Chapter Two

NOTE: para maiwasan ang confusion, 17 years old na si Autumn. 2 years later pagkatapos ng first chapter (flashback).

A u t u m n ’ s  P O V 

MY NAME SUCKS, and I've known that fact for as long as I lived. Maski si North West ay mas maganda pa ang pangalan kaysa sa Autumn Summers.

Buti na lang talaga at hindi ako nabu-bully dahil sa pangalan ko. Well, I didn’t get bullied at all since I was the Queen Bee. R ruled the school at umiikot silang lahat sa palad ko. No one dared to bully me. Walang tumatawa sa pangalan ko o sa akin kahit gaano pa ka fucked up ang pamilya ko.

Guwapo ang tatay ko na si Thornton Summers. Lahat sinasabi iyon. Mula sa financial magazine writers, sa mga nanay ng kaibigan ko—lahat ay alam iyon. With baby blue eyes and dark hair, he could pass as a model.

Magaling siyang negosyante at laging maayos ang pamamalakad niya para panatilihing malago ang kanyang business empire. Pero hindi siya mabuting ama. Sa sobrang busy niya sa trabaho; sa pagbuo ng emire niya, napabayaan niya na ang pamilya naming.

Pinakasalan niya sa Ava Smith, ang nanay ko, hindi dahil mahal niya ito. Nagpakasal sila dahil buntis na si Mama kay Steven.

Yep, it was a case of marriage by accident or what we like to call an MBA. Walang pagmamahal. Pero siguro, may attraction sa pagitan nila noong panahaon dahil hindi naman siguro ako ipapanganak kung wala, hindi ba?

Ang malungkot lang, ang attraction na iyon, o kung anuman ang puwedeng maitwag doon, ay naglaho na. Leaving nothing but trails of betrayal.

Mga walong taon na ang nakalilipas, noong nine pa lang ako at twelve naman si Steven, umuwi nang mas maaga si Papa para lang makita si Mama na nasa ibabaw ng kitchen counter, riding the neigbor, Josh Dvorak.

Naalala ko kung paano niya binugbog si Mr. Dvorak at kinaladkad palabas, hanggang sa maitapon niya ang lalaki sa labas ng condominium namin. Sa mga madidilim na araw na iyon, tanging alak lang ang inasahan ni Papa na makakapagpagaan sa pakiramdam niya.

Huminto lang siya sa addicition niya sa alak nang makadiskubre siya ng mas magandang gawin: ang maghiganti, With his good looks, hindi naging mahirap ang paghahanap ng mga willing na babae na samahan siya sa kama.

Hindi iyon nagustuhan noong una ni Mama, pero when Papa started to sleep around, so did she. Nakalimutan na nilang pareho ang konsensya.

Nagtataka ka siguro kung bakit hindi pa rin sila naghihiwalay. Sabi nila, nagkaroon sila ng arrangement tungkol sa sex life nila sa labas ng kanilang marriage vows; na nanatiling kasal lang sila para sa amin ni Kuya Steven. Pero kung ako ang tatanungin mo, sasabihin ko na ginawa nila iyon para iligtas ang kanya-kanyang mga career.

Tanyag na newscaster si Mama at hindi niya hahayaan na masira ang reputasyon niya ng isang palpak na relasyon. Si Papa naman at ang business empire niya—alam niya na kapag nag-divorce sila ni Mama ay paghahatian nila ang pera niya at dadaan pa siya sa maraming problema. So they both agreed to stay married and keep their shenanigans under the radar.

Nagyon alam niyo na kung bakit hindi ako nabu-bully. Kapag mayroon kang kilalang mga magulang, lahat nakatingala sa ‘yo. Ganoon sila sa amin ni Kuya Steven.

Kung alam lang nila kung gaano ka fucked-up ang pamilya namin behind closed doors. Kung alam lang nila kung gaano kasakit na makita ang isang dating masayang pamilya na masira; iyong uuwi ka sa isang malaki pero bakanteng condominium unit na walang ibang babati sa ‘yo kundi ang family maid niyong si Alberta.

People only believed what they wanted to see, the outer look. No matter how deceiving.

