Gulat na gulat si Chandler ng dumating sa location ang diborsyadong si Mr. Montague Bluebird. May dala itong magandang bouquet ng bulaklak habang kasama ang ilang alalay niya. Kitang-kita niyang nagbulungan pati ang buong staff ng Baron Advertising kasama ang ilang bagito ngunit beteranong photographer ng DreamWorkX Company.
Iniabot kay Chandler ang kanyang bathrobe matapos ang pictorial kasama ang dalawang lalaki sa ibaba ng hood ng kotse. Nasa madamong bahagi sila ng burol na iyon with an old cadillac. Walang itatago ang buong katawan ni Chandler ng mga oras na iyon kahit naka-dark glasses pa si Montague. Aliw na aliw siyang pinagmamasdan ang kabuuan ng babae at inaalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi.
“Let’s have a break everyone,” sigaw ng kanilang director. Bumaling naman si Felix sa CEO at malugod na inanyayahan siya kanyang kubol ngunit diniretsa niyang ito.
“I want to have a heart-to-heart talk with Ms. Mayward. Please!” magalang nitong pakiusap sa hindi pa ganoon katandang lalaki.
“Oh, sure, Mr. Bluebird. Chandler, honey! Meet Mr. Montague Bluebird.” Lumapit naman si Chandler.
“We just met last night in my bed, don’t we?” Napanganga lahat ang nakarinig sa tinuran ng lalaki.
“Excuse me! Ako? In your bed? I can’t believe to date a divorcee. Oh, come on!” Hindi makapaniwalang sabi ng modelo.
“I like that reaction, Chandler but you can’t escape from me. Akin ka na!” Nagtilian ang mga babaeng staff na nakarinig sa kanyang tugon.
“Hey, Mr. Bluebird! Remove your hand off me!” But not Mr. Montague Bluebird. He doesn’t accept any alibis from a woman he had a great night with. Hinapit niya sa balakang si Chandler and kissed her. He stuck out his tongue ngunit malakas na sampal ang ipinalit nito. Nagulat ang mga tao doon.
“Hindi puwede sa akin ang ginagawa mong pangha-harass, Mr. Bluebird. Besides ngayon lang kita nakita. Alam kong mayamang CEO ka but a man with several divorce marriage, anglakas ng loob mo!”
Napailing si Montague. Hindi niya iyon inaasahan ngunit hindi iyon sapat upang tigilan na niya ang babae.
“What is mine… IS MINE!” Iyon ang kanyang banta at umalis na siya kasama ang ilan pa niyang alalay.
Napailing na lang sa loob ng kotse si Montague sa naging reaksyon ni Chandler. Ayaw niya sa pakipot but this time, it gives him a thrill to chase a woman for the first time in his life.
Pagdating sa loob ng air-conditioned tent ni Chandler, hangang-hanga ang kanyang ina for making a scene and bringing the CEO to his senses na hindi lahat ng babae ay kaya niyang masilaw sa kanyang yaman. Ang lahat ay palabas lang.
“Tama ang ginawa mo, Iha! Let him chase after you.”
“Anong akala niya sa akin? Katulad lang ng babaeng ikinama niya kagabi. Thanks to that girl.”
“Who ‘s that girl?”
“Ah, never mind her. So, unlucky of her. And now, this man has gone crazy over me.”
“Sinong babae iyon?” tanong muli ng ina.
“Hayaan na nga ninyo ‘yung sinabi ko. Ang mahalaga, mapapakagat natin si Mr. Bluebird sa ating pain. I will make sure that he will die to see me again and go crazy about me.”
Naging laman sa balita ang bagong apple of the eye ni Mr. Bluebird kaya pinagkaguluhan ng media si Chandler for an ambush interview.
CLUB RAMA KTV BAR
9PM
Iniwasan ni Chandler si Montague dahil hindi niya balak makipagrelasyon sa isang diborsyado kahit anong yaman nito.
