It's just me and my low-key clue kung sino ang magiging mga ship😎😝
Nang makabalik ako sa pwesto namin ay andun na din ang mga kaibigan kong galing sa dance floor, naka upo silang lahat at muli nanamang umiinom. "Christelle!" Mabilis na tumayo si Warren at malawak ang ngiting sinalubong ako."Warren!" Nagmamadali naman akong naglakad papunta sa kanya, ngayon lang s'ya nakarating kung kelan lasing na ang karamihan saamin."Na miss kita, grabe ang ganda mo!" Masayang masaya n'yang sabi saakin at niyakap pa ako ng mahigpit."Na miss din kita, Warrentot! Ang tagal na nating hindi nagkita!" Malakas ko s'yang hinampas sa braso dahil sa tuwa ko at napa-aray naman s'ya.Hinatak ko na s'ya pabalik sa table namin at pinakilala sa mga kaibigan ko kahit medyo late na dahil kanina pa daw sila nagkakilalahanan."Bakit parang natahimik ka, Tiara?" Tanong ni Kleo dito pero bakas naman ang pang aasar sa kanyang tono.Sinamaan s'ya ng tingin ni Tiara at lumipat ng pwesto papunta sa tabi ko at mabilis din namang sumunod sa tabi n'ya si Lennox. Nun ko lang din ito napas
Riley's POVHello! I'm Riley Alexander Alejandro, isa sa mga best friend ni Christelle slash baby ni Phoebe (๑♡⌓♡๑)Kasalukayan akong nasa bahay ngayon, good thing wala akong pasok ngayong araw dahil parang pinupukpok ang ulo ko dahil sa hangover.Traydor talaga ang The Bar eh! Tsk.Nasa kwarto ako ngayon at nakahiga lang habang kausap si Phoebaby ko sa messenger. Masaya ako dahil kahit papaano ay nagkakaroon na ng improvement ang samahan namin ni Phoebe at kahit papaano ay paunti-unti nang bumabalik ang samahan namin sa dati. I hate myself for being so gullible that day, kung hindi sana ako naniwala sa sinabi "n'ya" edi sana kasal na kami ngayon ni Phoebe. Hindi ko sana s'ya nasaktan at masaya na sana kami ngayong namumuhay.Nawala ang malalim kong iniisip ng muling tumunog ang phone ko, akala ko si Phoebe ang nag message pero gc pala namin ng tropa.1 notification from 'GC namin 'to! 🎉🎊'Bago nanaman ang pangalan ng GC namin, nung nakaraan ay Jumbo Hotdog ang pangalan ng GC
Christelle's POVIsang linggo na matapos ang pagkikita ni Kyline at ng triplets, at mukhang bumabawi ang dalaga sa mga panahon hindi n'ya pa nakikilala ang mga bata dahil halos araw-araw ay nasa bahay s'ya at nakikipag laro sa tatlo, kung minsan pa nga ay pumupunta s'ya sa opisina ko para lang maka-bonding ang mga anak ko. Hindi pa kasi ako pumapayag na ilabas ni Kyline ang tatlo dahil baka may makakita sa kanila at baka makarating kung kanino, lalo na sa mga Alejandro at ayaw ko n'un. Masyadong magulo ang magiging mundo ng mga anak ko kung hahayaan kong makapasok ang mga Alejandro sa buhay namin, hindi ko alam kung papaano ko ipapaintindi kapag nagkataon sa mga anak ko ang dahiln kung bakit n'un lang nagpakita ang kanilang tatay at kung bakit n'un lang nito naisipang magpakita sa kanila. Masyado pang bata ang mga anak ko para sa magulong bagay na iyon.Papunta ako ngayon sa St. Luke's, kung saan ako dating nagta-trabaho dahil gusto daw akong makausap muli ng may-ari ng hospital, hind
