AT KUNG saan medyo komportable na si Ffion sa Villa, ay siyang pagbisita naman ng isang panauhin na hindi niya inasahan sa araw na iyon. Isang buwan na ang dumaan at inasahan niya na matatagalan siya sa Villa, pero ang hindi niya inasahan ay ang pagdating ni Ivony!Wala ang dalawang kasam-bahay na si Joy at Helen, sumama ang mga ito kay Manang Minda para bumili ng groceries para sa loob ng isang buwan supply.Si Anna naman, sandali itong nagpunta sa kusina. Nasa veranda siya nang mga sandaling iyon, nagpapahangin. Nakaupo sa rocking chair."Masarap ba mamuhay ng mala-prinsesa, Ffion?"Nahigit niya ang hininga nang magsalita ang tunay na nagmamay-ari kay Audric. Kaagad niyang nasapo ang tiyan."I-ivony...?""Yeah, it's me. Ivony Bustamante! Nakalimutan mo agad ang pangalan ko? Oh yeah, hindi na pala ako dapat magtaka. Bulag ka. Bulag ka dahil binigay mo ang mata mo sa asawa ko, right?""A-asawa?" Tila may kung anong bumikig sa lalamunan ni Ffion."Asawa. Wife. Totoong may bahay ni Audr
"I'm sorry, Ffiona. I'm sorry!" Halos durugin ni Lucas ang sarili sa nararamdaman galit. He's damn fucking mad!Kung hindi siya nadisgrasya at naratay sa Hospital ng ilang linggo at walang malay, wala sa ganitong sitwasyon ang babae. Wala sa loob ng Hospital na ito si Ffion habang nag-aagaw buhay ngayon.Nakatayo lang siya sa labas ng ICU. Nanalangin na sana ay makaligtas si Ffion at ang anak nitong si Gabriella.Kahit medyo hilong-hilo pa siya at hindi pa okay ang kaniyang pakiramdam, pinilit ni ni Lucas na pumunta ng Villa nung sinabi ng dalawang kasam-bahay na wala si Ffion sa Baguio. Pinakuha niya raw ito sa isang gwapong driver at alam niya agad kung sino ang pinupunto ng kasam-bahay.Kakagising lang niya nung isang linggo. Wala naman siyang natamong bone fractured or malalang sugat. Na-comatose lang siya ng ilang linggo at konting galos lang.Dapat nung nakaraan linggo niya pa tawagan ang babae, pero dahil inisip ni Lucas na baka mag-alala si Ffion at hindi nakakabuti sa anak ni
Kahit hinang-hina, pinakiusapan niya si Lucas na dalhin sa kaniya ang anak na si Gabriella. Gusto niya itong mayakap. Gusto niyang damhin ang anak niya. Nagdalawang isip ito nung una, pero sinunod pa rin nito ang pakiusap niya.Pinilit ni Ffion na kumalma pero ang hirap talaga pakalmahin ang sarili. Ne hindi man lang siya binigyan ng pagkakataon na makita ang magandang mukha ng kaniyang anak. Magpapaopera pa siya, eh. Magpapaopera pa siya para maalagaan ito mismo. Magpapaopera pa siya para makita ang kagandahan ng kaniyang anak! Pero ano ngayon? Asan na? Asan na?!"Ffiona, nandito na si Gabriella."Napahikbi siya lalo nung marinig niya ang boses ni Lucas. Parang pinipiga ang puso niya sa bawat hakbang na ginawa nito papalapit sa kaniyang gawi.Kalong ni Lucas ang anak niya ngayon. Anak niya na hindi man lang siya binigyan ng pagkakataon na maging Ina nito. Pigil niya ang hininga habang papalapit sa kinauupuan niya ang binata.Ngayon niya naisip na sobrang dilim. Sobra ng dilim ng kani
NAKAHARAP SI FFION sa malaking salamin sa lobby at pinagmamasdan ang kaniyang sarili. Gumuhit ang ngiti sa kaniyang labi kasabay ng pagtaas ng isang kilay niya.Nasa loob siya ngayon ng LaGrande. Hinihintay ang kaniyang amain- no. Hindi amain, kundi ang lalaking umangkin sa kompanya ng kaniyang Ama. Maniningil lang naman siya."Ffion?" Gulat na napahinto sa paglalakad ang lalaki at napatingin sa kaniya."Hi, Tito Pol. Kumusta kayo?" Ngumiti siya nang harapin ito pero hindi ito abot sa kaniyang mata. "Nagulat yata kayo sa biglaan pagbisita ko rito. Don't worry Tito Pol, nandito lang ako para tingnan ang KOMPANYANG binuo ng aking totoong Ama bago ito pumanaw. And now I see it getting bigger and I thank you for that. Napalago mo ang kompanya ng Ama ko. But, mayroon kulang Tito Pol. This company is not yours. Akin ito. But don't be surprised yet Tito, hindi ko pa ito kunin ngayon-ngayon agad. Babalik ako months to claim what's mine.""Are you nuts! Anong kompaniya mo ang pinagsasabi mo?!"
