Alex's PovHindi natuloy ang balak kong pagbisita sa puntod ng mga magulang ni Uriel dahil kinailangan kong bantayan si Mama sa ospital. Busy pa kasi si Daddy sa paghahanap kay Alexa at sa mga dokumento na ihaharap sa korte. Ang sabi ng abogado ni Daddy ay malaki ang chance naming manalo sa kaso lalo na't matibay ang mga ebidensya namin na magpapatunay na hindi ako si Alexa. Iyon nga lang ay maaaring madiin ang kakambal ko sa kaso hangga't hindi pa siya lumalabas at nagpapakita para linisin ang pangalan niya. Kaya naman hindi tumitigil si Daddy at ang mga taong hiningan niya ng tulong sa paghahanap sa kakambal ko para malinawan ang lahat sa tunay na nangyari.Nang makalabas naman si Mama sa ospital ay inasikaso ko siya kaya wala pa rin akong time na bumisita sa puntod ng mga magulang ni Uriel lalo pa nang umusad na ang kasong kinakaharap ko. At tama ang abogado ni Daddy sa pagsasabing malaki ang chance manalo kami sa kaso dahil kami nga ang nanalo. Napatunayan ng abogado namin na hind
Alex's PovLumipas ang ilang buwan ngunit hindi namin nahanap ang aking kakambal na si Alexa. Bumalik na ang daddy namin sa pag-aasikaso sa kompanya niya dahil hindi naman maaari niyang pabayaan ng matagal ang kanyang negosyo. Ngunit hindi ibig sabihin niyon na hindi na mahalaga sa kanya ang paghahanap sa kapatid ko o wala na siyang pakialam pa kung mahanap man o hindi si Alexa. Dahil ang totoo ay palagi kong naririnig si Daddy na may kausap siya sa kanyang cellphone at nagtatanong kung may balita na ba sa paghahanap sa kanyang anak. Ako naman ay madalas nasa loob lamang ng bahay namin dahil kahit hindi na naulit pa ang pagtatangka sa buhay ko ay tila natakot na akong lumabas ng bahay. Ang sabi ng mga pulis na nag-imbestiga na baka nagkamali lamang daw ang mga taong iyon ng taong papatayin dahil nga hindi naman na nasundan pa ang pagtatangka sa buhay ko. Kung naniniwala ang mga pulis na nagkamali lang siguro ang mga taong iyon at hindi talaga ako ang target nila ako hindi. Dahil dal
Alex's PovHindi ko na mabilang kung ilang beses na akong humugot ng malalim na buntong-hininga habang nakatayo sa isang sulok na malayo sa mga bisita. Kanina pa ako bored sa party kaya gusto ko nang umuwi aa bahay ngunit hindi ko naman magawang iwan si Art. Ayokong umalis nang hindi nagpapaalam sa kanya. At saka nakikita kong masaya siya habang kausap ang ibang kaibigan niya na eksaktong nandito rin pala sa party.Kanina habang nakaupo kami ni Art sa mesa na pangdalawahan ay biglang nilapitan kami ng dalawang lalaki na naging malapit na kaibigan niya nang nakatira siya sa ibang bansa. Hindi nakatutol si Art nang isama ito ng dalawang kaibigan para ipakilala sa mga kaibigan naman ng dalawa. Ayaw sanang sumama ng kaibigan ko dahil ayaw niya akong iwan ngunit binigyan ko siya ng go signal para sumama sa kanila at sinabing okay lang ako. Akala ko naman ay hindi siya magtatagal at babalik agad ngunit mukhang nag-enjoy siya sa company ng mga kaibigan niya kaya tila nakalimutan na niyang na
