SUMMER POV:Hindi ba pinatulog ni Lyndon ang mga taong inutusan niya?.Paano niya ito nagagawa? Apo ba siya ng Presidente ng Pilipinas?Ano kaya ang urgent mission niya ngayon sa buhay?Bakit para siyang nagmamadali?Naalala ko ang sabi ng tatay ko sa loob ng munti. “Summer, sigurado ka ba na mabuting tao ang tumutulong sa yo? Tandaan mong lahat ng pabor ay may kapalit. Ayokong magsinungaling ka sa akin, sigurado ka ba na kilalang-kilala mo ang kaibigan mong ito?”Hinawakan ko ang kamay ng tatay ko at tumitig ako sa mga mata niya: “Nakasama ko na rin po siya sa iisang bubong. Ilang araw na rin,” pero hindi ko kayang sabihin na nasa bahay na rin namin si Lyndon. “Kung sakali naman po na gusto niya akong singilin, ibebenta ko ang rights ng bahay at lupa, makalaya lang po kayo. Hindi na mahalaga kung mangupahan tayo, basta mailabas ko kayo diyan.”“Sabi ng abogadong dumalaw sa akin kanina, ililipat agad ako sa provincial jail. Totoo ba talagang nangyayari ang lahat ng ito? Mabigat ang kas
Dala ko ang dulos o itak na walang talim.“Saan ka pupunta?”“Maghahanap ako ng herbs na madadala sa lola ng bestfriend ko.”“Herbs?”“Halamang gamot,” sabi ko. “Dito kasi sa amin, bihira ang may pera para makabili ng over the counter drugs. Umaasa lang ang marami sa herbs. At ang lola ni Helga, ang bestfriend ko ang may pinakamalawak na taniman ng mga yon. Ayaw ni lola ng mga pasalubong na hindi naman niya makakain kaya ito ang naisip ko.”“Kailangan mo ba talagang gawin yan?”“Ang ano?”“Na mag abala pa sa mga bagay na walang kinalaman sa yo?”“Paanong wala?” Naguguluhan ako sa mentality niya. “No man is an island. Magkaka-konekta ang lahat ng may buhay sa mundo. Bakit,” tinitigan ko siya, “yong ganitong bagay, hindi mo pa nagawa sa iba?”Nagkamot siya sa batok. “Hindi pa, eh.”“Gusto mo bang malaman ang pakiramdam nang nagagawa mong magbigay ng maliliit na kabutihan para sa iba?”“Hindi…” napangiwi ako nagsisimula pa lang siyang magsalita. Biglang kambiyo nang makitang nadidismaya
SUMMER POV: Kita ninyo na? Ganyan katinik ang bestfriend ko.Bigla itong huminto sa paglalakad. “Hindi na ako sasama sa inyo,” deklara nito. “Hindi ako makikipagplastikan sa mga taong kagaya niya. Linawin mo agad kung ano ang pakay niya sa parteng ito ng kabundukan. Dahil maliban sa gusto ka niyang lahian wala na akong nararamdamang maganda sa agenda niya. Isa siyang masamang espirito na nagkatawang-lupa!”At lahat ng yon, naririnig ni Lyndon. Pumihit siya at tiningnan ang bestfriend ko. Nakipagmatigasan ng titig. Binalikan ako sa layong dalawang dipa at hinatak ako sa kamay nang malakas padikit sa kanya.“Puede kang maglatag ng suggestions, pero sa huli siya pa rin ang magdedesisyon kung gusto niyang malahian ko.”“Aba’t!”Dumipa na ako sa pagitan nila. “Huwag kayong mag away,” una kong hinarap si Lyndon. “Higit pa siya sa isang kapatid para sa akin. Kaya sana huwag mo siyang patulan.” Tapos si Helga, na hinawakan ko sa kamay. “Beastie, nagkape ka na naman ba? Chillax, muna ha? Hind
SUMMER POV: Mula sa itaas at pababa, hinagod niya ako ng kanyang dila at walang pasabi na umulos iyon sa masikip na butas ng pagkababae ko. Isa, dalawa, tatlo, tapos ay iniwan niya yon at sinipsip ang clit ko.God!Umarko ang katawan ko sa papag at hiningal ako nang malakas. Ang pakiramdam ng dila niya sa laman ko ay malaking kalabisan. Matindi pa sa init ng apoy na dumidikit sa aking laman. Masyadong karnal at makasalanan.Inulit niya uli iyon, ilang beses pa at naramdaman kong bayolenteng nangangatal ang loob ng pagkababae ko. Umuuga ang malakas na puwersa sa loob ko na natatakot ako kung paano yon pakakawalan.“Amp,” ungol ko, kinakagat ko ang damit ko. “Tama na, natatakot ako..." bulong ko sa hangin. Naliligo ako sa pawis at hindi ko alam ang aking.gagawin.Bumibiling ang ulo ko sa kanan at kaliwa, nakapikit nang mariin.Bigla siyang umangat sa akin at kaharap ko na agad siya hindi pa ako nagmumulat ng mata. Hinalikan niya ako sa bibig, mapusok at tila doon bumabawi sa kung ano
SUMMER POV: “Sumama ka sa akin, Summer,” nakalahad ang kamay niya habang nakatingala ako sa kanya, wala na sa aking sarili. “Paliligayahin kita,” itinulak ako ng kagaspangan ng kanyang mga salita para tuluyang tumalon sa higanteng apoy.Nang lumapat ang palad ko sa kanya, alam kong katapusan na ito ng aking pagpipigil. Ibibigay ko sa kanya ang sarili ko nang walang pagdadalawang-isip.Akala ko aakayin niya ako pababa pero hindi. Kinarga niya ako pasaklang sa matipuno niyang bewang, sa kanyang balakang at hinalikan agad ako sa bibig. Humahakbang siya paatras ng baitang habang ginagawa yon.Nakalimutan ko na ng lahat nang hingin niya ang dila ko at higitin niya yon sa loob ng kanyang bibig, mariin akong sinipsip. Matagal. Nangatal agad ako sa laki ng hamon ng pangangailangan niya sa akin.Halos hindi ko na namalayang nailapag na niya ako sa gitna ng kama habang kinukuyumos sa loob ng kanyang kanyang kamay ang buhok ko sa kontroladong pag angkin sa mahahabang hibla. Mas malalim ang kan
SUMMER POV:Nang iwanan niya ako sa gitna ng kama bigla akong nilamig. Pakiramdam ko dinaya niya ako. Para akong pinangakuan ng matamis na candy matapos kong magbunot ng tatlong dosenang uban ng matanda.Arg.Bumangon ako, nakasimangot. “Saan ba tayo pupunta?”Tinitigan niya ang panty ko sa kamay niya bago sumagot. Napangiwi ng makitang luma na yon at malala pa sa bacon. “Marami ka ng bagong damit ngayon. Yon na ang gamitin mo.” Pero ibinulsa ang panty ko na parang mamahaling panyo. Balak ba niyang singhutin yon mamaya? “Halika na,” itinayo ako sa kama at tinulungan akong ayusin ang palda ko.” Lumayo ka na agad sa akin bago pa may mangyaring masama sa yo.” Pinalo ako sa pigi. Malakas. Na umawang ang bibig ko.At dahil yata doon, hinuli niya uli ang mukha ko ng dalawang kamay at hinalikan uli ako sa bibig.Umuungol, matagal.“Hindi kita kukunin ng walang bendisyon ng kahit isa sa mga iginagalang mo. Respeto ko yon sa tatay mo dahil pinalaki kang mabuting tao. Mababaw, oo, pero yon n
SUMMER POV: Kaya naman kahit sobrang dami ng pinagdaanan nilang mag asawa, kapag naalala nila yon, nag iisip daw silang mabuti at ni minsan hindi nabanggit ang tungkol sa paghihiwalay.Nasa bigat at haba ng sakripisyo sa maraming taon.Walang ipinagkaiba sa yamang pinaghirapan mong makuha at pinaglaanan mo ng mahabang panahon gamit ang sipag, pawis at dugo. Sa tingin ko alam din yon ni Lyndon kaya ako niyaya sa bahay ng lola ni Helga.Ang meron kami na nagsimula sa maliit na gulo ay naging napakahalaga sa kanya. At mas nagiging mahalaga pa sa bawat paglipas ng oras.“Ah!” Si Lyndon na agad alam ang isasagot. “Yong bayanihan po ba ang sinasabi ninyo?”“Takte kang bata ka, nagsasalita ka yata ng bagay na hindi mo pa nakikita! Ano ba sa tingin mo yong bayanihan?”Napanganga si Lyndon, hindi alam ang isasagot. Naku, kasalanan ko ito. Pero naunahan ako ni Helga na lumabas sa pinagtataguan namin.“Lola, puede po akong makialam?” Nakataas ang kamay nito na lumapit sa mga nag uusap.“Ako ri
LYNDON POV:“LALAKING mapagsamantala,” nagulat ako sa sinabi ng matanda. Nanigas ako at napahinto sa paglalakad kasabay niya.Hinahayon ng mga paa niya ang palayo sa kubo, papunta yata kami sa hangganan ng herbal garden. Kung saan may mga tipak ng malalaking bato at arko sa unahan.Ako, mapagsamantala?Nagpatuloy siya habang naglalakad. Napasunod ako. “Iyon ang iisipin sa yo ng mga tagarito kapag kinuha mo ang puri ng kapus-palad na batang yan nang basta na lang at wala man lang pasintabi o may nakakaalam. Masasaktan mo rin ang kalooban ng kanyang ama. Mabuti at naisip mong puntahan kami ngayon. Dahil kung hindi, susugod sana si Helga sa bahay nina Summer at maniwala kang babantayan niya ang bestfriend niya kahit magliparan ang bala sa paligid nila. Kanina pa sana, pinigilan ko lang talaga. Mahal na mahal ni Helga si Summer. At kahit nasa edad na, alam ng apo ko ang kahinaan ng batang yan.” Malungkot ang sulyap sa malayo.“L-Lola…” para akong sinaksak sa puso ng makalawang na punyal.
SUMMER POV:Hindi ako nakaimik. Nalungkot ako para kay Jace. At parang sandaling sinakal ang puso ko. Pero tadhana ko nga siguro si Lyndon Santiago at masaya ako sa piling nito. Kaligayahan at kilig na agad kong naramdaman kumpara sa mga panahong kasama ko si Jace.Si Jace para sa akin ay parang maligamgam na agos ng tubig. Isang uri ng kaibigan na habangbuhay na masarap ituring na bahagi ko. Kapamilya. Isang tahanang mauuwian sa panahon ng bagyo at mga kalamidad.Isang mabuting kaibigan.Hanggang doon lang. Humigpit ang hawak ko sa dokumento. Binabalak kong itago. At gusto ko ring personal na pasalamatan si Jace sa mga pagmamalasakit niya sa akin at sa pamilya ko.“Ikaw, balak mo pa bang umalis?” Naisip kong itanong dahil nakita ko ang malaking travelling bag niya na nakatayo malapit sa kama. Naalala ko ang sinabi niya noong isang linggo.“Bukas na.” Tumungo siya, nilalaro ang daliri. Malungkot na nagbuntong-hininga. “Ayaw ko sanang iwan si Lola pero siguro nga ito ang makakabuti sa
SUMMER POV: “Saka na tayo magbukas ng regalo. Sabay na tayong maligo.”Naligo kami bago umalis sa hotel, pero napawisan kami ng konti sa pagmamadaling bumalik sa bahay, naglakad rin kami sa damuhan at naligo sa konting alikabok sa pag aayos ng mga regalo. Centralized ang aircon sa buong bahay pero sadyang nag iinit talaga ang asawa ko sa akin at walang oras.“At paano itong ikinalat natin?” Ang daming packaging na halos matapakan na namin ang iba. Nasa leeg ko na ang bibig niya, humahagod sa sensitibo kong balat, ibinababa na ng isang kamay ang panty ko sa ilalim ng aking bestida. Tinutupok ako ng basang apoy gamit ang mga halik niya.Oh, God!“Makakapaghintay yan pero ako, hindi.”Saglit pa at tumatakbo na kami sa loob ng bahay papunta sa sarili naming silid, magkahawak kamay.At ang panty ko, nasa loob na ng palad niya, hinubad talaga bago ako pakawalan at hinatak sa kamay kanina.Pinuno namin ng ungol, daing, halinghing at impit na mga sigaw ang bathroom namin. Naging saksi ang
SUMMER POV: Sa maliit na balkonahe ng kubo ng tatay ko, inabutan namin sila ni Lolo na naglalaro ng chess habang nagkakape kaharap ang tatay ko. Walang tumitingin sa amin kahit isa kahit alam nila pareho na nakauwi na kami. Tutok na tutok na para bang may malaking pustahang nakataya.At kahit ang dalawang alaga ng tatay ko, hindi tumatahol, angat ang mga tenga, parang nararamdaman ang matinding kompetisyon sa pagitan ng dalawang lalaki sa pagitan ng kawayang mesa.“Hayo,” taboy sa amin ni Don Hugo. Kumumpas ang kamay nang hindi tumitingin sa amin. “Abala kayo.” Mukhang masama ang loob at talo. Ang isang kamay, nakatukod sa cane.At si Trevor, nakatanghod rin, hindi humihinga sa tensyon.Nakita ko sa Don sandali ang ugali ng asawa ko; gusto lagi ang makipagsabayan kahit sa mga bagay na hindi niya kabisado gaya nang magtanim kami ng palay at nakipagkarera siya sa mga magtatalok.Napangiti ako.Base sa karanasan, karamihan ng dumadayo sa tatay ko, natatalo talaga sa chess. Minsan, may
SUMMER POV:Nagsimula siyang maglabas-masok, mabagal, kinukuha ang anggulo kung saan napapadaing ako. Marahas siyang bumuga ng hangin, “sabihin mo sa akin kapag may mali sa pakiramdam mo,” paalala niya, bumibilis ang paglabas-masok sa akin.Sa halip na matakot, naging gutom ako at mas hayok dahil sa pag aalala niya sa akin. “Okay.” Tahimik kong sagot, napapadaing sa konting sakit at init na nararamdaman ko. Ramdam ko ang mga ugat sa kanyang pagkalalaki, humahagod sa loob ng aking laman, gumuguhit at nagsisimula na namang gumawa ng hindi nakikitang apoy.Kumpara sa sex against the wall, mas kontrolado niya ngayon kung paano lalabas at papasok sa katawan ko sa bilis na kaya ko ring tanggapin. Umuga ang katawan ko nang isalya niya ang katawan niya sa pigi ko at napadaing ako nang bumangga siya sa hangganan ko. Bumilis ang tibok ng puso ko habang pinaliligaya niya ako kaya binasa ko uli ang labi ko dahil nararamdaman ko ang maugat at malaking kahabaan niya sa posisyong ito. Humahagod sa
SUMMER POV: Desperado ako para sa kanya, bumabaon ang mga kuko ko sa likod niya sabay sa umuulos niyang balakang. Napisa ako sa pader pero hindi ko na maramdaman ang lamig niyon. Init. Nakakatunaw na init ang lumukob sa akin. Ginawang hindi nakikitang apoy ang buong silid sa puntong hindi ako makahinga at naghihintay na lang ng pagsabog. Nilalabanan ko ang malupit na pangangailangang kailangan kong umindayog laban sa kanyang pagkalalaki at maging bahagi ng paparating na sukdulan at sabay kaming kumikilos para doon. Naging mas mabagsik ang mga pag ulos niya, ramdam ko kung gaano naging singtigas ng mga bato ang kalamnang nakayakap sa akin ng mahigpit, minamahal ako, inaangkin sa kontroladong lakas na sapat para ligaya lang ang aking maramdaman.“Oh, God.” Naliligo na kami sa pawis, magkadikit ang aming mga katawan, tumatahip ang aming mga dibdib. Parang bagyo na nagbanta ang orgasm ko, sumikip, kumuyom ako laban sa kanyang pagkalalaki, humihigpit. Nagmura siya, bumaon sa pang upo ko
SUMMER POV:Walang kahirap-hirap na naalis niya ang huling saplot ko sa katawan, ang bikini ko, habang nakadagan ako sa ibabaw ng katawan niya at nakababa sa gilid ng kama ang dalawa niyang binti.Palaging ipinararating ng mga kamay niyang naglalakbay sa likod ko, sa balakang at paakyat sa aking katawan kung gaano niya ako kagusto at kailangan. Palaging naroon ang pag iingat. Sa bawat pagdiin ng kanyang daliri sa laman ko na may halong panginginig at pag iingat, alam ko kung gaano niya ako kailangan.Nagawa niyang bumalik pataas sa headboard nang nasa ibabaw niya ako at hinahalikan, umaatras gamit ang dalawa niyang siko at matatag na mga braso. At para lang akong manika na ipinailalim uli. Mabilis na gumapang pababa sa aking leeg ang kanyang bibig. Pababa pa sa iisang direksyon. Dumaan sa pagitan ng mga dibdib ko, sa puson at napakapit na lang ako sa unan nang sabay na pumisil sa dibdib ko ang dalawa niyang kamay habang pinararaan ang tungki ng kanyang ilong sa hiwa ng pagkababae
LYNDON POV: Nilaksan ko ang loob ko. “Masarap mabuhay ng simple, tahimik at masaya. Nang maranasan ko yon kasama ang asawa ko, parang ipinanganak ako uli. Naging bagong tao ako. Gusto ko pong maranasan din ninyo yon at hindi puro trabaho. You’ve done enough, more than enough. Let the professionals run your businesses. And I promise to have a team who will oversee everything. Ang galante ninyo mag invest sa ibang negosyo kaya sarili naman ninyo ang pagbigyan ninyo ngayon. Hindi ko kailangan ang mana galing sa inyo. Kahit sa mga charitable institutions ninyo yan ibigay lahat. Ikaw ang kailangan ko. Huwag ninyo ako hayaang mag isa, Lolo.”Gustong gusto ko pong makabawi sa inyo.“Marami ng nagmamahal at nagmamalasakit sa yo ngayon. Hindi mo na ako kailangan pang isipin.” Obvious naman na pinasubaybayan niya ako at ang pamilya ni Summer. “And when I die, I don’t want a funeral. It should be done in private. Burn me ASAP. In less than a day. That’s an order.”Hindi mo na ako kailangan,
LYNDON POV:“Huwag mo akong iyakan, hindi pa ako patay.” Binawi ng Don ang kamay sa pagkakahawak ko sa kanya. “Kamusta ka na dito?”“Lo…” hindi yon ang gusto kong pag usapan. “Akala ko ba maayos na kayo at magaling na?”Nitong nakaraang ilang linggo na hindi kami nagkikita, masigla naman ang boses niya sa phone kaya napaniwala niya akong wala na siyang sakit at nagpapalakas na lang. Kaya bakit kumikilos siya ngayong nang ganito?“Maayos na sana talaga ako, pero naisahan na naman ako ng yong kaaway. Matindi talaga ang galit niya sa atin. Tinakot niya ang mga tauhan ko nang malamang hindi ako natuluyan at nadala pa ako sa ibang bansa. Hanggang sa naglilingkod sa akin sa loob ng opisina at sa safehouse kung saan ako nagtatago, talagang pinaghandaan niya ang lahat. Tinangka niya akong patayin sa iba’t-ibang paraan kaya hindi kita malapitan dahil ayokong madamay ka.” Lungkot at hindi galit ang dumaan sa kanya kasunod nang mahabang buntong-hininga.“Sino po bang kaaway ko ang tinutukoy ni
SUMMER POV: Tinapik ng Don ang balikat ng apo niya, sa kasosyo nakatingin. “Lyndon, meet my kumpadre, ang COO ng isa sa top ten banking and transportation companies sa bansa, si Don Protacio Ledezma. He is looking forward to working with you.” Idinugtong nito, pilyo ang ngiti, “actually ang isa niyang apo ang humahawak sa isang subsidiary ko sa halip na magtrabaho sa kanyang lolo. At halata naman ang dahilan—mas guwapo at mas matikas ako kaysa sa kanya.”Tawanan, dahil pareho namang walang itulak-kabigin sa kisig ang dalawa. Matangkad rin ang kaibigan ng Don.Yumuko si Lyndon kay Mr. Ledezma. “It was my pleasure meeting you, Sir,” kasabay ng paglalahad niya ng kamay.Marami pa ang lumapit sa amin. Bawat isang dumating, ipinakikilala ng Don sa kanyang apo. Pero habang tumatagal, napapansin kong nahihirapan ang Don na nakatayo sa harap ng mga bisita at nanginginig na ang hawak sa cane. Nilapitan ko si Trevor at pinakiusapan ko na mag request ng ibang seating arrangements.Isang malak