KABANATA 2

Naiwan sina Samarra at Ezekiel sa may komedor nang magpaalam ang kanilang magulang para pumunta sa lanai at pag-usapan ang nalalapit na merger sa susunod na taon. 

O’ Harra at Buenavista dalawang apelyido na kilala sa businessworld. Dalawang apelyido na tinitingala ng karamihan. Kung matutuloy ang pagsasanib puwersa ng dalawang apelyido. Tiyak ni Samarra na pagkakaguluhan sila ng mga investor at lalawak lalo ang business nila sa loob at labas ng bansa ng Australia, gayundin ang mga Buenavista sa Pilipinas. Alam niya para matuloy ang merger ng dalawang kompanya kailangan niyang magpakasal sa anak ng Buenavista at ‘yon ang lalaking seryosong nakaupo sa harap niya.

Hindi naman siya tututol kung sakali nga naman na ipakasal siya ng magulang. Alam niya na simula’t sapol na darating ang panahon ang magulang niya ang pipili ng kaniyang mapapangasawa.

She is devoted to her parents. She obeys her parents' wishes without question. Pero parang hindi niya pa kayang magpakasal sa ganitong edad. 

She was only eighteen and eager to make the most of her teenagers’ life. Ni hindi niya pa nga naranasan na magka-boyfriend gaya ng mga kakilala niya. Hindi man niya gusto ang ideya ng magulang niya.

Ang tanong may magagawa ba siya?

Napabuntong-hininga si Samarra bago iniangat ang tingin para makita kung ano ang ginagawa ng lalaki.

Nakayuko nang bahagya ang lalaki at tila naiinis ito habang hawak ang cellphone sa kamay. Kunot na kunot ang noo at seryoso lang sa pagpindot sa cellphone, parang hindi nito nararamdaman ang presensiya niya. Hindi malaman ni Samarra kung papaano niya i-approach ang lalaki. Natatakot kasi siya na istorbohin ito baka sa kaniya ibaling ang inis kung gagawin niya ‘yon.

Sa unang pagkakataon ngayon niya lang naranasan na mailang sa tao. Kadalasan kasi ang mga tao ang naiilang na sa presensiya niya. Kaya nga wala rin siya naging kaibigan sa eskwelahan dahil hindi siya nakikipag-usap. Kung mayroon man ‘yon ‘yong mga babaing gusto lang siya maging kaibigan dahil sa mga pinsan niya.

Napakamot sa ulo si Samarra at kapagkuwan ay yumuko na rin siya para pasimpleng tingnan si Ezekiel. Hindi niya magawang tingnan ito nang matagal kanina habang kumakain sila dahil palagi siya nitong nahuhuling nakatingin tapos pilyong kikindat sa kaniya. Para bang hindi nababahala kung makita man ito ng magulang nila. Presko at arogante ang datingan ni Ezekiel pero hindi rin naman niya talaga maikakaila na sadyang napakaguwapo nito kahit saang anggulo niya tingnan.

Kung sa physical appearance pa lang nito ay wala na ata siyang makita na puwedeng ipintas. Literal na guwapo talaga. Ang pinaghalong kaseryosohan at kaguwapuhan nito ay nagpapaangat lalo sa appeal nito. 

Napapitlag si Samarra ng biglang pahagis na itinapon ni Ezekiel ang hawak na cellphone sa mahaba nilang dining table. Ang mukha nito ay nawawalan ng pasensiya sa kung sino man ang kausap nito. Napayuko pa siya ng tumingin ang lalaki sa gawi niya. Marahil naramdaman nito ang ginawa niyang pagsuri sa kabuuan nito. Kaya ito naman ang mataman na nakatingin sa kaniya. Parang natataranta pa siya nang magkahulihan sila ng tingin. Buti na lang nagawa niyang palitan ng kaseryosohan ang lihim niyang paghanga sa lalaki. Isang irap ang pinakawalan niya na ikinatawa nito ng mahina. Kahit ano atang pagtataray niya rito ay tila mas naaaliw pa ito sa kaniya.

Jeez! What's wrong with my heart? Tanong niya sa sarili dahil biglang lumakas ang tibok ng puso niya nang magtama ang mga mata nila ni Ezekiel.

Am I in love? Tanong ni Samarra sa sarili.

“Did you say something, My Samarra?” seryosong tanong sa kaniya ng lalaki. 

Did Ezekiel call her "My Samarra" again, or did she mishear?

"Miel?"

Goodness! She is hearing her second name for the first time. May kung anong humaplos sa puso niya. Bakit ba parang lahat ng gawin ng lalaki ‘yong puso niya natataranta?

Umiling siya ng kaniyang ulo kapagkuwan ay kiming ngumiti siya sa lalaki.

“Y-you w-want to come… with me?” nauutal na pag-aayang tanong ni Samarra sa lalaki. 