Nanatili pa siya ng isang oras sa sementeryo saka siya nagpasyang nagpaalam kay Gabby at umalis. Hindi siya pwedeng manatili roon ng matagal. Dahil baka bumalik na naman ang lahat-lahat ng sakit sa puso niya at mahirapan na naman siyang bumangon.Ilang buwan din siyang nanatili sa Hospital, o sa madaling salita; Psychiatric Hospital. Nagkaroon siya ng PTSD o Post-Traumatic Stress Disorder nung mawala ang anak niya. Hirap siyang tanggapin ang pagkawala nito.Naging tulala siya, nagmumukmok sa kwarto at hindi na rin siya kumakain. Panay rin ang kaniyang iyak na halos umabot na sa puntong sinasaktan niya na ang sarili sa labis na pagdadalamhati.Doon nagdesisyon si Lucas na dalhin siya sa Psychiatric Hospital at nagpapasalamat siya kay Lucas dahil diyan. Natanggap niyang wala na si Gabriella pero sa puso niya, nakabaon ang matinding galit. Maghaharap sila ni Ivony, at ni Audric. Maniningil siya.After her treatment, umayos ang kaniyang pakiramdam. Namalagi siya ng ilang linggo sa Baguio
Nang gabing iyon, sabay silang umuwi ni Lucas pagkatapos nilang kumain dalawa. Ang totoo niyan, may sarili siyang condo na inuuwian at paminsan-minsan ay natutulog doon si Lucas sa kabilang room.Pero hindi na nagpaunlak pa si Lucas na samahan siya sa loob, hinatid lang siya nito sa may elevator at bumalik din ito agad sa parking lot. Maaga raw ito bukas para sa gaganapin hearing ng kasong hawak nito.Pumasok siya sa loob ng unit niya at deretsong tinungo ang mahabang sofa saka humiga roon. Grabe! Ngayon lang niya naramdaman ang pagod sa araw na ito. Pero nakakabuti iyon sa kaniya. Ibig-sabihin niyon, buhay na buhay ang kaniyang sistema at katawan.Nakipagtitigan siya muna saglit sa chandelier saka siya bumangon para tanggalin ang suot na 6 inches stilettos. Hinubad niya rin ang suot na coat at damit, ang tanging natira ay ang dalawang piraso ng maliit na tela na nakatabing ngayon sa katawan niya.Sandali niyang hinaplos ang tiyan at dinama iyon pero kaagad niya rin winakli ang mapait
Kung darating ang araw na magkikita sila, hindi niya alam kung ano ang kaniyang magiging reaksyon. Kung magagalit, mawawalan ng paki, maawa o ano. Hindi niya alam kung ano pero kung sakali man na magkikita sila, hinding-hindi niya kukunin ang anak nila. Alam niyang nasa Pinas lang ang babae, alam niyang nasa paligid lang ito pero hindi niya ito gagambalain na. Kay Ace muna ang kaniyang atensyon, sa kaniyang negosyo, at sa kaniyang sarili.Uuwi next week si Ivony at nag-iisip pa siya kung susunduin niya ito sa airport. May importante raw itong sasabihin sa kaniya na hindi nito gustong sabihin sa kaniya sa tawag. Napabuntung-hinga si Audric. Para kay Ace, susundin niya ang gusto nito. Ina pa rin ito ng kanilang anaKapagkuwan ay tumawag ang pribadong nurse ni Ace. Kaagad niya itong sinagot na may seryusong boses. "How's Ace"Good evening, Mr. Villanueva. Tulog na si Ace. Tapos na rin namin siyang painumin ng kaniyang gamot at mahimbing na siya ngayon na natutulog"Good. Wala naman probl
