KHALESSI MONDRAGON
“Good morning, Lessi! Himala at hindi ka nag-van?” My co-actress Fiona asked nang huminto ang van niya sa harap ko, dahan-dahan itong bumaba habang inaalalayan siya ng assistant niyang si Sam.
She’s my worst nemesis. Iyon ang sabi nila. But no. She’s one of my closest friends. In fact, sobrang bait niya at halos magkapatid na kami dahil ang dami naming mga bagay na common kami.
Kasabayan ko rin sa pagiging sikat. At lagi kaming magkasama sa project. Well, isa lang naman siya sa pinakasikat na kontrabida na kulang na lang ay sugpuin siya ng mga fans dahil sa pagiging kontrabida niya. But the fact is, she’s the sweetest person alive.
“Na-stuck sa traffic. Nagkaroon ata ng aksidente. I don’t know,” tugon ko sa kanya.
Sabay kaming pumasok ng elevator at dinala kami sa 7th floor, kung saan nandoon ang pagtitipon para sa mga kasama sa project.
“Kilala mo na ba daw male lead mo?” Tanong niya, pero ang mga mata ay busy sa kanyang cellphone.
“Hindi pa nga e. Ayaw sabihin ni direk. Sana naman kakilala lang. Nabasa ko ang script e. Ang daming bed scenes!” I shrieked and Fiona just chuckled.
“Sus, kaya mo ‘yan!”
I shrugged. “Well, kaya naman if my male lead cooperates.”
We heard the elevator sound, hudyat na nasa seventh floor na kami.
“Let’s be professional in our role, Les. Ayoko ng kaaway,” she chuckled.
Magkaaway kasi ang role namin. As always. Mas bagay kasi kay Fiona ang maging kontrabida.
I smirked. “Oo naman, bakit hindi.”
We both enter the office nang may confetti na pumutok sa oras na tinulak ko pintuan ng meeting hall.
“Congrats, Khalessi for grabbing the female lead role!” Tuawang-tuwa na saad ni Patrick.
“Huy, ano ‘to?” Tumawa ako habang inaalis ang mga natitirang papel sa katawan ko.
“Congratulations?”
“Gaga, hindi naman kailangan!”
“Still, ano! Maging main lead ng project worth millions is not just something not to brag about, Les.” Saad ni Fiona tsaka ako kinurot sa pisngi.
I felt a rush on my cheeks. I am yeah, maybe it is something to brag about.
Nagkwentuhan lang kami hanggang sa dumating si direk.
“So good morning.”
They replied and I just nodded. “So, alam niyong hindi pa napapakilala ang male lead?” Everyone nods except for me—but I am waiting.
Of course. Excited akong makilala kung sino ang magiging male lead ko. Bakit kasi hindi pa sinabay sa pag-announce?
“So, this guy is new to the industry so please be kind to him—”
And we heard commotion. Hindi dahil ayaw nila, in a matter of fact, mas gusto rin nila na may bago mukha. And the fact na nakuha niya ang role na ito sa movie na ito, means he’s talented.
Sobra kayang hirap maging baguhan sa industriya! I remember back then, kailangan ko pa maging alipin para lang maging sikat. It took me years to build my name. Hindi madali. But because this is my passion, what I loved the most, I did everything to reach this point.
“Silence, everyone, please!” Direct Leon’s voice echoed through the room, kaya napatahimik din ang iilan sa’min. Marami kami. Dahil kasama na rin namin ang production managements—lahat sila.
“Okay, let’s all welcome the newest actor,” tuwang-tuwa na saad ni Direk Leon tsaka pumalakpak ng tatlong beses at bumukas ang pintuan.
Isang nakaitim na lalaki ang pumasok sa loob. He’s wearing a cap and his shirt is too tight for him! Halatang-halata ang muscles niya at halos hindi ako makahinga nang makita ang katawan niya.
Sht. Siya ang male lead ko?! Luluharan for sure.
