CHAPTER 63: OUT.
STASIA PEREZ’ POINT OF VIEW
Abala ako sa pag-iimpake ng aking damit para sa pag-alis namin patungong Syria. Isa-isa kong tintiklop ang mga damit na sa tingin ko ay kakailanganin ko sa aming misyon. Ilang beses ko rin pinag-isipan kung ano ang mga dadalhin ko dahil baka may makaligtaan pa ako sa mga ito. Naglagay ako ng mga damit na magtatagal ng pang isang buong linggo. Hindi ko rin kasi sigurado kung gaano katagal kami mananatili roon sa Syria. Wala silang nabanggit kung ilang araw, linggo, o buwan kami roon. Wala rin akong ideya kung kailan matatapos ang giyera sa bansang 'yon. Basta ang alam ko lang ay may madugong digmaan ang aming aabutan at kailangan naming tulungan ang mga tao.
Nakakatawa kung iisipin na bampira ang lalaban sa mga terorista sa bansang Syr
CHAPTER 64: A moment to remember. LOCATION: BORAWAN BEACH, QUEZON I closed my eyes as I felt the cool breeze and the peaceful waves of the ocean. I even spread both of my arms to savor the beautiful scenery. The wind started embracing me, caressing every bit of my skin smoothly. It pacifies the chaos within me, taming my mind which has been overflowing with a wide range of emotions lately. "This place is very important to me." Nagtila musika rin sa aking tainga ang bawat katagang sinasambit ng aking kasama. "And you are the very first girl I brought here," sinserong dagdag niya na nagpamulat sa akin ng aking mga mata. I smiled bitterly. I used to love the sea but after my father brought me in these kinds of water form, I started loathing it. Everything that reminds me of him was what I hated the most. I tried to forget everything but each places and things
CHAPTER 64.2: PART 2 Ramdam ko naman ang pangingilid ng luha sa aking mga mata kaya agad akong napaiwas ng tingin. Hindi niya dapat mahalata ang kalungkutan na nararamdaman ko. Masisira lang nito ang magandang gabi na naka abang sa aming dalawa. How I wish I can just ask him to go against his clan and just side with us. I hope I can ask him a favor to go and come with me but I can’t, my dad won’t agree with that easily. He will just hate this man because he was once part of the Red Dragon Clan. Besides, I am certain that a war will soon occur and only the strongest clan will remain standing and rule this world. There's a rule that a Queen should never fall for an enemy and that I am not allowed to be an acquaintance or close with them but look, here I am— breaking it.
CHAPTER 64.3: PART 3Inilapit niya ang mukha sa akin, dahilan kung bakit ako napatitig sa kanyang mga mata. "You're special to me, Stasia. That's why I brought here," mahinang sambit nito habang ang mga mata'y seryosong nakatingin din sa akin. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa mga sinabi niya. Alam na alam talaga niya kung paano ako paamuhin.I smiled and hugged him again. "Maraming salamat dahil minahal mo ako kahit inaayawan ako ng lahat at maraming salamat din dahil ibinahagi mo ang lugar na ito sa akin.Hindi ko alam kung anong ginawa kong maganda para magkaroon ako ng ganito kalaking blessings.""Shit! You're making my heart flatter," he exclaimed and threw his arms around my body.I chuckled. "Dapat ko na bang araw
CHAPTER 64.4: PART 4 Napabitaw kaming dalawa sa isa't-isa nang lumubog tubig. Mabilis naman akong lumangoy paitaas para kumuha ng hangin. Agad ko siyang hinagilap noong wala na sa tubig ang aking ulo. Nakita ko ito sa hindi kalayuan habang nakatawa. "Ang daya mo!" sigaw ko sa kanya habang habol-habol ang sariling hininga. Kahit na malalim ay nagawa ko pa rin ibalanse ang aking katawan dahil alam ko kung paano lumangoy. Bihasa na ako rito mula pa noong pagkabata marahil si dad ang nagturo sa aking lumangoy. Malakas lang itong tumawa sa 'kin. Sa inis ay hinampas ko sa kanya ang tubig at tumalsik ito sa kanya. Tumama pa sa kanyang mata kaya napapikit na siya habang tumatawa.
DISGUISE 33: The Daughter of the President."Sia, wala ka ba talagang balak magkwento sa 'kin tungkol sa nangyari kagabi? Saan naman kayo pumunta ni Supremo, ha?" ulit na tanong sa 'kin ni Sandoval habang ngumunguya. Sabay kaming kumakain sa cafeteria. Nagniningning ang mga mata nitong nakatitig sa akin habang ang bibig ay puno ng pagkain. Heto na naman siya. Kinakain na naman ito sa kuryosidad niya sa nangyari sa amin ni Supremo. Sabagay, ano ba ang aasahan mo sa babaeng ito na may pagka chismosa pagdating sa buhay ko? Halos lahat 'ata ng bagay tungkol sa akin ay alam niya, pwera na lamang sa mga itinatago ko.Around 4:20 AM, just before dawn, we woke up early because we were leaving later for Syria. Last night she was teasing me about what hap
CHAPTER 65: REVEAL. THIRD PERSON POV Tahimik ang paligid at halos ang araw ay pasikat pa lamang. Halos wala kang makikitang tao sa paligid dahil ang karamihan ay nasa loob pa ng kani-kanilang mga kwarto. May sindi pa ang mga ilaw dahil may kaunting bahid pa ng dilim ang kalangitan at ito ang nagsisilbing liwanag sa paligid. Ang mga ito ay humahalo sa sinag ng araw na unti-unting bumabalot sa kalangitan. Sa hindi kalayuan ay may isang binibini ay nagtatago sa likod ng isang pader. The woman is wearing a white long sleeves with a plunging neckline, pairing it up with fitted jeans and a knee high boots with heels that can undeniably look like it can almost cut up your throat. Her long locks are swaying with each of her moves and a beret is on top of her head to finish up her look. Her long na
“Hi.” He greeted me while still wearing a sweet smile on his face, the kind of smile which can make you dazzled and bewitched. His sultry and manly voice is also a music to my ears and somehow made my knees wobble. I found the courage to speak and opened my mouth to utter some words. “May I please know who you are, mister?” he chuckled upon hearing my question. Ah damn. Nakakahalina naman ang tawa ng gwapong lalakeng ito. Model ba siya sa magazine? He looks like one. Of my goodness. His gorgeousness is making my eyes hurt. “Pardon for not introducing myself earlier. I am Raizel Montalano, Rolanzo’s son.” Oh. So, siya pala ang anak ni tito Rolanzo. Hindi halata sa itsura niya na mas gugustuhin niya sa tahimik na lugar. Sa looks niya, aakalain mong siya yung type ng tao na mas gugustuhin tumambay sa mga bar at parties. And besides,
CHAPTER 66.3: PART 3.STASIA PEREZ’ POINT OF VIEWPagkarating namin sa rooftop, sumalubong sa amin ang isang malaking private plane na pagmamay-ari ng mga Montalano. Hindi pa ganoon kataas ang sikat ng araw ng mga oras na ito. Sa katunayan nga ay medyo nababalot pa ng dilim ang paligid at ang mga ilaw ang nagbibigay ng liwanag. Tahimik at walang gaanong tao sa lugar na ito.I looked in front and stared at the massive plane before us before taking a step forward. I was about to head towards the plane when I heard Benjamin spoke. I looked sideward and saw him holding something. My right eyebrow raised at the sight of it."Oh, before I forgot. This is your room number and seats." Abot ni Benjamin sa amin ng number at susi