"You're so beautiful.." Puno ng paghangang sambit ni Zeth ng lumabas siya mula sa kanyang kwarto. His eyes were twinkling while looking at her.Nakasuot siya ng mahabang damit na kulay krema, sleeveless ang tabas ng manggas, at semi back less ang likod. Sa bandang dib-dib ay laces ang tabas kaya mas lalong nagmukhang eleganteng tingnan. May mahabang slit din iyon sa gilid, mula sa dulo ng damit hanggang sa kalahati ng kaliwang hita niya. It was perfectly form on her body, mas lalong kumurba ang hulma ng kanyang katawan. Kaya hindi na nakapagtatakang nagniningning ang mga mata ni Zeth sa paghanga ngayon. And honestly, it makes her inside flutter.Tumayo ito mula sa kinauupuang sofa, at inihakbang ang paa papunta sa kanyang direksyon. Nang makarating ito sa kanyang tabi, agad nitong ini-ankla ang kamay sa kanyang baywang."Those men will going to get jealous of me later. I have a very beautiful girlfriend." Mapungay ang mga matang sabi nito.She smirked. "Sige pa, bolahin mo pa ako, a
It feels like she really don't belong in that event. Although, maayos naman siyang pinakikiharapan ng mga ipinapakilala ni Zeth, may pakiramdam siya na pakitang-tao lamang ang lahat ng iyon. Na kung hindi siya kaharap pinagtataasan siya ng kilay ng mga ito.Hindi na naman iyon nakapagtataka, she already expecting it to happen. Ka batch at kaklase ni Zeth ang lahat ng mga naroroon sa kolehiyo at alam marahil ng mga ito ang ginawa niya noon sa binata. "We are happy to know that you manage to survived the tragedy that happened in your life eight years ago, Drey. Kung naiibang babae lang iyon at your age, marahil sumuko nalang o kaya naman ay napariwara ang buhay. You're just starting college then, tapos namatay ang mga magulang mo, na bankrupt ang kumpanya ninyo, all your assets was taken by the creditors and by the bank kaya napilitan kayong umalis sa bahay ninyo. At ang masakit pa, your father left you his offspring from another woman. Tell us, after you left, naipagpatuloy mo pa ba
Wala siyang ginawang masama. Iyon ang pinipilit niyang isiksik sa isip habang tumatakbo papunta sa pinto ng bulwagan. Magkagayon man, sa mga mata ng mapanuring mga tao, ang trabahong iyon ay isang napakababang uri. Na kahit, ipagtanggol niya ang sarili at sabihing hindi siya ganoong uri ng babae ay alam niyang walang maniniwala sa kanya.Mamaliitin at aalipustahin pa rin siya ng mga ito. Kaya tama lang na umalis siya at lumayo. She don't belong there, she don't deserve to be treated like trash.She was already halfway, when she halted her step. Marga was infront of her. Tiim ang mga bagang at matalim ang mga mata."Look what have you done.." she said icily cold.She winced. Pero Hindi nalang niya ito pinansin. She continue her step, and walk towards the door."Drey!" Narinig niyang tawag ni Zeth. But she didn't stop and turn. Kaya mas lalo nitong pinalakas ang boses. "Drey!" He called again. Alam niyang sinusundan siya nito.Pero hindi pa siya handang humarap dito. Kailangan mun
"Nandito na ako sa condo." Walang emosyon ang mga matang initsa niya ang kanyang cellphone sa maliit na mesa sa gilid ng kanyang kama matapos na mabasa ang text na iyon ni Zeth. Emotionless, she close her eyes. Pinakiramdaman niya ang sariling damdamin, wala na siyang maramdaman. Namanhid na yata ang puso niya sa sobrang sakit. Pati ang mga luha niya ay tila natuyo na sa sobrang dami ng nailuha niya sa loob ng walong taon.She don't want to think anymore too. Dahil sigurado, mababaliw na siya kapag ipinagpatuloy pa niya ang pag-iisip sa mga nangyari."Magandang umaga hija, nag-enjoy ka ba sa dinaluhan ninyong party ni Zeth kagabi?" Nakangiting bungad sa kanya ni Yaya Rosing ng pumasok siya sa kusina.Pinilit niyang ngumiti saka tumango. Ngunit kumunot ang noo nito ng mamasdan siya. Bigla siya nitong pinaharap."Bakit namamaga yang mga mata mo? Umiyak ka ba?" Umiling siya."D-Dahil lang ito sa puyat 'Ya, madaling araw na kasi kaming umuwi ni Zeth." Ikiniling nito ang ulo. Tila hin
