ni Elvis
HINDI agad mag-proseso sa utak ni Elvis ang narinig mula sa kanyang Mommy. She was stun, confused, but suddenly remember what his Tito Romano said, earlier. He even intentionally mentioned — DADDY, ay dahil may pinapahiwatig pala ito sa kanya. May pag-aalala naman sa mukha ni Elvira. Wala pa naman talagang balak na amini n ng magkapatid ang tungkol sa bagay na ito hanggang sa matapos ang kasal. Pero parang panahon na rin para malaman ni Elvis ng katotohanan. Mas maganda nga na ito ang maghatid sa kanya sa altar sa araw ng kasal niya. Ngunit may pag-aalala para kay Elvira. 'Tito Romanoff is my real father?' Sa isipan ni Elvis. "Anak, alam kong nagtataka ka kung bakit magkasama kami ng Daddy mo. But, believe me hindi ko rin alam na siya ang ama mo. I just found out, two days ago." Agad na paliwanag ni Elvira. 'So, what about my dad? Alam ba nito na may anak siya?" sa isipan ulit ni Elvis. "Then, kilala ni Dad si Mommy?" tumango si Elvira. "Uhm. Nalaman lang ng daddy mo na ma
PAGLABAS ni Rowan mula sa shower ay wala na si Elvis sa kama, usually kasi kada gising niya ay diretso na agad siya sa comfort room upang maglinis ng katawan o di kaya maghilamos. Kunot-noo na lamang si Rowan at iniisip na lang na baka may pagbabago na naman sa asawa. Nang makapagpalit na ng damit ay agad na rin siyang lumabas. Maganda ang gising niya ngayon, well, palagi namang maganda at masaya ang gising niya araw-araw, pero iba ngayon. Maaga siyang ginising ni Russ upang ipaabot ang balita na hindi na siya umalis dahil si Russ na ang bahala na mag-lead sa Team. Mahusay sa pakikipag-laban, at barilan si Russ. Maasahan siya sa lahat ng bagay, maliit man o malaki. Kaya nga nagtagal ang pagkakaibigan ni Russ at Rowan, dahil magkapareho sila ng mga bagay na gusto. Mabuting tao si Russ at hindi mapagsamantala. Marami na rin ‘ang naipundar sa pagtatrabaho niya kay Rowan. Nakapag-patayo na rin ng sariling kumpanya, ngunit hindi siya ang nagpalakad nito, kundi ang kanyang sekretarya.
THIRD PERSON POV NASA balkonahe na nang kanilang kwarto ang mag-asawang Elvis at Rowan. Hindi pa magawang makatulog kahit medyo nakakapagod ang araw nila. Gusto rin sulitin ni Elvis ng oras na kasama ang kanyang asawa, lalo pa’t dalawang linggo silang hindi magkikita. Malungkot para kay Elvis na hindi kasama ang asawa, dahil alam niyang hahanap-hanapin niya ‘to. Lalo na ngayon na buntis siya. Nakasandal ngayon si Elvis sa asawa habang nakatingin sa magandang tanawin. Na kahit gabi na ay kitang-kita pa rin mula sa gawi nila ang buong Maynila. Hawak ng kabilang kamay ni Rowan ang isang baso ng wine, habang gatas naman ang hawak ni Elvis. Bawal pa kasi siyang uminom dahil nagdadalang tao siya. Gabi-gabi na rin siyang umiinom ng gatas bago matulog, dahil hindi ‘ito kinalimutan ni Rowan kapag sasapit na ang gabi. At umuwi talaga si Rowan ng maaga upang alagaan ang kanyang may bahay. Apat na buwan ng nakasanayan na ni Rowan ang mag-timpla ng gatas kaya nalulungkot si Elvis habang nak
