Isang linggo ang lumipas.Nitong mga nakaraang araw, hindi na ako tumutulong kay Gideon dahil sinabi ko kay Sir Gerald na marami akong ginagawa sa pag-aaral. Pero ang totoo, sinubukan ko sing iwasan. Hindi dahil ayaw ko siyang makita, kundi dahil sa pagiging malupit ni Gideon, gusto kong lumayo pero ang nararamdaman ko ay hindi pa rin nawawala.Ngayon, aalis na si Sir Gerald papuntang ibang bansa, at alam kong hindi ko maiiwasang makita si Gideon.“Kapag nandoon na kayo, huwag niyo pong kalilimutang tumawag sa akin. Matagal po kayong mawawala, siguradong mamimiss ko kayo nang sobra.” Itinaas ni Sir Gerald ang kanyang kamay at hinawakan nang marahan ang aking ulo nang may pagmamahal.“Bakit kaya hindi pa sumisipot ang anak kong 'yun? Kung malaman niyang mamamatay na ako, magsisisi kaya siya?”“Huwag po kayong magsalita ng ganoon.”“Hay! Palagi na lang akong binibigyan ng problema, hindi na rin ako bumabata.”Nakinig lang ako habang nagrereklamo si Sir Gerald tungkol kay Gideon. Sa puso
Ang mga mata ni Gideon ay puno ng katigasan. Hindi niya ako tiningnan ng ganoon kailanman… hindi kailanman. Bakit ganito kasakit ang pagmamahal ko?Tiningnan ko ang mga mata ni Gideon bago magsalita, “Ang dahilan kung bakit ayaw kong umalis ay dahil kay Sir Gerald.”“Anong kinalaman ng tatay ko?”“Ang bahay na ito ay sa kanya. Kung paalisin niya ako, aalis ako.”“Hindi magtatagal, akin na ang bahay na ito.”“Hintayin muna natin ang araw na 'yon.”Malakas na huminga si Gideo bago hinawakan ang mga kamay ko at itinaas sa ibabaw ng ulo ko, saka mahigpit na pinisil ang mga braso ko. Pagkatapos, sumigaw siya, “O baka naman iniisip mong mas magaling ang ama kaysa sa anak?”“Paano mo naisip ang ganoong bagay?” Hindi ako makapaniwala na naisip ni Gideon ang ganoon, lalo na’t si Sir Gerald ang nagbigay sa akin ng tulong.“Bakit hindi ko maiisip?”“Nababaliw ka na ba? Pakawalan mo ako!”Ngayon, sinubukan kong kumawala nang malakas para makalaya mula sa sitwasyong ito. Si Gideon ay nanatiling nak
Narinig ang impit kong sigaw habang pilit kong nagpumiglas, ngunit walang laban ang lakas ko kay Gideon. Paulit-ulit kong pinalo ang kanyang dibdib gamit ang aking maliliit na kamao, pero para bang lalo lamang siyang naiinis sa ginagawa ko.Sa halip na tumigil, mas lalo pa niyang diniinan ang kanyang labi sa akin bilang parusa. Ginamit pa niya ang kanyang matatalas na ngipin upang kagatin ang aking labi, dahilan para mapangiwi ako sa sakit. Pareho niyang hinawakan ang aking ulo, pinipigilan akong umiwas, habang patuloy niyang idinidiin ang kanyang halik sa akin—halos hindi na ako makahinga."Agh! Ano ba! Hindi ka ba titigil kakapalo sa ‘kin?!" galit niyang sigaw, ang matalim niyang tingin ay tila gustong lapain ako nang buo."Please... hayaan mo akong umalis," mahina kong wika. Alam kong kung magtatagal pa ako rito, hindi ito matatapos sa isang halik lang.Masyadong bugnutin si Gideon at ayoko nang magtamo ng kahit anong sugat. Sapat nang masaktan ang puso ko—hindi ko na kayang tiisin
