ISANG panibagong araw na naman para kay Marriame ang mag-araro kasama si Baweng para taniman ng mga mais. 'Hay naku! Sa ganda kong ito?! Pinapaararo ako ng lupa? Sabagay, alangan naman si Lolo Romualdo pa, eh, baka kabaong na niya hilain ni Baweng 'pag siya!'Natawa na lamang siya sa sariling kalokohan naisip. Hindi naman mahirap mag-araro ng lupa, ano! Kimbot-kimbot lang ng pwet, saka pakanta-kanta ng slight.Kapag tapos na siyang mag-araro nitong kalupaan nila na kasinglawak ng kaniyang noo, magtatanim siya agad ng mga mais."Ito kasi si Lord, sa dami-daming pwedeng maging malawak sa 'kin. . . Itong noo ko pa! Pwede naman sana itong pekpek ko.""Ungaaaa!"Sambakol ang mukhang tiningnan niya si Baweng. Pinagsasabi nitong pati ilong niya ay malawak din?"Hoy, baklang kalabaw na balat ay pink! Matangos ang ilong ko 'no. Saka maganda rin ako kahit napakalawak ng noo kong meron cute bangs at pang-pageant ang beauty ko. Morenang-morena kaya ako! Sikat kaya ngayon sa pageant world ang mga
MATAPOS ilagay sa backpack ni Baweng ang lahat ng mga gulay tulad ng mga singkamas at talong, sigarilyas at mani.Sitaw, bataw, patani. Kundol, patola, upo't kalabasa. At saka mayroon pang labanos, mustasa. Sibuyas, kamatis, bawang at luya! Sa backpack ni Baweng ay kasyang-kasya."Ayan! Pwede na tayong rumampa sa daan Baweng. Malapit-lapit lang naman ang kabayanan. Parang limang bundok muna daanan natin.""Ungaaaa.""Taray ni Baweng! Maypa-lipad-lipad na nalalaman. May pakpak ka?" Malakas niya itong tinawanan. "And opcors, dapat maganda tayo kapag pumunta ng bayan, 'no!" Mabilis niyang kinuha ang lipstick sa kaniyang lumang branded bag na bigay ni Conseng. Galing pa raw ang bag na bigay nito sa UK.Ang gara naman kasi ng kaibigan niya. Halos mga gamit niyang pampaganda ay bigay nito, pati 'yong gown na parati niyang sinusuot kapag nandiyan si Lucas sa Hasyenda.Mamaya ay madadaanan niya ang hasyenda at sisilipin niya si Lucas na kaniyang pag-ibig kung nandoon ba."Oy Baweng, daanan na
GABI NA nang tumili ang ulan. Dahil laking bukid girl siya, may dala siyang gasera. Saka hindi rin siya matatakutin kaya okay lang! Takot pa nga ang mga maligno sa kaniya, eh.Sakay siya sa likod ni Baweng habang may dala-dala siyang gasera. Mahamog at malamig! Mabuti na lang sinuot niya muna 'yong pangburol na damit ng lolo niya. Lalabhan naman niya 'to bukas sa ilog kaya okay lang na suutin niya 'to.Hindi naman siguro magagalit ang lolo at lola niya kung bakit ginabi siya ngayon ng uwi, dahil halerr! Ang lakas kaya ng ulan saka itong si Baweng nag-inarte pa kanina. Gusto raw nitong suutin ang pangburol na damit ng kaniyang Lolo Romualdo at kung bagay ba raw rito. Baliw na Baweng! Eh, hindi naman ito 'yong matitigok, kundi ang lolo niya. "Eniweys, saan na tayo Baweng? Malapit na ba?""Ungaaaa!!!""At bakit galit ka d'yan? Umulan kaya! Alangan naman maligo tayo ng ulan tapos ay ano? Mababasa ako. Kung ikaw Baweng ay matigas ang balat dahil pink naman 'yan, ay ako hindi. Kaya 'wag ka
"LOLA! Lolo, 'andito na ako!" Masayang pagbabalita ni Marriame nang dumating siya. Tanging gasira lang ang nagbibigay ng ilaw sa loob ng kabahayan nila.Isang malakas na sapok naman ng kaniyang lola Amparo ang kaniyang nakuha sa stick nito. Napanguso tuloy siya at napakamot sa ulong nahagip ng stick. 'Di niya napaghandaan 'yon, ah! Nakalimutan niya nang laging ginagawa ito ng lola niya sa tuwing ginagabi siya ng uwi. Na-excite kasi siya masyado kay Lucas!"Huwag na kasi kayo magalit.""At anong gusto mong gawin namin Maring? Ang tumawa dahil ginabi ka?!" "Ito naman si Lola Amparo—""Hayaan mo na si Maring, Amparo. Pangit naman ang apo natin kaya walang magkakamaling humarang d'yan sa daan. Pati nga mga maligno at engkanto ay takot d'yan sa mukha ng apo mo, oh.""Wow 'Lo, sakit niyo magsalita.""Minsan nakakasakit talaga ang katotohanan, apo."Napaismid lang siya sa tinuran ng matanda. Pero agad din napangiti at binigay sa mga ito ang mga pinamili bago nagmano."O, aba ay tingnan mo