Alex's PovTahimik lamang ako habang sakay sa kotse ni Art pabalik sa bahay namin. Matapos kong magpaalam sa birthday celebrant na kaibigan ni Daddy ay nilapitan ko si Art at niyayang umuwi na kahit na masaya pa itong nakikipag-usap sa mga kaibigan nito. Ayaw pa sana itong payagang umalis ng mga kaibigan nito ngunit nang makita ni Art ang kakaibang ekspresyon sa aking mukha ay tila nahulaan nito na may hindi magandang nangyari sa party kaya niyayaya ko na siyang umuwi. Hindi na nagpaawat pa si Art sa mga kaibigan niya at agad na niya akong inihatid sa pabalik sa bahay namin."I'm sorry," mahinang paumanhin ni Art sa akin kahit naman wala akong sinasabi sa kanya kung bakit ako tahimik. Iniisip marahil niya na kasalanan niya ang nangyari kung bakit nasira ang mood ko."Wala ka namang kasalana kaya bakit ka nagso-sorry? Kasalanan ng tatlong taong iyon na tila pinagkakaisahan ako," naghihimutok ang dibdib na sabi ko sa kanya."May kasalanan din ako dahil iniwan kita. Kung bumalik sana aga
Alex's PovNang magising ako ay ang napakalakas na ingay nang kung anong makina ang agad kong narinig at ang malakas na ihip ng preskong hangin. Iminulat ko ang aking mga mata para alamin kung ano ang ingay na aking naririnig at bakit malakas ang ihip ng hangin na tumatama sa mukha ko ngunit pagmulat ko ng aking mga mata ay sinalubong ng himpapawid ang aking mga paningin. Napatingin ako sa ibaba at nalula ako sa taas ng kinaroroonan ko. May phobia ako sa height dahil nang bata pa ako ay umakyat ako sa puno ng aratelis sa kapitbahay namin ngunit marami palang pulang hantik na sobrang sakit mangagat. Sa kakapagpag ko sa mga hantik na nangangagat sa akin ay bigla akong nahulog sa lupa at nawalan ng malay. Magmula noon ay natakot na akong magpunta sa matataas na lugar sa takot na baka muli akong mahulog. Kaya naman nang makita kong sobrang taas ng kinaroroonan ko ay biglang nagdilim ang aking paningin at muling nawalan ng malay. Ni hindi ko nga nagawang alamin kung sino ang taong nakahawa
Alex's PovBigla akong nagising dahil sa pagkalam ng aking sikmura. Pagmulat ko ng aking mga mata ay agad kong inilibot sa paligid ang aking mga paningin sa pag-asang panaginip lamang ang nangyari. Ngunit laking pagkadismaya ko nang makitang nasa loob pa rin ako ng kuwartong pinagdalhan sa akin ni Uriel. Hindi ako nananaginip kundi totoo talaga ang mga nangyari. Na kinidnap ako ni Uriel at dinala sa isang isla sakay ang kanyang private chopper. Nanghihinang bumangon ako sa kama at naupo na lamang. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa kakaiyak at hindi ko rin alam kung gaano katagal ako nakatulog. Nagugutom na ako ngunit ayokong lumabas at makita ang pagmumukha ni Uriel. Pero naisip ko na kung hindi ako lalabas sa silid na ito ay paano naman ako makakatakas o di kaya ay makakagawa ng paraan para makatakas sa islang ito? Sa aking naisip ay dahan-dahan akong umalis sa kama at naglakad palapit sa pintuan. Bahagya muna akong sumilip sa labas para makita kung naroon ba ang lalaki. N
Alex's PovDahil nag-aalala ako na muling pumasok sa loob ng silid na kinaroroonan ko si Uriel ay nagmadali akong maligo. Nasa loob nga ng silid ang aking maleta at narito ang lahat ng mga gamit ko maliban sa aking cellphone. Pagkatapos kong magbihis ay agad na akong lumabas para magpunta sa kusina. Nadaanan ko si Uriel sa sala na nanunuod pa rin ng television. Tumaas lamang ang kilay niya nang makita ako at hindi nagsalita. Inirapan ko naman siya bago ako nagtuloy sa kusina ng bahay niya.Napansin kong malinis ang kusina sa bahay na ito kahit maliit kumpara sa kusina sa bahay niya sa Maynila. Malinis din ang silid na pinanggalingan ko pati na rin ang sala na tila ba may taong taga-maintain sa kalinisan ng bahay. Saka napansin ko rin na gawa sa kahoy ang bahay ngunit high tech naman ang mga kagamitang narito tulad ng rice cooker at automatic washing machine na nakita kong nakalagay sa laundry area na malapit sa kusina. Naisip ko na dito siguro madalas siyang magbakasyon kasama si S
