KHALESSI MONDRAGON
“Good morning, Lessi! Himala at hindi ka nag-van?” My co-actress Fiona asked nang huminto ang van niya sa harap ko, dahan-dahan itong bumaba habang inaalalayan siya ng assistant niyang si Sam.
She’s my worst nemesis. Iyon ang sabi nila. But no. She’s one of my closest friends. In fact, sobrang bait niya at halos magkapatid na kami dahil ang dami naming mga bagay na common kami.
Kasabayan ko rin sa pagiging sikat. At lagi kaming magkasama sa project. Well, isa lang naman siya sa pinakasikat na kontrabida na kulang na lang ay sugpuin siya ng mga fans dahil sa pagiging kontrabida niya. But the fact is, she’s the sweetest person alive.
“Na-stuck sa traffic. Nagkaroon ata ng aksidente. I don’t know,” tugon ko sa kanya.
Sabay kaming pumasok ng elevator at dinala kami sa 7th floor, kung saan nandoon ang pagtitipon para sa mga kasama sa project.
“Kilala mo na ba daw male lead mo?” Tanong niya, pero ang mga mata ay busy sa kanyang cellphone.
“Hindi pa nga e. Ayaw sabihin ni direk. Sana naman kakilala lang. Nabasa ko ang script e. Ang daming bed scenes!” I shrieked and Fiona just chuckled.
“Sus, kaya mo ‘yan!”
I shrugged. “Well, kaya naman if my male lead cooperates.”
We heard the elevator sound, hudyat na nasa seventh floor na kami.
“Let’s be professional in our role, Les. Ayoko ng kaaway,” she chuckled.
Magkaaway kasi ang role namin. As always. Mas bagay kasi kay Fiona ang maging kontrabida.
I smirked. “Oo naman, bakit hindi.”
We both enter the office nang may confetti na pumutok sa oras na tinulak ko pintuan ng meeting hall.
“Congrats, Khalessi for grabbing the female lead role!” Tuawang-tuwa na saad ni Patrick.
“Huy, ano ‘to?” Tumawa ako habang inaalis ang mga natitirang papel sa katawan ko.
“Congratulations?”
“Gaga, hindi naman kailangan!”
“Still, ano! Maging main lead ng project worth millions is not just something not to brag about, Les.” Saad ni Fiona tsaka ako kinurot sa pisngi.
I felt a rush on my cheeks. I am yeah, maybe it is something to brag about.
Nagkwentuhan lang kami hanggang sa dumating si direk.
“So good morning.”
They replied and I just nodded. “So, alam niyong hindi pa napapakilala ang male lead?” Everyone nods except for me—but I am waiting.
Of course. Excited akong makilala kung sino ang magiging male lead ko. Bakit kasi hindi pa sinabay sa pag-announce?
“So, this guy is new to the industry so please be kind to him—”
And we heard commotion. Hindi dahil ayaw nila, in a matter of fact, mas gusto rin nila na may bago mukha. And the fact na nakuha niya ang role na ito sa movie na ito, means he’s talented.
Sobra kayang hirap maging baguhan sa industriya! I remember back then, kailangan ko pa maging alipin para lang maging sikat. It took me years to build my name. Hindi madali. But because this is my passion, what I loved the most, I did everything to reach this point.
“Silence, everyone, please!” Direct Leon’s voice echoed through the room, kaya napatahimik din ang iilan sa’min. Marami kami. Dahil kasama na rin namin ang production managements—lahat sila.
“Okay, let’s all welcome the newest actor,” tuwang-tuwa na saad ni Direk Leon tsaka pumalakpak ng tatlong beses at bumukas ang pintuan.
Isang nakaitim na lalaki ang pumasok sa loob. He’s wearing a cap and his shirt is too tight for him! Halatang-halata ang muscles niya at halos hindi ako makahinga nang makita ang katawan niya.
Sht. Siya ang male lead ko?! Luluharan for sure.
“Huy, hindi pa nagsisimula ang taping, Lessi at baka basa ka na diyan sa inuupuan mo ha,” natatawang bulong ni Fiona sa’kin.
Napaismid ako at inirapan siya—but no lying, feel kong basa na ako habang pinagmamasdan ang katawan niya.
Hindi ko pa nakikita ang mukha niya dahil naka-side view ito sa’kin. At nang tumabi kay direk sa harap ay nakayuko rin siya at dahil may sumbrero sa kanyang ulo, ay hindi nga makita ang kanyang mukha.
