SUMMER POV: “Isinanla mo ang sasakyan ng lolo mo?”Tumingin siya akin, nangingiti. “Maniniwala ka ba na kahit kaluluwa ko, isasanla ko makasama lang kita?”Napanganga ako.Ay, iba.Ibang dumiga ang lalaking ito. Napailing ako. “Eyes on the road po.” Malala na siya. “Sinabi ko na kanina, ayoko pang mamatay kasi may dadalawin pa ako sa bilibid. At may hahanapin pa akong kapatid. Sa kubo namin, 27 na manok at dalawang baka pa ang naghihintay sa akin.”Ngumisi siya, nasa unahan na ang tingin. “Sinong nag aalaga sa kanila?”“Yong manliligaw ko. Malapit lang siya sa amin.”“Akala ko ba, ayaw mo sa utang na loob?”“Sila na ni tatay ang may usap niyon. Usapang lalaki kaya ayokong manghimasok. Isa pa, maginoo siya at tipong hindi naman ako dadahasin kung hindi ko sasagutin. Alam kong mapagkakatiwalaan siya.”Nagmura siya, pabulong.“Wala akong karapatang magalit, pero yon ang nararamdaman ko.” Pag amin niya. Gumagalaw ang panga, nagtatagis ang mga bagang.“Gutom lang yan,” tahimik kong sabi.
SUMMER POV: Namaywang siya, nakaliyad. “Sinong maysabing gusto ko nang umuwi? All I’m asking of you in this very fucking moment of my life is just tell me the fucking truth! Gaano pa ba kalayo ang lintik na bahay mo?”Tumirik ang mata ko sa langit. “Mahigit dalawang kilometro ang sinabi ko sa yo kanina, di ba?” Tatlo talaga halos pero gusto kong sumuko siya dahil pahahabain ko ang distansya at iikot-ikot pa kami sa sukalan para mas masaya. Oo, puedeng maging apat depende sa kanya! “Mr. Fuck Word Lover, wala ka pang 500 meters mula sa kalsada!” Diyos ko, nakakahawa nga pala ang init ng ulo at sama ng ugali kaya pinapipili ako ni tatay ng mabuting kaibigan. “Ilang beses kitang tinanong kanina diba, kung kaya mo? Ang sabi mo, Oo!” Kumukumpas na rin ako sa galit. “Sinabi ko na rin sa yo sa bukana pa lang, wala ring tulay o sementadong daan papunta sa amin.” Meron, nasa kabila ng sukalan. “Pangalan lang nito ang kinuha kay San Luis Gonzaga pero Isolated and God-forsaken place ang am
SUMMER POV: Natulala ako. Naggagalawan ang mga muscles niya sa katawan. Makintab ang pawis at parang milyon-milyong diamante na nakabalot sa makinis niyang balat.At ang six pack abs, mas maganda pala sa personal kesa sa magasin ni Helga.Maraming nakahubad dito, karaniwan na pero ngayon lang ako nakaramdam ng lungkot dahil nasilayan ko ang mga yon.“Bakit?” Manghang-mangha si Lyndon sa reaksyon ko. Nakatulala ako sa kanya, hindi humihinga. “Ngayon ka lang ba nakakita ng walang suot na t-shirt? Pulang-pula ka, ah. O pinagpapantasyahan mo na ako kahit tirik na tirik pa ang araw?”Hindi ko napansin ang sinabi niya. “S-Sayang ang damit mo, bakit mo sinira?” Kung branded yon, halos kalahating sako na ng bigas ang halaga.Iba ang dating sa kanya ng sagot ko. “Wala pang babaing hindi nabaliw sa katawang ito, Miss Hererra.” Sinusukat yata ang level ng karisma niya at epekto ng katawang yon sa akin. “Sinusugod nila ako at ang pawis ko—pabango na nila.”Napangiwi ako. Naalala ko ang sinabi