AT BAGO pa natulog nang gabing 'yon si Marriame, sinilip niya muna bintana ang lalaking papakasalan niya kahit sa dulo ng kawayan. Muli siyang napahagikhik sa kilig nang makitang mahimbing na mahimbing na natutulog ang lalaki habang may sako sa mukha at balot na balot ng kumot ang katawan.Hayyys! Mamayang gabi lang ay gagapangin niya 'to kapag tulog na tulog na 'yong dalawang matanda. Hinihintay niya lang makatulog ang mga ito!Hindi na nga siya nakakain ng hapunan sa sobrang kilig na naramdaman niya. Ay kahit na hanggang abutin siya ng umaga sa kakatitig dito ay busog na busog na siya.Pinapangako niyang hinding-hindi siya matutulog ngayon gabi para masigurado niyang makita siya ni Lucas kapag nagising na ito, at mapansin ang kaniyang mala-dyosang kagandahan!Baka bigla itong lumuhod sa harapan niya at sambahin ang kaniyang pekpe— "Maring! Matulog ka na bata ka!"Halos lumipad ang kaniyang kaluluwa nang marinig ang malakas na boses ng kaniyang aguelo.Napalabi siya at nag-ikot ng
MATAPOS siyang pagandahin ng bongga ni Consolacion, kaagad silang naglakad papuntang Hasyenda. Hindi naman masyadong malayo basta sa may shortcut sila dumaan and opcors, hindi niya na dinala ang kaniyang eber derest na baklang kalabaw. Mag-aaway lang sila nitong dalawa.Tapos na rin siyang nakapagpaalam sa kaniyang Lolo Romualdo na tinawanan pa nga siya nung nakita ang kaniyang mukha kanina."Ikaw ba 'yan, apo? Aba't nagmistula kang palakang may kolerete sa mukha. Pwede ka na gawin palakang prensisa pero wala nga lang hahalik sa 'yo." Saka siya tinawanan at tinawanan ng matanda. Tumigil lang ito nang ubuhin."Naku Lolo! Konti lang nabubuhay sa ubo. Kapag natigok na kayo, 'wag kayo mag-alala dahil papasunurin ko agad sa 'yo si Lola." Saka siya ngumisi at tuluyan silang umalis ni Consolacion na tumatakbo dahil hinabol ba naman sila ng Lolo niya ng pamalo."Alam mo dearest friend Marriame, dapat sinuot mo na ang aking mga heels of sandals besides the heaven!""Para naman 'tong tanga. Mag
Nasapo na lang ni Lucas ang ulo at napailing-iling. Pinapangako niya sa kaniyang sarili na hindi na mag-iinom pa.Masyado lang maraming iniisip itong utak niya nitong nga nakaraan araw kaya umuwi siya ng lasing. Oras na malaman ito ng kaniyang ina na nagmaneho siya ng sasakyan na nakainom, kasinghaba ng lubid ang sermon nito.Nadisgrasya na siya noon at naiintindihan niya na ang halaga ng buhay nung nag-aagaw na siya sa hospital. Simula noon ay hindi na siya nuling nagbaya pa sa pagmamaneho."Senyorito?"Tatlong katok ang pumukaw kay Lucas."Bukas 'yan.""Heto na pala ang pinatempla niyong kape." Pumasok ito habang bitbit ang coffee mug tray.Kaagad siyang bumangon at tinanggap ito. Naamoy niya agad ang masarap na amoy ng kape. "Salamat Manang." Marahan niya itong ininom.Napailing na lang ito. "Bakit kasi ang gwapo niyo, senyorito. Ang daming babaeng pabalik-balik rito sa Hasyenda. Iisa lang ang hinahanap, kundi kayo.""Kaya nga at babalik na ako sa Maynila mamayang hapon. Pakidalhan
"Nga pala apo, uuwi rito ang tiyahin mo.""At bakit naman?" "Siguro ay nangulila sa 'min ng Lola Amparo mo.""Eh nga 'di ba, masaya na siya sa Maynila namamasukan bilang katulong? Sobrang debotid nga niya ro'n sa amo niya kaya tumanda na siyang dalaga." "Ang dami mong satsat Maring! Uuwi siya rito dahil doon siya mamasukan sa Hasyenda Ligaya. Tinawagan kamo raw siya ng kaibigan niya na naghahanap ang senyor ng Hasyenda ng panibagong katulong—""Lolo! Ako! Ako papasok din ako ng bagong katulong ng Hasyenda. Lolo! Papasok ako."Sinapok siya ng matanda sa patolang pinitas nito. "At anong alam mong trabaho? Dito ka lang sa bukid. Matakot pa ang senyor sa 'yo, atakehin pa agad sa puso. Wala tayong pambayad sa kabaong."Napahimutok siya. "Eh, 'di pa naman ngayon. 'Yong plano ko lolo, kapag bumalik si Lucas dito sa Masuso. Alam niyo kasi po, malakas ang pakiramdam ko na babalik siya rito sa bayan na 'to dahil hindi niya ako makalimutan. 'Lam niyo naman 'lo, sobrang ganda ng apo niyo. Habul