“I don’t want to be added in his list,” seryosong sabi niya kay Sophia. Masyado kasing na-curious ang mga staff sa mga sinabi ni Mr. Bluebird.
“Pero totoo bang naikama ka na daw niya?”
“NO WAY! I will only give my virginity to the man I love.” She’s like any other woman with all her ideals in life. “Masyadong wild ang imagination ni Mr. CEO. Anong tingin niya sa akin? Bayarang babae?”
Nagtawanan ang mga kausap niya.
“I deserve someone better than him,” wika ni Chandler.
Hindi nila inasahan na kanina pa palang nakikinig si Montague sa kanilang usapan. He is very professional in dealing with them. He is also gentleman habang kinakausap ang mga babae. He knows how to please them but Chandler is the last person to appreciate all his dirty tactics.
“You seemed to be more experienced when it comes to relationship, Ms. Mayward. I think, we can be a perfect match.”
“I don’t think so, Mr. Bluebird. Mas marami kang karanasan kumpara sa akin. Walong taon ang agwat natin at hindi ako palipat-lipat ng karelasyon. I am single at the moment while you had just divorced your marriage. Kaya ba, hindi ka nagpapakasal sa simbahan?”
Lalong natigilan si Montague.
“You mean, you are only willing to accept me if we had a church wedding?”
Napasimangot si Chandler.
“Iyon ba ang dating sa iyo ng sinabi ko, Mr. Bluebird? Kung makikipagrelasyon rin lang ako, I want a serious person to deal with me. Hindi ‘yung after six months or nine months, a divorce papers are ready on my table. You are making marriage a business and not keeping up your promise. It is supposed to be a commitment and not a sort of obligation to be fulfilled to just give you a child.”
“Loud and clear, Ms. Mayward.”
Tumayo si Montague at tahimik siyang pumasok sa loob ng kotse. Pinag-isipan niyang mabuti ang mga narinig niya kay Chandler. May point naman ang lahat ng sinabi niya. Mukhang kulang nga siya ng kaseryosohan kung iyon ang dating ng kanyang mga ginawa.
“Montague, mukhang busy ka na naman sa babae,” komento ng ina pagdating nito at nakipagbeso sa kanya habang nadatnan siya sa sala at humihigop ng tsaa.
“Mama…”
“Get serious para seryosohin ka rin ng mga babae.”
“Mama, seryoso naman po ako eh. But I am also serious to have a child.”
“But a child is not the only reason for you to get married. Una mo munang mahalin at pagsilbihan ang iyong asawa.”
Yeah, puro lang kasi anak ang nasa isip niya. Madalas siya mainggit sa mga ka-batch mate niya sa college who are happily married and had two to three kids. Naririnig niya ang masaya nilang kuwentuhan during class reunion. Ni hindi siya maka-relate just because he is still single.