Her mind is in chaos as she walk in the hallway to Zeth office. Nagdedebate ang magkabilang bahagi kung sasabihin niya kay Zeth ang tungkol sa pagdadalang-tao niya o hindi.Alam niyang hindi niya iyon matatago habang buhay. He will find out eventually. If she will stay despite of the painful truth she learned the other night, malalaman at malalaman nito ang tungkol sa pagbubuntis niya.Pero handa nga ba talaga siyang manatili sa tabi nito sa kabila ng alam niya ang totoo? Na narinig niya mismo sa mga labi nito ang lahat? Na pinaglalaruan lang siya nito?And how about him? Magugustuhan kaya nito na marinig na dinadala niya ang anak nito, kung kinamumuhian siya nito ng labis? Will he love the child despite of his hatred towards her? Ah, hindi na niya alam. Ayaw na muna niyang mag-isip. Negative thoughts will be bad for her baby. Hindi niya gustong maramdaman nito iyon."Drey, kumusta na si Attorney Miranda? Anong sabi ng mga pulis? Pumayag na bang makipag-areglo si Engr. Toledo?"Kumun
Isang malungkot na ngiti ang pinakawalan niya bago niya nilisan ang presintong iyon. Hindi na pala siya kailangan doon, dahil naroroon na sa tabi nito ang taong alam niyang gusto nitong maging karamay sa mga sandaling iyon. Sadly, it was not her. Masakit, ngunit kailangan na niyang tanggapin ang bagay na iyon. Kailangan niyang tanggapin na paghihiganti lang talaga ang pakay ni Zeth. Nothing more. Wala marahil talaga itong kahit na katiting na pagpapahalaga sa kanya. Because if he does, sana siya ang una nitong tinawagan, siya ang una nitong sinabihan ng kinakaharap nitong problema. Siya sana ang katabi at karamay nito at hindi si Marga.Imbes sa pinagtatrabahuhan, sa isang parke siya nagpahatid. Kailangan muna niyang magpalipas ng oras at kalmahin ang sarili. Mula sa guilt, at pati na rin sa nararamdamang kabiguan. Hindi na niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Her mind is telling her badly that she should go away, that she should stay away from him. Na tigilan na niya ang pagp
Her lips curve for a gentle smile as her eyes steadily looking at the screen on her side. Unti-unti ay namuo ang kanyang mga luha habang ang dib-dib niya ay tila sasabog sa kaligayahang lumulukob sa kanya ng mga sandaling iyon. Lalo na ng marinig niya ang malakas na dagundong na iyon sa buong silid.Ang heartbeat ng kanyang baby."Your baby boy is healthy, but you need to watch out, dahil maaaring mapaaga ang labor mo kaysa sa expected na petsa. Mababa na kasi masyado ang iyong panubigan."Bumaling siya sa OB-GYNE sa nag-aalalang mga mata."W-Wala naman po akong dapat na ipag-alala kapag nagkaganoon Doc hindi ba?"Umiling ito. "No, you don't have to worry. May mga pagkakataon talaga na napapaaga ang panganganak ng isang nagbubuntis. A week or two is just normal."Nakahinga siya ng maluwag sa narinig. Akala niya may problema na sa kanya at sa baby niya."Mukhang excited lang si baby na makita na ang kanyang Mama.."Nakangiting sabi nito. Ginalaw-galaw nito ang aparatong nasa sinapupuna
"Sumabay ka na, Drey. Ihahatid ka namin sa apartment ninyo." Sabi ni ma'am Aurora sa kanya ng tumigil ang SUV nito sa kanyang harapan. Tatanggi pa sana siya, kaso binuksan na nito ang pinto ng backseat kung saan ito naroroon. The old woman is smiling with gentle eyes.Naglapat siya ng labi at kiming ngumiti. Napilitan na rin siyang humakbang at pumasok sa loob dahil naghihintay ang mga ito."Maraming salamat po, ma'am Aurora.""Kung tinanggap mo lang sana yung offer ko na doon kayo tumira sa mansion, eh di sana palagi tayong sabay kung pumasok at umuwi. Hindi ka na sana mahihirapang maghintay ng trycicle sa tuwina.""M-Masyado na pong nakakahiya kapag tinanggap ko pa pati iyon. Ang tanggapin ako sa trabaho sa kabila ng kalagayan ko ay sobra-sobra ng tulong para sa amin. At hindi ko po ito makakalimutan kahit na kailan.""Hayan ka na naman. You was hired because you deserve it. At hindi ako nagsisisi na ikaw ang pinili kong tanggapin bilang sekretarya ko. Your honesty and dedication
