SUMMER POV: “H-hindi ako puedeng humigit pa dito,” idinikit ni Lyndon ang noo sa noo ko, ang dalawang kamay, ikinulong ang mukha ko para siya ang masunod kung gaano ako kalapit o kalayo depende sa natitirang kontrol niya sa sarili. “Masyado akong…baliw sa yo. Marami akong gustong gawin na hindi dapat. Alam mo rin yon, hindi ba?” May bahid ng pagkaganid ang mga daliring bumabaon sa aking mga pisngi.Nagnanasa.Isa siyang matinding nit na buhay na buhay gaya ng apoy na patuloy pang lumalaki at kami lang ang nakakakita.Nakakatakot. At ayokong masunog.Nagbuntong-hininga ako. Wala akong kayang sabihin kundi: “Salamat kanina,” lumayo na ako sa kanya, umaatras. “Karapat-dapat ka sa una kong halik.”Para siyang sinilaban sa huling sinabi ko, kinabig uli ako sa batok. At hindi ko uli natanggihan. Hinapit na niya ako sa bewang at naging mapusok pa ang halik na yon. Nakakulong ako sa mga braso niya at para akong bata sa loob ng makapangyarihan niyang bulto, nagpaparaya. Kinuyumos niya ng ha
SUMMER POV: “Paano nila malalaman ang address?”“Itatawag ko bukas sa secretary ko.”“Sasama ka?”“Hindi, may gagawin ako.”“Dito?”“Magsisibak ng kahoy at mag iigib ng tubig.” Kakaiba ang kintab ng mata niya. “Seryoso ka ba?”“Ngayon lang ako nagseryoso nang ganito katindi sa buong buhay ko.” Nakatitig lang kami sa isa’t-isa. “At para lang malaman mo, ako ang tipo ng lalaking hindi nagpipigil pagdating sa sex. I’m sexually active, sweetheart. Pero para sa yo, maghihintay ako.” Pumisil sa abs niya ang mahahabang daliri at nanatili sa parteng mas mababa.Sa pectoral.Namula ako.Sweetheart na raw, agad-agad?“Aw!” Napaso tuloy ako sa segundong hulab ng init ng apoy mula sa mahabang kahoy.Mabilis siyang nakalapit sa akin at hayon na naman, hinihila ako padikit sa kanya ng kakaibang kapangyarihan at hinipan niya ang daliri ko.Napalunok ako. At natiyak kong kahit alam niya na apektado ako sa pagkakalapit namin, siya na ang umiiwas.“Masakit ba?”Ikiniskis ko sa palda ko ang kamay ko
SUMMER POV:Hindi ba pinatulog ni Lyndon ang mga taong inutusan niya?.Paano niya ito nagagawa? Apo ba siya ng Presidente ng Pilipinas?Ano kaya ang urgent mission niya ngayon sa buhay?Bakit para siyang nagmamadali?Naalala ko ang sabi ng tatay ko sa loob ng munti. “Summer, sigurado ka ba na mabuting tao ang tumutulong sa yo? Tandaan mong lahat ng pabor ay may kapalit. Ayokong magsinungaling ka sa akin, sigurado ka ba na kilalang-kilala mo ang kaibigan mong ito?”Hinawakan ko ang kamay ng tatay ko at tumitig ako sa mga mata niya: “Nakasama ko na rin po siya sa iisang bubong. Ilang araw na rin,” pero hindi ko kayang sabihin na nasa bahay na rin namin si Lyndon. “Kung sakali naman po na gusto niya akong singilin, ibebenta ko ang rights ng bahay at lupa, makalaya lang po kayo. Hindi na mahalaga kung mangupahan tayo, basta mailabas ko kayo diyan.”“Sabi ng abogadong dumalaw sa akin kanina, ililipat agad ako sa provincial jail. Totoo ba talagang nangyayari ang lahat ng ito? Mabigat ang kas
Dala ko ang dulos o itak na walang talim.“Saan ka pupunta?”“Maghahanap ako ng herbs na madadala sa lola ng bestfriend ko.”“Herbs?”“Halamang gamot,” sabi ko. “Dito kasi sa amin, bihira ang may pera para makabili ng over the counter drugs. Umaasa lang ang marami sa herbs. At ang lola ni Helga, ang bestfriend ko ang may pinakamalawak na taniman ng mga yon. Ayaw ni lola ng mga pasalubong na hindi naman niya makakain kaya ito ang naisip ko.”“Kailangan mo ba talagang gawin yan?”“Ang ano?”“Na mag abala pa sa mga bagay na walang kinalaman sa yo?”“Paanong wala?” Naguguluhan ako sa mentality niya. “No man is an island. Magkaka-konekta ang lahat ng may buhay sa mundo. Bakit,” tinitigan ko siya, “yong ganitong bagay, hindi mo pa nagawa sa iba?”Nagkamot siya sa batok. “Hindi pa, eh.”“Gusto mo bang malaman ang pakiramdam nang nagagawa mong magbigay ng maliliit na kabutihan para sa iba?”“Hindi…” napangiwi ako nagsisimula pa lang siyang magsalita. Biglang kambiyo nang makitang nadidismaya
SUMMER POV: Kita ninyo na? Ganyan katinik ang bestfriend ko.Bigla itong huminto sa paglalakad. “Hindi na ako sasama sa inyo,” deklara nito. “Hindi ako makikipagplastikan sa mga taong kagaya niya. Linawin mo agad kung ano ang pakay niya sa parteng ito ng kabundukan. Dahil maliban sa gusto ka niyang lahian wala na akong nararamdamang maganda sa agenda niya. Isa siyang masamang espirito na nagkatawang-lupa!”At lahat ng yon, naririnig ni Lyndon. Pumihit siya at tiningnan ang bestfriend ko. Nakipagmatigasan ng titig. Binalikan ako sa layong dalawang dipa at hinatak ako sa kamay nang malakas padikit sa kanya.“Puede kang maglatag ng suggestions, pero sa huli siya pa rin ang magdedesisyon kung gusto niyang malahian ko.”“Aba’t!”Dumipa na ako sa pagitan nila. “Huwag kayong mag away,” una kong hinarap si Lyndon. “Higit pa siya sa isang kapatid para sa akin. Kaya sana huwag mo siyang patulan.” Tapos si Helga, na hinawakan ko sa kamay. “Beastie, nagkape ka na naman ba? Chillax, muna ha? Hind
SUMMER POV: Mula sa itaas at pababa, hinagod niya ako ng kanyang dila at walang pasabi na umulos iyon sa masikip na butas ng pagkababae ko. Isa, dalawa, tatlo, tapos ay iniwan niya yon at sinipsip ang clit ko.God!Umarko ang katawan ko sa papag at hiningal ako nang malakas. Ang pakiramdam ng dila niya sa laman ko ay malaking kalabisan. Matindi pa sa init ng apoy na dumidikit sa aking laman. Masyadong karnal at makasalanan.Inulit niya uli iyon, ilang beses pa at naramdaman kong bayolenteng nangangatal ang loob ng pagkababae ko. Umuuga ang malakas na puwersa sa loob ko na natatakot ako kung paano yon pakakawalan.“Amp,” ungol ko, kinakagat ko ang damit ko. “Tama na, natatakot ako..." bulong ko sa hangin. Naliligo ako sa pawis at hindi ko alam ang aking.gagawin.Bumibiling ang ulo ko sa kanan at kaliwa, nakapikit nang mariin.Bigla siyang umangat sa akin at kaharap ko na agad siya hindi pa ako nagmumulat ng mata. Hinalikan niya ako sa bibig, mapusok at tila doon bumabawi sa kung ano
10:45 PMNAGPALINGA-LINGA ako mula sa iskinitang pinagtataguan ko. Sinisilip ang Wild Rose KTV bar kung saan labas-masok ang mga costumers na karamihan ay mga lalaki.Alam kong hindi ligtas para sa akin ang ganoong lugar pero wala na akong maisip na paraan para malutas ang aking problema.Maghapon din akong nagtanong-tanong muna tungkol dito at nalaman kong hindi lang ito pugad ng prostitution, front lamang ito ng mas maraming ilegal na trabaho gaya ng drug trafficking, human slavery at ilegal na pasugalan.Tatlong palapag ang gusali. Bar at club ang ibaba. Private rooms daw ang itaas at pasugalan ang huling palapag.Bago ako sumabak sa giyera, inalam ko rin muna ang ilang impormasyon tungkol sa establishment na ito. Mula sa pangalan ng may-ari, guards sa entrance nito na nilampasan ko na sa parking lot kanina, at kung hawak ito ng ilang tiwaling opisyal ng gobyerno at tama ako sa huli. Nagbayad pa ako ng ilang tao para sa kailangan kong impormasyon.Ang kapalit, sina Matilda at Impen
LYNDON POV: At ang titig nito, para akong nalulunod sa ilang segundong pagtitig—ginagayuma ako.Nagsimulang bumayo nang malakas ang puso ko na halos wala na akong ibang naririnig.Ano bang…?Ito ba ang love at first sight na sinasabi nila?Nangatog ang tuhod ko sa sumunod na segundo kaya ang babae na ang umangat mula sa akin at tinitigan din ako ng derekta.“Hi, Summer ang pangalan ko, puede ba akong magtanong?”Lumunok siya, nagpunas ng mga kamay sa maiksing palda at umatras ng isang hakbang palayo sa akin.Kumurap ako. Kinakausap ang sarili ko: Mind your own business, man. You’re here to find a company. Don’t stare at her! Umalis ka na sa harapan niya!Ano ngayon kung siya ang pinakamagandang babae na nakita mo sa balat ng lupa? Papatol ka ba sa may mumurahing make up at may mga basurang suot na alahas at nakasabay mo lang sa mumurahing lugar?Pasok ba ito sa qualification ko bilang pampalipas ng oras? Ano na lang ang sasabihin ng mga flings ko na prominenteng mga tao at kilala s
SUMMER POV: Mula sa itaas at pababa, hinagod niya ako ng kanyang dila at walang pasabi na umulos iyon sa masikip na butas ng pagkababae ko. Isa, dalawa, tatlo, tapos ay iniwan niya yon at sinipsip ang clit ko.God!Umarko ang katawan ko sa papag at hiningal ako nang malakas. Ang pakiramdam ng dila niya sa laman ko ay malaking kalabisan. Matindi pa sa init ng apoy na dumidikit sa aking laman. Masyadong karnal at makasalanan.Inulit niya uli iyon, ilang beses pa at naramdaman kong bayolenteng nangangatal ang loob ng pagkababae ko. Umuuga ang malakas na puwersa sa loob ko na natatakot ako kung paano yon pakakawalan.“Amp,” ungol ko, kinakagat ko ang damit ko. “Tama na, natatakot ako..." bulong ko sa hangin. Naliligo ako sa pawis at hindi ko alam ang aking.gagawin.Bumibiling ang ulo ko sa kanan at kaliwa, nakapikit nang mariin.Bigla siyang umangat sa akin at kaharap ko na agad siya hindi pa ako nagmumulat ng mata. Hinalikan niya ako sa bibig, mapusok at tila doon bumabawi sa kung ano
SUMMER POV: Kita ninyo na? Ganyan katinik ang bestfriend ko.Bigla itong huminto sa paglalakad. “Hindi na ako sasama sa inyo,” deklara nito. “Hindi ako makikipagplastikan sa mga taong kagaya niya. Linawin mo agad kung ano ang pakay niya sa parteng ito ng kabundukan. Dahil maliban sa gusto ka niyang lahian wala na akong nararamdamang maganda sa agenda niya. Isa siyang masamang espirito na nagkatawang-lupa!”At lahat ng yon, naririnig ni Lyndon. Pumihit siya at tiningnan ang bestfriend ko. Nakipagmatigasan ng titig. Binalikan ako sa layong dalawang dipa at hinatak ako sa kamay nang malakas padikit sa kanya.“Puede kang maglatag ng suggestions, pero sa huli siya pa rin ang magdedesisyon kung gusto niyang malahian ko.”“Aba’t!”Dumipa na ako sa pagitan nila. “Huwag kayong mag away,” una kong hinarap si Lyndon. “Higit pa siya sa isang kapatid para sa akin. Kaya sana huwag mo siyang patulan.” Tapos si Helga, na hinawakan ko sa kamay. “Beastie, nagkape ka na naman ba? Chillax, muna ha? Hind
Dala ko ang dulos o itak na walang talim.“Saan ka pupunta?”“Maghahanap ako ng herbs na madadala sa lola ng bestfriend ko.”“Herbs?”“Halamang gamot,” sabi ko. “Dito kasi sa amin, bihira ang may pera para makabili ng over the counter drugs. Umaasa lang ang marami sa herbs. At ang lola ni Helga, ang bestfriend ko ang may pinakamalawak na taniman ng mga yon. Ayaw ni lola ng mga pasalubong na hindi naman niya makakain kaya ito ang naisip ko.”“Kailangan mo ba talagang gawin yan?”“Ang ano?”“Na mag abala pa sa mga bagay na walang kinalaman sa yo?”“Paanong wala?” Naguguluhan ako sa mentality niya. “No man is an island. Magkaka-konekta ang lahat ng may buhay sa mundo. Bakit,” tinitigan ko siya, “yong ganitong bagay, hindi mo pa nagawa sa iba?”Nagkamot siya sa batok. “Hindi pa, eh.”“Gusto mo bang malaman ang pakiramdam nang nagagawa mong magbigay ng maliliit na kabutihan para sa iba?”“Hindi…” napangiwi ako nagsisimula pa lang siyang magsalita. Biglang kambiyo nang makitang nadidismaya
SUMMER POV:Hindi ba pinatulog ni Lyndon ang mga taong inutusan niya?.Paano niya ito nagagawa? Apo ba siya ng Presidente ng Pilipinas?Ano kaya ang urgent mission niya ngayon sa buhay?Bakit para siyang nagmamadali?Naalala ko ang sabi ng tatay ko sa loob ng munti. “Summer, sigurado ka ba na mabuting tao ang tumutulong sa yo? Tandaan mong lahat ng pabor ay may kapalit. Ayokong magsinungaling ka sa akin, sigurado ka ba na kilalang-kilala mo ang kaibigan mong ito?”Hinawakan ko ang kamay ng tatay ko at tumitig ako sa mga mata niya: “Nakasama ko na rin po siya sa iisang bubong. Ilang araw na rin,” pero hindi ko kayang sabihin na nasa bahay na rin namin si Lyndon. “Kung sakali naman po na gusto niya akong singilin, ibebenta ko ang rights ng bahay at lupa, makalaya lang po kayo. Hindi na mahalaga kung mangupahan tayo, basta mailabas ko kayo diyan.”“Sabi ng abogadong dumalaw sa akin kanina, ililipat agad ako sa provincial jail. Totoo ba talagang nangyayari ang lahat ng ito? Mabigat ang kas
SUMMER POV: “Paano nila malalaman ang address?”“Itatawag ko bukas sa secretary ko.”“Sasama ka?”“Hindi, may gagawin ako.”“Dito?”“Magsisibak ng kahoy at mag iigib ng tubig.” Kakaiba ang kintab ng mata niya. “Seryoso ka ba?”“Ngayon lang ako nagseryoso nang ganito katindi sa buong buhay ko.” Nakatitig lang kami sa isa’t-isa. “At para lang malaman mo, ako ang tipo ng lalaking hindi nagpipigil pagdating sa sex. I’m sexually active, sweetheart. Pero para sa yo, maghihintay ako.” Pumisil sa abs niya ang mahahabang daliri at nanatili sa parteng mas mababa.Sa pectoral.Namula ako.Sweetheart na raw, agad-agad?“Aw!” Napaso tuloy ako sa segundong hulab ng init ng apoy mula sa mahabang kahoy.Mabilis siyang nakalapit sa akin at hayon na naman, hinihila ako padikit sa kanya ng kakaibang kapangyarihan at hinipan niya ang daliri ko.Napalunok ako. At natiyak kong kahit alam niya na apektado ako sa pagkakalapit namin, siya na ang umiiwas.“Masakit ba?”Ikiniskis ko sa palda ko ang kamay ko
SUMMER POV: “H-hindi ako puedeng humigit pa dito,” idinikit ni Lyndon ang noo sa noo ko, ang dalawang kamay, ikinulong ang mukha ko para siya ang masunod kung gaano ako kalapit o kalayo depende sa natitirang kontrol niya sa sarili. “Masyado akong…baliw sa yo. Marami akong gustong gawin na hindi dapat. Alam mo rin yon, hindi ba?” May bahid ng pagkaganid ang mga daliring bumabaon sa aking mga pisngi.Nagnanasa.Isa siyang matinding nit na buhay na buhay gaya ng apoy na patuloy pang lumalaki at kami lang ang nakakakita.Nakakatakot. At ayokong masunog.Nagbuntong-hininga ako. Wala akong kayang sabihin kundi: “Salamat kanina,” lumayo na ako sa kanya, umaatras. “Karapat-dapat ka sa una kong halik.”Para siyang sinilaban sa huling sinabi ko, kinabig uli ako sa batok. At hindi ko uli natanggihan. Hinapit na niya ako sa bewang at naging mapusok pa ang halik na yon. Nakakulong ako sa mga braso niya at para akong bata sa loob ng makapangyarihan niyang bulto, nagpaparaya. Kinuyumos niya ng ha