Sa loob ng aking kwarto...Pagbalik ko sa sarili kong silid, hindi ko mapigilan ang pag-iyak. Ang buong katawan ko ay punong-puno ng pasa at sugat. Ni hindi pa lumilipas ang isang araw simula nang umalis si Sir Gerald, pero ganito na ang sinapit ko.Paano pa kaya kung lumipas ang ilang buwan? Malapit nang magtapos ang semester sa unibersidad, pero may natitira pang dalawang buwan—dalawang buwang tila napakahabang panahon para sa akin ngayon.Kung tutuusin, dapat masaya ako na may nangyari sa amin ni Gideon dahil gusto ko siya, pero hindi ito katulad ng inaasahan ko. Napakasakit nito. Dahil alam kong kahit ilang beses pa niyang angkinin ang katawan ko, hinding-hindi niya ako mamahalin."Nanay... miss na miss na kita. Pwede mo ba akong kunin na lang? Napakabigat na ng pinagdaraanan ko ngayon..."Habang umiiyak, paulit-ulit kong tinatawag ang mama ko sa pagitan ng mga hikbi. Hindi ko maintindihan kung gaano pa ako dapat masaktan para matutong lumayo. Pero kahit anong pilit kong itanggi, a
Sinubukan kong itulak ang sarili ko palayo kay Gideon, pero hinigpitan lang niya lalo ang hawak niya sa akin. Nakakapagtaka. Habang pilit akong lumalayo, lalo naman niya akong hinahatak pabalik."Gideon, pakawalan mo na ako," pakiusap ko."Sumama ka sa akin sa kwarto," madiin niyang sagot."A-ano? Bakit?" Napakislot ako sa kaba nang marinig ko ang sinabi niya."Para gawin ang nakasanayan na nating gawin.""H-hindi… Ayokong pagtaksilan si Denver!" Idinahilan ko iyon kahit hindi pa naman talaga kami opisyal ni Denver. Umaasa ako na titigil si Gideon, na magpapahinto ang mga salitang iyon sa kanya.Pero nagkamali ako… Dahil kailanman, hindi niya inisip ang nararamdaman ko.Malakas siyang bumuntong-hininga, puno ng inis. Ang titig niya sa akin ay puno ng panlalamig at galit bago niya ako tanungin, "Kayo na?""O-oo… kami na," pagsisinungaling ko."Kahapon lang magkasama tayo… ngayon, nobyo mo na siya? Ang galing mo rin, ah.""Hindi na tayo dapat magkaroon ng kahit anong ugnayan, Gideon," ma
Ang malamig na mga salita ni Gideon ay tumagos mismo sa kaliwang bahagi ng aking dibdib. Kahit na masakit sa loob, kailangan kong magpanggap na parang wala akong nararamdaman."Kung wala akong dating tulad ng sinasabi mo, paano mo nagawang tiisin ito hanggang ngayon?""Iniisip mo bang ginagawa ko ito dahil nahuhulog ako sa'yo?""Huwag mong bigyan ng halaga ang sarili mo," sabi niya habang inilalagay ang kamay sa aking likuran at tinatanggal ang kawit ng aking bra. "Alam mo ba kung ano ang isang laruan para sa laman?""Pero ang dami mong pagpipiliang babae. Kung hindi ka naman talaga naaakit sa akin, hindi mo sana—""Hanggang katawan mo lang ang kaya kong makuha. Pero tandaan mo, kailanman ay hindi mo makukuha ang puso ko."Sinubukan kong ipakita na matatag ako, na hindi ako nasasaktan at kaya kong lumaban sa isang taong tulad niya. Pero ang puso ko ay masyadong mahina para tiisin ang mapanakit niyang mga salita."Hindi mo ba naisip na kung kaya kitang mahalin..." ang sabi niya habang t
Pumiglas ako nang itulak ako ni Gideon, dahilan upang lumabas ang likidong pinakawalan niya sa loob ko. Hindi ko man lang naisip ang mga magiging epekto ng nangyari sa amin. Hinayaan ko lang ang sarili kong magpadala sa bugso ng damdamin. Ngunit ngayong nakapag-isip na ako, parang huli na ang lahat."Kunin mo itong pera at bumili ka ng pills," malamig na sabi ni Gideon habang inaabot sa akin ang perang papel na libo. Ibinato niya iyon sa akin habang ako naman ay nanatiling nakatulala, hindi alam ang gagawin."Bilisan mong magbihis! Gusto mo bang may makakita sa'yo?""Sinabi ko naman na sa kuwarto na lang natin gawin, pero ikaw ang nagpumilit dito. Bakit parang ako pa ang may kasalanan ngayon?""Ikaw ang nagsimula, kaya huwag mo akong sisihin."Napakagat-labi ako, hindi na rin makapagsalita dahil totoo naman ang sinabi niya. Ako nga ang unang lumapit."Huwag mong kalimutang uminom ng contraceptive bukas," muling paalala niya habang inaayos ang damit niya."Ginagawa mo ba ito sa ibang ba