Nakita niyang kinuha ni Ezekiel ang cellphone na inihagis nito sa lamesa at isinuksok sa bulsa ng pantalon na suot. Tumayo ito sa kinauupuan at naglakad pahayon sa kaniya with full of confidence. 

Ezekiel is undeniable handsome na kung sakaling maging asawa niya ito ay parang ibig na niyang matakot ngayon pa lang, dahil alam niya na maraming babae ang aaligid dito, para makuha ang atensyon ng lalaki.

Tumayo si Ezekiel sa gilid niya habang siya ay nakaupo pa rin sa kinauupuan niya. Ang dalawang kamay na pinaglalaruan niya sa ilalim ng lamesa ay biglang hinawakan ni Ezekiel gamit ang isang kamay nito. 

"Where are we going?" 

Napasinghap si Samarra nang yumuko si Ezekiel at sadyang idinikit nito ang labi sa tainga niya. 

“I’m asking you?” tanong muli nito ng hindi siya sumagot.

Ang boses nito tila nang-aakit sa kaniya, amoy niya ang mabangong hininga nito na tumatama sa may ilong niya. Ibig na niyang mapapikit sa ginawa nitong paghalik sa punong-tainga niya.

Napaangat si Samarra ng tingin para lang muli yumuko. Ang mata nito ay nanunudyo na naaaliw sa nakikitang reaksyon niya.

“A-ahm... a-at the swimming pool.” Turo niya pa sa direksyon pahayon sa swimming pool area nila.

Iwas na iwas ang tingin niya kay Ezekiel dahil parang nanunukso ito nang idikit nito ang mukha sa mukha niya. Hindi siya maaaring magkamali ng pag-ikot ng ulo panigurado siyang magkakahalikan sila.

Hindi na komportable si Samarra sa kinauupuan niya dahil itinukod ni Ezekiel ang kanang kamay nito sa balikat niya habang ang kamay niyang isa ay hawak ng isang kamay nito. Parang nakakulong na siya sa mga bisig nito.

“You’re stammering, baby.” mahinang bulong nito na halos nagpataas sa mga balahibo niya sa katawan.

Napaawang ang bibig niya nang hawakan nito ang baba niya at inilapit pa nang husto ang mukha nito. Halos maduling siya dahil gahibla na lang ang layo nila sa isa’t isa. 

Napapikit nang mariin si Samarra nang bumaba ang ulo nito.

Is he going to kiss me? Nagpa-panic na tanong niya sa sarili.

Ilang minuto ang lumipas ng makarinig si Samarra ng isang mahinang tawa. Kaya dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata. 

Nakita niya si Ezekiel na nakatayo sa gilid niya. Ang dalawang kamay nito ay nakasuksok sa magkabilang pocket ng pantalon na suot. Ang tingin nito sa kaniya ay hindi inalis na parang basang-basa ang mga kilos niya.

Napalunok si Samarra at iniwas ang tingin sa binata. Halos gusto na niyang sabunutan ang sariling buhok dahil sa ginawa niyang pagpikit-pikit ng mata kanina. Ngayon, alam niyang alam ni Ezekiel kung bakit siya pumikit na parang tangang naghihintay na halikan siya?

“Baby,” pang-aasar na tawag nito sa kaniya na sinabayan pa nang mahinang tawa.

Sa inis niya ay napatayo na siya sa kinauupuan niya at mabilis itong tinampal sa braso.

“How dare you to call me, baby?” inis niyang sita sa lalaki para pagtakpan ang pagkapahiya niya kanina.

Napangisi lang ito at umiling-iling ang ulo sa ginawa niyang pagtataray. 

“I would call you whatever I wanted to call you,” maawtoridaad na wika ni Ezekiel na ikinasingkit ng mata niya sa inis.

“What?” mahinang tanong ni Samarra sa lalaking kaharap niya.

"You heard me, right?"

“You know what I’m starting to hate you! You’re too arrogant and conceited.” Nanggigil sa inis si Samarra pakiramdam niya namumula na siya sa galit.

Nagkibit-balikat pa si Ezekiel kapagkuwan ay yumuko ito para magpantay sila ng tingin.

She appears diminutive at 5'6 compared to Ezekiel, who is 6'3 or 6'4 in height. 

Nakita niya sa mata ni Ezekiel na may dumaan na lungkot sa mata nito habang mataman siyang tinitingnan sa mata kaya napaatras siya nang bahagya baka kasi may gawin na naman ito na kalokohan. 

Napalunok si Samarra nang masuyong hinaplos ni Ezekiel ang pisngi niya. Nahihirapan siyang basahin kung anong kalakip na damdamin ang pinapakita nito sa kaniya. 

Para kasing may split personality ito, na in one second ang bilis mag-shift ng ugali nito.

“Let’s go, Miel.” Biglang pumormal ang boses nito ng tumayo ito nang maayos habang seryosong nakatingin sa kaniya.