NAPANGISI si Ffion habang pinagmasdan ang dalawang love birds sa airport. Mantakin ba naman na makikita niya rito si Audric? Ah, 'di niya ito agad inasahan. Paano ba naman kasi, si Ivony ang pakay niya at nagsadya talaga siyang pumunta ng airport para tingnan ang mukha nito— sa malapitan. Nag-iisip siya kung ano ang gagawin dito oras na pumerma ito sa kanila. And yeah, alam niyang peperma ito ng contract sa Beauty Potion, ang laki ba naman ng offer ng company niya.Para itong isang inosenteng babae na kung tingnan ay parang walang bahid ng dugo sa kamay, na wala itong sanggol na pinatay! Naglaho ang kaniyang ngisi at napalitan ito ng pagngingitngit. Inayos niya ang suot na sunglasses at tumalikod na. Kulang ang kulungan para kay Ivony Bustamante! Hindi dapat dito ang rehas, masyadong mababaw ang kaparusahan na iyon. Kayang bayaran nito o ni Audric ang batas kapag nangyari iyon pero siya? Ibang pamamaraan ang gagawin niya. Ibang rehas ang hihimasin nito, rehas na kung saan sarili na ni
PASILIP-SILIP si Marriame mula sa kaniyang pinagtataguan sa dalawang tao na kanina pa niya pinagmamatyagan sa may veranda. Ang saya-saya nang mga ito samantalang siya, hihimatayin na yata sa inis.'Nasaan ba ang senyor? Bakit 'di ako na inform na may Barney pala sa buhay ni Lucas? 'Kala ko ba Ffion 'yong pangalan ng babae na gustong-gusto niya? Hindi naman nakasulat sa death note nang matandang 'yon ang pangalan ng babaeng 'to! Magwawala na ba ako? Charrut lang, 'di bagay sa kagandahan ko ano. Kailan ba kasi mapapansin ng damuhong 'yon ang pagmamahal ko? Aba naman! Kung kailan okay na sana, saka naman dumating ang Barney na 'to!'"Ang ganda-ganda na pala rito, ano? I last came here when I was a senior in high school, and I must say, I miss the rural life very much."You missed this place since you were away for too long in another country.""Oy hindi, ah! Simply put, my life and my Dad's business kept me quite occupied. I've tried to visit here a number of times, but each time I've ha
"Manong, may joke ako!""Nag-jo-joke rin pala ang mga maligno?"Naglinya ang mga kilay niya sa sinabi nito. Babanatan pa sana niya si Manong guard nang may matamaan siyang isang napakagarang sasakyan sa may gate. Bumusina ito.Kaagad na binuksan ito ni Manong at dere-deretso na sa pagpasok ang mamahalin sasakyan na sobrang kintab pa."Manong sino 'yon?""Hindi ko alam.""Luhh? Nagpapasok kayo nang hindi niyo kilala?" "Maligno nga nakapasok dito, eh. 'Yon pa kayang magandang sasakyan na 'yon? Tao naman laman no'n." Pabalang na sagot nito at nagtungo sa guard house.Napasimangot tuloy siya sa naging sagot nang payatot na guard. Kaya imbes makipag-chikahan dito, pinili niya ang bumalik sa villa. Sisilipin lang niya kung sino ang kanilang bisita. Baka putyur mader in luw niya ito. Babati rin siya, ano! Mabait kaya siya.Habol ang hininga nang maabutan niya ang sasakyan. Nakita niya rin si Lucas na papalabas ng pintuan, at kakawayan pa sana niya ito nang biglang bumukas ang sasakyan.Nahi
Dahil sa tips na iyon, binigay niya ang best smile niya. Sus, ang bilis-bilis lang nang pinapagawa ng senyor! Pwede na nga siyang gawin endorser ng family sardines sa ganda ng kaniyang ngiti— teka, bakit family sardines nga pala? Hindi siya isda. Kolget pala dapat.Sinadya pa talaga ni Marriame na doon magpunas-punas sa terrace habang nakangiti paharap sa binata. Hindi niya inalis ang ngiting iyon sa maganda niyang mukha. Aba! Secret Tips iyon galing sa ama ni Lucas kaya alam niyang