Alex's Pov"Damn it, Alex! Are you going to kill me?" galit na sita sa akin ni Uriel habang nakahawak ang isa niyang kamay sa nasaktang ulo habang ang isa niyang kamay ay nakahawak naman sa switch ng ilaw.Akala ko talaga ay may masamang tao na gustong pumasok sa loob ng bahay ni Uriel ngunit hindi ko ini-expect na siya pala mismo ang nasa labas at gustong pumasok sa loob."Malay ko ba na ikaw iyan. Akala ko masamang tao kaya pinagpapalo kita ng walis tambo. Ano ba kasi ang ginagawa mo sa labas ng bahay sa ganitong dis oras ng gabi?" nakasimangot na sagot ko sa kanya kasabay ng patatanong."Bahay ko ito kaya lalabas at papasok ako sa loob kahit anong oras," singhal niya sa akin. "At saka sa tingin mo ba ay maipagtatanggol mo ang iyong sarili kung totoong masamang tao nga ang nakapasok gamit lamang ang walis tambo na iyan?""Hindi naman ako nagkamali. Masamang tao naman talaga ang nagtatangkang pumasok sa loob," mahina ang boses na bulong ko ngunit sapat na iyon para makarating pa rin
Alex's Pov"Humarap kayo sa akin ngayon din! Akala ninyo ay makakaligtas kayo sa akin? Puwes, sasabihin ko sa inyo ngayon. Kahit nagawa ninyong makatawag at maipaalam sa kanila kung nasaan tayo ay hindi pa rin kayo makakatakas sa akin. Papatayin ko kaya para makita nina Uriel at ng mga magulang ninyo kung paano kami magalit," galit na wika ni Sandy habang nakatutok sa likuran namin ang kanyang baril."Sumuko na kayo, Sandy. Hindi kaya ng mga tauhan mo ang mga kapulisan," pangungumbinsi ko sa kanya matapos naming humarap s kanya."Shut up, B***h!" singhal sa akin ni Sandy pagkatapos ay sa mukha ko itinutok ang kanyang baril. Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa akin habang hindi inaalis ang pagkakatutok ng baril sa mukha ko."Boss, ang mama at nobyo mo napatay na ng mga pulis! Ano ang gagawin natin ngayon?" nagpapanic na tanong ng isa nitong tauhan. "Anong sinabi mo?" nanlalaki ang mga matang tanong nito sa tauhan."Opo, Boss," mabilis na sagot ng pobreng tauhan nito. "Walang silbi
Alex's Pov"Tulungan mo akong makalas ang pagkakatali ng kamay ko, Alexa," utos ko sa kapatid ko sa mahinang boses habang pinipilit kong makahulagpos sa pagkakatali ang aking mga kamay."Paano naman kita matutulungan gayong pareho tayong nakatali ang mga kamay?" nagtatakang tanong ni Alexa. Tumigil na rin ito sa kakaiyak mula pa kanina. Siguro ay na-realized nito na kahit bumaha pa ng luha ang loob ng kinaroonan naming silid ay hinding-hindi kami pakakawalan ng mga masasamang tao na iyon."Magkalapit lang naman ng mga kamay natin sa likuran kaya pilitin mong maabot ng kamay mo ang tali sa kamay ko," paliwanag ko sa kanya. Agad namang sinunod ni Alexa ang ipinapagawa ko sa kanya. Kahit masakit dahil gumagasgas sa kamay namin ang matalas na lubid ay pinilit pa rin niyang abutin ang tali sa aking mga kamay samantalang pilit ko namang inilalapit sa kanya ang aking kamay na nakatali. Ngunit nasa kasagsagan kami sa pagtatangkang maabot ng kamay ni Alexa ang tali sa kamay ko nag biglang bumu