“Huy, hindi pa nagsisimula ang taping, Lessi at baka basa ka na diyan sa inuupuan mo ha,” natatawang bulong ni Fiona sa’kin.
Napaismid ako at inirapan siya—but no lying, feel kong basa na ako habang pinagmamasdan ang katawan niya.
Hindi ko pa nakikita ang mukha niya dahil naka-side view ito sa’kin. At nang tumabi kay direk sa harap ay nakayuko rin siya at dahil may sumbrero sa kanyang ulo, ay hindi nga makita ang kanyang mukha.
But he’s white as snow. Or maybe because he’s wearing a black shirt kaya lumalabas ang pagkaputi niya? I don’t know. But I preferred tan guys. Mas hot kasi silang tignan sa tan skin nila.
“Lessi, come here,” utos ni direk kaya hindi ako nagdalawang isip na pumunta sa harapan para makilala ang male lead ko.
I stood beside him. Hindi na rin naman nalalayo ang height namin and it’s good. He’s probably around 6’2? 5’6 kasi ako.
“So, Lessi, meet your male lead. Fabian Montero.”
I froze. Halos nabingi rin ako sa narinig ko. Is he for real? Tama ba ang narinig ko? Fabian Montero?
Agad niyang inabot ang kamay kong naghihintay ng shake hands at ilang segundo lang ay nag-angat ito ng tingin sa’kin.
Napaatras ako pero agad niyang nahuli ang likuran ko at hinila papalapit sa kanya.
Rinig ko ang tili ng mga kasamahan namin, pero hindi ko magawang ilayo ang tingin sa lalaking matagal ko nang pilit na iniiwasan.
Fabian Montero. My-ex boyfriend. Ang lalaking iniwan ko kapalit ang tagumpay na meron ako.
“Nice to meet you again, Khalessi.” His voice was deep and raspy—na para bang binabalatan ako ng buhay sa kanyang boses.
Ang daming nagbago sa kanya. His looks. His body. His voice. Especially his eyes. Sobrang lamig ng mga tingin niya kahit na nakangiti siya.
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Sobrang lakas din ng kalabog ng puso ko sa dibdib ko sa hindi ko malaman na dahilan. Dahil sa kaba? O dahil ramdam kong mahal ko pa rin siya?
Lumakad ito papalapit sa’kin, his movements slow and deliberate hanggang sa wala nang espasyo na pumapagitna sa’ming dalawa. His breath brushed against my skin, warm and unsettling—dahilan para magsitaasan ang mga balahibo ko sa katawan.
“Hi there, little kitten,” he murmured his voice low and edged with something dangerous. “Love my surprise?”
His words were like poison, sweet but lethal, and I couldn’t tear my eyes away from his piercing gaze.
He’s changed. Like he’s not the Fabian I once knew. Pero sino nga bang hindi magbabago kung limang taon na ang nakakaraan? I left him. Without any explanation. I just told him that I wanted to be an actress. He supported me. Gano’n niya ako kamahal na lahat ng gusto ko ay sino-suportahan niya. But all of a sudden, I cut all my ties with him.
“Don’t worry,” he continued, a dark smirk curling on his lips, “I’ll be good if you’re good to me, too. But tell me…” His tone dropped even lower, raw and intoxicating, sending a chill down my spine. “Should I punish you for leaving me?”
This is bad. This is so bad. He wants something from me. And I’m not giving that to him. No. Never.
FABIAN MONTERO MORDECAIWarning: This chapter contains explicit sexual content and is intended for mature audiences only. Reader discretion is advised.“Koen! Where the hell are you?!” Rouge’s voice echoed throughout the hallways of the Mordecai Mansion. His face is red as hell as soon as he enters the mansion.“Anong meron?” Kunot-noong tanong ni Niko nang makalabas ito sa kusina na may bitbit na tasa.Nakasuot lang ito ng roba—na suot niya sa tuwing pagkatapos niyang makipagtalik sa iba.Niko or Azrael Nikolai is the second born in the family—gusto ko ding isipin iyon, pero magkaedad lang kami. Anak sa labas si Niko—well of my brothers are. My dad is a cassonova. He fucks who he want to fuck and unfortunately, nagbunga iyon ng limang lalaki.Next in line is Rouge or Mavros Rouge. Just like his name, Rouge, he’s a rascal. But unlike Niko who’s a cassanova at ginaya ang ugali ng ama namin, Rouge has no interest in woman and so Koen is. Minsan pinag-iisipan pa naming bakla ang dalawa—pe
FABIAN MONTERO MORDECAIMatapos namin gawin iyon ay nagpapahinga ngayon si Lessi sa dibdib ko habang yakap ako. The feeling is so unreal. Having the woman I loved living with me under the same roof is so surreal.Les and I have been in a relationship for two years now. She was still in college when I courted her, while I am training as the Mordecai Heir—though, Less doesn’t know my origin. She hates rich kids. Para sa kanya ang mga rich kids ay hambog, walang ibang ginawa kun’di ipagyabang ang pera ng mga magulang. They don’t need to work hard para makuha agad ang mataas na posisyon sa kompanya.Ang unfair daw ng gano’n. If only she knew. It wasn’t that easy. Especially for us the Mordecai Brothers. Since high school, we’ve been training hard to be the next heir. We don’t have a life to be a kid. To experience a happy life. Bata pa lang, bugbog sarado na kami sa mga trabaho. Mahirap. Dahil sobrang bata pa namin to understand the principles of business. But we have to if we want his lux
KHALEESI MONDRAGONSunod-sunod ang paglagok ko ng alak hanggang sa maramdaman ko na ang paghapdi ng lalamunan ko.“My god, Les! Look at you!” Mal entered my villa with a disgusted look.“Kamali!” I greeted my friend and ran and embraced her. But she immediately shoved me away.“Amoy alak ka! Eww! Anong ginawa mo niligo mo na ata ang alak sa katawan mo, p*****a ka?”Natawa ako sa pagmumura nito sa’kin. “Then, maliligo na ako sa alak.”I grabbed the bottle and was about to pour it to myself when Mal grabbed it from me. “Hoy babae! Ano bang pinaggagawa mo sa buhay mo? Akala ko ba dapat celebration tayo pero nauna ka nang nalasing d’yan?”“Kanina ko pa nga pinipigilan e,” Shivan walked out from my kitchen bringing some food with Iliana.“This is a celebration!” I yelped and danced happily as I grabbed Iliana’s hand.Lana chuckled. And dance with me.“Gago. Wala namang music. Is she drunk?” Naniningkit ang mga matang tanong ni Mali.“As you can see, she is,” Shivan nonchalantly replied.“Ba