Umalis si Sandra patungong Brazil na hindi na inaalala ang nangyari sa kanya. Huli na para magsisi. Inisip na lang niyang may mga lalaki pa naman sigurong magmamahal sa kanya kahit hindi siya perpekto ngunit sa kabila noon, mas gusto pa rin niya itong ibigay sa bukod tanging lalaki na mamahalin niya habambuhay. That’s a perfect gift for your husband. “Hindi naman pag-aasawa ang pupuntahan ko sa Brazil. Why bother about it?” sabi ni Sandra sa sarili habang nakatingin sa labas ng eroplano. Makakapal na balumbon na lang ng mga ulap ang kanyang nakikita. Abala na sa loob ng eroplano ang mga crew nito. Ramdam pa rin niya ang pagod at muling bumigat ang talukap ng kanyang mga mata. Hindi niya napigilan ang antok. Humigit kumulang isang araw ang kanilang biyahe kasama ang kanyang ama. Masayang sumalubong ang kanyang lola. Matagal na panahon siyang hindi nakita nito matapos maghiwalay ang kanilang magulang sa cruise ship. “Oh, Sandra. You ‘re such a lovely girl.” Marunong naman ang kanyang
Maagang sinundo si Sandra ng company car upang pumasok sa opisina kinabukasan. Nakita na niya ang lalaki sa clear glass ng kanyang opisina. Maayos ang kanyang pananamit at mukha itong CEO sa halip na isang Editor-in-chief lang. Seryoso siyang nakaupo sa kanyang boss’ chair habang nakaharap sa monitor ng computer. “Mr. Templeton, Miss Alexandra Parker is here,” sabi ng kanyang sekretarya. “Mr. Photographer?” Gulat na gulat si Sandra. Hindi siya maaaring magkamali. “Yes, Miss Alexandra Parker.” “Sino pong photographer ang tinutukoy ninyo?” “I thought… ah, namamalikmata lang siguro ako. I need to change my glasses to contact lenses para mas malinaw ang paningin ko.” Seryoso ang lalaki at hindi man lang ito ngumingiti. Nakipagkamay naman ito sa kanya. Matapos ang konting kuwentuhan sa proyektong kailangan niyang gawin ay nagtungo na siya sa kanyang opisina. Hindi niya namalayan ang pagpasok ni Mon sa loob ng knayang opisina. Busy siyang nakatingin sa kanya monitor habang kanina pang
Parang nabingi si Sandra sa sinabi ng doctor. Buntis siya. At ang lalaking iyon ang ama. Ngunit sino ang lalaking iyon.“Who the hell is this man para gawin niya ito sa akin?” Unti-unting tumulo ang kanyang luha. Mabilis niya itong pinahid ng bumukas ang pinto at nakita niya si Monarch. “Thank you for sending me here. I am okay now.”Nasa pinto na si Sandra ng bigla siyang tanungin ng lalaki. “Are you married?” ngunit wala siya sa kondisyon para sagutin ang tanong na iyon. Hindi niya kailangan sagutin ang tanong. Nagmadali siyang lumabas ng kuwartong iyon.Sinundan siya ni Monarch sa pasilyo ng clinic na iyon upang komprontahin siya.“Sandra, talk to me!”“NO, I am not married. Kung tatanungin mo kung sino ang ama ng anak ko, WALA! Wala siyang ama dahil hindi ko kilala ang lalaking gumawa nito sa akin.”“Sandra…”“Puwede bang layuan mo ako, Mr. Templeton? Siguro ngayon ay alam mo na kung anong klaseng babae ako. I don’t deserve anyone.”“Nobody deserve to be this way but you still des
Sinunod ni Sandra ang mga sinabi ni Mr.Templeton upang maiwasan nila ang away at diskusyon habang nasa Brazil siya. Ayaw kasi niyang maging usap-usapan sila ng mga staff dahil na rin sa sarili nilang kagagawan. Minsan ay patingin-tingin lang ang mga staff nila pero halata sa mga mata nila na gusto nilang mang-intriga. Mataas lang ang paggalang ng buong department kay Mr. Templeton kaya hindi nila ito nabibiro tungkol sa kanyang personal na buhay. Hindi naman maikakaila sa kilos nang dalawa ang lihim na namamagitan sa kanila. “Ngayon ko lang nakitang uminit ang ulo ni Sir?” “Imagine, I heard that Miss Sandra was sent here to a project. But look at Sir Mon. Siya ‘yung nagpapakapagod sa labas.” Malaki na rin ang tyan ni Sandra. Halos limang buwan na rin. Habang tinitingnan ni Sandra ang selection ng mga litrato ay nag-muscle cramps ang kanyang binti. Napatakbo si Seiji sa opisina ni Mr. Templeton. “Sir Mon, si Ma’am Sandra po!” “What happened?” Nagtinginan ang lahat kung anong nan
PRE-PANDEMIC TIMEIpanema, Rio de Janeiro, BrazilTumagal sa Brazil si Sandra at ang kanyang pamilya. Hindi na mapipigilan ang paglaki ng bata kaya lalong napalapit si Monarch dito. Siyan a halos ang tumayong parang ama nito. Masyado niyang na-spoiled si Alexis Martin. Alam naman ng bata na hindi si Monarch ang ama nito.“Alexis, mommy told you that we are going to the mall to eat and have fun and play but you are not going to buy any toys.”“Minsan lang silang maging bata, Sandra. Pagbigyan mo na.” Ngunit hindi masabi ni Sandra na wala sa budget niya ang pambili ng mamahaling laruan. Marami pa siyang pagkakagastusan.“Come, Alex. Tell Tito Monarch what you like. Let’s buy one toy.”“Only one toy.” Tumango ang lalaki habang karga niya ang dalawang taong gulang na bata. Madaldal na itong magsalita. Aliw na aliw sa kanya si Monarch.“Yes, only one toy.” Nakatingin si Sandra sa kanilang dalawa.“Mon, huwag mo na siyang ibilhan.”“Ako na ang bahala.” Nakahawak si Sandra sa damit ng binata
Marami ang naapektuhan ng dumating ang isang malawakang pandemya. Tuluyang nanatili si Sandra at ang kanyang staff sa Brazil. Halos dalawang taon din bago lumuwag ang sitwasyon maging sa paliparan.Magtatatlong taon na si Alexi ng bumalik ang ama sa Pilipinas.“Sandra, uuwi na pala ako sa Pilipinas. Hanggang kailan ka ba dito?” Marami na siyang napabayaan sa kanyang negosyo sa Pilipinas. Ang ilan sa kanyang restaurant ay bigla niyang naipasara at marami siyang empleyado na nawalan ng trabaho.“Don’t worry, Papa. Pag-uwi namin, magpapaalam na kami ni Sandra. ‘Di ba, Sweetheart?” Ngunit hindi umimik si Sandra.Hindi nila napag-uusapan ang tungkol sa magulang ni Monarch. Hindi rin naman nagtanong si Sandra.“Bakit bigla kang nanahimik?” Umiling ang babae. “Ipapakilala kita kay Mama pag-uwi natin sa Pilipinas. She is excited to see you.”“Alam ba ng mama mo na may anak ako?”“Malalaman niya pag-uwi natin.” Hindi sinasadya ni Sandra ang magdabog. “Galit ka ba?”“Don’t worry about me, Mona
Hindi pinansin ni Montague ang asawa ng pumasok ito sa kanyang opisina. May dala-dala itong pagkain sa kanya. Abut-tenga pa ang ngiti nito sa kanya. Nagbisi-bisihan pa rin siya sa kanyang ginagawa. Marami naman talaga siyang dapat asikasuhin kaya lang mga minor decision lang naman ang ilan kaya mabilis na nagagawaan ng paraan.Iyon ang pinakaunang matindi nilang pagtatalo sa loob ng tatlong taon. Awang – awa naman talaga siya sa kalagayan ng asawa. Naawa rin siya sa anim na babaeng kanyang hiniwalayan. Umiyak din sila at nagmakaawa sa kanya. Hindi lang niya binigyan ng pagkakataon ang mga ito. Pagkatapos niyang mapahiwalay sa mga babae ay nagkaanak din sila sa kani-kanilang mga naging asawa. Ngunit positibo pa rin si Montague na wala sa kanya ang diperensiya.“Honey, huwag ka nang magalit. Bakit ba hindi mo tinatanggap ang tawag ko?” Kumandong si Chandler sa asawa. Nilambing niya ito sa loob ng opisina.“Do something to get Montague’s trust. I’ll assure you. We can get someone to make
Sinunod ni Chandler ang ina sa kabila ng pagtutol ng dalaga na pakasalan si Montague. Sa simula pa lang ay hindi na maganda ang reputasyon nito dahil sa kanyang diborsyo. Malaking sugal ang pagpapakasal ng babae sa kanya dahil alam niyang sa bandang huli iisa lang ang kahahantungan ng lahat. Nanindigan din si Chander. She wants to be the last woman of Mr. Bluebird. Gagawin niya ang lahat para kay Montague. Mahal niya ang lalaki sa kabila ng kayamanan at katanyagan nito. Siya ang unang tumanggap ng buong pagkatao ng lalaking diborsyado at siya lang ang matagumpay na kukumpleto sa pamilyang inaasam-asam nito. “Mama…” problemado ang tono ng boses ng babae. Inihagis nito ang lunch box na hawak niya. Nagulat ang ina. “What was that?” Sinapo ni Chandler ang kanyang mukha sa sobrang inis. Hindi niya planong makipagplastikan kay Montague ngunit kailangan niyang sumunod pa rin sa plano ng ina. “Ah, I went to feed him and make a lamb out of Montague.” Nakasimangot na tugon nito sa ina. Nila
Matagal -tagal na dumistansya ang ina kay chandler. Hindi siya nagpapakita sa anak at maging si Chandler ay hindi rin dumadalaw sa kanya. Sa kabila noon ay nakaramdam siya ng pag-aalala ng hindi niya madatnan sa mansion ang babae.Hindi niya ugaling umalis ng hindi babalik ng araw ding iyon.Minabuti naman ng kasambahay na puntahan ang likod-bahay kung saan posibleng nagpunta si Montague. Doon nila napansin ang isang bukas na gate kung saan may lagusan na kasya naman ang isang tao.Bagama’t kinakabahan ay minabuti ni Suzy na bumaba doon kasama ang hardinero.“Aminin mo Suzy. May gusto ka sa akin, ano?” Inumangan ng suntok ng babae ang hardinero at umilag naman ito. “Heto naman, hindi na mabiro.”“HUwag kang nagbibiro kapag ganitong kinakabahan ako. Baka mahuli tayo ni Sir Mon. Malilintekan tayo kapag nagkataon.”“Eh bakit pa tayo pupunta dito?” Maya-maya ay narinig nila ang sigaw ni Chandler.“Tulungan ninyo ako! Tulong!”“OMG! Boses ni Ma’am Chandler iyon.” Sumilip ang dalawa. Maliwa
Mahigpit na binilinan ni Montague ang mga kasambahay na huwag iiwan ang bata at huwag rin itong ilalapit kay Chandler.“Nasaan po ba si Ma’am?” Tinitigan siya ng masama ng among lalaki. Yumuko ang kasambahay at nagmamadaling umalis.Pinuntahan muna ni Montague ang asawa sa basement. Tulog ito sa sahig. Nakasuot na ang kanyang damit. Inilapag ang plato ng pagkain para sa asawa. Napangisi na lang siya.Plano niyang puntahan ang ospital kung saan nanganak si Chandler. Nagtungo siya sa Admin Office upang humingi ng kopya mula sa kanila. Bahagyang natagalan ang assistant na humahawak ng record.“Sigurado po ba kayo, Sir sa pangalan ng asawa ninyo?” Tumango ang lalaki.“Yeah, Chandler Bluebird, that’s my wife’s name. Dito ko siya pinuntahan noong manganak siya. Hindi ko na lang matandaan ang room kung saan siya dinala. But I came and visited her with our new born baby.” Muling tiningnan ang data sa computer upang mas madali ang paghahanap ngunit nakita niyang napapailing ang babae. “How abo