But he’s white as snow. Or maybe because he’s wearing a black shirt kaya lumalabas ang pagkaputi niya? I don’t know. But I preferred tan guys. Mas hot kasi silang tignan sa tan skin nila.
“Lessi, come here,” utos ni direk kaya hindi ako nagdalawang isip na pumunta sa harapan para makilala ang male lead ko.
I stood beside him. Hindi na rin naman nalalayo ang height namin and it’s good. He’s probably around 6’2? 5’6 kasi ako.
“So, Lessi, meet your male lead. Fabian Montero.”
I froze. Halos nabingi rin ako sa narinig ko. Is he for real? Tama ba ang narinig ko? Fabian Montero?
Agad niyang inabot ang kamay kong naghihintay ng shake hands at ilang segundo lang ay nag-angat ito ng tingin sa’kin.
Napaatras ako pero agad niyang nahuli ang likuran ko at hinila papalapit sa kanya.
Rinig ko ang tili ng mga kasamahan namin, pero hindi ko magawang ilayo ang tingin sa lalaking matagal ko nang pilit na iniiwasan.
Fabian Montero. My-ex boyfriend. Ang lalaking iniwan ko kapalit ang tagumpay na meron ako.
“Nice to meet you again, Khalessi.” His voice was deep and raspy—na para bang binabalatan ako ng buhay sa kanyang boses.
Ang daming nagbago sa kanya. His looks. His body. His voice. Especially his eyes. Sobrang lamig ng mga tingin niya kahit na nakangiti siya.
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Sobrang lakas din ng kalabog ng puso ko sa dibdib ko sa hindi ko malaman na dahilan. Dahil sa kaba? O dahil ramdam kong mahal ko pa rin siya?
Lumakad ito papalapit sa’kin, his movements slow and deliberate hanggang sa wala nang espasyo na pumapagitna sa’ming dalawa. His breath brushed against my skin, warm and unsettling—dahilan para magsitaasan ang mga balahibo ko sa katawan.
“Hi there, little kitten,” he murmured his voice low and edged with something dangerous. “Love my surprise?”
His words were like poison, sweet but lethal, and I couldn’t tear my eyes away from his piercing gaze.
He’s changed. Like he’s not the Fabian I once knew. Pero sino nga bang hindi magbabago kung limang taon na ang nakakaraan? I left him. Without any explanation. I just told him that I wanted to be an actress. He supported me. Gano’n niya ako kamahal na lahat ng gusto ko ay sino-suportahan niya. But all of a sudden, I cut all my ties with him.
“Don’t worry,” he continued, a dark smirk curling on his lips, “I’ll be good if you’re good to me, too. But tell me…” His tone dropped even lower, raw and intoxicating, sending a chill down my spine. “Should I punish you for leaving me?”
This is bad. This is so bad. He wants something from me. And I’m not giving that to him. No. Never.
FABIAN MONTERO MORDECAIWarning: This chapter contains explicit sexual content and is intended for mature audiences only. Reader discretion is advised.“Koen! Where the hell are you?!” Rouge’s voice echoed throughout the hallways of the Mordecai Mansion. His face is red as hell as soon as he enters the mansion.“Anong meron?” Kunot-noong tanong ni Niko nang makalabas ito sa kusina na may bitbit na tasa.Nakasuot lang ito ng roba—na suot niya sa tuwing pagkatapos niyang makipagtalik sa iba.Niko or Azrael Nikolai is the second born in the family—gusto ko ding isipin iyon, pero magkaedad lang kami. Anak sa labas si Niko—well of my brothers are. My dad is a cassonova. He fucks who he want to fuck and unfortunately, nagbunga iyon ng limang lalaki.Next in line is Rouge or Mavros Rouge. Just like his name, Rouge, he’s a rascal. But unlike Niko who’s a cassanova at ginaya ang ugali ng ama namin, Rouge has no interest in woman and so Koen is. Minsan pinag-iisipan pa naming bakla ang dalawa—pe