tatalab. Saka marami-rami 'yon. Kaya kung 'di tatalab ang ngiti niya, meron pa siyang bala."The fuck, woman!" Muntikan naibato ni Lucas ang iPad nito nang mapatingin sa kaniya. "Ang creepy!" Nagmadali itong tumayo at iniwan siya sa terasa. "Parang sinaniban."Napanguso siya nang marinig ang huling sinabi ng lalaki. Hmp! Nag-effort pa siyang ngumiti ng bongga, eh!Kaya lumipat siya agad sa 'Tips #2: Eye contact.Mabilis siyang sumunod sa lalaki at tinawag ito sa may hagdanan. "Senyorito! Senyorito, saglit
"KUMUSTA ang pagsama mo hija sa anak ko?" Napangisi si Marriame nang salubungin siya nang gano'n tanong ng senyor kinabukasan nung nakabalik na sila ni Lucas.Deretso lang si Lucas sa silid nito habang siya ay tinawag naman ng senyor sa may terrace para kausapin. 'Naks naman! Muntikan ko na nga gapangin kagabi, buti nakapagpigil pa ako!' Gusto niyang sabihin ang mga salitang 'yon pero 'di niya ginawa, ano! Baka marinig siya ni Lucas, magalit pa 'yon."Okay na okay, senyor! Do'n kami natulog sa 'min dahil naabutan kami ng ulan—""At tapos?" Biglang kumislap-kislap ang mga mata ng matanda. Binaba nito ang iniinom na kape. "Magkakaapo na ba ako ngayon taon?""Senyor nemen! Enebe keye!" Napahagikhik siya. Bigla tuloy siyang kinilig. Ang lakas tuloy nang halakhak ng matanda. "Biro lang, hindi gano'n ang anak ko."Kaagad nawala ang kilig na naramdaman niya. "Kaya nga po, eh. Tingin niya sa 'kin isang mangkukulam. Kuhh, kung mangkukulam ako, uunahin ko na agad kayo.""Ano kamo?""Hehe. W
Kung ang buong akala ni Marriame ay pasasakayin lang siya nito, nagkamali siya. Dahil sinamahan siya ni Lucas hanggang sa makarating sa bahay-kubo nila.Wala tuloy mapapaglagyan ang kilig niya habang bitbit ni Lucas ang anim na kilong bigas na binili niya. Siya naman ay 'yong mga pang-ulam at pasalubong. Para tuloy silang mag-asawa na pauwi pa lang sa bukiran."Ungaaaaa!""Baweeeeengggg!"Napatili tuloy siya nang wala sa oras nang makita si Baweng na nasa labas ng bahay. Maarte itong nakatingin sa kaniya. Mukhang nagtatanong kung bakit kasa-kasama niya ang gwapong si Lucas. "Buhay pa ba sina Lolo, Baweng?" May pag-alalang tanong niya. Mas binilisan niya lalo ang paglalakad. "Oy senyorito, mauna na akong pumasok. Diyan ka muna sa labas, kausapin mo si Baweng. Mabait 'yan, kaso bakla nga lang." Nagmadali siyang pumasok sa loob at kaagad na hinanap ang dalawang matanda. Pero nalibot niya na yata ang maliit na bahay-kubo nila, 'di niya pa rin nakikita ang dalawa. Mas lalo tuloy siyang k
KUNG hindi lang siguro sanay si Marriame maglakad, baka kanina pa nangisay ang mga binti niya. Ang bilis ba naman ng hakbang ni Lucas, panay habol siya rito. Kulang na lang tumakbo siya habang nakasunod.Feel na feel din niya ang kaniyang kagandahan lalo na at lahat napapalingon sa kagwapuhan ng binata. Kahit matatanda, napapa-sign of the cross!"Senyorito! Jusko naman. Baka naman dahan-dahan sa paglalakad. Isang hakbang niyo, tatlo sa 'kin! Mawawalan ako ng pekpek sa inyo, eh." Mahabang lintanya niya pero parang walang narinig ang binata. Dedma ang kaniyang sinabi.Hindi niya rin ma-gets kung ano ba talaga ang sadya nito sa bayan. Pagkain ba o ano? Kung pagkain, sarili niya na ang pinakamasarap sa lahat! Aba, mag-iinarte pa ba ito dapat? Pre teyst pa nga siya."Hay salamat!" Sa wakas, huminto rin si Lucas sa isang tindahan.Hindi niya na tiningnan ang binili nito, panay punas na lang siya ng pawis niya. Ngayon pa lang, pakiramdam niya ay hapung-hapo na siya sa kakasunod. Ano pa kaya