SUMMER POV:“Baka manibago ka sa tubig na ininom mo,” sabi ko nang makababa na uli ako. “Pakukuluan ko ang isang takure at igagawa kita ng kapeng barako.” Hindi ko alam kung dala ng kahihiyan na nakikita ako ng isang mayamang lalaki sa miserable kong kalagayan kaya hindi ko namalayang umiiyak na pala ako at naawa sa sarili ko.Wala na yata akong dangal at dignidad na maipagmamalaki kay Lyndon Santiago.“W-What’s wrong? Bakit umiiyak ka?” Bigla siyang nataranta. Umangat sa pagkakaupo sa papag, sa sulok kung saan may haligi sa ilalim para sa bigat niya.Halos hindi mapigilan ang sarili na hawakan ako.Umiling ako. “Hindi,” singhot, pahid ng luha, sabay ngiti. Ayaw ng bestfriend ko ng madrama, nananakal yon. “Naalala ko lang ang dati naming pamumuhay dito noong buo pa ang pamilya ko at sagana kami sa lahat kahit nakatira kami sa kubo.” Inilibot ko sa paligid ang paningin ko.Maayos kami noon at maingay sa bahay na ito. Ang alaga namin, napakarami at may taniman pa ng gulay sa paligid.At
SUMMER POV:Ipagtabuyan ba si Lyndon Santiago? Wala pang gumawa no’n na nabuhay sa ibabaw ng lupa!“Nope,” hinga ko, marahas. Naliligo na naman ako sa pawis. Bahala na ang mga pesteng lamok kung gusto akong salinan ng Malaria. “Easy peasy lang ito. Lahat ng niyog na ito.” At sa wakas, kumagat ng tama ang talim ng itak. “Thanks, God! Success!” Sigaw ko.Wagi.“Sir,” ang tinig na mas nag aalala sa akin na para bang sa paningin niya ay nasisiraan na ako ng bait.“Lyndon Santiago, hindi ka ba nakakaintindi!” Nakatingala na agad ako sa kanya. Pero napalunok ako uli. Shit, ang labi niya ang tanging may kulay sa buo kong mundo hindi lang sa paligid. Parang namamaga ang mga yon sa mapusok na halik. At kung hindi yon magiging akin, sigurado akong masisiraan ako ng bait.Shit. Ano bang kalintikan ang tumama sa akin?Lasing ba si Kupido?Hinarap ko na uli ang niyog. Tinaga ko nang mas mabilis o mas tamang sabihin na tinadtad ko na ng literal. Pumapatak sa lupa ang mga pawis ko, sunod-sunod at
SUMMER POV:Kapag mahirap ka, kikilos ka agad base sa responsibilidad kahit ano pa ang sitwasyon. Yong kahit may delubyong naganap, gagawin mo ang dapat gawin.At ang ano mang masakit, itatago mo lang sa sulok ng iyong isip at hahakbang ka uli para magpatuloy.“Sa dami ng karneng yan, huwag ka nang magsaing,” si Lyndon, isa-isang inilalabas sa sako ang mga dala namin. Okay na rin siya at mas kalmado na. Grocery, toiletries at ilang pirasong personal niyang gamit ang nasulyapan kong ipinapatas niya.At wala nga pala siyang dalang damit.Puede na yong kay Jojo.“Kaya mong walang kanin?” Sabi ko, nahihiya akong titigan siya. Napasuong siya sa gulo dahil sa akin.Binuksan niya ang dalawang beer na hindi malamig, tinungga na agad ang isa. Malayo ang tingin sa labas bago sa akin tumingin.Ano ang iniisip niya?“Halika,” hinatak niya ako sa kamay at hindi ako nakatanggi. May utang na loob na naman ako sa kanya laban sa isa na namang rapist. Paano na lang ako kung wala siya? Naupo siya sa pap
SUMMER POV: “H-hindi ako puedeng humigit pa dito,” idinikit ni Lyndon ang noo sa noo ko, ang dalawang kamay, ikinulong ang mukha ko para siya ang masunod kung gaano ako kalapit o kalayo depende sa natitirang kontrol niya sa sarili. “Masyado akong…baliw sa yo. Marami akong gustong gawin na hindi dapat. Alam mo rin yon, hindi ba?” May bahid ng pagkaganid ang mga daliring bumabaon sa aking mga pisngi.Nagnanasa.Isa siyang matinding nit na buhay na buhay gaya ng apoy na patuloy pang lumalaki at kami lang ang nakakakita.Nakakatakot. At ayokong masunog.Nagbuntong-hininga ako. Wala akong kayang sabihin kundi: “Salamat kanina,” lumayo na ako sa kanya, umaatras. “Karapat-dapat ka sa una kong halik.”Para siyang sinilaban sa huling sinabi ko, kinabig uli ako sa batok. At hindi ko uli natanggihan. Hinapit na niya ako sa bewang at naging mapusok pa ang halik na yon. Nakakulong ako sa mga braso niya at para akong bata sa loob ng makapangyarihan niyang bulto, nagpaparaya. Kinuyumos niya ng ha
