T Y L E R V I N C E N T
Nagising ako kinabukasan at nakita si Mama na nakahiga sa sofa malapit sa pinto samantalang nakaupo naman malapit sa higaan ko si Autumn. Sinubukan ko siyang abutin, pero napigilan ako ng suwero at dahil halos nakapako ako sa higaan, hindi rin iyon nakatulong.
Damn it.
Mukhang narinig niya naman ang inis ko--o baka ang ingay mula sa pilit kong pag-alis ng suwero--dahil gumalaw si Autumn sa kinauupuan niya. Umunat siya saglit, malamang ay masakit na ang katawan sa pagtulog sa upuan.
Bumuklat ang mga mata niya at ngumiti siya pagkakita sa akin. “Gising ka na.”
“Good morning din sa ‘yo.” Nginitian ko rin siya. Hindi kasing sakit ‘yong katawan ko gaya ng kahapon, which I took as a good sign.
“Kumusta pakiramdam mo?” Lumapit siya. “May kailangan ka ba?” Haw
A U T U M N S U M M E R S“Ano?” Hindi ako sigurado kung tama ang rinig ko kaya nagtanong ako ulit, “did you just say Villain X?”Tumango so Ty at inabot sa akin ang hawak na papel. Dalawang segundo lang kinailangan para palibutan ako ng mga kaibigan ko, gusto naming lahat na makita kung ano ang naroroon. Curiosity was a fatal thing I dared say.Get well soon, Vince.“Vince?” Tumingala si Jess at tinginan si Ty. “Sino naman si Vince?”“‘Yan ang palayaw na ibinigay niya sa akin. Gusto niya akong tinatawag na Vince. Huwag mo akong tanungin kung bakit.” Umiling siya. “May binabalak siya, pero hindi ko alam kung ano ‘yon.”Kinilabutan si Jess. “Ugh, masama ang kutob ko rito e. Sabi niya ang target niya ay ako at si Colton, ‘di ba? Paan
A U T U M N S U M M E R S Nang umuwi na ang lahat, nagkaroon ako ng oras na mag-isa kasama si Ty bago dumating ang kuya ko at si Mom. Umupo ako sa upuan sa tabi ng higaan niya pero napilit niya akong tumaas sa higaan niya. “Come on. Ayaw mo bang mapasaya ang pasyente? Sabi nila kapag mas masaya ako, mas mabilis akong gagaling.” Gumulong ang mga mata ko at umupi ako sa higaan sa tabi niya. Tinginan ko ang guwapo niya pero namamaga niyang mukha. “O tapos?” Yinakap niya ako at hinila para humiga sa tabi niya. “Ngayon, we cuddle.” “Akala ko sabi mo may sakit ka.” Siniko ko siya at umupo ulit. He groaned. “Oo nga. At siniko mo ako kung saan talaga pinakamasakit.” Tiningnan ko siya at doon ko napagtanto na nasiko ko ang gilid niya, sa baba lang ng dibdib niya kung saan may bali siya. "Oh my god," I covered my mouth in panic. "I'm so sorry. Are
T Y L E R“Okay, uuwi na ako ngayon.” Inilabas niya ang cellphone at tiningnan ang screen. “Nakailang dosenang text na sa akin ang kuya ko, nasa baba na raw siya at hihilain ako pababa. Sabi niya wala siyang pakialam kung makita niya kung anong ginagawa natin dahil hindi naman daw first time na makakita siya no’n.” Gumulong ang mga mata niya. Huminga siya nang malalim at tumingala. Ibinalik niya ang telepono sa bulsa ng kanyang pantalon. “Okay ka lang ba rito?”Pumasok si Mama sa trabaho niya ngayong hapon kaya kaming dalawa lang ni Autumn sa bahay. Sasabihin ko na sana sa kanya ang dahilan kung bakit ako nagtrabaho para kay Villain X at tungkol sa paghihiganti ko, at perfect timing sana ngayon.“May sasabihin ako sa ‘yo.” Kinuha ko ang kamay niya at dinala siya sa couch.Umupo kami at nagbuntong-hininga ako, dahilan para sumimangot siya. “Ano ‘yon?”&ldq
