CHAPTER 3

NAPAHAWAK AKO SA MASAKIT KUNG ULO. Kinusot ko ang mata ko at napaupo bago iginala ang paningin. Hindi ko yata kwarto ito? Kaninong kwarto ba 'to? Napatingin ako sa gilid ko kung saan mahimbing na natutulog si Monti.

"Nasa condo ba nya ako?” Bulong ko sa sarili ko bago inalog ang ulo ko para alalahanin 'yung ginawa ko kagabi.

May ilang eksenang bumalik pero ang tanda ko lang ay 'yung sumakay ako sa kotse nya at tawa ng tawa? Nakakahiya 'yung ginawa ko kainis. May pasok pa pala ako, at sya rin late na sya.

"Governor Monti gising na,” kinalabit ko sya. "May appointment pa po kayo ngayon diba? Matatambakan na naman kayo ng trabaho.” Dagdag ko pa habang kinakalabit sya.

"Leave me alone broken hearted woman. Masyado kang w*ld kagabi pinagod mo ako,” wika nya.

Ha? Talaga ba? Ako ba 'yung w*ld o sya lang talaga?

"Kaya pala mahapdi petchay ko na parang ayaw pa akong makalakad,” sarkastikang saad ko.

"Ikaw may gusto nyan Jewel. Sabi mo sige pa, id*in mo, ib*on mo pa at b*lisan mo. And now your saying--”

"Uuwi na ako!” Inis na sigaw ko dahil sa kahihiyan bago sya tinalikuran at akmang lalabas na.

"Hindi porket niloko ka at broken ka exempted kana, before you leave cook breakfast.”

Napataas ang kilay ko. "All around ba trabaho ko sayo Monti? Hindi ko na trabaho 'yan. Kumuha ka at wag ako ang istorbohin mo. May mga kaylangan rin naman akong gawin at hindi pwedeng pati personal na bagay i-aasa mo sakin.”

"I'll pay you,” tumayo sya. "Gutom na ako and besides napal*gaya naman kita kagabi, right? Pay back time, pagod ako sa kakautos mong bilisan ko.”

"Kainis talaga!” Napasabunot ako sa buhok ko bago padabog na pumunta sa kitchen. "Anong gusto mong breakfast? Itlog, bacon or hatdog?” I asked.

"Basta masarap,” he answered.

Habang nagluluto hindi ko mapigilang isipin 'yung pangloloko ni Anton sakin. Gusto ko paring umiyak sa tuwing maiisip na sinayang nya lang 'yung two years na pinag samahan naming dalawa. Masaya naman kami ah? Oras lang talaga 'yung kulang samin, at hindi rin naman oras ang mag a-adjust saming dalawa.

Kapag naman kasi wala akong trabaho at ginagawa. Sya naman 'yung walang time. Saan ba ako lulugar? Bakit ba kasi ang daming utang na naiwan sakin? Samantalang si Kuya na abroad pa hindi man lang ako matulungan sa bayarin namin. Panay lang sya flex ng buhay nya sa amerika, at ako hirap na hirap kakabayad.

Ulila na kami sa magulang ni Kuya. Dalawa lang rin kaming anak, at si Mama ang dahilan kaya kami na baon sa utang. Tinamaan kasi ng cancer si mama, lung cancer. Dahil sa paninigarilyo nya narin at madalas na inom. Huli na kasi e, may sakit na sya nang maisipan nyang huminto. Mahal ang gamot at treatment nya. Kaylangan ng malaking halaga.

Kaya nga biglaan akong pumirma sa alok ni Monti e, dahil sa panga-ngaylangan ko that time. Pinilit ko namang humanap ng iba pero si Monti lang kasi 'yung may pina- kamataas na offer.

Pinangako ni Anton na hindi nya ako iiwan. Maging sa magulang ko ipinangako nya 'yan, pero bakit iniwan parin nya ako?

Pinahid ko ang luha ko at inalis muna sa isip ang alalahanin. Susubukan ko nalang na pumunta sakanya, baka sakaling hindi nya sinasadyang hiwalayan ako.