Dumating ang araw ng kaarawan ni Monty. Half-day pareho ang dalawa sa opisina. Umorder na lang ng regalo sa on-line ang babae dahil hindi na siya nakabili. May iilang mga bata sa bakuran ng dumating ang mag-asawa. Napansin kaagad ni Sandra si Monty. Nginitian lang niya ang bata at lumapit kaagad sa kanya. Sinalubong nilang mag-asawa ang birthday boy at nagpakarga pa ito sa babae. Tuwang tuwa rin si Monarch ngunit hindi iyon nagustuhan ni Chandler.Hindi niya hahayaang makuha ni Sandra ang bata.Inilayo kaagad ni Chandler ang bata kay Sandra.“Ano ba? Dahan-dahan nga!” Pinagtinginan ng lahat ang magkapatid. Hawak ni Chandler ang bata sa kanyang braso. Umiyak ang bata sa takot sa sigaw ni Chandler. Tiningnan pa niya ito ng masama.“Stop touching my child!”“Hey, walang kukuha sa anak mo, besides pamangkin ko siya. Are you out of your mind?”“CHANDLER!” Lumapit na rin si Mona.“Hindi ka ba marunong mahiya sa bisita, Chandler? Birthday ito ng anak mo at ikaw pa ang unang sisira sa okasyon
Wala nga talagang tsansa na magkaroon ng anak sina Monarch at Sandra sa nalamang kondisyon ng asawa. Parehong tahimik ang dalawa sa kama. Hawak ni Sandra ang kamay ng lalaki upang i-assure siya na walang magbabago sa kanilang pagsasama. Ngunit hindi siya mangingiming maghiganti sa pagkakataong iyon lalo pa’t natitiyak niyang mahahawakan niya sa leeg si Montague sa kanyang plano.“Mahal kita, Monarch. Everything is possible today. Maraming paraan ang medisina ngayon,” wika ni Sandra.“Sino ba ang ayaw ng sariling anak? Gusto ko ring magkaroon ng sariling anak sa iyo.”“What do you mean by that?” Hindi inaasahan ni Sandra ang sinabi ng asawa. “What did you say? Gusto mo ring magkaroon ng anak sa akin. Bakit dahil naanakan ako ng kapatid mo, ganoon ba?”“Sanda, that’s not what I mean. Mag-asawa tayong dalawa at una sa lahat, ang magkaroon rin ng anak ang gusto ko tulad ng gusto mo.”“Kung gugustuhin ng Diyos na mabigyan tayo ng anak, magkakaroon tayo ng anak. Doktor lang sila at hindi si
Hindi sinabi ni Sandra kung ano ang kanyang iniiyakan ng datnan siya ni Monarch sa kotse. Titiyakin niyang magsisimula ang kanyang paniningil sa mag-asawang Montague at Chandler.Hindi siya mangingiming gawin ang kahit anong paraan upang masira ang kanilang pagsasama kahit ipain pa niyang muli ang katawan kay Montague. Baliw na baliw pa rin ang lalaki sa kanya.“Drinking wine right now while looking at your beautiful curves, Sandra. You really make me crazy when you sex with Monarch. I like to lick and eat that pussy. I want to hear you shout and moan.”“OMG, what is he talking about?” Kasalukuyang siyang walang damit sa sala. “How does he know what I am doing right now?” sabi niya sa sarili. “Oh, really! Mukhang sabik na sabik ka na, Montague. Hindi na ako magtataka kung anong kaya mong gawin para makapasok sa unit ni Monarch ng hindi naming alam. You are playing dirty with your sex spy cam. You love watching me. Baka lalo kang maglaway.” Nasa harap si Sandra ng telebisyon na may sim
Samantala, naging abala ang Bluebird’s House dahil sa kaarawan ng panganay nina Chandler at Montague.“Gusto kong maging maganda ang birthday ng anak natin. First time niyang mag-birthday dito,” pagmamalaking sabi ni Chandler. Sa kabila nang kaarawan ng bata ay nagawa pa niyang mag-isip ng isang bagay na lalong pagsisimulan ng panibagong away sa pagitan nila ng kakambal.Wala naman siyang pakialam basta’t ang mahalaga ay makita niyang naiinggit ang isa habang masaya siya sa piling ng lalaking pinakamamahal niya at ng batang bubuo sa kanilang pamilya.Hindi kuntento si Chandler. Kailangan niyang mahigitan ang kapatid. Hindi siya magpapadaig.“Magpapa-catering tayo. Imbitahin mo na lang ang mga kakilala at mga kaibigan mong may mga anak na.” Nagkibit-balikat si Chandler. Sino ba naman ang puwede niyang imbitahin? Simula ng maging asawa siya ni Montague ay hindi na siya nakibalita sa kanyang mga kasamahan.“Yeah, come to my son’s birthday. You are invited!” Pangiti-ngiti pa siya habang m