FABIAN MONTERO MORDECAIMatapos namin gawin iyon ay nagpapahinga ngayon si Lessi sa dibdib ko habang yakap ako. The feeling is so unreal. Having the woman I loved living with me under the same roof is so surreal.Les and I have been in a relationship for two years now. She was still in college when I courted her, while I am training as the Mordecai Heir—though, Less doesn’t know my origin. She hates rich kids. Para sa kanya ang mga rich kids ay hambog, walang ibang ginawa kun’di ipagyabang ang pera ng mga magulang. They don’t need to work hard para makuha agad ang mataas na posisyon sa kompanya.Ang unfair daw ng gano’n. If only she knew. It wasn’t that easy. Especially for us the Mordecai Brothers. Since high school, we’ve been training hard to be the next heir. We don’t have a life to be a kid. To experience a happy life. Bata pa lang, bugbog sarado na kami sa mga trabaho. Mahirap. Dahil sobrang bata pa namin to understand the principles of business. But we have to if we want his lux
KHALEESI MONDRAGONSunod-sunod ang paglagok ko ng alak hanggang sa maramdaman ko na ang paghapdi ng lalamunan ko.“My god, Les! Look at you!” Mal entered my villa with a disgusted look.“Kamali!” I greeted my friend and ran and embraced her. But she immediately shoved me away.“Amoy alak ka! Eww! Anong ginawa mo niligo mo na ata ang alak sa katawan mo, p*****a ka?”Natawa ako sa pagmumura nito sa’kin. “Then, maliligo na ako sa alak.”I grabbed the bottle and was about to pour it to myself when Mal grabbed it from me. “Hoy babae! Ano bang pinaggagawa mo sa buhay mo? Akala ko ba dapat celebration tayo pero nauna ka nang nalasing d’yan?”“Kanina ko pa nga pinipigilan e,” Shivan walked out from my kitchen bringing some food with Iliana.“This is a celebration!” I yelped and danced happily as I grabbed Iliana’s hand.Lana chuckled. And dance with me.“Gago. Wala namang music. Is she drunk?” Naniningkit ang mga matang tanong ni Mali.“As you can see, she is,” Shivan nonchalantly replied.“Ba
KHALESSI MONDRAGONThe girls changed the topic when I chose not to answer. What to tell them? That Fabian is back to punish me? Then what? They’ll get worried. Ayoko nang dawitin sila sa problema ko ngayon. Busy din sila sa kani-kanilang buhay.“Teka, tawagan ko nga si Elle. Ilang araw nang hindi nagpapakita e. Makutusan nga itong babaeng ‘to!” Asar na sabi ni Shivan. She started to video call Elle who was still not answering. Ilang calls ang ginawa ni Shivan pero wala. She let out a deep groan when Elle didn’t answer.“Baka naman kasi nasa show pa.” Kalmadong saad ni Lana.We’re six in the group. Ako, an actress. Kamali is a CEO of a blooming cosmetics company, Eclipse Cosmetics. Shinavi is a renowned artist. Sereia is the heiress of Everhart Entertainment but she ran away and changed her identity, well wala namang nakakakilala sa kanya dahil hindi naman siya pinapalabas ng kanilang mansyon, especially after what happened to her sister Serene—hindi na siya lumabas pa. Sila lang ata a
KHALESSI MONDRAGON“Fabian!” Mahinang sigaw ko at mabilis siyang itinulak. “What the fuck are you doing?!” Sigaw ko.He merely chuckled, the sound cold and unsettling. “Claiming what’s supposed to be mine?” he said, his tone low and dangerous. “I told you, Les, you’re mine.”His words sent a chill down my spine. There was something possessive and threatening in his gaze that made my heart race—not with affection, but with fear.“Hindi mo ako pagmamay-ari, Fab,” giit ko.Again, tumawa ito. Isang nakakakilabot na tawa. At ang tinging mas lalong lumalim na may puot at lungkot. “Tell me, Khalessi, ano ba ginawa ko para iwanan mo ako? Chasing your dream was never a reason, Les. Kung iyon lang pala ang gusto mo, alam mong susuportahan kita do’n ng walang sawa.”“How? Paano mo ako susuportahan? We can’t even pay our bills together, Fabian! Bakit kita iniwan? Dahil mahirap ka. Mahirap ako. At kung mananatili tayong magkasama mamamatay tayo sa gutom. Hindi kayang bayaran ng pagmamahalan natin ‘
