CHAPTER 68: WEIRDOS
"I'm now starting to like you, Stasia."
Tila nabingi 'ata ako dahil sa aking mga narinig. Natawa na lang ako sa sinabi ng lalaking ‘yon. Anong akala niya sa akin, kikiligin ako at magpapasalamat dahil gusto niya ako? Sa ilang buwan na nakakasama ko ang Raizel Knights, kahit hindi kami nag-uusap ay alam na alam ko kung ano ang pag-uugali ng bawat isa kung ginagamit o may gusto lang silang alamin sa ‘yo. Nakamasid ako sa bawat galaw nila at pinagmamasdan ko rin kung paano sila kumilos, pati na rin ang kanilang totoong ugali ay alam ko. Hindi nila ako maiisahan. Hindi ako uto-uto.
Kay Benjamin at Chiflado pa lamang ay sakit na sa ulo, ayoko nang dagdagan pa sa mga iisipin ko ang Franzese na ‘yon. Maniniwala pa ako kung sasabihin niyang may kakaiba sa
CHAPTER 70.2: PART TWO "Then, I have no choice but to get her away from the two of you." Chael said in a cool manner. "Huh?!" takang tanong ng dalawa habang magkasalubong ang mga kilay at tila hindi maintindihan ang sinabi ng binata. Ako naman ay palingon sa kanya. Hindi ko talaga maintindihan ang gusto ng lalaking ito. May bagay ba siya na gustong makuha sa akin? Pero ang tanong ay ano ito at bakit ako ang napili niya? Sigurado akong hindi naman ito lalapit sa akin kung wala siyang kailangan. Ganoon na lang ang pagtataka ko sa mga sinasabi at inaakto niya. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla-bigla na lamang babait sa iyo at ipagtatanggol ka ng isang tao na hindi ka naman pinapansin at kinakausap simula no'ng
CHAPTER 70.3 He lazily looked at me. “Noioso, (Boring,)” he mumbled and walked towards the direction of the ball. He started dribbling upon getting it. It is now his turn to shoot the ball on the ring and I’ll do everything to stop him. Non gli avrei permesso di ottenere punti. Questo è un po' diverso dal solito basket. Poiché siamo vampiri nati naturalmente, entrambi possiamo essere veloci come un tuono. Tuttavia, non gli avrei ancora permesso di avvicinarsi al ring di basket. ( I wouldn’t let him get any points. This is a bit different from the usual basketball. Because we are naturally born vampires, both of us can be as fast as a thunder. However, I still wouldn’t let him get close to the basketball ring.) Avevo bisogno di proteggerlo e impedirgli di tirare la palla. So che non è così f
CHAPTER 70.4 STASIA PEREZ’ POINT OF VIEW I let out a sigh as I sat on a bench. Everything that's happening right now is so tiring. All I wanted is just rest but life seems to refuse to give me some. I'm still inside the headquarters. There's a window placed slightly above the bench where I can freely see the clouds. My eyes wandered outside and saw soldiers who were training eagerly for the attack. Everyone looks serious and determined. It's amazing to see how they hide the tiredness they're feeling. They must have undergone an intense training before becoming a fully fledged soldier. The Red Dragon Clan is really something. They make sure that their soldiers are well-trained.
CHAPTER 71: RAIZEL FIRST LOVE. THIRD PERSON POINT OF VIEW The heir to the throne along with the general are having a light conversation which they seem to enjoy. They are exchanging some ideas about business and even shared a small talk about their private lives and families. After planning a strategy about the ongoing war, they decided to eat their dinner in a fancy restaurant located just inside the headquarters. Upon reaching the said place, a waitress led them to a table. After ordering, they killed their time by means of having some casual talk. The general share a close relationship with the king. They are great friends and trust each other with their lives. They grew up together and are present with each other’s milestones. They’ve been through hell
CHAPTER 72.2: THEIR OTHER SIDES STASIA’S POINT OF VIEW "Hey! Stop eating my food! Hai il tuo, idiota! ( You have your own, dumbass!) " saway ni Fanzese kay Fletcher na kanina pa dukot nang dukot ng pasta niya. Malakas ang boses nito at halatang naiinis na sa kaibigan na kanina pang inaasar. Nanlilisik na rin ang kanyang mga mata sa lalakeng nasa gilid niya. Dahil lang sa pagkain ay nag-aaway ang mga ito. Kanina ay dalawa lang kaming kumakain ni Lee tapos biglang sumulpot ang dalawang sakit sa ulo na ito. Ang akala ko ay nangangamusta lang ang mga ito ngunit naupo na ang mga ito at hindi na umalis pa sa aming lamesa at tumawag ng waitress para mag-order din ng pagkain nila. Magmula kanina ay hindi na natigil ang kanilang mga ingay a
DISGUISE: PAIRING . Nakaupo kami ngayon ni Sandoval sa sahig na nakatulala lang— mali pala. Ako lang pala ang nakatulala habang itong kasama ko ay daldal nang daldal ng kung ano-ano tungkol sa pinag-usapan nila. Kahit sekreto ito ay sinabi niya pa rin sa akin dahil kabilang din daw naman ako sa misyon mamaya. Ito ang sinabi niyang dahilan kaya naman malaya niya itong kinukuwento sa akin ang lahat. Ngunit kahit isa ay wala rin akong interes na pakinggan siya kaya hinayaan ko lang siyang magsalita. Sa bawat mga salita ay pumapasok at lumalabas lamang sa magkabilang tainga ang lahat ng mga sinasambit niya. Mukhang hindi naman ito nakakahalata at tuloy tuloy pa rin ang pagbukas ng kanyang bibig. Wala nga 'ata itong balak tumigil. Hindi ko maintindihan ang lahat ng nakakasama ko. Pare-pareho lang sila na mga may sira sa ulo. K
CHAPTER 72.2: PART TWO Para akong nabingi at ang malakas na tibok ng puso ko lang ang tangi kong naririnig. Halos mapako na ako rito sa lugar ko. Hindi ko yata kayang humakbang paalis dito. Nanghihina ang mga tuhod ko. What is really wrong with me ?! Just what is the connection between the two of us? And what is this overwhelming feeling whenever I crossed paths with him? Is it because of the kiss? I feel like I’m about to go insane. I'm afraid something's gonna happen in our mission not with them but for myself. As much as possible, I really don’t want to see and be with him. I am fine being away from that Chiflado. I can’t explain but something inside me is stirring up whenever I get a glance of that man. There is always this sudden pain in my chest, like it was killing me, like i
CHAPTER 72.3: PART THREE Tahimik lang akong nakasunod kay Chiflado. Pinapanood ko lang ang likod nito habang tahimik na naglalakad sa pasilyo habang nakapamulsa pa rin ang mga kamay nito sa magkabilang bulsa ng pantalon. Napakaganda ng hubog ng pangangatawan nito. Tila ba parang hasang-hasa sa pag-eensayo at pagpapaganda ng kanyang katawan. Mukhang ginawa niya ng bahay ang gym para lang makamit ang ganitong klaseng hubog. Naalala ko no'ng unang ensayo namin sa training room ng Montalano University, nakasuot lang ito ng pang-ibabang jogging pants at walang saplot na pang-itaas. Makikita mo ang paglitaw ng mangilan-ngilang butil ng pawis sa katawan nito na nagbigay ng kakaibang dating sa kanyang tindig. Tila ang buong katawan niya ay inukit at inihulma halintulad sa pangangatawan ni Machete— naghuhumindig ang bawat kalamnan sa kanyang ka