AUTHOR'S NOTE:So this is it. The final chapter. Again, thank you dahil sinamahan ninyo si Zeth at Drey sa journey ng kanilang kwentong pag-ibig. At gaya ng pagsubaybay ninyo sa kuwento nila, hinihiling ko rin na sana samahan ninyo rin at subaybayan ang bagong kwentong pag-ibig na sinusulat ko.Ang kwento nina Prince Dylan at ni Serie sa Fated to Love You, My Prince'.Hanggang sa muli. Mahal ko po kayo....>>>>>>"Gusto kong malaman kung paanong naging mama mo si ma'am Aurora? How about nanay Zeny?" Tanong niya saka bahagya itong nilingon.They are at a private resort. Doon siya nito dinala matapos ang kasal nila kanina. At ngayon ay nasa terrace sila ng villa at sabay na minamasdan ang kalangitan na puno ng mga bituin.He is resting his body at the couch at siya naman ay nasa ibabaw ng katawan nito na nakasandal. They are both wrapped in a blanket while Zeth arms is tightly wrapped around her. "Si Mama ang biological mother ko. Si inay naman ang nagpalaki sa akin. Minah
AUTHOR'S NOTE:Sa lahat po ng sumubaybay sa kwentong pag-ibig nina Zeth at Drey, maraming-maraming salamat po. Matagal man bago ko natapos ang novelang ito, hindi ninyo pa rin ako iniwan. Dahil doon kaya abot-langit ang pasasalamat ko sa inyong lahat. After this, may epilogue pa po akong ilalagay. POV ni Zeth. At may bago rin po akong story na ipu-publish, title niya po is 'FATED TO LOVE YOU, MY PRINCE' Kasali siya sa contest ni GN. Sana suportahan ninyo rin po ang bago kong akdang iyon.Muli, maraming-maraming salamat sa inyong lahat...>>>>"A-Ano ang g-ginagawa natin dito?" Kunot noo niyang tanong saka nagtatakang bumaling kay Zeth matapos na makita ang lugar na pinagdalhan nito sa kanya. Hindi ito sumagot. Bumaba ito mula sa driver seat saka umikot papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan kung saan siya nakaupo at binuksan ang pinto.Naglapat ito ng labi saka ini-abot ang kamay sa kanya. "Come... Naghihintay na si Judge Herrera sa loob." From his hand, she darted her
Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ni ma'am Aurora sa sinabi nito. It left her puzzle. Sinabi nito at siniguro na mahal siya ni Zeth. She wanted to laugh at it. Paano mangyayari iyon kung siya mismo ang nakarinig ng totoo?Ang pagsama at pagpili nito kay Marga kanina ay isang malaking patunay sa katotohanang iyon.She don't want to hope for it anymore. Oo, mahal niya ito. Mahal na mahal. Pero pagod na siyang masaktan. Pagod na siyang umasa na pwede silang dalawa.Dahil hindi talaga. Hindi sila para sa isa't-isa. Maybe some things were really not meant for each other, at isa sila sa mga iyon. Malungkot niyang minasdan ang anak na mahimbing na natutulog sa crib. "Baby, I'm sorry. Patawarin mo si Mama, kung hindi kita mabibigyan ng kumpleto at masayang pamilya. Magkaganoon man, mahal na mahal ka namin ng Papa mo. At hindi iyon magbabago kahit na kailan."She whisper with fondness in her eyes. Sa ngayon, hindi niya pa alam kung ano ang magiging set-up nila ni Zeth pagdating sa
"W-What happened?" Narinig niyang nag-aalalang tanong ni Zeth kay Marga. The woman is crying in his arms. "S-Si Papa, Zeth, n-nasa ospital. Inatake siya sa puso.""Huh?" Kumawala ito mula sa babae."Kumusta ngayon ang Papa mo?" "H-He's not in stable condition. Ang sabi ng Doctor, masyado siyang na-stress sa mga nangyari kaya siya inatake. Please bumalik ka na. Ang mga trabahante sinabotahe ang planta. Kailangan ka namin sa Buenavista. Please, bumalik ka na..Hindi ko na alam kung paano ko sila iha-handle. I need you there."Kahit medyo may kalayuan, kita niya na biglang hindi naging palagay ang mata ni Zeth. Maybe he's confused whether to stay or to go with Marga.Mariin siyang nagtiimbagang. Her blood is boiling seeing them like this. Muli na namang nanariwa sa ala-ala niya ang narinig niya ng gabing iyon. And how dare them to play and hurt her like this!"Marge, hindi na ako ang abogado ng Papa mo. Si attorney Solano dapat ang pinuntahan mo. Siya na ngayon ang bagong abogado ng