Isinukbit ko ang aking backpack sa isang balikat at bumaba para salubungin ang best friend kong si Jess na naghihintay sa akin.

"Ready to go?" She smiled and I grinned back at her. “Bakit ba ang tagal mo?” tanong niya at saka pinindot ang elevator button para dalhin kami sa first floor. Araw-araw akong sinusundo ni Jess at magkasama kami palagi na bumabiyahe gamit ang sasakyan niya.

Gumulong ang mga mata ko at siniko ko siya nang pabiro. “Please, hindi ka naman naghintay ng sobrang tagal.” Ngumiti na lang siya at yinakap ako pabalik. “Kamusta na si Colton?” pangangamusta ko sa boyfriend niya, ang guwapong quarterback na si Colton Barnes.

Napapangiti siya tuwing maririning ang pangalan ng boyfriend. Isang taon na rin silang mag-on at palagi silang makikita na magkasama. “He’s so tired.” Medyo lumamlam ang ngiti niya at kumunot ang kanyang noo, “with football practices and all.” Shrugging she turned to face me. “E si Ash? Did you two have fun last night?"

Bigla kong naalala ang text na natanggap ko mula sa kanya mga banadang alas nuebe kagabi. Kinansela niya ang mga plano namin nang last minute. Mayroon daw siyang gagawin. First time na nangyari iyon sa amin—na mag-cancel siya, and I must say I didn’t like the anxiety growing in the pit of my stomach. Hindi ko maiwasang isipin kung nasaan siya at kung sino ang kasama niya.

But we had a deal and there was no back door out of it. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga.

"Hey, okay ka lang?" Lumingon ako sa best friend ko at nakita ang pag-aalala sa mga mata niya. Gusto ko siyang yakapin at sabihan tungkol sa nararamdaman ko, pero pinigil ko ang sarili.

Putting on a lazy smile, I poked her arm once more. "Why wouldn't I be?"

On the way to school, I pulled my phone out and sent a text to Joe.

Have free time l8r?

Wala pang isang minuto, nakapag-reply na siya.

Yeah. Wanna come by?

Ngumiti ako at mabilis na nag-reply.

Around 8. C U. xoxo 💋

My phone blinked one more time and I glanced at the screen.

I'll be waiting. I'll leave the front door open. ❤️

It was always nice to talk to Joe. Hindi ko kailangan maghintay ng ilang minuto bago pa mag-reply sa kanya, hindi gaya ng ginagawa ng ibang mga babae sa mga lalaking nakakausap nila. Hindi ko kailangang pag-aksayahan ng panahon ang ganoong klaseng bullshit na conversations. Saaming dalawa ni Joe, palaging straightforward ang mga bagay. Alam namin ang gusto namin and that was the beauty of our relationship.

Math ang una kong class. I didn’t know who was stupid enough to make my brain hurt in the morning. Pero, Math dapat ang huling klase at hindi ang pinaka una. I sighed at umupo sa likod ng Canadian nerd naming kaklase na kalilipat lang noong summer. Palagi siyang nakaupo sa unang row, at dahil na rin sa hindi ako magaling sa Math—unless nakikinig talaga ako—mas pinipili ko ang umupo sa second row, just right behind him.

He shifted in his seat, tila ba alam niya na binabanggit ko siya sa aking isipan. Ano nga ulit ang pangalan niya? Madali lang kasi makalimutan ang mga tulad niya. By the time we graduated, malamang ay hindi ko na siya maaalala. Hindi siya kabilang sa mga popular guys sa school at hindi rin siya kasali sa anumang club. I doubt I would recall a total nobody.

"Good morning, class." Pumasok si Mrs. Fletcher na may dalang makapal na Math book at Starbucks cup. “Mr. Vincent, puwede mo bang ipaalala sa akin kung ano ang pinag-aralan natin last week?”

Oh yeah! His name is Tyler Vincent. I let out a giggle. Nakakatawa na ang cool pakinggan ng pangalan niya but he looked supper lame with his buttoned-up shirt and thick glasses.

"Or maybe you could help me instead, Ms. Summers?" Hearing Mrs. Fletcher's alarming voice, I abruptly sat straight up in my seat. Well, fuck!

The nerd glanced back at me over his shoulder and there was a hint of a smile playing on his lips. Hindi ako ‘yong tipong mabilis na ma-intimidate, pero may kakaibang bagay na hindi ko maipaliwanag ang nagparamdam sa akin na para bang ang liit ko dahil lang sa tingin niya.

* * *

I STOOD IN FRONT OF HIM in my white bra, matching panties, and pearly-white snickers. Naglaro ang mga daliri niya sa balat ko, they brushed across my stomach in a slow caressing motion. “I gotta go.” I gave him an apologetic smile at agad na kinolekta ang mga damit ko para isuot.

Pinagtupi ni Joe ang mga braso sa ibabaw ng kanyang hubad na dibdib at nagbuntong hininga. “Why can’t you stay?” His voice followed me to the kitchen. “Just stay, Autumn. Madaling araw na.”

Binuksan ko ang fridge at naglabas ng isang can ng coke. Pinatong ko iyon sa ibabaw ng kitchen counter kasama ng aking handbag. Hinarap ko siya at ang kanyang naiinis pero guwapo pa ring mukha. “I can’t. Mapapansin ni Steven na wala ako sa bahay.” Yes, Steven, my big dumb dodo brother, at hindi ang mga magulang ko. Siya lang ata ang nag-iisang tao sa pamilya namin na may pakialam sa well-being ko. Well, siya at si Tita Clara.

Clara Summers was my dad's little sister and also my favorite aunt. She was a carefree and full of spirit woman. Binalaan niya na ako noon na baka masaktan lang ako sa pakikipagrelasyon in the long run. Pero ni minsan, hindi niya ako pinagalitan o hinusgahan. Ang sabi niya lang sa akin, naging bata rin siya noon at pinagdaanan niya rin ang parehong bagay.

Hindi ko napansin na nakalapit na pala sa akin si Joe until I felt his fingers touch and lift my chin so that our eyes met. “Then at least, hayaan mo akong ihatid ka.” Kita ang concern sa mga mata niya at rinig din ito sa kanyang boses. Alam ko, deep down, na may pakialam siya sa akin at hindi niya lang ako ginagamit para sa sex. I was damn tempted to say yes, pero hindi ko kayang i-risk ang pagkakataon na may makakita sa aming dalawa na magkasama sa labas ng school. 

Kahit na hindi na ako minor, teacher ko pa rin siya. Kung lumabas ang lihim naming dalawa, siguradong mapapahamak siya. Kaya naman si Tita Clara lang ang nakakaalam sa ginagawa namin. Madalas niya akong pinagsasabihan na mag-ingat at huwag nang patagalin ang set-up naming dalawa ni Joe. Palagi niyang sinasabi na ang mga hook ups ay hindi relationship material tuwing sasabihin ko na iyon na ang huling pagkakataon na magkikita kami ni Joe.

Ashton knew I was hooking up with other people, pero hindi niya lang alam kung sino. Maging ang iba kong kaibigan na mga babae, hindi rin alam. Mahirap magtago ng sikreto kung maraming nakakaalam.

Got a secret can you keep it swear this one you'll save. Better lock it in your pocket, taking this one to the grave.

Unconsciously, Pretty Little Liars opening theme played in my head. Opening the can, I took a sip before putting it down again and swallowed hard. "You know exactly why." I gave him a pointed look, and he let out a long sigh.

Umiling siya at isinuklay ang mga daliri sa buhok. “Hindi ko lang gusto na ganito tayo,” sabi niya na may halong inis ang boses. “Ayaw ko na maramdaman mo na ginagamit lang kita para dito.” He waved his hand, at hindi ko maiwasang maalala ang ginawa namin kanina ilang oras na nakalilipas bago ‘ko nakatulog at nagising nang sobrang tagal.

It was supposed to be a quick nap but I guessed my body was just filled exhaustion. Galit sa sarili dahil we were having this conversation, I took a long drink. Ininda ko ang lamig ng bubbly soda sa aking lalamunan.

"You're not. I don't feel used." At nang mukhang makikipag diskusyon pa siya sa akin, I raised one hand to stop him. “Gusto ko ‘to.” Mukhang hindi pa siya kuntento sa sagot ko, so I added. “Kung ayaw mo na ng ganito, itigil na natin ‘to.”