KHALESSI MONDRAGONIlang araw ang lumipas at mas naging busy kami. We had our team-building somewhere in Tagaytay. Madaling araw pa lang ay umalis na agad kami at sakay sa bus habang katabi ko si Fabian dahil kailangan.Napapansin ni direk ang paglayo ko kay Fabian at hindi pwedeng palaging gano’n lalo na’t partner kaming dalawa. Kaya heto siya, katabi ko sa bus at kasama ko rin sa villa, kasama sina Fiona, Sam, Bernard, James at Leah—na siyang mga supporting actors.“Do you want something to eat?” My stomach churned as soon as I heard his voice. Unlike noong muling pagkikita namin. His voice was now subtle and gentle. But I know it was his charm he used to fall for me into the trap. No. I will never let him.“Busog ako.” Malamig kong tugon sa kanya tsaka napatingin sa bintana ng bus. Madilim pa at napakatahimik ng bus except sa solemn music na siyang dahilan para magsitulog ang mga kasamahan namin sa loob ng bus.“Less, I’m sorry.” Paghingi niya ng tawad, pero hindi ko siya pinansin
KHALESSI MONDRAGON“Don’t confuse me, Fabian. Kilala kita. You’re just doing this to ruin me and I will never let that happen.” “Why would I ruin you, Les? Mas okay na ako ang masira kesa ikaw. That’s how I love you, My Khalessi.” No. Hindi ka magpapadala sa mga salita niya, Lessi. Fabian will ruin you. You must avoid him as much as you can.“Let go, Fabian!” Mahinang sigaw ko at sa pagpupumiglas ko ay nasagi ko ang baso dahilan para mahulog iyon sa counter at natamaan ang paa ko.Napadaing ako sa sakit dahil sa init ng kape.“Fck. Fck.” Ilang beses na napamura si Fabian nang makita ang nangyari at ang pamumula ng paa ko. Mabilis niya akong binuhat at dinala sa loob ng banyo.“Fabian! Ano ba! Bitawan mo ako sabi e!”“Don’t move!” Puno ng galit ang kanyang boses nang mapasigaw ito sa kakulitan ko. I froze. Napatigil ako at nabalot ng takot. Nakatitig lang ako sa kanya na inaasikaso ang paa ko nang buksan niya ang shower sa cold running water.Tinapat niya iyon sa paa kong napaso at p
FABIAN MONTERO MORDECAII hate it when she resists me—I hate it. But at the same time, it only intensifies the burning desire inside me. The need to claim her again, to make her mine, grows stronger with every moment of defiance.Pinanood ko lang na nagdadabog na lumakad palabas si Khalessi. Gusto kong matawa dahil ang cute niyang tignan, pero agad ko ring narinig ang mga yabag pababa kaya tinuon ko na lang ang pagliligpit ng mga bubog sa sahig.I get what she meant earlier. Na kaya niya. Alam kong kaya niya. She won’t survive in the entertainment industry kung hindi niya kaya—but I secretly helped her.She faced an issue in her second year in the industry—that she was having an affair with a married actor. Of course, the accusations are false but I still sued those people who kept bashing her. Alam kong kayang labanan ni Khalessi iyon, tulad ng ginagawa niya sa t’wing alam niyang nasa mali ang mga nakakaharap niya. Ilang beses na siyang natanggal sa part-time niya dahil sa pakikipag-
PRESENTKHALESSI MONDRAGON“After you promote your movie, you’ll have your rest for a month, Lessi. And after that, may bago ka na namang proyekto, if, kung tatanggapin mo. But given your situation, I think the best way is to avoid the media during your pregnancy. Unless you announce it publicly.”Napapikit ako ng mariin sa sinabi ni Jana. Tingin ko ay papangit ang imahe ko, once na malaman nilang buntis ako. Should I quit now? Napapagod na rin ako.Pero natawa ako sa napapagod na ako, pero iyong anak ko na sobrang daming iniindang sakit ay patuloy pa ring lumalaban para lang makasama ako.Ang unfair ko ba sa part na iyon?Kasama ko ang mga security ko, maging glam team ko para sa pagpunta sa Venice, France habang nasa loob ng airport dahil dinudumok na ako ng mga tao nang may isang babaeng nakapansin sa’kin at sinigaw ang pangalan ko.Dinagdagan ng security team from the airport ang security ko for my safety—people would think I’m overreacting, but I’m just protecting my baby. Kung
This chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.(PRESENT)KHALESSI MONDRAGON“No! No! Please don’t touch me!”“Lessi!” “Fvk. It’s happening again!” “Lessi! Wake up!”Ramdam ko ang pagtapik sa mukha ko at ng sigaw ng mga kaibigan ko.“Call the doctor, now!” “Lessi, it’s me, Shiv… wake up, babe…” “No… Don’t touch me! Don’t touch me, please!” Humahagulgol ako habang diring-diri sa sarili ko.“Lessi!” Rinig ko ang sigaw ni Fabian. Is he here? “Fabian…” tawag ko sa pangalan niya.“Fabian… Help me…” Napahawak ako sa leeg ko nang hindi na ako makahinga ng maayos.“F-ck, you’re so f-cking tight, Lessi. And you’re so f-cking smells so good,” bulong ni Sir France sa tenga ko at dinilaan iyon.“Stay away from me!” “Ano na gagawin natin, Shiv? Ayaw magising ni Lessi!”“Sh-t! Should we call Fabian?”“No. He doesn’t need to know.” “Pero ayaw magising ni
This chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.(PAST)KHALESSI MONDRAGONHindi ko alam kung paano ako nakauwi ng apartment namin ni Fabian. Namalayan ko na lang ang sarili kong lumalakad sa sala.Akala ko uuwi akong sasalubong sa’kin si Fabian, pero wala. The house was empty, cold, and dark, just like I was feeling right now.Bumagsak ang katawan ko sa sahig nang nanlambot ang aking tuhod. Muling nanginig ang buo kong katawan nang maalala ko ang kahayupang ginawa ng lalaking iyon sa’kin.Sobrang bilis. Na halos hindi ko na alam ang nangyayari sa paligid. Ang alam ko na lang ay hinihila ako ni Kyla palayo sa lugar na iyon.Hihiga na sana ako sa sahig nang makita ko ang dugo sa aking balat.Paano ako nagkaroon nito?Kahit nanghihina ay mabilis akong napapunta sa banyo para maligo at linisin ang buo kong katawan.Nakakadiri.Nakakadiri ka, Lessi. N
This chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.(PAST)KHALESSI MONDRAGONMatapos namin mag-iyakan ni Fabian ay pareho kaming natawa sa kaabnormalan namin.“How’s your audition?” Tanong niya saka marahang hinaplos ang buhok ko.I felt safe again in his arms as we rested on the couch.“Alam mo bang na-impressed si Direk Joe sa’kin? Hindi ko nga alam kung nagawa ko ba ng tama. I just act there with all my best.” “I’m sure you did well, baby. Ikaw pa. We’ve been practicing ever since, kaya alam kong nagawa mo iyon ng tama.” Nakangiti niyang tugon sa’kin.Nilingon ko si Fabian na nakatitig din pala sa’kin. He smiled and pinched the tip of my nose.Gumalaw ako para mapaupo ako sa kandungan niya at sumandal sa dibdib niya. Napahiga naman siya sa sofa kaya natawa ako, pero hindi pa rin umaalis sa ibabaw niya. He wrapped his arms around meGod, this felt
This chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.(PAST)KHALESSI MONDRAGONI fought myself for my dreams. Isa pa, sinabi kong gagawin ko ang lahat para matupad lang ang pangarap ko.Pero kasama ba iyon ang pagbibigay ko sa sarili ko? Can I really endure it all?Pagkauwi ko ay wala pa rin si Fabian. Tinawagan ko siya pero out of coverage na ng numero niya.Tinawagan ko rin si Art pero dalawang araw na daw’ng hindi pumapasok si Fabian sa trabaho.Bumagsak ako sa sahig nang marinig ang sinabi ni Art. Dalawang araw nang hindi pumapasok?Nakangiti pa siyang umalis ng bahay kahapon. Tapos sasabihin ni Art na hindi siya pumasok kahapon at maging ngayong araw?Anong nangyayari?Bukas na ang audition ko. Sasamahan niya pa ako. Susuportahan niya pa ako. Nasaan siya?Sinubukan kong tawagin ulit ang numero niya pero hindi talaga ma-kontak.Nanginginig buo kong
This chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.(PAST)KHALESSI MONDRAGON“You’re f-cking hot and dangerous when you do this, baby. f-cking sexy and you’re f-cking mine.”Lumawak ang ngisi ko sa sinabi niya.“Really? But you don’t beg,” mapang-akit kong saad sa kanya.Bumaba ang tingin ko sa nagwawala niyang alaga na sobrang tigas at mahaba na. Probably eleven inches? It barely fits mine.Hinayaan ko ang mga daliri kong dumaan sa balat niya, pinapanood ang paraan ng kanyang paghinga—mabigat, hindi mapakali. His jaw clenched, his fingers digging into my waist as if he was barely holding himself back.I tilted my head, a smirk playing on my lips. “Hmm, ayaw mo talaga?” I teased, dragging out the words slowly, watching the tension build in his body.His eyes darkened, his grip tightening. “I don’t beg, baby,” he muttered, voice low, almost defiant.I
Heads up! Things get steamy in this chapter. If you're not comfortable with explicit content, feel free to skip ahead!(PAST)KHALESSI MONDRAGON“Alis na ako, mag-iingat ka, text me kapag nakarating ka na sa school, okay?” Fabian kissed my head and lips before turning his back on me.Ningitian ko siya sabay sabing, “Mag-iingat ka. Uwi ka ng maaga, may sasabihin ako.”Nagsusuot na siya ng sapatos nang mapalingon siya sa’kin dahil sa sinabi ko. Kumunot ang kanyang noo at itinaya bahagya ang kanyang ulo.“Kinakabahan naman ako sa sinabi mo,” mahina niyang saad.“Why? May dapat bang ikabahala, love?” I asked and bit my lower lip. Napahalukipkip akong napasandal sa gilid ng shoe racks at taimtim kong tinitigan si Fabian.May dapat ka ba talagang ikabahala, Fab? Natatakot ka ba na malaman ko ang mga ginagawa mo behind my back?Ayokong mag-isip ng kung ano, but he’s acting strange.Fabian smacked his lips and pressed it together. “Baka kasi makipaghiwalay ka na sa’kin. Hindi ako papayag.”Nap
Heads up! Things get steamy in this chapter. If you're not comfortable with explicit content, feel free to skip ahead!(PAST)KHALESSI MONDRAGONTulala akong nakatitig sa tv habang yakap ko ang unan at nakasandal sa sofa.Kanina pa naubos ang luha ko kakaiyak dahil sa nakita ko. At mag aalas-dose na ng gabi, pero pilit ko pa ring hinihintay na makauwi si Fabian.Mukhang hindi pa makakauwi si Fabian kaya tumayo na ako saka ko pinatay ang tv para magtungo sa banyo at maligo nang sa gano’n ay makatulog na.Hinayaan ko lang ang tubig na umagos sa katawan ko. Malamig. Pero hindi kayang pantayan ang lamig na nararamdaman ko.May iba na ba siyang mahal? Nagsisisi na ba siya na ako ang minahal niya? Ayaw na ba niya sa’kin kaya ibang babae na ang katawanan niya na dapat ako iyon?She’s beautiful. Inaamin ko na ang ganda ng babaeng iyon at kung ikukumpara ang kagandahan naming dalawa, she’ll win.Napatawa niya si Fabian. Nakita ko ang saya sa mga mata niya.Habang kaming dalawa parang unti-unti
(PAST)FABIAN MONTERO MORDECAIKakarating ko lang sa restaurant ni Art nang makita ko si Niko na perming nakaupo sa tabi ng glass wall at dahan-dahan na hinihigop ang kanyang mainit na kape.Nakasalubong ko si Art, suot ang kanyang chef uniform. He wasn’t just an owner, but he was sometimes a chef in his restaurant.“Kanina pa ‘yan. Seryoso e.” Tinapik ako ni Art kaya tumango ako at lumapit sa kapatid ko.I laughed at my thought. Sometimes, I never consider them as my siblings. They’re the reason why my mom died. Especially Niko’s mom who was once our maid. Hindi namin alam na sa loob ng pamamahay namin ay kinakama na pala ni Daddy ang kasambahay na minsang pinagkatiwalaan ni Mommy.“Yo,” bati ko saka umupo sa tapat niya.Bumaba ang tingin ni Niko sa suot kong pang-waiter.“You degraded yourself much, Fabian,” mahina niyang saad.Hindi insulto iyon. Alam kong nanghihinayang lang siya dahil ang baba ng binagsakan ko para sa babaeng mahal ko. Hindi ko siya masisi. Kahit siguro lahat ng