Nanatili akong tahimik at hindi sinabi kay Gideon ang gusto niyang malaman. Pero tila ba lalo ko lang siyang hinahamon."Pinili mo ‘to, ha!"Pagkasabi niya niyon, hinila niya ako pataas sa hagdan, pilit na dinadala ako kung saan niya gusto. Pero hindi ako pumayag, kahit na kanina lang ay ako mismo ang kusang sumunod sa kanya."Bitawan mo ako, Gideon! Masakit!""Kung ayaw mong gumamit ako ng dahas, sagutin mo ang tanong ko!!""Kung wala ka namang pakialam, bakit mo pa gustong malaman?""Siguro kailangan kitang pilitin sa ibang paraan para mapilit kang magsalita."Nanlaki ang mata ko at nagsimulang tumayo ang balahibo ko. Hindi pa ba sapat ang nangyari kagabi? Bakit ganito siya? Wala na ba siyang ibang iniisip kundi ang tungkol sa kama?"Ang mukha mong ganyan, para bang natatakot ka." Ngumisi siya. "Pero kapag ginawa ko na, hindi ba’t nagugustuhan mo rin?"Natahimik ulit ako."Huwag mong ikaila na nasisiyahan ka rin.""Hindi ngayon.""Ikaw ang may karapatang pumili? Ako ang may karapatan
Ang nanginginig kong kamay ay dahan-dahang nag-tap sa mensahe na ipinadala ni Gideon Wallace. Pagkatapos, lumipat ang screen sa chat window, at napanganga ako nang makita ang dami ng mensahe niya. [Gideon Wallace: Sumagot ka sa tawag ko! Hindi ka ba mamamatay kung sumagot ka?!] [Gideon Wallace: Ang lakas ng loob mong magpakita ng ganyan sa akin!!] [Gideon Wallace: Kung hindi ka tatawag pabalik sa loob ng dalawampu’t apat na oras, siguradong magkakasundo tayo!] [Gideon Wallace: Huwag mo akong pilitin na puntahan ka mismo.] Ang aking puso ay tumitibok nang mabilis dahil sa takot. Kung iisipin, malamang galit na galit si Gideon nang ipadala niya ang mga mensaheng ito. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari kung nandoon ako. Ngayon, nag-iisip ako kung tatawag ba ako pabalik o hindi. Sa totoo lang, ayaw kong tumawag, pero kung hindi ako tatawag, ano ang mangyayari? Sa Pilipinas, malamang gabi na ngayon, kaya siguro mamaya na lang ako tatawag. Habang inilalapag ko ang telepono,
Pagkatapos kong paalisin ang babaeng iyon, bumalik ako sa mesa kung saan nakaupo si Nick. Nang makita niya akong umupo, nagkunot ang kanyang noo at tinitigan ako nang may pagtataka. “Tapos ka na?” “Anong tapos?” Umupo ako nang malakas sa upuan, puno ng inis. Pakiramdam ko, ang boring ng araw na ito. “Kasama mo yung babae kanina, diba? Bakit ang bilis mo?” “Wala lang akong gana,” sagot ko bago ininom ang baso ng alak. “Hoy! Kanina pa kita tinatanong, sabi mo gusto mo.” “Oo! Pero ngayon wala akong gana, bakit ka ba nagtatanong ng ganyan?” “Ano ba problema mo? Parang iba ka ngayon, Gideon.” “Wala! Problema ko ‘to!” “Gago! Nagtatanong lang ako kasi nag-aalala ako.” Ininom ko nang tuluyan ang baso ng alak, puno ng galit. Pagkatapos, kinuha ko ang telepono ko at tinawagan ang babaeng nangahas na hamunin ako. “Tsk. Ang lakas ng loob mo, hindi sumasagot sa tawag ko.” Tinawagan ko ulit, pero ayaw pa rin niyang sumagot. Pagkatapos ng ilang sandali, napatay ang phone. Ibi