T Y L E RShe was perfect. Walang bagay sa kanya na hindi ko mahal. Walang-wala akong babaguhin o aayawan. Sa katunayan nga, mukha akong tanga.Habang nakatitig ako sa salamin, kay Autumn na nakatayo sa likod ko, hindi ko maiwasang magbuntong-hininga. “Kailangan ko ba talagang magsuot ng tuxedo?”Ngumiti si Autumn at gumulong ang kanyang mga mata. Siguro kasi halos pitong beses ko na itanong iyon, tatlong beses mula nang isuot ko ang damit na ito.Humarap ako sa kanya at hinalikan siya sa ilong. “Things I would do for you.”“Ang hot mo,” sabi ni Autumn at inilagay ang mga kamay sa balikat ko. “Hindi mo ba nakikita ang nakikita ko kapag tumitingin ka sa salamin?”“Kasi ang nakikita ko lang ay mukhang tangang lalaki na nakasuot ng damit na hindi naman sa kanya,” kontra ko. Kahit na ilang beses na sinabi sa akin ni Autumn na okay lang na suotin ko ang damit ng kapatid
T Y L E R V I N C E N TPagkatapos ng malaking announcement na nagpatahimik sa lahat, he wished everyone a good night and a joyful party. Hindi ko sigurado kung iyong huli ay isang joke o sarcasm kasi alam namin na ang lahat ng attendees ay pag-uusapan ang kaninang announcement niya. Baka may imahinasyon pa ang iba tungkol sa kuwento na makakadagdag pa ng pagkalat maling impormasyon.Seriously, who would have thought that this was such a good idea?!Sinubukan akong hilain ni Mama sa gilid, malamang para pag-usapan pa ang nangyari. Eventually, she had to use force to drag me since I was standing there like a living statue. Still breathing, yet stiff as fuck.Naramdaman ko na hinawakan ni Autumn ang kamay ko, at pinatupi ang mga daliri namin pagkatapos iyon pisilin.“Magiging okay lang ang lahat, Ty,” bulong niya as her thumb rubbed my hand.Para bang mantra ang mga
T Y L E RTinulungan ni Autumn at Shanelle si Mama na linisin ang nagkalat niya mascara sa banyo habang naiwan naman ako sa sala kasama si Bernucci. Binigyan niya ako ng inumin pero hindi ko tinanggap iyon. Sinusubukan ko pang iproseso ang lahat ng ‘to.May bahagi sa akin na nakahinga nang maluwag dahil hindi ko na ipinagpatuloy ang paghihiganti. Mayroon namang bahagi na nakokonsensya. Buong buhay ko, sinisi ko siya, hinihiling na sana magkasakit siya o mamatay pero hindi niya nga pala na buhay ako hanggang sa tumungtong ako sa edad na lima. Nakokonsensya ako kasi hindi naman pala siya gago. Mabuti siyang tao; gusto niyang puntahan kami kasi inilayo ako ni Mama sa Vancouver nang walang sinasabi sa kanya.Sabi niya sa akin, nag-offer siya ng scholarship kasi gusto niyang maging bahagi ng buhay ko—kahit na sa maliit na pparte lang. Pero heto ako at nagpaplano na ibuking siya sa pagbibigay ng unauthorized scholarship sa school board. Sa
A U T U M N“Ang ganda,” komento ko sa damit ni Shanelle. She always looked beautiful — like most Italians were. Damn genes. Pero ngayong gabi, she looked beyond beautiful. I mean, come on, hindi mo naman puwedeng ikumpara ang isang dress sa regular na mga damit. Suot ni Shanelle ang isang magandang gown, kakulay nito ang kanyang gorgeous baby blue eyes. The gown flowed down, fitted perfectly on Shanelle's small figure, and the edge hit barely above her knees. "Well, you look gorgeous, Shanelle!"Shanelle opened her mouth, about to say something, but a voice behind me beat her to the punch.“Ikaw ang epitome ng beauty.” Lumingon ako at nakita ang isang guwapong lalaki na naka-coral blue. Nakatitig siya sa akin nang diretso. May ngiti sa mukha niya. Hindi ko siya nakilala noong una pero noong itaas niya ang kilay niya at
