CHAPTER 5

CHAPTER 5

It feels like my heart is torn into pieces. Ang sakit, sobrang sakit kasi akala ko magiging okay na kaming dalawa pagkatapos sa nangyari sa amin kagabi. He's just so heartless.

"I-I need to get out of here." Patuloy kong nilalagay ang mga gamit ko sa bag. Kung magpapatuloy pa akong tumira sa pamamahay na ito mamamatay ako sa sakit. This isn't right.

He slammed the door hard kaya napatalon ako sa gulat at napasigaw.

"What the hell!?" I screamed on top of my lungs. Kung maka asta siya para siyang mabuting asawa na iniwan. It's just so ridiculous.

"At bakit ka aalis!?" Para siyang nalilito sa emosyon n'ya, kung galit ba siya o kinakabahan.

"Kasi aalis ako! This is what you want right!? Yes! Narinig ko kayong nag uusap! Iiwan mo ako kapag nahulog na ako at kukuha ka ng annulment? That's pure childless! We are not a child anymore Ziyo! Grow up!" Tumigil muna ako sa ginagawa ko saka siya hinarap, he seems stunned because of what I said. Tama naman ako diba? What he said was childless and stupid.

"Kung iiwan mo ako, do it now! Wag na nating ipagpapatuloy ang kahibangan ito! I don't want to be trapped into a failed marriage Ziyo! Akala ko noong una we can make things right but I was wrong! You're heartless! And stupid! Bakit ka pa naging CEO ng isang malaking kompanya kung ganyan ka pala mag isip ng mga bagay bagay? Grow up will you!" What I said was below the belt. He seems hurt and flustered. Napatahimik siya. Nagulat nalang ako sa sunod n'yang ginawa. He locked the door at hinubad ang belt na sinuot n'ya.

He dangerously looked at me. Napuno ng takot ang puso ko sa maaari n'yang gawin sa akin. He's seems like a devil dressed in a man's body. Nagsimulang manginig ang katawan ko nang dahan dahan siyang lumapit sa akin hawak ang belt n'ya.

"W-What are you g-gonna do?" Hindi ko kayang itago ang takot sa boses ko. Dahan dahan siyang naglakad palapit sa akin at dahan dahan naman akong umatras habang unti unting tumutulo ang mga luha sa mga mata ko.

His eyes are dull at walang emosyon. Nakatitig lang siya sa akin at pinapalo ang hawak n'ya sa kanyang kamay. Mas lalong lumakas ang takot ko nang maramdaman ko ang malamig na dingding sa dingding sa likod ko.

"Women like you needs some teachings to do. You should obey your master, sweetheart and keep your filthy mouth shut. Hindi ko nagugustuhan ang lumalabas sa bibig mo." Lumapit sa mukha ko ang mukha n'ya dahilan para pumikit ako ng madiin.

Halos pigilan ko ang paghinga ko nang maramdaman ko ang kamay n'ya na unti unting pinupunasan ang luha na tumutulo sa pisngi ko.

"Don't cry honey, I'm not starting yet. Tumalikod ka. Now." His voice is full of authority na parang kapag hindi mo susundin magsisisi ka. Dahan dahan akong tumalikod, mahina na rin akong humahagulgol.

Napadaing ako at napasigaw sa sakit nang hampasin n'ya ang puwetan ko. Ang lakas, ang sakit. Parang pumasok sa loob ng katawan ko ang hapdi at kirot na dulot ng ginawa n'ya.

"S-Stop it please, nasasaktan ako. Ang sakit sakit." Hindi ko napigilang magmakaawa sa kanya.

"Beg for my mercy honey. You put yourself into this situation." His voice is so cold, na parang wala na siyang nakikita o nararamdaman dahil sa galit n'ya.

Patuloy n'ya parin akong hinahampas, sa likod ko at maging sa mga paa ko.

"Tama na please! Nagmamakaawa ako! I'll be a good wife! Please please please tigilan mo na! I'm begging you!" Sigaw lang ako nang sigaw habang nakahawak ang dalawa kong kamay sa dingding. Pinipigilan ko ang sarili kong mapaupo dahil sa sakit nararamdaman ko.

"Woman like you should know your limits! You're just my wife! Know your place!" Mas lumakas ang hampas n'ya sa katawan ko kaya napaupo ako.

Dahan dahan akong umusog sa gilid at nanginginig na hinawakan ang mga tuhod ko. Ang lakas lakas na ng iyak ko dahil sa sakit na nararamdaman ko pero nang tumingin ako sa kanya tila wala siyang pakiramadam. Nakangiti lang siyang nakatitig sa akin at walang pakialam sa akin. I married a monster!

"I told you, sisiguraduhin kong magsisisi kang pinakasalan ako. I will make your life a living hell Heaven. That is your consequences for being your twin's substitute." Kahit mahina na ako, inipon ko ang lahat ng lakas ko at marahas na tumingin sa kanya.

"Malalaman ng lahat ang ginagawa mo sa akin! Demonyo ka Ziyo! Ano ba ang ginawa ko sa'yo para tratuhin ako ng ganito ha!? Pagka labas na pagka labas ko sa bahay na ito sisiguraduhin kong magsisisi ka Ziyo! Malalaman ng lahat! Tandaan mo 'yan!" Napapikit ako nang bigla siyang umupo ako bumulong sa tenga ko.

"Go ahead, tell them everything Heaven at sisiguraduhin kong mawawala sa pamilya mo ang lahat. Is that what you want? Ito na nga lang ang kaya mong magawa para sa pamilya mo pero hindi mo pa kayang maibigay Heaven? Just think about your Dad and your Mom? Ito nalang ang rason kung bakit ka nila nagugustuhan sa ngayon." Nararamdaman kong nakangiti siya habang sinasabi sa akin ang mga bagay na ito. Napaluha ako, ano ba itong napasukan ko? I just want to have a happy ending with the person I love pero bakit parang baliktad ang nangyayari sa akin ngayon?

Dahan dahan n'yang nilagay sa tenga ko ang ilang buhok na tumatabon sa mukha ko at marahas na pinaharap sa kanya ang mukha ko.

"Kamukhang kamukha mo ang kakambal mo pero ang layo n'yong dalawa. Walang wala ka kompara sa kanya Heaven. Walang wala. Now, I want you to kneel infront of me and beg for your life Heaven and you tell me you'll be a good wife from now on." Nakakatakot ang boses n'ya at wala na akong magawa kung hindi sundin ang sinasabi n'ya. Kahit sobrang sakit ng katawan ko lumuhod parin ako sa harap n'ya. Magsasalita na sana ako when darkness consumed my whole being.

**********************

Hit it dudes

-MissteriousGuile