GIDEON WALLACE P.O.V [Oo.] Sagot ni Dad sa kabilang linya. Agad kong pinatay ko ang tawag at ibinato ang phone sa mesa nang may galit. Hindi ko alam kung bakit ang simpleng bagay na iyon, na ayaw ko naman talaga simula pa lang, ay nakakapagpagalit sa akin ng ganito. “Ano ba problema mo?” tanong ni Nick. “Wala.” Bumukas ang pinto, at isang babae ang pumasok sa loob ng kwarto. Siya ang tinawag ni Nick para sa akin. Tumayo ako at hinila siya palabas ng kwarto, diretso sa isang pribadong silid para mailabas ang aking galit. Nakakapagtaka, dahil maganda naman siya at pasok sa aking gusto. Parehong-pareho siya sa mga babaeng gusto ko, at ang kanyang pananamit ay nakakapukaw ng atensyon. Pero wala akong nararamdaman para sa kanya. “Gusto mo bang ako ang magsimula?” Nagpadala siya ng nakakainis na tingin at lumapit sa akin, binalutan ang aking leeg. “Gawin mo ang lahat para magkaroon ako ng gana,” sabi ko nang hindi man lang siya tiningnan. “Ganito pa rin, wala ka pa ring g
Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog, at hindi ako makalabas dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin kapag nakita ko si Cullen. Dahil hindi naman ako masyadong lasing, naalala ko ang nangyari bago ako makatulog. Ayokong mag-isip nang malalim kung ano ang iniisip ni Cullen at bakit niya ginawa iyon. Bukod pa riyan, wala akong balak na mag-isip ng higit pa sa kanya bilang isang kuya. Tumunog ang pagkatok sa pinto bago nagsalita ang tao sa labas. “Malapit na pong lumapag ang eroplano.” “Okay...” Pagkatapos lumapag ang eroplano, wala na akong magagawa kundi lumabas at harapin muli si Kuya Cullen. Sa pagkakataong ito, parang may kaba sa aking dibdib. “Tulungan kita sa bagahe.” “Hindi na po, kaya ko na itong buhatin.” “Tungkol sa nangyari kanina… Pasensya na.” Ang kanyang tingin ay nagpapakita na talagang nagsisisi siya, pero hindi ko pa rin maintindihan. “W-wala po ‘yun, hindi ko po ‘yun inaalala.” Sumagot ako nang pabiro dahil ayokong pag-isipan pa ito. Marami na
Tiningnan ko si Gideon nang may matinding sakit sa puso, pero mas mabuti na rin na sinabi niya kung ano ang iniisip niya nang diretso, hindi niya ako pinaglaruan para mag-isip nang malalim. “Tatandaan ko ang mga salitang iyan.” Ang totoo, sinubukan kong maging matatag kahit na nasasaktan ang aking puso. “Oo! Dapat mong tandaan iyan.” “Salamat sa patuloy na pagpapaalala sa akin.” “I-unlock mo na po ba ang pinto ng kotse?” Lumingon si Gideon sa akin nang may ekspresyong walang emosyon, bago niya sinabi nang malamig, “Sinabi ko na, ikaw ang umabot at mag-unlock.” “Sige.” Huminga ako nang malalim dahil kung hindi ko gagawin, baka hindi ako aabot sa flight. Wala akong ibang choice. Habang nakayuko ako at nakapatong sa kanyang malakas na hita, biglang ipinasok ni Gideon ang kanyang kamay sa loob ng aking damit, na nagpaigting sa akin at agad akong umurong. “A-ano na naman?” “Huwag kang magpanggap na inosente. Ilang beses na ba tayong gumawa ng ganito?” Nang marinig ko iyo
Napadilat ang aking mga mata nang magkamalay at malaman na pinalabas ni Gideon sa loob. Pagkatapos, kinagat ko nang malakas ang kanyang malakas na braso. “Aray!!” Sumigaw si Gideon nang malakas habang tinitigan ako nang masama. “Nasaktan ako!!” Pagkatapos niyang magsalita, hinampas niya ang aking kamay nang malakas at itinulak ako palayo, na nagdulot ng pagtulo ng malabong likido mula sa aking masikip na daanan at dumikit sa kanyang hita. Tumingin ako pababa sa malabong likido na dumidikit sa hita ni Gideon at nagtanong, “Bakit mo pinutok sa loob?” “Bakit hindi mo tinanong noong malapit na akong labasan? O baka naman gusto mo talagang iputok ko sa loob?” “Hindi ko kailanman naisip iyon,” agad kong sinabi nang marinig ang paratang niya, dahil hindi ko kailanman naisip na gusto kong pinalabas niya sa loob. “Ah! Ang dumi-dumi na!” Mabilis akong tumayo mula sa kanya at kumuha ng tissue para punasan at linisin ang mahalagang bahagi habang tinitigan niya ako nang masidhi. “B