Dalawang linggo na simula ng makabalik ako sa St. Luke's, dalawang linggo na din matapos ang operasyon sa asawa ni Lady Mah at nag papagaling na din s'ya. AT HIGIT SA LAHAT DALAWANG LINGGO NA DIN AKONG DINADARAG NI SABRINA, walang araw sa two weeks na yon na hindi n'ya ako iinisin, paparinggan, o ichi-chismis. Kung ano-ano ang mga pinagkakalat n'ya tungkol saakin, mabuti na lang ang matatalino ang mga pinagsasasabihan n'ya at hindi naniniwala.Papunta na ako sa cafeteria para kumain sandali pero bago ko pa man magawa iyon ay nakasalubong ko na ang dimonyitang buntis, mabilis n'ya akong hinarang kagaya ng ginagawa n'ya nitong mga nakaraan."Palagi na lang ba tayong same duty? Naiinis na ako sa mukha mo e." Umikot ang mga mata n'ya dahil sa inis, akala n'ya naman gusto ko din s'yang makita. Napangiwi ako sa kanya, "Akala mo naman natutuwa akong makita ka." Balik sarkastiko kong sagot sa kanya. "At kung naiinis kang makita ka, edi magpapalit ka ng duty. Tutal tatay mo naman si Director
Para akong nakapako sa aking kinauupuan, nanlalamig ang mga kamay ko at nanginginig sa hindi malamang dahilan. Napaka daming tanong ang pumapasok sa aking isip katulad na lamang ng paano,saan, sino, at kailan.Paano s'ya nakakuha ng DNA sample ng mga anak ko? Saan n'ya nakuha ang mga 'yun? Sinong tumulong sa kanya para makakuha ng sample at hindi sa lahat... kailan n'ya nagawang kumilos para makakuha ng sample bg mga anak? Kailan nangyari ang bagay na iyon at bakit hindi ko man lang nalaman?"Christelle..." Bumalik ako sa katotohanan nang muling um-echo ang boses ni Leonel sa aking pandinig. Duon lang din ako tila natauhan sa pagkabigla at gulat na aking naramdaman.Hindi na ako nagpaligot-ligoy pa, hindi ko s'ya pinansin at nagmamadaling tumayo para umalis ngunit bago ko pa mn magawa iyon ay nagawa na n'yang hulihin ang aking pulsohan at pigilan."B-bitawan mo ako, Leonel." Mariing utos ko habang pilit pinapatatag ang sarili ko."No." Bahagyang humigpit ang pagkakahawak n'ya saakin.
Wala akong pinagsabihan ng nangyari sa pagitan namin ni Leonel, maging si Tiara na alam na magkikita kami ay walang alam sa kung ano ang buong nangyari. Wala akong balak i-kwento ang nangyari sa kahit na kanino at wala din akong balak sa buksan pang muli ang usapin na iyon, masyado ata akong naubos sa nangyari nuong nakaraan. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Hindi ko sinabi sa kahit na kanino ang nangyari, not because I am protecting Leonel or what but because I want to protect our peace; I want to protect my children and I want to keep them away from him. He can only do nothing but hurt them, alam na alam ko na yun; Hindi din p'wedeng malaman ng mga anak ko na s'ya ang tatay nila, mamamatay muna ako bago iyon mangyari.Nagmamaneho ako ngayon papunta ng batangas, ayos na ang kotse ko at kalalabas lang sa talyer kahapon. Papunta ako ng batangas ngayon dahil nakiusap saakin si Riley kanina na kunin ang Blueprint n'ya para sa isa pa n'yang project na nasa manila naka-base, hindi daw
"Leonel?..." Hindi ko makapaniwalang saad nang tuluyan nang makalapit saakin ang bulto.Malakas pa rin ang ulan at nababasa na si Leonel, gulat din ang kanyang hitsura at mukhang hindi inaasahan na makikita ako dito sa gitna ng daan."Christelle, what are you doing in...here?" Bakas ang pagtataka sa boses ni Leonel pagkatapos n'yang tingnan ang paligid kung nasaan kami.Napaiwas ako ng tingin dahil sa kahihiyan. Basa ang kalahti ng katawan ko dahil nakasilip pa din ang kalahati ng katawan ko sa bintana ng kotse ko, habang si Leonel naman ay nakatayo sa labas ng aking sasakyan, hawak ng isang kamay n'ya ang sapatos na ibinato ko kanina habang yung kabilang kamay naman n'ya ay hawak ang pumutok n'yang noo."D-dumudugo yung noo m-mo..." Hindi ako makatingin sa kanyang mga mata nang sabihin ko yun lalo pa at alam kong ako ang dahilan kung bakit pumutok ang noo n'ya."Y-yeah.." Napahawak s'yang muli sa kanyang noo na pumutok at saka mahinang natawa. "So, what are you doing in here? It's
Nakapikit ang aking mga mata habang hinahayaan kong dumaloy ang maligamgam na tubig sa aking mukha, iniisip ko kung kakayanin ko bang makasama si Leonel sa buong gabi at pasimpleng hinihiling na sana ay huwag nang muling mapag-usapan ang aming napag-usapan noong nakaraang araw. Ayaw ko nang muking balikan ang sakit na iyon lalo pa't hindi pa ako nakaka-recover ng maayos sa naging sagutan naming dalawa.Isa sa pa sa iniisip ko ay si Riley, hindi ako makapaniwalang binenta ako ng sarili kong best friend sa kapatid n'ya at isa lang ang alam ko, lagot s'ya saakin kapag nakabalik ako sa Manila. Hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote n'ya at sinet up n'ya ako sa ganitong bagay, lalo pa't alam naman n'yang ayaw kong nalalapit kay Leonel. Isa pa sa inaalala ki ay ang mga anak ko, malakas ang ulan sa manila ngayon —ayon kay Leonel, nag-aalala ako sa mga anak ko kahit pa alam kong kasama nila sila Mommy. Kawawa naman ang mga anak ko at sigurado akong naghintay sila saaking pagbalik, kaya l
"M-Mommy, t-there's ta—tao.." "C-christelle.."Mabilis akong napatingin sa aking likuran nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. At muli nanamang nagsiunahan ang aking mga luha ng makumpirma ko kung sino ang nagsalita."Christelle.. I'm sorry.. Late ako.." Nangungusap ang mga mata ni Leonel, bakas ang lungkot, sakit, at takot sa kanyang mga mata. Nasa tapat na s'ya ng pintuan namin, nakatayo, at mayroong mga dalang paperbags. "I'm sorry.. may nangyari sa opisina, hindi ko pwedeng iwanan kasi buhay ng mga trabahador ko ang—"Hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin dahil kaagad ko na s'yang tinungo at niyakap ng mahigpit. Naramdaman ko ang kanyang pagkagulat ngunit kalaunan ay sinuklian n'ya din ng mahigpit na yakap ang mga yakap ko. "Thank you... thank you kasi tumupad ka.. Salamat, Leonel..." Ito ang paulit-ulit kong binubulong sa kanya habang yakap-yakap namin ang isa't isa.Naputol lamang ang mahigpit naming yakap sa isa't isa nang may mga malilit na kamay ang pilit kam
Today is the day! Ngayong araw na magkikita ang triplets at ang daddy nila, yehey!Sa sobrang excited namin ay maaga kaming gumising ngayong araw, lalo na ang mga anak ko. Hindi sila halos makatulog kagabi at ngayon naman ay ang aga aga nilang gumising."Mommy! Let's go ligo na po tayo!" Excited na tawag saakin ni Lezandra at hawak na ang kanyang susuotin na damit. Kulay yellow ito na belle dress, regalo sa kanya ni Kleo nung birthday n'ya."Mommy, how about ito ang isuot namin, Mommy? Pogi po ba?!" Excited din tanong saakin ng dalawa habang pinapakita ang damit na gusto nilang suotinNakaupo ako sa kama namin at inaantok pa talaga, alas tres na ako nakatulog kanina at ala sais naman nila ako ginising"Yes, love.. that's so pogi!" Mabilis na kaming nag ayos ng aming nga sarili, napakaganda at napakapogi ng mga anak ko. Talagang pinaghandaan nila ang araw na ito dahil talaga namang sila ang namili ng mga gagamitin nila ngayon, simula sa kanilang damit hanggang sa kanilang mga sapatos