KHALESSI MONDRAGONThe girls changed the topic when I chose not to answer. What to tell them? That Fabian is back to punish me? Then what? They’ll get worried. Ayoko nang dawitin sila sa problema ko ngayon. Busy din sila sa kani-kanilang buhay.“Teka, tawagan ko nga si Elle. Ilang araw nang hindi nagpapakita e. Makutusan nga itong babaeng ‘to!” Asar na sabi ni Shivan. She started to video call Elle who was still not answering. Ilang calls ang ginawa ni Shivan pero wala. She let out a deep groan when Elle didn’t answer.“Baka naman kasi nasa show pa.” Kalmadong saad ni Lana.We’re six in the group. Ako, an actress. Kamali is a CEO of a blooming cosmetics company, Eclipse Cosmetics. Shinavi is a renowned artist. Sereia is the heiress of Everhart Entertainment but she ran away and changed her identity, well wala namang nakakakilala sa kanya dahil hindi naman siya pinapalabas ng kanilang mansyon, especially after what happened to her sister Serene—hindi na siya lumabas pa. Sila lang ata a
KHALESSI MONDRAGON“Fabian!” Mahinang sigaw ko at mabilis siyang itinulak. “What the fuck are you doing?!” Sigaw ko.He merely chuckled, the sound cold and unsettling. “Claiming what’s supposed to be mine?” he said, his tone low and dangerous. “I told you, Les, you’re mine.”His words sent a chill down my spine. There was something possessive and threatening in his gaze that made my heart race—not with affection, but with fear.“Hindi mo ako pagmamay-ari, Fab,” giit ko.Again, tumawa ito. Isang nakakakilabot na tawa. At ang tinging mas lalong lumalim na may puot at lungkot. “Tell me, Khalessi, ano ba ginawa ko para iwanan mo ako? Chasing your dream was never a reason, Les. Kung iyon lang pala ang gusto mo, alam mong susuportahan kita do’n ng walang sawa.”“How? Paano mo ako susuportahan? We can’t even pay our bills together, Fabian! Bakit kita iniwan? Dahil mahirap ka. Mahirap ako. At kung mananatili tayong magkasama mamamatay tayo sa gutom. Hindi kayang bayaran ng pagmamahalan natin ‘
KHALESSI MONDRAGONIlang araw ang lumipas at mas naging busy kami. We had our team-building somewhere in Tagaytay. Madaling araw pa lang ay umalis na agad kami at sakay sa bus habang katabi ko si Fabian dahil kailangan.Napapansin ni direk ang paglayo ko kay Fabian at hindi pwedeng palaging gano’n lalo na’t partner kaming dalawa. Kaya heto siya, katabi ko sa bus at kasama ko rin sa villa, kasama sina Fiona, Sam, Bernard, James at Leah—na siyang mga supporting actors.“Do you want something to eat?” My stomach churned as soon as I heard his voice. Unlike noong muling pagkikita namin. His voice was now subtle and gentle. But I know it was his charm he used to fall for me into the trap. No. I will never let him.“Busog ako.” Malamig kong tugon sa kanya tsaka napatingin sa bintana ng bus. Madilim pa at napakatahimik ng bus except sa solemn music na siyang dahilan para magsitulog ang mga kasamahan namin sa loob ng bus.“Less, I’m sorry.” Paghingi niya ng tawad, pero hindi ko siya pinansin
KHALESSI MONDRAGON“Don’t confuse me, Fabian. Kilala kita. You’re just doing this to ruin me and I will never let that happen.” “Why would I ruin you, Les? Mas okay na ako ang masira kesa ikaw. That’s how I love you, My Khalessi.” No. Hindi ka magpapadala sa mga salita niya, Lessi. Fabian will ruin you. You must avoid him as much as you can.“Let go, Fabian!” Mahinang sigaw ko at sa pagpupumiglas ko ay nasagi ko ang baso dahilan para mahulog iyon sa counter at natamaan ang paa ko.Napadaing ako sa sakit dahil sa init ng kape.“Fck. Fck.” Ilang beses na napamura si Fabian nang makita ang nangyari at ang pamumula ng paa ko. Mabilis niya akong binuhat at dinala sa loob ng banyo.“Fabian! Ano ba! Bitawan mo ako sabi e!”“Don’t move!” Puno ng galit ang kanyang boses nang mapasigaw ito sa kakulitan ko. I froze. Napatigil ako at nabalot ng takot. Nakatitig lang ako sa kanya na inaasikaso ang paa ko nang buksan niya ang shower sa cold running water.Tinapat niya iyon sa paa kong napaso at p
FABIAN MONTERO MORDECAII hate it when she resists me—I hate it. But at the same time, it only intensifies the burning desire inside me. The need to claim her again, to make her mine, grows stronger with every moment of defiance.Pinanood ko lang na nagdadabog na lumakad palabas si Khalessi. Gusto kong matawa dahil ang cute niyang tignan, pero agad ko ring narinig ang mga yabag pababa kaya tinuon ko na lang ang pagliligpit ng mga bubog sa sahig.I get what she meant earlier. Na kaya niya. Alam kong kaya niya. She won’t survive in the entertainment industry kung hindi niya kaya—but I secretly helped her.She faced an issue in her second year in the industry—that she was having an affair with a married actor. Of course, the accusations are false but I still sued those people who kept bashing her. Alam kong kayang labanan ni Khalessi iyon, tulad ng ginagawa niya sa t’wing alam niyang nasa mali ang mga nakakaharap niya. Ilang beses na siyang natanggal sa part-time niya dahil sa pakikipag-
(PRESENT)FABIAN MONTERO MORDECAIPinakatitigan ko si Khalessi na masayang nakikipa-usap kay Alejandro sa gilid. Kakatapos lang ng second scene namin at second break ulit namin. The scene was now focus on Fiona and James with some of our co-actors.“You did great,” saad ni Jana saka ito tumabi sa’kin. “Still lacking in so many ways,” tugon ko saka ko kinuha ang tubig ko at ininom iyon nang hindi natatanggal ang tingin kina Khalessi.Mukhang napansin ni Jana iyon kaya napatingin din siya sa dalawa.“Alejandro is one of the reasons why Khalessi’s life as a star blooms. Without him, baka hindi na sikat si Khalessi.”Nilingon ko si Jana sa sinabi niya, pero nakatitig pa rin siya sa dalawa. “Alam ko namang nakasubaybay ka sa buhay ni Khalessi, Fab, because you were her biggest sponsor.”“You helped her a lot behind her back. Alejandro on the other hand, e harap-harapan niyang tinulungan si Lessi. Muntikan ng masira ang imahe ni Alejandro dahil lang sa pagtulong niya kay Khalessi.”“What d
(PAST)KHALESSI MONDRAGONNapakurap ang lalaki at tila maluluha pa ata. Tumingin siya sa’kin kaya ngumuti ako sa kanya. Lumapit siya kay Mama at niyakap ito.Habang nasa biyahe ay nagkwentuhan lang sila. Tinatanong kung anong trabaho ni Fabian. Kung saan ito nag graduate at kung anu-ano pa except sa tungkol sa kanyang pamilya. Nasabihan ko na kasi sila na huwag ibabanggit sa kanya.Pagkarating namin sa bahay na halos mahigit isang oras din ang biyahe ay nagulat ako dahil mukhang may fiesta ang baryo namin.“Anong meron?” Tanong ko. Nasa labas kasi ang mga kapitbahay namin at nagsasaya.“Pa-welcome home namin?” Takang tanong ni Ate Ana saka natawa.“Aside, nakapasa si Ate Ana mo sa board exam kaya isahang selebrasyon na lang. At,” napatingin si Kuya kay Fabian. “Hindi ba’t magbi-birthday na rin si Fabian? Inisa na namin,” natatawang saad ni Kuya.Nilingon ko si Fabian na naghahalo ang emosyon sa kanyang mga mata. Ningitian ko siya at hinawakan ang kamay niya kaya naagaw ko ang atensyon