SUMMER POV: “Paano nila malalaman ang address?”“Itatawag ko bukas sa secretary ko.”“Sasama ka?”“Hindi, may gagawin ako.”“Dito?”“Magsisibak ng kahoy at mag iigib ng tubig.” Kakaiba ang kintab ng mata niya. “Seryoso ka ba?”“Ngayon lang ako nagseryoso nang ganito katindi sa buong buhay ko.” Nakatitig lang kami sa isa’t-isa. “At para lang malaman mo, ako ang tipo ng lalaking hindi nagpipigil pagdating sa sex. I’m sexually active, sweetheart. Pero para sa yo, maghihintay ako.” Pumisil sa abs niya ang mahahabang daliri at nanatili sa parteng mas mababa.Sa pectoral.Namula ako.Sweetheart na raw, agad-agad?“Aw!” Napaso tuloy ako sa segundong hulab ng init ng apoy mula sa mahabang kahoy.Mabilis siyang nakalapit sa akin at hayon na naman, hinihila ako padikit sa kanya ng kakaibang kapangyarihan at hinipan niya ang daliri ko.Napalunok ako. At natiyak kong kahit alam niya na apektado ako sa pagkakalapit namin, siya na ang umiiwas.“Masakit ba?”Ikiniskis ko sa palda ko ang kamay ko
SUMMER POV:Kinabukasan, ako na ang unang pumunta sa tatay ko para naman hindi mapahiya nang sobra ang asawa ko.“Tama lang naman na ilagay niya sa ayos ang mga taong nasira niya ang buhay. Lalo na ang mga karaniwang tao na walang malalapitan kapag nagigipit. Kasi ang mga taong walang wala at nakakaranas pa ng matinding pang aapi, hindi na sa tao lumalapit kapag nawalan na ng pag asa, sa Diyos na nagsusumbong at yon ang mabigat. Nakakatakot ang palo ng Diyos. Hindi yon matatakasan ng kahit sino. Kaya dapat lang na maingat tayo sa pakikipag kapwa. Hindi palaging sarili ang iniisip. Dahan-dahan sa pagbibitaw ng salita lalo na kapag mainit ang ulo. Mas matalas talaga ang dila kaysa sa matalim na espada. Dapat mahalin din natin ang iba kung paanong mahal na mahal natin ang ating sarili at sariling pamilya. Dahil sa mundong ito, hindi lang kayamanan ang naiiwang pamana sa mahal natin sa buhay. Minsan, kahihiyan, galit, sama ng loob at paghihiganti ng mga taong hindi kayang magpatawad.”“
SUMMER POV: Matagal kami sa posisyong yon. Pinagagala ang mainit niyang bibig sa mukha ko, sa pisngi, sa lahat ng kanyang maabot. At ganoon din ako sa kanya.Sa loob ko, matigas pa rin siya at halos hindi lumambot.Kinarga niya ako pasaklang sa balakang niya. Sumayaw sa hangin ang itim na roba na nakabalot pa rin sa makapangyarihang bulto ng kanyang katawan.“Hindi pa ako sa yo tapos.” Dinadala niya ako sa gitna ng malaking sofa. “Sulitin natin ang pang aakit mo.” Inilatag ako pahiga, hinahawi palayo ang mahaba kong buhok na kumapit sa pawis ng aking mukha. Isinagad ang ulo ko sa armrest ng sofa. Sa pwestong hindi ako makakawala.“Dapat ba akong magsisi?” Malambing kong tanong sa kanya.Hindi. Dumaan yon sa mga mata niya. Natutuwa siya, pilyo ang ngisi.“Dapat lang na ginagawa yan ng mga babae. Hindi laging lalaki ang nag-i-initiate ng sex. Wala ng tatalo sa pakiramdam na gusto ninyo rin kami sa kama. Na kailangan ninyo kami. Napaka-astig no’n at swerte ko dahil kaya mo yong gawin.