Ang kanyang mga ngipin ay kumagat sa aking mga labi hanggang sa amoy ko ang dugo. Ang t-shirt na suot ko ay itinaas at itinapon sa ibabaw ng aking dibdib. Ang matalas na mukha ay lumipat sa aking mga labi at nilaro ang rosas na mga utong hanggang sa tumigas. Si Gideon ay dahan-dahang humalik sa kaliwang bahagi hanggang sa siya ay masiyahan. Pagkatapos, lumipat siya sa kanang bahagi upang hindi ito mapag-iwanan. Ang kanyang mga daliri ay sumungkit sa gilid ng aking panty upang buksan ito, at pagkatapos ay ipinasok ang kanyang mga daliri upang laruin ang aking sensitibong bahagi. "Ah~" Ipinikit ko nang mahigpit ang aking mga labi upang pigilan ang kahiya-hiyang tunog. Kahit na ayaw kong maramdaman ang kasiyahan, ang aking katawan ay tumugon sa pamamagitan ng paglabas ng likido. Si Gideon ay ngumiti nang masaya, tila nasisiyahan na ako ay nasa ilalim ng kanyang kontrol, parang isang sisiw sa kanyang mga kamay. "Ugh! M-masakit. Ah~" Nagulat ako nang ipasok ni Gideon ang dalawang da
Dahil sa takot na malaman ng iba ang nakakahiyang relasyon ko at ni Gideon, wala akong magawa kundi sumunod. Kahit ayaw kong siya ang maghatid sa akin, wala akong magagawa. Inilipat na ng driver ang aking mga bagahe sa kotse ni Gideon. Sa Loob ng kotse… Pumasok ako at si Gideon sa loob. Sa totoo lang, ayoko talaga sa ganitong awkward na sitwasyon. “Hindi mo ba ako tatanungin kung saan ako nagpunta?” Ang matangkad na lalaking nakaupo sa driver’s seat ay lumingon sa akin at nagkunot-noo, parang gustong-gusto niyang tanungin ko siya. “Bakit ko po kailangang magtanong?” “Dati, parang gusto mong malaman lahat ng bagay. Kung saan ako pupunta, ano ang ginagawa ko.” Ang masakit na salita niya ay nagpatahimik sa akin sandali. Dahil dati, kapag nawawala si Gideon, talagang gusto kong malaman kung saan siya pupunta, tulad ng sinabi niya. Pero hindi naman ako nagiging sobra. Alam ko ang lugar ko, at palagi akong nagbibigay ng espasyo para sa kanya. “Siguro… nagpunta ka lang sa ibang
Hinila ni Gideon ang kumot at binalot ang aking hubad na katawan. Pagkatapos, tumayo siya mula sa kama at tinitigan ako nang matagal. “Tigilan mo na ang pag-iyak! Nakakainis!” “Akala mo ba gustong-gusto kong gawin ito sa’yo? Kahit wala ka, pwede kong gawin ito sa ibang babae!” Sumigaw siya nang walang pakialam sa nararamdaman ko, kahit na masakit na masakit na ito. “Naiintindihan ko.” “Naiintindihan? Anong ibig mong sabihin?!” “Gusto kong mag-isa. Pwede ka ng umalis, Gideon.” “Pinalalayas mo ako?” Hindi ako sumagot, kaya malalim at mainit na hininga ang ibinuga ni Gideon bago siya umalis at pinagsarhan nang malakas ang pinto ng kwarto. Pagkatapos umalis ni Gideon, nagkandirit ako sa kama at umiyak sa ilalim ng makapal na kumot. Sinabi ko sa sarili ko na tama na… tama na, Sydney. Ang nararamdaman ko ay napakalayo na ng narating, pero lahat ay nasayang lang. Kahit na matiisin ako, hindi ibig sabihin na hindi ako napapagod. Ang pag-iisip ko na gagamitin ko ang aking kata