“Huh?” parang tangang tanong niya na hindi niya makuha ang ibig sabihin nito.

"You were going to invite me, right?" Hayun na naman ang pilyong ngiti na sumilay sa labi nito. Parang nasisiyahan si Ezekiel kapag nakikita siya nitong natutulala. 

Why is this man so gorgeous?

“Miel?” untag ni Ezekiel.

“Oh…” aniya na walang makapang sasabihin. 

Lumunok muna siya kapagkuwan ay ipinilig ang ulo para alisin ang nasa isip.

“Let’s go!” ani ni Samarra at nagpatiuna nang maglakad pahayon sa swimming pool.

Pakiramdam ni Samarra mataman siyang tinitingnan ni Ezekiel sa likuran niya. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya. Palakas nang palakas ang tibok ng puso niya. 

Oh, God! Aniya sa isipan at sinapo niya ang dibdib ng makarinig nang malakas na pagtikhim mula sa likuran niya.

Maang na napatingin pa si Samarra sa kamay ni Ezekiel na nakalahad ng lumingon siya rito.

"I'm Ezekiel Zeus Buenavista."

Kahit na naguguluhan si Samarra ay tinanggap pa rin niya ang kamay ni Ezekiel. Para pa siyang nakuryente ng hawakan ni Ezekiel nang mahigpit ang kamay niya. Ang mata nito ay hindi inaalis ang tingin sa kaniya.

“M-my…. Hand,” nauutal pang wika ni Samarra para ipaalala kay Ezekiel nabitawan nito ang kamay niya. 

Ngumiti si Ezekiel sa kaniya bago binitawan ang kamay niya. 

Nasundan na lang ni Samarra ng tingin ang lalaki nang hinubad nito ang coat at inilatag sa sun-lounger. Nang mailagay ‘yon ay sinenyasan siya ni Ezekiel na umupo siya kung saan nito inilatag ang coat.

Napilitan si Samarra na maglakad palapit sa lalaki at umupo sa iminuwestra nitong upuan. Inalalayan pa siya ni Ezekiel na umupo bago ito umupo sa tabi niya. Pareho silang nakatanaw ni Ezekiel sa swimming pool na tila naghahanap kung anong ang maaaring sabihin.

Dumaan ang ilang sandali parang walang gustong magbukas sa kanila ng topic. Naiilang si Samarra sa katahimikan sa pagitan nila ni Ezekiel. Kaya pasimple siyang yumuko para tingnan ito. Ganoon na lang ang gulat niya ng makita na ang tingin ni Ezekiel ay nasa kaniya. Nagkatitigan sila nang matagal bago siya napayuko dahil parang hindi niya kaya ang nakikita niyang lungkot sa mata ng lalaki.

Maybe Ezekiel doesn't want an arranged marriage? Parang may gumuhit na sakit sa puso ni Samarra sa naisip. 

Narinig ni Samarra ang marahas na paghinga ni Ezekiel na tila nagpipigil ng emosyon kaya napaangat ang tingin niya sa lalaki.

“What can you say about arrange marriage?” seryosong tanong ni Ezekiel sa kaniya bago ito tumayo at naglakad pahayon sa gilid ng swimming pool. 

Lumunok muna si Samarra para alisin ang tila bara sa lalamunan niya.

"Arrange marriage isn't such a bad idea after all, as long as both parties are willing to work on their relationship and learn to love one another."

"So, you're okay with that arrangement?" 

Hindi alam ni Samarra kung nakaringgan lang ba niya na tila may galit sa boses ni Ezekiel. 

Does Ezekiel have second thoughts about marrying her? ‘Yon ang tanong na nagpapasakit sa puso niya. 

Tumayo si Samarra para lapitan ang lalaki at tanungin ito tungkol sa arrange marriage nila.

"Don't you want to marry me, Ezekiel? Do you hate our parents' idea of arranging our marriages?"

Dahan-dahan na napalingon sa kaniya si Ezekiel kapagkuwan ay kumunot ang noo bago ito napangiti at napailing ng ulo.

"Keep your gaze off of me, baby."

"Huh?"

Sumilay ang mapait na ngiti sa labi ni Ezekiel bago ito nagpakawala ng isang buntong-hininga.

"Your parents arranged your marriage to my youngest brother. His name is Zachary Cadden, and he is the same age as you. I am sorry to have ruined your fantasy by revealing that I am not the man you imagine marrying in the future." Bagaman nakangiti si Ezekiel sa kaniya pero hindi umabot sa mata nito.

"Excuse me! What exactly do you mean? Me? Expecting you—" She was about to finish what she was saying when Ezekiel hugged her tightly.

Speechless si Samarra sa ginawa ni Ezekiel. Hindi pa nakontento si Ezekiel ay h******n pa ang noo niya na ikinapikit niya nang husto.

Samarra thought she heard Ezekiel murmur something, but she wasn't sure.