SUMMER POV:Nakita kong isinubo niya ang dalawang daliri at maingat na ipinasok sa loob ko habang nakatitig sa mga mata ko. Nag urong-sulong saka binalikan ang nipple ko na tayong tayo.Napakagat ako sa aking labi, nang pumalibot doon ang kanyang bibig saka mariing sumipsip. Nangatal ako sa ligaya, buong katawan sa puntong mahirap tiisin ang sarap kaya napadaing ako.Walang sawa niyang ginawa ang sabay na pag ulos sa pagkababae ko at pag angkin sa mga dibdib ko. Bigla ang pagdating ng bayolenteng panginginig sa katawan ko at nakaraos ako, impit ang mga sigaw.“Ngayon na…” kumikiwal ako sa ibabaw ng mesa, init na init pa rin ako. “Gusto kong angkinin mo ako ngayon na.” Nagmamakaawa na ako.“Hindi,” humampas sa balat ko ang napakainit niyang hininga, sa ibabaw ng aking matambok na dibdib, nagbagsak siya ng halik sa ibabaw, sa gilid, iniikutan ang tuktok, dinadarang ako. “Kung magkakapasa ang pagkababae mo ngayon, matagal bago makabawi dahil katatapos lang ng mens mo. Puede yon kung m
SUMMER POV:“Nahihiya ako sa sarili ko kapag naalala kong nagagawa ko yon kahit saan at kahit kaninong babaeng matipuhan ko.” Masuyo niya akong tinitigan. “Pero ngayon pa lang, sasabihin ko sa yo at kailangan mong tandaan—sapat ka at higit pa sa kailangan ko ang naibibigay mo. At mahal na mahal kita, my angel.” Hinagod ng daliri niya ang upper and lower lip ko. “At ang mga labing ito, hindi ko nakikita bilang aprubadong butas para sa pagtatalik. These sweet lips of yours are meant to be kissed like this.” Hinalikan niya ako nang mas masuyo, mapusok. Mainit at humihigit. Sumisipsip sa aking namamagang labi. “Dito lang ako nakakarinig ng magagandang bagay. I don’t want to fuck your mouth, Mrs. Santiago. Your cunt is so much for me.."Parang hindi ko naintindihan ang sinabi niya tungkol sa oral sex. Hindi ako makapag isip dahil nag iinit ako kung paano niya ako binubunggo ng pagkalalaki niya habang nakaposisyon siya sa pagitan ng mga hita ko. Siniil uli ako ng halik habang inilalapat
SUMMER POV: Pero bakit hindi siya tumawag man lang gaya nang dati?“Hey,” bati ko, itinutukod ko ang isang tuhod ko sa pagitan ng mahahaba niyang hita na bahagyang nakabuka sa pagkakaupo. Nakadausdos pababa ang katawan at basta na lang ang posisyon sa sofa, medyo slant, pahiga. “Masakit ba ang ulo mo?”May problema ba?Hinuli niya ang kamay ko at dinala sa dibdib sa halip na sumagot, nakapikit. Bagong ligo siya at umabot sa ilong ko ang bango ng kanyang bodywash at after shave at sumikdo ang pangangailangan ko sa kanya.Sa sobrang busy niya na parang may mga deadline na hinahabol, ilang araw kaming hindi nagtalik. Dumaan pa ang period ko kaya baka sexually frustrated na siya. “Hey,” bulong sa akin. “Kamusta ang araw mo?”Sumaklang ako sa kandungan niya, “Mabuti,” inayos ko ang puwesto ko paharap sa kanya, kinuha ko ang kamay niya na nakadikit sa kanyang noo. Matitigas yon at tensyonado kaya awtomatikong nagmasahe ang mga kamay ko. Pero ang pagod niya, parang hindi pisikal. Parang
SUMMER POV:“Naku, kasumpa-sumpa raw,” ginitgit ko ang asawa ko para makaupo ako sa tabi ni Lolo, nakipagpalit na ako ng upuan pero hinagkan ko muna sa pisngi. Kinuha ko ang tasa ng salabat niya at ininom ko ang kalahati. “Worth it po ang lasa nito. At para hindi kayo mahirapan at mabigla, konti lang muna ang ilalagay ko, one is to one, tapos may asukal.” Nagsasalita ay nagmi-mix na ako ng bagong timpla para sa kanya. Natural sugar ang ginamit ko, walang bad side effect, stevia. Mahal kumpara sa commercial na asukal pero iwas cancer na rin. Yon din ang dinala ko sa bahay ni tatay dahil may pambili na ako. Saka ko iniabot sa kanya. Pinanood ko siyang tikman yon.“That’s better,” bulalas niya, tumatango at nasisiyahan. Binitiwan ang folder ng kung anong papeles.Pinisil ng asawa ko ang kamay ko. Tahimik na sinasabing ang galing ko dahil napasunod ko na naman ang lolo niya. Pinatakan ako ng halik sa sentido.“So, sa weekend, aakyat po ba tayo sa busai?” Todo-ngisi ako. Hinahamon ko t