(PAST)KHALESSI MONDRAGONTatlong buwan na nang sagutin ko si Fabian at walang araw na hindi niya ako ini-spoil sa mga gusto ko. I mean, he does that when he’s still courting me, pero iba ngayon.Kahit busy siya sa Makati dahil sa trabaho niya, dinadayo niya pa rin ako dito sa Taguig. Malapit lang naman, pero hindi maiiwasan ang traffic lalo na ‘pag rush hour.“Pagod ka, hindi mo naman kailangang puntahan ako, Fab,” malumanay kong saad sa lalaki nang makitang inaantok siya.Napahikab siya saglit at tinignan ako ng may ngiti sa labi. “Small things, baby,” aniya saka kinuha ang kamay ko at hinalikan iyon.Nasa loob kami ng sasakyan niya—ng kaibigan niya habang patungo sa favorite restaurant namin. KFC. Hindi naman malayo, pero galing pa ako ng school, sa huling klase ko.“Small things ka diyan! Paano kung makatulog ka habang na biyahe? Edi kasalanan ko pa? Naiintindihan ko naman kung pagod ka, Fab. Don’t push yourself, okay?”“I love you,” he said while clasping our hands together. I su
Warning: This chapter contains explicit sexual content and is intended for mature audiences only. Reader discretion is advised.(PRESENT)KHALESSI MONDRAGONNapaungol ako sa inis. I want it fast. I want to grind on him until my heachache gone. I want to ride on him until I release my stress.Hindi ko sinunod ang utos ni Fabian. Napaungol siya at humigpit ang pagkakakapit niya sa bewang ko at kita ko ang panggigigil niya.“The van’s shaking, Lessi,” nahihirapan siyang bigkasin ang mga salita niya.Ang mga mata’y puno ng pagnanasa. Kahit na pinipigilan niya ang paggalaw ko ng sobra ay bakas sa kanyang mukha ang pagkasabik.“So? Ano naman ngayon?” Pikit-matang tanong ko habang patuloy sa paggalaw sa harapan niya.Muling napaungol si Fabian saka ko naramdaman ang pagkakahigpit ng hawak niya sa pwetan ko.“You’re so naughty,” manghang komento niya.“Bakit ka kasi pumasok dito?” asar kong tanong saka inirapan siya pero halos isiksik ko na sa katawan niya ang katawan ko when guiding me to th
Warning: This chapter contains explicit sexual content and is intended for mature audiences only. Reader discretion is advised.(PRESENT)KHALESSI MONDRAGONIlang araw kaming sumabak ni Fabian sa mga kaliwa’t kanang projects bago ang taping namin namin.May pagbabago? I don’t know. Malayo pa rin ako sa kanya. Nilalayuan ko pa rin siya. Pero kapag usapang trabaho, we can talk calm.Nasa loob ako ng van habang hinihilot ang sentido. I haven’t got any sleep since then. But I have to endure it.Ako lang nasa loob dahil kakatapos lang ng first take namin. It was now Fabian and Fiona’s scene, kaya tumambay muna ako rito para makapagpahinga saglit.Narinig kong may kumatok sa van, kaya hindi ko na pinansin dahil baka si Aya or Jana lang iyon.At tama ako. It was Aya when the doors opened.“Lex, heto inomin mo,” aniya.Tinignan ko ang kamay niya may dala itong bottled water at gamot.Kinuha ko iyon saka ininom. Ilang sandali lang ay hindi pa rin nawawala ang sakit ng ulo ko.“Out, Aya. I have
(PAST)KHALESSI MONDRAGON“Hey.” Napahawak ako sa dibdib ko nang marinig ang boses ni Fabian sa gilid ko. Kung may sakit ako sa puso, baka inatake na ako.Narinig ko naman ang pagtawa ng lalaki na umupo sa tabi ko kaya sinamaan ko siya ng tingin.“Bakit kasi nangugulat?!” Bulyaw ko sa kanya.“Been calling you, pero mukhang titig na titig ka kay Herald, hmm.” I bit the insides of my cheeks when he sounded jealous. Cute!“Come with me. I found this place and it looks good. You would love to see it.” Tumayo siya at inabot ang palad sa’kin. Tinanggap ko iyon saka tumayo na rin.Habang naglalakad kami ay nag-uusap kami tungkol sa lugar na iyon.“Basta! The moment I saw it, alam ko na agad na magugustuhan mo iyon.” We walked for minutes and then sa tapat ng gate ay binuksan niya iyon. Masyadong madilim. Pero pagkabukas niya ng gate ay namangha ako sa nakita ko.Gaya ng sabi ni Fabian. Magugustuhan ko nga ang lugar.The place was filled with fireflies. Ang gandang tignan. Madilim ang pali