"B-Bakit dito?" Hilaw niyang tanong ng makita ang tumambad na silid sa kanya. Hindi na niya kailangan itanong para malaman na kwarto nito ang kinaroroonan nila ngayon.Matapos na ma discharge sa ospital, idiniretso siya nito sa mansion ng mga Dela Vega. Hindi na ito pumayag na bumalik pa sila sa apartment. "Ipapakuha ko nalang ang mga gamit ninyo nina Yaya Rosing at Daisy doon sa apartment ninyo. From now on, doon na kayo sa mansion titira." Sabi nito kanina habang isinisilid niya ang kanyang mga gamit sa bag.After two days of staying in the hospital, makakauwi na rin siya a wakas, but to her shocked, ito ang maririnig niya.Nagkatinginan sila ni Yaya Rosing na noo'y nakaupo sa couch at buhat si Kai.Inis siyang muling ibinaling ang tingin sa lalake."You decided this without even consulting me? Sino ka para gawin iyon huh?" Ikiniling nito ang ulo saka sarkastiko siyang tiningnan. "Nakalimutan mo na yata, I'm the father of your child." "I clearly knew that. Hindi ko naman itinan
Puting kapaligiran ang unti-unting nasilayan niya ng imulat niya ang kanyang mga mata. Dahan-dahan niyang inikot ang tingin at napagtantong nasa isang silid na siya.Isang tila hotel na silid.Sinubukan niyang i-angat ang katawan para sana bumangon ng biglang bumukas ang pinto."Gising ka na pala.."She darted her eyes on the door direction and saw Zeth walking towards her bed.Ikiniling niya ang ulo at bahagyang kumunot ang noo. Mga anag-ag ng nagdaang gabi ang biglang pumasok sa kanyang ala-ala.Ang natataranta at nag-aalalang mukha nito habang mahigpit na hawak ang kanyang kamay at binibigyan siya ng lakas ng loob.So, he's really real. Kasama niya talaga ito kagabi habang nanganganak siya.Pero bakit hindi na niya makita sa mukha nito ngayon ang emosyong nasa mga mata nito kagabi? All she can see in his eyes now is torment and pain at mga panunumbat."N-Nasaan ang baby ko?" Mahinang tanong niya saka nagtangkang bumangon. Hindi siya makatingin ng diretso sa mga mata nito.Sa kabi
"Anong nangyari kay Dre-- Diyos ko!"Nanlalaki ang mga matang sambit ni Yaya Rosing ng makitang nagmamadali at halos takbuhan ni Zeth ang pagitan ng bulwagan at pinto habang karga siya. Mas lalo itong nataranta ng mapadako ang mga mata sa bandang hita niya at makitang puno na ng dugo ang kanyang suot na damit.Nagtatakbo rin silang sinalubong ni ma'am Aurora. At tulad ni Yaya Rosing ay nanlaki rin ang mga mata nito ng makita ang ayos niya."Oh my God!" "Mama, tawagan ninyo si Doctora Mendez, tell them to be ready and wait for us infront of the hospital. Dadalhin ko doon si Drey!" Zeth said breathlessly with out stopping. Tuloy-tuloy ang nagmamadali nitong mga paa papunta sa pinto."Huh? Ah.. Oo.. Oo.." She closed her eyes tight at mas lalo pang nangunyapit kay Zeth. Pigil na pigil niya ang mapaiyak sa sakit na nararamdaman."Aghh.."Ngunit sa huli, hindi pa rin niya napigilan ang mapadaing. Ang sakit talaga!"K-Konting tiis lang, hmm? We're going to the hospital." Hinihingal niton
"N-Naku, pasensiya na ma'am, hindi ko po sinasadya. Ayos lang po ba kayo?" Natatarantang sabi ng waiter sa kanya. Tiningnan siya nito, pagkunwa'y sa mga nabasag na baso sa bandang paanan niya. "Pasensiya na po talaga..." Ulit nito, pagkunwa'y dali-daling yumuko para pulutin ang bubog. "Huwag po muna kayong gumalaw, lilinisin ko po muna ang sahig.""Drey!"Dinig niya ang sigaw na iyon ni ma'am Aurora. Hindi man siya umangat ng tingin, alam niyang papunta na ito sa direksyon nila. Sa di malamang gagawin, yumuko siya at tinangkang tulungan ang waiter. Iwas na iwas niyang i-angat ang mga mata."Naku ma'am, ako na po.. hindi ninyo na po kailangan gawin ito. Baka masugatan po kayo at--""What the hell are you doing, Drey?" Hangos na dating ni ma'am Aurora. "Kumuha kayo ng dustpan at walis. Bilis.." Utos nito sa dumaang waiter bago muling ibinaling sa kanya ang mga mata. "Tumayo ka diyan at huwag na munang gumalaw, baka matapakan mo ang mga bubog." Puno ng pag-aalalang dugtong nito. She
--ZETHRIUS--"Santa Monica?" