1 - The Male Lead

KHALEESSI MONDRAGON

My morning was great even before it started. I mean, who wouldn’t be excited when I received a role as the main lead for a hundred million project?

Tanga na lang siguro ang taong hindi sasaya nang makakuha ng main lead para sa isang movie project mula sa pinakasikat at magaling na director.

It’s every artist’s dream to be in the spotlight, because of fame and of course, money. Pera na lang talaga nagpapasaya sa’kin ngayon. Ano pa nga ba?

“Hey Siri, time?” I asked as I kept roaming around preparing everything for today's meet-and-greet with the artist for the contract signing.

Hindi ko pa kilala kung sino magiging male lead ko, dahil hindi pa sinasabi. At excited akong makilala iyon. Sinong hindi? Naging usap-usapan na ang proyektong ito noong last year pa lang, kaya hindi ako nagdalawang isip na mag-audition para sa role bilang kaibigan ng female lead, pero hindi ko inaasahan ba magiging female lead ako sa proyektong ito. Kasi mas vibe ko ang friend ng female lead, kesa maging main lead.

“It’s nine fifteen in the morning,” sagot ni Siri at halos mapaso ako sa iniinom kong kape dahil sa gulat.

The meet and greet meeting will be at ten thirty! Shit. Mahuhuli na ako! Sana naman hindi traffic ano?! Ang tanga mo talaga, Khaleesi! Ayan, enjoyin mo pa ang oras mo!

Nagmamadali akong kumilos, maligo, magpaganda at kulang ang isang oras para doon, kaya sa van ko na tinapos iyon.

Tawang-tawa naman si Aya nang makitang nagmamadali ako kaya inirapan ko ang assistant ko. Pagkapasok namin sa van ay tinulungan ako ni Aya sa pag-aayos.

She curled my hair and helped me to put makeup on my face as we headed to the company.

Hindi ko pa alam kung sino ang magiging partner ko at sana kakilala ko lang din dahil may mga bed scenes doon—para hindi ako mailang sa magiging partner ko.

But, bed scenes are for me. And I take risks as a erotic actress. Magalit man ang mga tao sa’kin, hinding-hindi magiging dahilan iyon para tumigil ako sa pag-aartista, kesa bumalik sa dati kong buhay. As a hostess na hindi naman nalalayo sa trabaho ko, but it pays me more than just being a hostess.

Ilang sandali lang ay natapos kami sa pag-aayos, iyon nga lang na-traffic kami. Kinakabahan na ako dahil baka pagalitan ako ni direk lalo na’t unang araw ng meeting namin ngayon.

“Matagal pa ba, kuya?” Kinakabahang tanong ko sa driver ko.

“Mukhang may banggaang naganap, Miss Lessi,” tugon niya, kaya napakagat ako ng labi.

Napatingin ako sa gilid at napansin kong medyo malapit na ang kompanya, iyon nga lang kailangan kong takbuhin iyon, pero masisira ang make-up at buhok ko! Isa pa imbes na maganda ako para sa meeting, baka maging haggard ako! I can’t! Ayoko!

Limang minuto, pero ni isang beses ay hindi gumalaw ang sasakyan kaya napilitan akong nagsuot ng mask at kinuha ang gamit ko bago bumaba ng sasakyan, pero hindi pa ako nakakababa ay may bigbike na siyang muntikan na akong mabundol!

Asar kong nilingon ang lalaki, pero naka-helmet siya at leather attire—jacket and his pants while under of his jacket is a white sando. Sa itsura niya pa lang ay napaka-angas at gwapo na. Baka naman kasi ang maskuladong katawan nito sa kanyang damit kaya hindi ko maiwasan ang tingin ko roon.

Fvk. This is one of the disadvantages of being an erotic actress! Konting pinakitaan lang ng katawan, bibigay agad. Oh fvk. Now I fvking hate my job.

“Hoy! Mag-iingat ka nga!” Singhal ko sa lalaki.

“Ikaw ang mag-iingat, Miss! Hindi iyong bigla kang lalabas sa sasakyan mo tapos kapag may nangyaring masama sa’yo sisisihin mo ang ibang tao!” He shot back.

Napakuyom ako ng kamao sa inis dahil nakuha pa nga akong sagutin! But then I realized it was partly my fault.

Napatingin ako sa wrist clock ko at nakita kong limang minuto na lang ay magsisimula na ang meeting!

Mabilis akong umangkas kay kuya, at nagulat naman ito sa biglaang pagsakay ko sa kanya.