"Luto na,” matamlay na wika ko. Ihinain ko na ito at sinandukan narin sya ng kanin. "Aalis na ako kumain kana.”

"Kumain kana muna.” At dahil gutom na ako ay hindi na ako umarte pa. "Masarap 'yung itlog na luto mo, pero mas masarap parin itl*g ko.” Nasamid ako bigla sa sinabi nya. "What?” Nakataas ang kilay na tanong nya.

"W-wala.”

"Parang wala ako sa mood pumasok today.”

Sinamaan ko sya ng tingin bago sumagot. "May appointment ka nga po! Ano na namang sasabihin at ipapalusot ko?! Pahihirapan mo na naman ako? Masakit pa puso ko have mercy on me!”

"Fine, just stop talking. Masakit sa tenga 'yang boses mo parang laging nasa palengke.” Tinuloy nya ang pag kain nya at hindi na ako binigyan pansin.

Itinikom ko narin naman ang bibig ko dahil sabi nya masakit sa tenga. Sya nga masakit sa mata sinabi ko ba? Nakakairita ugali, pananalita at trato nya sakin umangal ba ako?

"Good morning Mark,” bati ko.

"Dito ka natulog?” Gulat na tanong nito bago ako tinignan mula ulo hanggang paa. "Anong meron?” Dagdag na tanong pa nya.

"Lasing ako kagabi diba? Daan naman tayo sa bahay bago dumiretsong opisina. Sa isang kotse na sya sumakay, tapos bilin nya ako nalang daw ihatid mo.”

Napatango naman ito sa sinabi ko. "Grabe ka pala malasing noh? Ang tapang mo manalita kay boss e, tapos supalpal sya sayo. Kaya hinahayaan ka nalang.”

"T-talaga? Sobrang nakakahiya ba?” Nakangiwing tanong ko kay Mark.

"Medyo? Hindi ko alam e, para sakin cool ka parin at saka pabayaan mo na pala 'yung ex mong manloloko. Kakarmahin rin 'yun at mab*baog dahil sa sumpa mo haha, mabuti nalang hindi ako manloloko.” Natatawang sabi pa nito bago sumakay sa kotse.

"Ano bang sinabi ko?” Gagad na tanong ko.

"Sabi mo mab*og sana lahat ng manloloko.” Humalakhak si Mark bago pinaandar ang sasakyan.

Hindi na talaga ako iinom. Napahilot ako sa sentido ko ng bumaba sa kotse. Nakaramdam ako na masusuka kaya kumaripas ako ng takbo papasok sa bahay. Binilin ko kay Mark na hintayin ako sa sala dahil saglit lang naman ako maligo.

After maligo agad akong nag bihis at inayos ang sarili. "Nainip kaba? Pasensya na Mark abala pa tuloy ako.” Wika ko kay Mark na agad namang napatayo. "Late na tayo, tara.”

Papasok palang ako ng office ni Monti nang masalubong ko si Mayor Galvez. "Good morning po Mayor,” bati ko bago papasok na sana ng pigilan nya ako.

"Clyde nalang hindi naman nalalayo edad natin.”

"Pero nasa trabaho po tayo Mayor.” Ngumiti ako sakanya bago huminga ng malalim. "Tatawagin lang kita sa name mo kapag nasa labas tayo o tayong dalawa lang.” Dagdag ko ng makitang nalungkot ang itsura nya.

"Are you free tonight? I heard there's a dog who broke your heart, is it true?”

"Yup, pero sakin nalang po 'yun that's too personal.” Pinihit ko na ang doorknob at papasok na nang mag salita na naman sya.

"Let's have a dinner tonight as a friend.”

Tumango nalang ako bago tuluyang pumasok. Nadatnan ko si Monti na busy sa monitor nya at hindi man lang ako napansing dumating na. "Nasa labas si Clyde bakit hindi mo pinapasok?” Tanong ko.

Agad syang tumigil sa ginagawa at sinulyapan ako. "Clyde? Sinabi na nya sayo pangalan nya? Hahahaha, bilis mo yata mag move on Jewel?”