(PAST)KHALESSI MONDRAGONLana and Shivan are coming too. Kaming apat saka mga kaibigan ni Fabian na hindi ko pa nakikilala.Maaga akong nagising kinabukasan kahit na hapon pa ang lakad namin. Naglinis kasi ako ng room namin dahil nagsiuwi ang mga kasama ko sa kani-kanilang probinsya nang hindi man lang nililinisan ang kwarto namin.Nang matapos kong maglinis ay naligo na rin ako at nag-ayos ng sarili. Tanghali ay nandito na si Fabian. Ako ang una niyang sinundo saka sina Lana at Shivan na magkasama pala sa dorm ngayon.Binigyan ako ni Lana ng nakakalokang ngiti kaya inirapan ko ang babae. Alam ko naman ang nasa utak no’n. Sinabi ko kasi sa kanila na sasagutin ko na si Fabian. Tuwang-tuwa naman ang dalawa nang malaman iyon. Aba, bet na bet ang lalaki. Sa lahat kasi nang nangligaw sa’kin, si Fabian lang ang ma-effort talaga. He’s such a gentleman.“Careful,” aniya nang inabot sa’kin ang Mcfloat ng Mcdo nang dumaan kami para bumili ng lunch namin.Mcfloat lang inabot sa’kin pero may pa
(PAST)KHALESSI MONDRAGON“Hoy! Tulala ka?”Mabilis kong nilingon si Lana nang makaupo ito sa tabi ko. Sa sobrang lakas ng pagkakabangga niya sa’kin ay muntikan pa akong mahulog sa kinauupuan ko.“Lana!” Lana giggled. “So? Kumusta kayo ni Fabian?”Inirapan ko ang babae. “Wala.” “Wala?” Tinaasaan ako ng kilay. “Paanong wala?” “I…” napatigil ako nang maalala ang nangyari kagabi. Huminga ako ng malalim saka napahalumbaba sa lamesa. “I rejected him.” Ang iniinom ni Lana na ice coffee ay bigla niya na lang naibuga nang marinig niya ang sagot ko. Sumigaw pa ito dahilan para maagaw namin ang atensyon ng mga schoolmate namin na nandito sa loob ng cafe shop. “What?!” “Manahimik ka nga!” Mahinang bulyaw ko sa babae.“Bakit kasi? Nangliligaw na si Fabian oh! And then what? You rejected him?” Iritable ang babae sa naging sagot ko. “Bakit?!” Inirapan ko ang babae. “Kakabreak lang namin ni—”“So? Anong connection? Ni siya nga nakahanap ng iba? Tapos ikaw hindi pwede? Gago lang?” Ilang beses na
(PRESENT)KHALESSI MONDRAGON“Look who’s here!” Sigaw ni Direk Wales na siyang direktor ng shooting ko ngayon. Aside from pictorial e may gagawin ding commercial video.Napataas ng kilay ko nang may sumunod na pumasok sa loob bitbit ang plastics na naglalaman ng pagkain? What is he trying to do?!“Fabian! Kumusta?” Gumalaw ang panga ko nang makilala siya ni Direk Wales. What the hell just happened?“I’m fine,” natatawang tugon ng lalaki.“Ate, baka tumulo laway mo,” hagikgik ni Kitty na siyang personal stylist ko. Inabot niya sa’kin ang water bottle na may straw para s******n iyon.“Kitty!” Singhal ko sa kanya. Natawa naman ang bata at halatang kinikilig.“Ang gwapo niya ano?” Hindi ko pinansin ang bata at naglakad papasok sa dressing room para sa another set of clothes na susuotin for the next photo.“Anong ginagawa ni Fabian dito?” Tanong ko kay Jana na siyang manager ko. Siya naman kasi may hawak ng schedule ko kaya hindi ko alam na may iba pa pala akong makakasama.“Ow, I forgot