"One day left!" Leuson announced to his siblings after marking our calendar.Simula nang sabihin kong gusto silang makita ng daddy nila ay sobra ang naging excitement nila at sa sobrang excited nila ay araw-araw na nilang nilalagayan ng marka ang aking kalendaryo.Pagkatapos markahan ni Leuson ang kalendaryo namin ay hinatid ko na sila sa school dahil kailangan ko na ding pumasok sa opisina dahil napakarami kong kailangan itrabaho."Good morning, Miss. Here's the thing that's needed your attention." Inilapag ni Josh ang apat na makakapal na folder sa aking mesa ng makaupo na ako."Thank you, Josh." Pinagpatuloy ko na ang aking ginagawang trabaho, kailangan ko itong matapos dahil kailangan ko pang sunduin ang mga anak ko at hindi na ito pwedeng ipagpabukas o sa susunod na araw dahil kikitain na namin ang daddy nila sa mga susunod na araw."Miss Galvez?" Matapos ang tatlong oras ay bumalik si Josh sa loob ng opisina ko."Here's your ticket, Miss.." inabot n'ya saakin ang isang puting
"MOMMY!!" Malawak akong napangiti ng makita ko ang mga anak kong nagsisi-takbuhan na papunta saakin, nakapantulog pa silang tatlo at mukhang kagigising lang talaga."MOMMYY! YOU'RE BACK!" Tuwang-tuwang saad saakin ni Lezandra I kneel my down to welcome them with my hugs. I missed my cutesie, babies.. "Babies! Na-miss nyo ba si mommy? How's your day without Mommy, babies?.." Malambing kong tanong sa kanilang tatlo at saka nagpatak ng tig-iisang halik sa kanilang mga pisngi. "I'm sorry, Mommy couldn't get home yesterday because of the bagyo.." paliwanag ko sakanila na kaagad naman nilang naintidihan."Mommy.. we missed you..and it's okay. At least you are home now.." Malambing ding balik saakin nilang tatlo"Nag-answer kami Mommy ng mga assignments namin yesterday po with Tita Cassidy's help!" Bibong kwento saakin ni Lezandra habang naglalakad na kami papasok sa bahay"We also tried to make our superman lego, Mommy but.. we can't. it keeps collapsing, nu ba yun.." nakangusong dagdag
Walang namutawing salita sa pagitan naming dalawa matapos kong marinig ang pinag daanan ni Leonel sa loob ng syam na taon, it pains me hearing his suffering for the past nine year. Pakiramdam ko ay napaka selfish ko dahil ni minsan ay hindi ko naisip na nasaktan din s'ya — nasaktan s'ya ng higit pa sa sakit na naramdaman ko.Hindi ako makapagsalita at tanging ang pag iyak ko at ang mahinang pag singhot si Leonel ang aming naririnig. Hindi ko kayang magsalita, nasasaktan ako para kay Leonel."I- I am sorry..." humihikbi kong paghingi ng tawad kay LeonelI thought I was the only one who suffered, but I think I was wrong. Compared to me, who had my babies by my side while he faced those things alone. "Shh... it's okay.. you don't have to apologize.." Leonel said softly while he was trying to calm me down by caressing my back and my hair."I'm really sorry, Leonel... nagalit ako sayo without knowing that your life is worse than what I've experienced... I'm sorry.. I'm really sorry...!" P
Hindi ko malaman kung nagkakataon lang o tadhana talagasng kumikilos upang mas mapalapit kami ni Christelle — hindi lang ni Christelle kundi maging ang mga anak n'ya, sa loob ng isang buwan ay halos palagi kaming nagkikita ng hindi inaasahan, bagay na kinakasaya ko pa lalo. Kung noon ay masaya ako sa tuwing nakikita ko si Christelle, ngayon ay doble na ang saya ko sa tuwing nakikita ko si Christelle at ang mga bata. Ang sarap sa puso at talagang sigurado na ako, I'll be their daddy kahit ayaw ng mommy nila.Isang linggo na din pala ang nakakalipas matapos ang huli naming pagkikita nila Christelle at mabuti din at nakauwi na si Lezandra matapos n'yang ma-hospital dahil sa allergy attack."Spade, pakipasa naman 'to sa board, kapag nagtanong sila bakit ikaw nagpasa sabihin mo 'paki alam nila'." utos ko sa secretary ko habang nag uunat ng katawan.Halos apat na oras din akong nakaupo sa harapan ng computer ko dahil kailangan nanaman ng board ng report ko tungkol sa ginawa ko sa dubai last
Sobrang bilis ng pangyayari sa mga nakalipas na linggo, nung araw na nagdesisyon ako mananatili ako kay Sabrina ay yun din ang araw na nalaman kong niloloko n'ya ako. She got pregnant... with my cousin. Inamin saakin ni Sabrina na may naka-one night stand s'ya nuong pumunta s'ya sa France, hindi n'ya ako kasama nun dahil sunod-sunod ang ganap ko sa kumpanya at dun sila nagkakilala ng pinsan ko. Duon ko lang din nabuo na ang babaeng kinukwento saakin ni Klynn, ng pinsan ko, at si Sabrina ay iisa.Nakipaghiwalay ako kay Sabrina ng araw din na yun, hindi ko alam kung ginawa ko lang ba iyong rason pero hindi ko itatanggi na mayroon sa loob kong natuwa ng malaman kong niloloko n'ya ako dahil ibig sabihin nun ay hindi ko na kailangang mamili pa. Isa pa ay ayaw ko ding masaktan si Sabrina, kahit na anong gawin ko ay alam ko sa sarili ko na si Christelle lang— Si Christelle lang kahit kailan, hindi ko kayang ibigay ang sarili ko kay Sabrina dahil alam kong para ako kay Christelle at kung pi
after another 4 years... Sinong mag aakala na syam na taon na kaagad ang lumipas? Yupp, nine years. Nine years ko na s'yang hindi nakikita at apat na taon na din ang nakalilipas simula nang pilitin ko ang sarili kong kalimutan 'sya', apat na taon na ang nakalilipas ng pilitin ko ang sarili kong wag na s'yang hanapin at hayaan na lang s'ya kung saan s'ya masaya pero parang yung pangalawa lang ata ang kaya ko, dahil kahit s'yam na taon na ang lumipas ay hindi ko pa din s'ya magawang makalimutan. "earth to my babe!" Malakas na pumitik sa harapan ko si Sabrina. Sabrina is my new girlfriend, I decided to finally date six months ago at hindi ko maitatangging natutunan ko na din s'yang mahalin dahil sa loob ng 9 years ay walang sawa s'yang sumuporta sa tabi ko kahit pa ilang beses ko na s'yang pinagtabuyan. "w-what?" tanong ko kay Sabrina na magkasalubong ang kilay ngayon. Matalim n'ya aking tiningnan bago pinag cross ang dalawang braso. "Anong what?! Ang dami-dami ko nang sinabi di
Naging mabilis ang paglipas ng araw nang hindi ko namamalayan, limang taon na ang nakalilipas matapos ang pagpapalaya ko kay Christelle pero ganun pa din, walang pinagbago, masakit pa din. I didn't know how I manage to lift myself together but wouldn't thought na ang taong miserable tuwing gabi ay isang successful business man sa umaga? Yes, after five years I manage to make my own company, standing high and tall is the now well-known The Krystallos Builders. It's an construction company amd of course, still named after my baby. Limang taon na din ang nakalilipas pero hindi ko pa din s'ya nakikita pero hindi ako tumitigil sa paghahanap sa kanya, lalo pa't ngayon na mas malawak na ang resources and connection ko. I am still hoping that one day, makikita at mahahanap ko ulit s'ya."Excuse me, boss." Spade entered to my office. Secretary ko s'ya simula nuong umpisa pa lang. "Your meeting with Mr. Santiago is 30 mins from now." Paalala nito saakin at tumango naman ako bilang sagot at sak