Tinawagan ni Sandra ang ama at ang kapatid para sabihing nakauwi na sila sa Pilipinas. Umalis na rin mag-ama kasama ang kanyang lola pauwi ng Brazil. Pansamantala lang naman ang pagbalik nila doon.“So tired!” Ibinagsak ni Sandra ang pagod na katawan sa kama. Matapos ang isang linggo nilang honeymoon ay haharapin nila ang bagong buhay bilang Mr. and Mrs. Monarch Bluebird.May jetlog pa sina Sandra at Monarch kaya hindi kaagad nagising sa pagod ang huli. Magkayakap na natulog ang dalawa. Pinuntahan ni Sandra si Olivia at Milo upang dalhin ang pasalubong nito ng araw na iyon.“Mon, pupuntahan ko muna si Olivia. Dadalhin ko itong mga pasalubong natin. Can I go alone?” bulong ng lalaki.“Uhm…” sagot ni Monarch. “Balik ka kaagad ha!” Tinitigan muna ni Sandra ang asawa habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata.“Yeah, saglit lang ako.” Nagmadali na si Sandra.Idadaan lang sana niya at wala siyang balak na bumaba at magtagal. Kasambahay ang nakaharap ni Sandra.“Sino po sila?” Napakunot-n
Natahimik bigla ang mag-asawa habang nasa tubig sila sa pribadong pool nila sa kanilang cottage. Nilapita ni Sandra ang asawa at biglang yumakap sa kanya.“Thank you for bringing Lola here. I never thought to have a grand wedding despite of everything.”“Wala akong hindi kayang ibigay sa iyo, Sandra. I will make you happy for the rest of your life. Hindi ka na iiyak sa piling ko.” Ngunit tumulo pa rin ang luha ni Sandra.“Tears of joy lang,” at ngumiti si Monarch.Ngayon na-realized ni Sandra kung gaano talaga siya kasuwerte kay Monarch. Pag-ahon nila sa tubig ay naupo siya sa long bench. Bigla siyang napailing nang wala sa loob niya.“It can’t be?”“What did you say?” tanong ni Monarch dahil nasa tabi lang niya ito.“Why in the world would she do that?”“What?” muling tanong ni Monarch.“Nothing, Monarch. I was just thinking something.”“What is it? Tell me.” Ginagap ng lalaki ang kamay ng asawa.“I wonder what happened to Olivia and Milo. Hindi sila nakarating sa kasal natin.” Chand
Natuloy ang kasal nina Monarch at Sandra. Everything was a big surprise despite the fact na may malaking issue silang dapat i-settle.Hindi umalis si Monarch. Nagpabili siya ng ticket ahead of time para sa lol ani Sandra. Kasalukuyang nasa biyahe na ang matanda kasama ang isang caregiver nito. Sina Rico at Gibo ang sumundo sa kanya sa airport.Naging abala noon si Monarch. At hindi naman nagbago ang kanyang desisyon na pakasalan si Sandra. Gusto lang muna niyang manahimik dahil alam niyang baka hindi maganda ang lumabas sa kanyang bibig. Ayaw niyang masaktan si Sandra.Sinermunan siya ng kanyang ina ngunit hindi rin nagsabi si Monarch kung ano talaga ang totoong nangyari.“Hello, little boy. Buti pa itong anak mo, napakaamo ng mukha.” Napawi kaagad ang galit nito ng makita ang bata.Wala siyang balak imbitahin si Montague dahil sa ginawa nito. Wala na siyang magagawa kung sinabi ng ina sa kanya na nabago ang schedule nito.“Anong nangyari sa mukha mo? Hindi mo man lang inisip na ikaka