PASILIP-SILIP si Marriame mula sa kaniyang pinagtataguan sa likuran ng sasakyan nito na bukas ang likod. Wrangler truck ang tawag kung 'di siya nagkakamali. Ang tanga naman kasi ni Lucas, hindi napansin ang pagbiglang akyat niya sa likuran nung nakapasok ito sa loob. Masyado itong busy sa katawag nito kaya nakasampa siya nang walang kahirap-hirap.Nag-wave pa siya sa matandang senyor na malaking thumbs up ang binigay sa kaniya. Naks naman, pinapakilig siya ng kaniyang putyur dade talaga! Napaka-suportib nito sa pag-ibig niya kay Lucas.'Buti na lang 'di ako nakita ni Tiyang. Kundi isang malutong na mura makukuha ko sa kaniya.' Bigla siyang natawa nang maisip ang mukha ng tiyahin. 'Ang panget talaga ni Tiyang.' saka niya inayos ang suot na damit. Naka-suot pa rin siya ng uniporme ng katulong pero wala siyang paki! Kahit anong isuot niya, maganda pa rin siya, ano."Ang sarap naman ng hangin! Ganito pala ang feeling na makasakay ng sasakyan." Kinilig na naman siya habang hinahampas-hamp
"GOODMORNING senyorito!" Bigla siyang sumulpot sa tabi ni Lucas na seryusong nagbabasa. Nasa balcony ito.Nabuga naman ni Lucas ang iniinom na kape sa napakaganda niyang mukha. Naku naman! Ginawa pa yata siyang mugmugan. Pero okay lang, si Lucas naman ito, eh, at mahal na mahal niya ito."Ikaw?""Ay, kilala ako ni senyorito! Hindi mo 'ko makalimutan 'no? Sabi na sa 'yong mahihirapan ka na kalimutan ako." Saka siya humahikhik. Pinunasan niya ang mukha gamit ang uniporme. "Ano ba 'yan, dapat sa bibig ko binuga 'yong kape para 'di sayang.""Pinagsasabi ng bruhang ito?"Kaagad naman siyang nagtaas ng kilay at nameywang sa harapan nito. "Anong bruhang pinagsasabi mo? Hindi ako bruha, senyorito. Pwede mo akong ihalintulad sa isang prinsesang napakaganda. Saka ano ka ba, walang bruha na kasing-ganda ko. Tandaan niyo ho 'ya— ay saan kayo pupunta?!" Mabilis naman siyang napasunod sa lalaki. Malalaki ang hakbang nito pero mas malaki yata ang hakbang niya.Kulang na nga lang ay habulin niya ito
"Marriame, nakikinig ka ba kay Aling Donna?" Sita ng tiyahin niya nung nasa kusina na sila. Naghihiwa ito ng mga rekados habang nakaupo siya sa isang tabi."Oo naman.""At saka next time naman, mahiya-hiya ka naman sa katawan mong bata ka! Amo natin 'yon tapos lantaran kang nagpapa-cute? Bukas na bukas rin ay bumalik ka na sa bukid. Mas doon ka nababagay!""Tiyang naman!""At bakit? May reklamo ka? Dalawang araw mo pa lang dito, ang landi-landi mo ng bata ka! Isumbong talaga kita kay itay."Napalabi na lang siya at hindi pinansin ang sinabi ng tiyahin. Wala siyang oras makipagsagutan sa mga pandak. Nakaka-karma 'yon.Saka okay lang din na tanggalin siya. Dahil uuwi na rin si Lucas sa Maynila, eh, kaya ano pang saysay manatili rito sa Hasyenda 'no? Alangan naman si Senyor mahabang pangalan ang kaniyang aakitin? Future dade niya 'yon!Pinagalitan din siya ni Aling Donna pero humingi lang siya ng paumanhin tapos gora ulit! Walang makakapaghinto sa nararamdaman niya para kay Lucas.Teka!