A U T U M NBumalik kami kung nasaan ang grupo. Almost in an instant, napansin ko agad na wala si Shanell at Lucas. Dahil na rin sa sitwasyon, magtatago rin siguro ako sa ilalim ng bato kung ako sila. Bigla akong nakaramdam ng pag-aalala. Sana kung nasaan man sila, magkasama sila. Dahil sa oras na ganito, mas madali kung may kasama ka.Tiningnan ko ang madilim nang screen. Buti na lang hininto ni Cas ang video bago pa nito naipakita ang kung ano. Pero napapaisip ako kung ang bagay ba na ibubunyag dapat ay totoo o tsismis na lang na pinapakalat ni Villan X.I caught Ty's arm and quickly asked him. "Saan nagpunta sa Shanelle?"It was one thing to prank someone just for the sake of joking, but to humiliate them in front of their family and everyone else was not funny. Not just a step, Villain X had taken a leap.Matatagalan siguro bago makalimutan ni Shanelle ang kahihiyan na natanggap
S P E C I A L C H A P T E RA U T U M N | Not Safe for Work a. k. a. Read While You Are Alone and At Your Own RiskNakahiga kami pareho sa higaan ko, hubad sa ilalim ng gintong ilaw ng araw mula sa balkon. Nasa sahig ang mga hinubad namin damit as Tyler had undressed me and then himself between kisses, his hands moving over my bare skin as if he was touching delicate petals of a flower. Hinila niya ako palapit sa kanya, at nilaliman ang paghalik sa akin. Tila uhaw ang kanyang mga halik at sinabayan ko ito, my hands clasping his shoulders, nakapalibot sa kanyang leeg. Ang isang kamay ko ay nasa kanyang makapal na buhok na para bang kinakabisa ko ang bawat linya niya. Para bang hindi ako makuntento sa kanya, tila siya ang buhay ko at hindi matatapos ang pangangailangan ko sa kanya.Nawala ang abilidad kong mag-isip nang bumaba ang kamay ni Ty, dumausdos ito sa katawan ko
A U T U M N S U M M E R SPagkatapos ng thirty minutes, pumasok si Dad at Kuya sa bahay. Nilagpasan nila ang ibang tao at nagdali-dali tungo sa akin.“Okay ka lang ba?” tanong ni Dad, puno ng pag-aalala ang mga mata.Bago ko pa siya masagot, yinakap na ako ni Kuya. “Grabe, okay ka lang! Ang saya ko na okay ka lang, little sis!” Huminga siya nang malalim.“Okay lang ako, Dad.” sagot ko kay Dad, muffling through Steven's embrace.Pinakawalan ako ni Steven at yinakap ko si Dad.“Huwag kang mag-alala, baby. ‘Di ko hahayaan na saktan ka ng gumawa nito,” pangako niya at yumakap sa akin. “Alex,” tawag niya. “Help me deal with them or so help me, I will fucking destroy them."“Oo, Thornton, tutulong ako. Huwag kang mag-alala.”Pagkarinig ko
A U T U M NPagkatapos ng lahat ng nasabi, tila may bara pa rin sa lalamunan ko. Ang dahilan kung bakit tinutulungan ni Ellie si Rosie ay dahil nagkamali siya ng akala tungkol sa amin Nick at dahil na rin kay Ashton. Tumulong si Demetrius na sa parehong kadahilanan kagaya ni Ellie ay gustong gumanti sa nangyari kay Nick na natanggal sa team at nawalan ng pagkakataon sa scholarship. Sa kabilang banda, tumulong si Tyler kasi kailangan niya ng resources ni Rosie para makapaghiganti sa tatay niya. Si Shanelle naman, dahil iyon sa nangako si Rosie na ibibigay sa kanya ang lahat ng impormasyon na hawak nito tungkol sa half-brother niyang si Tyler.Hindi ko maiwasang isipin na ang lahat ng ito ay nangyari dahil sa akin. Dahil tinulungan ko si Nick na naging dahilan ng hindi pagkakaintindihan. Kung hindi nangyari ang ‘di pagkakaintindihan na ito, sana hindi nangyari ang lahat ng ito. Wala sanang dahilan si Rosie at Ellie para gawin ang lahat ng ito.
A U T U M N“Sandali.” Humarap si Ty kay Ellie, nakakunot ang noo. “So si Demi, kasama sa mga alagad niyo?”“Bingo!” Rosie snapped her fingers. Ngumiti siya at nagbuga ng kuntentong hininga. “Gumagaling ka Vince ah. Impressed ako, ang layo mo na sa dati.”May sasabihin pa sana si Rosie pero pinutol siya ni Ellie dahil sa pagtatanong nito kay Cas. “Hindi mo pa rin sinasagot ‘yong tanong ko.”Nag-angat ng kilay si Cas. “Ano?” Kumurap siya at mukhang naintindihan niya na kung ano ang tinutukoy nito. “Oh, kung saan ko nakuha ang picture na ‘to? Nakuha ko sa kanya.” Tiningnan niya si Rosie at tumango rito. “Ang dami niyang nakakapukaw ng interes na bagay sa cellphone niya.”Kinilabutan ako roon. Base sa kilos ni Rosiee at kung ano ang kaya niyang gawin para imanipula ang mga tao par
I don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreamsI don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreamsI don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreamsI don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreams— Look What You Made Me Do by Taylor Swift* * *A U T U M NNang matahimik na ang lahat, ipinakilala ko ang boys sa mga kaibigan ko. Alam na ng lahat ang nangyari sa Bernucci Annual Gathering ilang gabi na ang nakalilipas kaya hindi ko na kinailangang magpaliwanag pa. “Dumating si Cas isang oras na ang nakalilipas. Alam niya na gagawa si Rosie ng masama dahil ito ang nasa likod ng lahat. Nahuli niya si Rosie bago niya ako masaksak ng kutsilyo.” Itinuro ko ang kutsilyo na nasa lamesa. Nakita ko ang paku
T Y L E RPagdating ko, basang-basa ako ng pawis. Sobrang traffic at kailangan ko pang sabihan ‘yong taxi driver na tumigil nang ilang kanto ang layo saka tumakbo papunta rito. Nang akala ko oras na para puntahan si Autumn, hinarang pa ako ng security guard sa building nila Autumn para sa inspection. Kahit ilang beses kong sabihin sa kanya na emergency ang pagpunta ko roon, hindi siya naniwala sa akin. Lalagpasan ko na sana siya pero alam ko na mas lalo lang siyang magdududa at mas matatagalan pa ako. Sa huli, hinyaan ko na lang siyang mag-inspection. Nang maging clear, mabilis akong tumakbo papunta sa elevator at pinindot ang button.Pagkatapos ng tatlong minuto, dumating ako sa harap ng pinto nila Autumn. Ilang beses akong kumatok bago pinindot nang marami ang doorbell. Damn it. Just when I thought the cell phone was not the most important thing, the world made a joke and proved me wrong. Ibinalik nga ni Villain X ang cellphone ko pero inalis n
A U T U M NKinabukasan, gumising ako na may ngiti sa labi. The dinner last night went so well. Mukhang nagustuhan ng mga magulang ko si Tyler, lalo na si Mom. Palagi niyang sinasabi kung gaano ka okay si Ty kahit dalawang oras na ang nakalipas magmula noong umalis si Ty para sunduin ang mama nito sa trabaho. Sabi ni Dad, okay naman siya kay Ty base sa kung paano sila nag-bond at nag-usap tungkol kay Principal Bernucci at ang college adventures nito. After all, magkaibigan si Dad at si Alexander Bernucci magmula noong college days nila.Kinakabahan ako tumingin sa pinto at tahimik na naghihintay. Kadalasan, pag ganitong oras, ang big dumb dodo kong kapatid ay papasok sa kuwearto ko para gisingin ako at sabihing good morning sunshine. Ngayon na hindi niya iyon ginagawa, medyo na-weirduhan ako.Inabot ko ang cellphone sa nightstand at nag-text sa kanya.- buhay ka pa ba?Mabilis ang na
T Y L E RNagising ako kinabukasan na refreshed at contented. Last night's dinner had gone better than I had predicted. Welcoming ang pamilya ni Autumn, at sa totoo lang, kahit na palaging humihingi ng paumanhin si Autumn sa paraan ng pagtatanong ng tatay niya at kuya, okay lang sa akin. Naiintindihan ko kung bakit nila kailangan magtanong. Gusto lang naman nila akong mas makilala pa para masiguro na safe at ‘di masasaktan si Autumn. I totally understood.Ala sinco na at alam kong may late shift si Mama kagabi kaya malamang pagod siya. Itinupi ko ang kumot ko, inayos ang higaan at naghanda ng simpleng almusal. Ingat ako na makagawa ng ingay kasi baka magising siya. I tiptoed my way to the kitchen.Pagkalipas ng tatlumpong minuto, pumasok si mama sa kusina, naka-robe pa at humikab habang yakap an
T Y L E RPagdating nain, alas otso na. Hindi naman kami late pero pakiramdam ko dapat naging mas maaga kami. At base sa nakataas na kilay ni Mr. Summers habang nakatingin sa akin mula sa likod ng binabasang diyaro, alam kong hindi ako nagkamali.“Finally, makikilala ko na ang kilalang si Tyler Vincent!” May babaeng nasa forties niya ang pumasok sa living room na nakangiti, sobrang kamukha niya si Autumn, at nakilala ko agad siya. Hindi dahil sa kamukha siya ni Autumn, pero dahil nakikita ko siya sa T.V tuwing umaga at gabi. Kilala ng lahat si Ava Smith. Ganoon siya kakilala. Ngayon na nakita ko silang magkatabi, nagtataka ako kung bakit hindi ko inakala na magnanay sila."Pleased to meet you, Mrs. Summers." I stepped forward, offering my hand which she took with another smile.“Tita Ava na lang.” Tumingin siya kay Autumn bago ibinalik sa akin ang tingin. “Alam