“Move, hatid mo ako! Male-late na ako!” I snapped.

“Teka, Miss! May pupuntahan rin ako! Hindi ako service mo para ihatid ka sa lugar mo!”

Fvk. Sobrang lalim ng boses niya at ang gandang pakinggan!

“Dali na, I’ll pay you uh, one thousand?”

“Tsk. E kung bayaran kaya kita ng isang milyon nang makababa ka!”

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Hindi halata sa kanya na may gano’ng kalaking pera iyon. Para naman kasing galing junk shop lang ang motor niya, na mukhang ilang taon nang nakatambay sa bahay nila at sobrang pangit na ng tignan.

“Dali na! Sa may San Juanico street lang ako! Sa may Voltage Entertainment!”

Natigilan naman siya sa sinabi ko at nilingon ako. But I can’t see his face. Masyadong tinted ng salamin sa helmet niya para makita ko—pero hindi pa rin tinatanggal ang tingin niya sa’kin na para bang sinusuri ako kung sino ba talaga ako—but I snapped my fingers on him.

Napaismid na lamang siya at nagmaneho na. Two minutes ay nakarating kami sa tapat ng building at mabilis kong kinuha ang wallet ko para bayaran siya nang mabilis itong nakaalis. Oh fvk.

Napatitig na lang ako sa kalsada kung saan ito tuluyang naglaho. His scent is somehow familiar. Bulky ang katawan, but tama lang. Not too big, not too thin. At ang liit ng waist niya! Is he for real? Parang gusto ko na lang ikama—sheez! What the heck are you thinking, Khalessi?!

But he looks hot though. He has a gorgeous body na paglalawayan ng mga kababaihan—and I hate to admit it to myself, pero isa na rin ata ako roon.

“Good morning, Lessi! Himala at hindi ka nag-van?” My co-actress Fiona asked nang huminto ang van niya sa harap ko, dahan-dahan itong bumaba habang inaalalayan siya ng assistant niyang si Sam.

She’s my worst nemesis. Iyon ang sabi nila. But no. She’s one of my closest friends. In fact, sobrang bait niya at halos magkapatid na kami dahil ang dami naming mga bagay na common kami.

Kasabayan ko rin sa pagiging sikat. At lagi kaming magkasama sa project. Well, isa lang naman siya sa pinakasikat na kontrabida na kulang na lang ay sugpuin siya ng mga fans dahil sa pagiging kontrabida niya. But the fact is, she’s the sweetest person alive.

“Na-stuck sa traffic. Nagkaroon ata ng aksidente. I don’t know,” tugon ko sa kanya.

Sabay kaming pumasok ng elevator at dinala kami sa 7th floor, kung saan nandoon ang pagtitipon para sa mga kasama sa project.

“Kilala mo na ba daw male lead mo?” Tanong niya, pero ang mga mata ay busy sa kanyang cellphone.

“Hindi pa nga e. Ayaw sabihin ni direk. Sana naman kakilala lang. Nabasa ko ang script e. Ang daming bed scenes!” I shrieked and Fiona just chuckled.

“Sus, kaya mo ‘yan!”

I shrugged. “Well, kaya naman if my male lead cooperates.”

We heard the elevator sound, hudyat na nasa seventh floor na kami.

“Let’s be professional in our role, Les. Ayoko ng kaaway,” she chuckled.

Magkaaway kasi ang role namin. As always. Mas bagay kasi kay Fiona ang maging kontrabida.

I smirked. “Oo naman, bakit hindi.”

We both enter the office nang may confetti na pumutok sa oras na tinulak ko pintuan ng meeting hall.

“Congrats, Khalessi for grabbing the female lead role!” Tuawang-tuwa na saad ni Patrick.

“Huy, ano ‘to?” Tumawa ako habang inaalis ang mga natitirang papel sa katawan ko.

“Congratulations?”

“Gaga, hindi naman kailangan!”

“Still, ano! Maging main lead ng project worth millions is not just something not to brag about, Les.” Saad ni Fiona tsaka ako kinurot sa pisngi.

I felt a rush on my cheeks. I am yeah, maybe it is something to brag about.

Nagkwentuhan lang kami hanggang sa dumating si direk.

“So good morning.”

They replied and I just nodded. “So, alam niyong hindi pa napapakilala ang male lead?” Everyone nods except for me—but I am waiting.

Of course. Excited akong makilala kung sino ang magiging male lead ko. Bakit kasi hindi pa sinabay sa pag-announce?