SUMMER POV:Kapag mahirap ka, kikilos ka agad base sa responsibilidad kahit ano pa ang sitwasyon. Yong kahit may delubyong naganap, gagawin mo ang dapat gawin.At ang ano mang masakit, itatago mo lang sa sulok ng iyong isip at hahakbang ka uli para magpatuloy.“Sa dami ng karneng yan, huwag ka nang magsaing,” si Lyndon, isa-isang inilalabas sa sako ang mga dala namin. Okay na rin siya at mas kalmado na. Grocery, toiletries at ilang pirasong personal niyang gamit ang nasulyapan kong ipinapatas niya.At wala nga pala siyang dalang damit.Puede na yong kay Jojo.“Kaya mong walang kanin?” Sabi ko, nahihiya akong titigan siya. Napasuong siya sa gulo dahil sa akin.Binuksan niya ang dalawang beer na hindi malamig, tinungga na agad ang isa. Malayo ang tingin sa labas bago sa akin tumingin.Ano ang iniisip niya?“Halika,” hinatak niya ako sa kamay at hindi ako nakatanggi. May utang na loob na naman ako sa kanya laban sa isa na namang rapist. Paano na lang ako kung wala siya? Naupo siya sa pap
SUMMER POV:Ipagtabuyan ba si Lyndon Santiago? Wala pang gumawa no’n na nabuhay sa ibabaw ng lupa!“Nope,” hinga ko, marahas. Naliligo na naman ako sa pawis. Bahala na ang mga pesteng lamok kung gusto akong salinan ng Malaria. “Easy peasy lang ito. Lahat ng niyog na ito.” At sa wakas, kumagat ng tama ang talim ng itak. “Thanks, God! Success!” Sigaw ko.Wagi.“Sir,” ang tinig na mas nag aalala sa akin na para bang sa paningin niya ay nasisiraan na ako ng bait.“Lyndon Santiago, hindi ka ba nakakaintindi!” Nakatingala na agad ako sa kanya. Pero napalunok ako uli. Shit, ang labi niya ang tanging may kulay sa buo kong mundo hindi lang sa paligid. Parang namamaga ang mga yon sa mapusok na halik. At kung hindi yon magiging akin, sigurado akong masisiraan ako ng bait.Shit. Ano bang kalintikan ang tumama sa akin?Lasing ba si Kupido?Hinarap ko na uli ang niyog. Tinaga ko nang mas mabilis o mas tamang sabihin na tinadtad ko na ng literal. Pumapatak sa lupa ang mga pawis ko, sunod-sunod at
SUMMER POV:“Baka manibago ka sa tubig na ininom mo,” sabi ko nang makababa na uli ako. “Pakukuluan ko ang isang takure at igagawa kita ng kapeng barako.” Hindi ko alam kung dala ng kahihiyan na nakikita ako ng isang mayamang lalaki sa miserable kong kalagayan kaya hindi ko namalayang umiiyak na pala ako at naawa sa sarili ko.Wala na yata akong dangal at dignidad na maipagmamalaki kay Lyndon Santiago.“W-What’s wrong? Bakit umiiyak ka?” Bigla siyang nataranta. Umangat sa pagkakaupo sa papag, sa sulok kung saan may haligi sa ilalim para sa bigat niya.Halos hindi mapigilan ang sarili na hawakan ako.Umiling ako. “Hindi,” singhot, pahid ng luha, sabay ngiti. Ayaw ng bestfriend ko ng madrama, nananakal yon. “Naalala ko lang ang dati naming pamumuhay dito noong buo pa ang pamilya ko at sagana kami sa lahat kahit nakatira kami sa kubo.” Inilibot ko sa paligid ang paningin ko.Maayos kami noon at maingay sa bahay na ito. Ang alaga namin, napakarami at may taniman pa ng gulay sa paligid.At