SUMMER POV:“Sinundan ko siya,” sabi ng asawa ko, nilapitan kami ni Craig habang naglalakad. “Hindi kasi siya nagpaalam sa akin. Kay tatay David lang.” May himig ng pag aalala sa kalmado niyang tinig.Nagkamay ang dalawa, saka tahimik na naghiwalay.“Masama ba ang mood mo? May nangyari ba?” Tanong niya sa akin, inaalalayan ako papasok ng sasakyan.Bumagsak ang luha ko nang maisara niya ang pintuan ng sasakyan. Naaawa ako kay Helga. “Ngayon ko naisip na mahalaga pala ang tracking device. Sana alam ko man lang kung nasaan na siya.” Para akong mababaliw sa pag aalala dahil hindi dapat nagkalayo sina Lola Maria at Helga. Nasa mga huling araw na ang lola niya at kung walang matinong mag aalaga, baka mas madaling mamatay ang matanda.Ano ang gagawin ko?“Matapang si Helga, sweetheart. At matalino. Kahit saan siya makarating, magiging okay lang siya.”“Tingin mo?” Nakatingala ako sa kanya. Alam ko naman yon pero kailangan ko talagang marinig. Matiyak. Sa dami ng pagkakataong iniligtas, bina
SUMMER POV:KINABUKASAN, binisita ko si Lola Maria at inabutan ko siya sa balkonahe, sa kanyang tumba-tumba. Medyo matamlay at malungkot siya at matagal na akong nasa paligid bago niya napansin.Isa ako sa iilang tao na hindi tinatahol ng kanyang mga alagang aso, hindi bababa sa anim o walo. Mga askal pero disiplinado.Maingat akong naglakad palapit sa kanya, nagdala ako ng adult milk na paborito niya. Yon ang madalas na pinag iipunan ni Helga kapag sumasahod sa wine bar na pinagtatrabahuhan sa bayan.May kamahalan kung wala kang maayos na trabaho. Pero dahil kumita ako sa unang order sa negosyo ko, nakabili ako ng isang malaking lata at paborito niyang tsinelas na alfombra. Nagtahi din ako ng apron kapalit ng luma niyang gamit noong nagtitinda pa siya sa palengke ng mga halamang gamot. Nakita ko kasi minsan na sinusulsihan niya ang dati niyang apron.Higit sa lahat ng regalo, dinala ko ang scrapbook ko ng mga larawan namin ni Helga nang magkasama. Si Helga kasi, mahilig mag notes pe
SUMMER POV:“GANITO pala ang tahimik na buhay,” si Lyndon habang nakatingin sa langit at nakaunan ako sa braso niya. Nasa rooftop kami kung saan ko siya niyayang mahiga. “Napakasarap sa pakiramdam.”Sa langit, parang mga diamante ang kislap ng mga tala at bituin. Malinaw na nakikita ang iba’t-ibang stars constellations dahil walang kaulap-ulap at banayad pa ang ihip ng hanging Amihan.Ang higaan namin, parang niyebe sa lambot. In-order ko online para sa mga pagkakataong ganito. Malalaki ang aming unan at komportable. Dim ang ilaw sa bahaging yon ng bahay para ma-enjoy namin ang star-seing.Pero nang nagdaang gabi, napakalakas ng ulan, parang nakikiramay sa pag alis ng bestfriend ko, si Helga.Umusal ako sa hangin na sana ay okay lang ito at huwag sobrang mag alala tungkol sa lola nito. Ito kasi ang unang beses na napahiwalay si Helga kay Lola Maria.Isa pa, wala itong maintenance na gamot para sa isang edad na malapit nang mag 80s pero makapritso sa pagkain, sa smoothie at klase ng t