“So, this guy is new to the industry so please be kind to him—”

And we heard commotion. Hindi dahil ayaw nila, in a matter of fact, mas gusto rin nila na may bago mukha. And the fact na nakuha niya ang role na ito sa movie na ito, means he’s talented.

Sobra kayang hirap maging baguhan sa industriya! I remember back then, kailangan ko pa maging alipin para lang maging sikat. It took me years to build my name. Hindi madali. But because this is my passion, what I loved the most, I did everything to reach this point.

“Silence, everyone, please!” Direct Leon’s voice echoed through the room, kaya napatahimik din ang iilan sa’min. Marami kami. Dahil kasama na rin namin ang production managements—lahat sila.

“Okay, let’s all welcome the newest actor,” tuwang-tuwa na saad ni Direk Leon tsaka pumalakpak ng tatlong beses at bumukas ang pintuan.

Isang nakaitim na lalaki ang pumasok sa loob. He’s wearing a cap and his shirt is too tight for him! Halatang-halata ang muscles niya at halos hindi ako makahinga nang makita ang katawan niya.

Sht. Siya ang male lead ko?! Luluharan for sure.

“Huy, hindi pa nagsisimula ang taping, Lessi at baka basa ka na diyan sa inuupuan mo ha,” natatawang bulong ni Fiona sa’kin.

Napaismid ako at inirapan siya—but no lying, feel kong basa na ako habang pinagmamasdan ang katawan niya.

Hindi ko pa nakikita ang mukha niya dahil naka-side view ito sa’kin. At nang tumabi kay direk sa harap ay nakayuko rin siya at dahil may sumbrero sa kanyang ulo, ay hindi nga makita ang kanyang mukha.

But he’s white as snow. Or maybe because he’s wearing a black shirt kaya lumalabas ang pagkaputi niya? I don’t know. But I preferred tan guys. Mas hot kasi silang tignan sa tan skin nila.

“Lessi, come here,” utos ni direk kaya hindi ako nagdalawang isip na pumunta sa harapan para makilala ang male lead ko.

I stood beside him. Hindi na rin naman nalalayo ang height namin and it’s good. He’s probably around 6’2? 5’6 kasi ako.

“So, Lessi, meet your male lead. Fabian Montero.”

I froze. Halos nabingi rin ako sa narinig ko. Is he for real? Tama ba ang narinig ko? Fabian Montero?

Agad niyang inabot ang kamay kong naghihintay ng shake hands at ilang segundo lang ay nag-angat ito ng tingin sa’kin.

Napaatras ako pero agad niyang nahuli ang likuran ko at hinila papalapit sa kanya.

Rinig ko ang tili ng mga kasamahan namin, pero hindi ko magawang ilayo ang tingin sa lalaking matagal ko nang pilit na iniiwasan.

Fabian Montero. My-ex boyfriend. Ang lalaking iniwan ko kapalit ang tagumpay na meron ako.

“Nice to meet you again, Khalessi.” His voice was deep and raspy—na para bang binabalatan ako ng buhay sa kanyang boses.

Ang daming nagbago sa kanya. His looks. His body. His voice. Especially his eyes. Sobrang lamig ng mga tingin niya kahit na nakangiti siya.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Sobrang lakas din ng kalabog ng puso ko sa dibdib ko sa hindi ko malaman na dahilan. Dahil sa kaba? O dahil ramdam kong mahal ko pa rin siya?

Lumakad ito papalapit sa’kin, his movements slow and deliberate hanggang sa wala nang espasyo na pumapagitna sa’ming dalawa. His breath brushed against my skin, warm and unsettling—dahilan para magsitaasan ang mga balahibo ko sa katawan.

“Hi there, little kitten,” he murmured, his voice low and edged with something dangerous. “Love my surprise?”

His words were like poison, sweet but lethal, and I couldn’t tear my eyes away from his piercing gaze.

He’s changed. Like he’s not the Fabian I once knew. Pero sino nga bang hindi magbabago kung limang taon na ang nakakaraan? I left him. Without any explanation. I just told him that I want to be an actress. He supported me. Gano’n niya ako kamahal na lahat ng gusto ko ay sino-suportahan niya. But all of the sudden, I cut all my ties with him. Funny how lame my reason is, when in the first place he’s my number one fan.

“Don’t worry,” he continued, a dark smirk curling on his lips, “I’ll be good if you’re good to me, too. But tell me…” His tone dropped even lower, raw and intoxicating, sending a chill down my spine. “Should I punish you for leaving me?”

This is bad. This is so bad. He wants something from me. And I’m not giving that to him. No. Never.