ELVIS SINUSUNDAN ako ni Rowan hanggang sa parking lot. Hindi ko siya pinansin at naiinis ako sa mukha niya. Kagabi ang sweet-sweet namin tapos ngayon bigla na lang kaming ganito. Bahala siya sa buhay niya. Kung gusto niya dun kay Hillary, edi dun siya. Kairita! “Ayaw mo ba talagang makinig sa akin? Ha? Kung gusto mong mawala ang sama ng loob mo sa akin, dapat makinig ka. Hindi ko alam kung saan mo pinulot ang mga sinasabi mo, wala naman katotohanan ang lahat. Kung dahil ito sa narinig mo kanina ay aaminin kong mali ako sa part yun, pero tinanong kita kung naririnig mo ba lahat ng pinag-usapan namin. Tapos hindi ka sumagot and then nagagalit ka na lang.” Mahabang salita ni Rowan. Mukhang galit na talaga siya. Seryoso siya at nakakatakot. Hindi ko siya magawang tingnan sa mata dahil natatakot ako sa kanya. Hindi ko pa naman kasi siya nakitang ganito kagalit kaya naninibago ako. Pero tama nga naman ang sinabi niyang hindi ko narinig lahat ng pinag-usapan nila ni Russ kasi umali
ELVIS CIENNA C. WALTER POV NAPAPATITIG ako sa kanyang mga mata. Nakikita ko ang pag-aalala sa kanya. Ayaw kong mag-react at mag-overthink dahil ang sakit-sakit sa dibdib, at ang sikip-sikip, mas lalo lang akong masasaktan. Hindi ko naman inaasahan na hahantong sa ganito e, dahil ang buong akala ko ay ako lang ang mahal niya. Hindi ko alam kung ano nga ba ang totoo, pakiramdam ko tuloy ay ibang tao ako sa kanya. Na baka napilitan lang siya, dahil ako ang narito kasama siya. Na Hindi pa pala niya nakalimutan ang ex-wife niya. Mahal na mahal ko ang taong ‘to. Paano kung na pa-praning lang ako? Na dahil sa pagbubuntis ko kaya ganito na lang akong mag-react? Siguro kailangan kong marinig ang sasabihin niya, pero may doubt akong nararamdaman. I want to believe his every words to say, pero bakit ang sakit ng dibdib ko? “Tell me the truth, love. Para hindi na ako magalit at mag-isip ng masama tungkol sayo. Alam mo ba kung gaano kasikip at kasakit para sa akin na marinig yun mula sayo? An
ELVIS CIENNA C. WALTER POVNAKAUWI na kami sa mansyon, pero hindi ko pa kinausap si Rowan. Alam kong nagtataka siya sa akin, pero kasalanan niya naman. . Vivid pa rin sa utak ko ang pinag-usapan nila ni Russ kaninang madaling araw. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang kirot sa dibdib ko. Kinakausap naman ako ni Rowan na para bang normal lang, parang walang tinatago. Ang galing niyang magpakitang-tao. He acted cute, concern, like he care, like he loves me. But deep inside ay ibang babae pala ang iniisip. He even say those words on me na huwag agad maniwala sa sasabihin ng iba, pero siya pala itong may lihim. Una na akong umakyat sa hagdanan pagkapasok namin sa living room na. Lahat sila ay hindi ko kinibuan, pakiramdam ko kasi ay pinagkaisahan nila ako. Alam kung nagtataka sila sa aksyon ko, dahil kanina pa kasi nila ako sinubukan kausapin, pero ko sila sinasagot. At lalong iniiwasan ko sila. Patuloy lang ako sa pag-akyat ng hagdanan na walang lingunan na nangyayari.Agad akong
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV As our eyes met, I saw a spark in his eyes. His eyes smiled, and it’[s such a relief na ako lang ang nakakakita nun. My hand moved on its own and gently caressed his face. Rowan closed his eyes as he felt my warm hand on his face. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang kamay ko habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata. He made me cupped his face, and then kissed the back of my palms. I sweetly smile and lean closer to him and kiss. “I love you," I whisper. “Now, let’s go back to sleep na." I said, at inayos na ang higaan namin, but suddenly he grabbed my hands and held it tightly.“We are not going to sleep, Mi amor," he whispers and nibble my ears. At dahil may kiliti ako sa tainga ay natawa ako.“Hey, alam mo naman na may kiliti ako dyan e, sinasadya pa talaga," reklamo ko at tiningnan siya sa mata. But he seems serious kaya nawala ang ngiti sa labi ko.“Why are you looking at me like that?" I said, confused. He let go of my hands and suddenly