That was my trump card. Ayaw kong ginagamit ang dahilan na iyon dahil alam kong nasasaktan siya, pero wala akong ibang choice. Itinutulak niya akong gawin ang isang bagay na hindi ko pa kayang panindigan.

This is not your fault, Autumn! Alam niya ang tungkol kay Ashton. Noong nagsisimula pa lang ang set up niyo, sinabi mo sa kanya ang magiging takbo ng relasyon ninyo. Hindi mo kasalanan! Don’t feel bad!

Lumapit siya sa akin at binalot ako sa kanyang bisig. He kissed the top of my head at and held me for what felt like a long time before letting me go. Hinatid niya ako sa front door. “I’ll let you out,” ang tanging sinabi niya. Tumango ako at hinalikan siya sa pisngi at saka lumabas tungo sa madilim at malamig na gabi.

Baka nga hindi nababayaran nang maayos ang mga teachers, isip ko habang naglalakad palabas sa eskinita sa harap ng inuupahan niyang bahay. Masikip, makitid, at madilim ang daanang iyon, at nasa isang hindi tahimik na lugar din. Malapit din ito sa mga clubs at bars, isa sa mga dahilan kung bakit magandang getaway place ang lugar na ito. Hindi ito ang tipo ng lugar na pupuntahan ng mga kaibigan o magulang ko, maging sinuman mula sa school.

Kumanan ako at yumuko sa ilalim ng hood ng aking hoodie. Nilagpasan ko ang ilang mga lasing o high na mga tao sa kalsada. Ang usok at amoy ng marijuana sa hangin ang nagpaalala sa kin kung bakit hindi ko gusto ang bahaging ito ng city namin habang binibilisan ko ang paglakad.

Muntik na akong matapilok nang may mabangga ako. “Sorry,” sabi ko. Paalis na ako nang hinarangan ako ng isang malaking bulto ng katawan.

Nag-angat ako ng tingin, handa nang sigawan ang kung sino mang humarang sa dadaanan ko, pero naiwang nakabara sa aking lalamunan ang mga salita nang makita ko sino ang kaharap ko.

It’s that nerd, Tyler Vincent. As if to confirm that, one of the guys behind him called him out. "Hey, Ty, may isang pack ka pa?" Gumilid ako nang makita na may hawak na pot sa isang kamay ang lalaking tumawag kay Tyler, at isang pakete ng mukhang marijuana naman sa kabila. Shit, shit, shit.

Tiningnan ko ulit si Tyler, hindi pa rin makapaniwala na si Tyler na nakaupo sa harap ko tuwing Math class ang lalaking ito. Ibang-iba ang itsura niya kapag walang suot na makapal na salamin at saradong-sarado na polo. Nakatayo siya ilang metro lang ang layo sa akin, nakasuot ng black hoodie na may putting T-shirt sa ilalalim. Nakaitim siyang pantalon at itim din na Reebok shoes. Boy does he look hot!

And threatening, I quickly added as my eyes met his dark gaze.

Nag-angat siya ng kamay para kamutin ang batok. “This isn’t going to end well.” Humakbang palapit sa akin si Ty at hinarangan ang daanan ko.

Sinubukan kong hindi matakot kahit naipit na ako sa pagitan niya at ng dingding. “Anong ibig mong sabihin?”

Leaning forward, with his face inches away from mine—sa sobrang lapit, ramdam ko na ang hininga niya sa aking pisngi—he said, "alam mo na ngayon ang lihim ko." Binigyan niya ako ng ngiti na nagpakaba sa akin. "That's really bad, Summers."

"Hindi ko sasabihin sa iba,” I blurted the words out and bit my lips nervously.

Nahuli niya ang ginawa ko at yumuko siya. Nabalot ako ng amoy ng marijuana na ginamit niya kanina. Tilting his head, he clicked his tongue and smiled. “Wrong move.”

Pulling away, tiningnan niya ako nang may nakalolokong ngiti sa kanyang mukha at sinabing, “ngayon, sa ‘yo na ako.”