Alex's PovMalamig na tubig na ibinuhos sa aking mukha nang kung sino man ang siyang nagpagising sa natutulong kong diwa. Pikit ang mga mata na napaungol ako ng mahina kasabay ng pangangaligkig. Hindi ko alam kung saan galing ang tubig na ibinuhos sa aking mukha at sobrang lamig niyon. "Ano, Kambal? Gising na bang pareho ang mga utak ninyo? Kanina pa kayo natutulog kaya ginising ko na kayo. Akala niyo yata sa loob ng bahay ninyo kayo natutulog."Narinig ko ang boses na iyon ng isang babae. Nakakalokong tumawa ito pagkatapos magsalita. Kahit hindi ko pa naimumulat ang aking mga mata ay alam kong si Sandy ang nagsalita. Agad kasing nagbalik sa aking isip ang huling pangyayari bago ako nawalan ng malay. Pinalo niya ng hawak na baril ang mukha ko nang lumingon ako kaya ako nawalan ng malay. At hanggang ngayon ay masakit pa rin ang bahagi ng mukha ko na tinamaan ng baril niya. Natitiyak ko na nangingitim na ang bahaging iyon dahil sa pasa.Iminulat ko ang aking mga mata. Binigyan ko ng ma
Alex's PovKinabukasan ay hindi ako pinansin ni Alexa. Palagi kaming magkasabay pumasok sa school kahit na magkaiba naman kami ng sinasakyan dahil pareho kaming may dalang kotse. Dahil doon ay napansin ng mga magulang namin kaya inusisa nila ako. Ayokong magsinungaling sa mga magulang ko kaya ipinagtapat ko sa kanila ang totoong nangyari at kung ano ang nararamdaman ko kay Uriel."Mula pagkabata ay puro paghihirap ang naranasan mo, Alex. Kaya panahon na siguro para sumaya ka naman. Huwag mong alalahanin ang kapatid mo at kakausapin ko siya. Mabait si Alexa kaya natitiyak kong maiintindihan ka niya," nakakaunawang sabi sa akin ni Daddy. Umiiyak naman na niyakap ko siya."Tama ang daddy mo, Alex. Panahon para lumigaya ka naman. Kung mahal mo talaga si Uriel at kung tunay na mahal ka nga niya ay hindi ka namin tututulan," sabi naman ni Mama habang hinahaplos ang aking likuran."Maraming salamat sa pang-unawa ninyo, Daddy at Mama," pakiramdam ko ay nabawasan ang bigat ng dibdib na nararam
Alex's PovNang malaman ni Kristine na asawa ako ni Uriel ay hindi na niya ako ginulo pa at sa tuwing magkakasalubong kami ng hindi sinasadya ay mabilis itong umiiwas sa akin. Dala siguro ng sobrang pagkapahiya. Masyado kasi siyang mayabang at asyumera. Samantala'y hindi naman ako tinigilan nina Susa at Trina sa katatanong kung totoo ba talaga na asawa ako ni Uriel. Ang sabi ko sa kanila ay bayaw ko siya dahil asawa niya dati ang kapatid ko at sinabi lamang iyon ni Uriel para hindi na ako guluhin pa ni Kristine. Alam kong hindi totally naniwala ang dalawa sa mga sinabi ko ngunit pasalamat ako at hindi na nila ako kinulit pa sa katatanong kung ano ba talaga ang tunay na relasyon ko kay Uriel.Madaling araw na kami nakabiyahe pabalik ng Maynila dahil ipinamahagi pa namin sa ibang baranggay ang mga relief goods. At ang mga opisyal ng baranggay na lamang ang bahalang mamahagi ng mga relief goods sa kanilang mga ka-baranggay. Pareho-pareho kaming pagod nina Susa at Trina kaya nakatulog kam
Alex's PovHabang nasa loob kami ng sasakyan ay tanging ako lamang ang tahimik dahil ang tatlong babaeng kasama ko ay walang tigil sa pagtatanong ng kung ano-anong bagay kay Uriel. Ngunit nakikita ko na pasulyap-sulyap si Uriel sa salamin na nasa itaas ng dashboard pero deadma lamang ako. Kunwari ay hindi ko siya nakikita na madalas na sumusulyap sa akin. Hanggang sa nakarating kami sa baranggay na una naming destinasyon ay nananatili pa rin akong walang imik. Nauna akong lumabas ng kotse at sumunod naman sina Trina at Susan. Alam ko na kunwari ay nagpatagal si Kristine sa pagbaba ngunit wala akong nararamdamang selos sa kanya kahit na katiting. Alam ko naman kasi na walang gusto sa kanya si Uriel. Pagbaba niya sa kotse ni Uriel ay may nakapaskil na mahiwagang ngiti sa kanyang mga labi. Gusto yata niyang isipin namin na may magandang nangyari sa kanya bago siya lumabas ng kotse."Feelingera. Akala niya ay papatulan siya ni Sir Uriel at iniinggit niya tayo. As if naman maiinggit tayo s