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV NASA loob na kami ng tent, at dahil medyo maginaw ay mas lalo akong umusad sa tabi ni Rowan at niyakap siya ng mahigpit. Kanina pa siya nakatulog at ako naman ay naglalakbay ang diwa at hindi makatulog. Hindi talaga ako makatulog at hindi mapakali, panay ikot dito, ikot sa kabila. Malaki naman ang tent namin ni Rowan, parang bahay lang din. May lutuan, mga gamit, mesa, as.in complete lahat ang gamit na kailangan. Na para bang hindi na kami uuwi. Umupo na ako dahil kahit anong pilit kong matulog ay mas lalo lang akong hindi makatulog. Iwan ko rin kung bakit hindi ako mapakali. At hindi rin mawala sa utak ko ang pinag-usapan ng magkakapatid kanina. Alam kong hindi dapat mag-isip ng kung ano dahil kasal na kami ni Rowan. Pero nakaka-selos rin pala na kahit anong tagal na ay hindi agad makakalimutin ng mga taong matagal rin nilang nakasama. At naging bahagi rin ng buhay nila. May kirot sa puso ko ng marinig ‘yon. Akala siguro nila ay hindi ko narini
THIRD PERSON POV MASAYANG nagtawanan sina Kennedy at Lindsay habang nagkwentuhan. Ang mga magkapatid naman at busy sa pag-iihaw habang nag-iinuman. Gabi na rin kasi kaya kanya-kanya na ang lahat sa gagawin. Ngunit nasa loob lang ng tent ang mag-asawa, sinusulit ang bawat oras na magkasama. Nakahiga ngayon ang mag-asawa habang nakapatong ang ulo ni Elvis sa braso ni Rowan. Magkaharap ang mga 'to at tila pinakiramdaman ang bawat hininga. Nakatitig lang si Elvis sa asawa habang nilalaro ang balbas nito na nagbibigay puntos sa kagwapuhan nito. Si Rowan naman ay nilalaro ang buhok ni Elvis, pinaikot-ikot sa daliri nito. Hindi sila nagsasalita at tanging ang hininga lang ng bawat isa ang maririnig, habang abala ang lahat sa labas. "Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ni Rowan at marahan na hinaplos ang pisngi ng asawa. "Hindi pa naman. Inubos ko lahat ng pagkain na binigay mo sa akin kanina. Busog na busog kami nina baby," tugon niya habang hinahaplos ang braso nitong may tattoo.
THIRD PERSON POV DUMATING na sila sa lugar kung saan may lawa at unang napansin ni Elvis ay ang mga puno ng prutas at mga maliliit na bahay-kubo sa ilalim ng mga puno. Para siyang nasa loob ng isang libro, fantasy book na minsan ay nabasa rin niya kapag bored siya. Mahilig rin naman siyang magbasa ng libro, iyon na nga ang kanyang pangpalipas oras minsan. O kung bago matulog ay nagbabasa pa siya. Maglakad na sila papasok sa loob ng gubat, hindi mama talaga siya gubat na may mga makapal na mga damo o halaman. Malinis sa loob ng gubat na ‘to dahil inaalagaan at hindi ginalaw ng mga tauhan, pinamanatiling nasa ayos ang lahat. Walang pinuputol na kahoy, o ano man. Gumawa lang ng bahay-kubo na kung sakaling gustong mag-enjoy ng mga tauhan ni Rowan ay may masisilungan sila, lalo na sa mga may pamilya. Ngunit limitado lamang ang pwedeng pumasok sa loob ng lawa, para hindi maingay at magulo ang mga naninirahan sa mga puno. “Malayo pa ba ang lalakarin natin?" tanong ni Elvis habang naka