"Mukha bang joke sainyo 'tong nararamdaman ko? Alam mo kung pwede nga lang umiyak ako ng umiyak e, pero paano ko patitigilin mundo ko para sakanya at iiyakan sya kung 'yung obligasyon ko una-unahan?” Patanong na sabi ko sakanya.

"Stop the drama, go back to work. I hate dramatic scene, wiped your tears.”

Pinahid ko ang luha ko na tumulo na pala at ibinaling nalang sa trabaho ang isip ko. Habang binabasa ang mga papers na nasa table ko ay hindi ko maiwasang mapahilot sa sentido ko.

"Aano ka Governor?” Tanong ko ng bigla itong tumayo.

"Monti nalang itawag mo sakin mas sanay ako. Lalabas lang ako para bumili dito kana lang.” Lalabas na sana sya ng pigilan ko sya.

"Ako na bibili o kaya ipauutos ko lang maupo kana.”

"No thanks, but I can manage.” Lumabas na sya kaya hinayaan ko na. Mahirap bawalan ang taong 'yun kaya hindi ko na sya pipigilan pa. Habang wala pa naman sya ay ipinikit ko muna ang mata ko dahil kanina pa talaga ako dinadalaw ng antok.

"Jewel— F*ck, tulog pala.”

Minulat ko ang mata ko ng marinig ang mahinang boses ni Monti. Kaylan pa sya nahiya kapag ganito ako? Parang kaylan lang sinigawan nya ako kasi nakatulog ako sa trabaho. Binigyan nya ako ng punishment at ginalaw ng wanto sawa para daw hindi na ako umulit.

"Pasensya na nakatulog--” Hindi na nya ako pinatapos at may nilapag sa table ko.

"Drink this,” tinuro nya 'yung linapag nyang kalamansi juice. "Baka pwede na 'yan makabawas sa hangover? I don't know, just try it.” Nakapamulsang sabi nya bago bumalik sa swivels chair nya.

Lumabas sya para lang ibili ako? Weh? Napatingin ako sa binili nya at sinuri. "Anong meron, baka may lason 'to ah?” Bulong ko habang sinusuri parin ang juice.

"If you don't like just throw it out.” Walang emosyong sabi pa nito ng mapansing may alinlangan ako sa binigay nya. "Hindi ako bumili nyan Jewel kundi si Mark, request nya 'yan. Pansin nya daw kasi na masakit ulo mo so, thank him for buying that cheap drink.” Dagdag na paliwanag pa nito kaya nawala ang alinlangan ko.

Kay Mark naman pala galing e, bait talaga ng bestfriend ko. Boy bestfriend ko si Mark since day one. Sya lang kasi laging kumakausap at sumasama sakin, tapos minsan sya 'yung sumasalo ng galit ni Monti kapag may na gagawa akong ayaw nito.

May tumawag sa office telephone kaya agad ko itong sinagot. "Hi, good morning sir/ma'am this is the Governor secretary how can I help you?”

Narinig ko ang mahinang tawa sa kabilang linya bago sumagot. "It's me,” anito bago ulit mahinang tumawa.

"Mayor Clyde gusto nyo po bang makausap si Governor Monti?” Agad na tanong ko bago sumulyap kay Monti na nakatingin narin pala sakin.

"No, tumawag ako dahil sayo haha. May hangover ka diba? You should rest ako nalang bahala kay Monti, and may binili nga pala ako para sayo just wait, bye.” Binaba na nya ang tawag kaya nalilitong tumingin ako kay Monti na wala paring sinasabi.

"Sabi nya may binili daw—” Agad nya akong pinutol sa sinasabi ko.

"Next time sabihin mo wag gagamitin office telephone. Dagdag gastos pa dahil sa h*rot lang naman, may phone ka naman diba?” Banas na tanong nito.

Bakit galit? Kasalanan ko ba 'yun? Malay ko ba na tatawag si Clyde para lang sabihing may binili sya, at chikahin lang ako.