Alex's Pov"Inihatid ka ni Uriel, Alex? Magkasama kayong dalawa magmula nang maghiwalay tayo kanina?" pag-uulit ni Alexa sa kanyang tanong sa akin. Pakiramdam ko ay para akong batang tumakas para maglamyerda na biglang nahuli ng aking ina at kailangan kong magpaliwanag kung bakit ako naglamyerda. Ngunit ngayon ay hindi ako tumakas para mag-lamyerda at hindi ina ang nakahuli sa akin kundi ang aking kakambal. Hindi ko alam kung ano ang ipapaliwanag ko sa kanya na hindi siya masasaktan at magagalit sa akin."Oo, Alexa. Inihatid niya ako ngayon at magkasama kami mula pa kanina ngunit hindi sa kadahilanang iniisip mo. Naglalakad ako kanina papunta sa kinapaparadahan ng kotse ko nang maramdaman kong may sumusunod sa akin. Akala ko ay masamang tao na balak akong kidnapin ngunit hindi ko inaasahan na si Uriel pala iyon. Gusto niyang makipag-usap sa akin ngunit tinanggihan ko siya kaya niya ako kinidnap. Sinabi niyang mahal niya ako ngunit tinanggihan ko siya. Sinabihan ko siya na tigilan niya
Alex's PovSa isang malaki at bagong-bagong puting bahay ako dinala ni Uriel. Nagpapapalag pa rin habang ibinababa niya sa sasakyan niya."Ano ba, Uriel?! Ibalik mo ako sa school ngayon din," mariing utos ko sa kanya habang binabayo ko ang kanyang likuran."I will. Pero pagkatapos na nating mag-usap," sagot niya sa akin. Balewala lamang sa kanya ang ginagawa kong pagbayo sa kanyang likuran na tila ba hindi siya nasasaktan."Wala naman tayong dapat pang pag-usapan pa, Uriel. Tapos na sa inyo ni Alexa ang lahat kaya wala na rin tayong koneksiyon.""Yes. Tama ka. Tapos na ang lahat sa amin ni Alexa pero hindi tayo. Dahil kailangan nating mag-usap."Pagkapasok namin sa loob ng bahay ay ibinaba niya ako sa sofa. Agad akong tumayo pagkababa niya sa akin ngunit mabilis niya akong nahawakan sa braso at hinila pahiga sa sofa tapos dinaganan niya ako ng kanyang katawan. Kahit anong gawin ko ay hindi ako makaalis sa pagkakadagan niya sa akin. Ngunit mayamaya ay nakakaramdam na ako ng kakaiba sa
Alex's Pov"Ano ba talaga ang nangyari, Alexa? Bakit biglaan naman yata ang pakikipaghiwalay ni Uriel sa'yo?" nagtataka kong tanong sa kanya. Iginiya ko siya sa sofa at pinaupo pagkatapos ay marahang hinagod ko ang kanyang likuran para payapain siya."Sinabi ni Uriel sa akin ang totoo, Alex. Ang sabi niya alam daw niya na hindi ako ang babaeng pinakasalan niya kundi ikaw. Sinabi rin niya sa akin na ikaw ang mahal niya at hindi ako," umiiyak na sumbong ni Alexa. Nakaramdam ako ng saya nang marinig ko ang sinabi ng kapatid ko ngunit kasabay niyon ang lungkot at guilt. Dahil nakakaramdam ako ng saya gayong nalulungkot naman si Alexa. "Ano ang gagawin mo ngayon, Alex? Ikaw ang mahal ni Uriel at hindi ako at alam kong mahal mo rin siya. Makikipagrelasyon ka ba sa kanya?"Napapikit ako sa kanyang tanong. Ano nga ba ang gagawin ko? Makikipagrelasyon nga ba ako sa kanya ngayon pareho pala kami ng nararamdaman? Paano naman ang kapatid ko? Gugustuhin ko ba na masaya ako habang si Alexa ay nadud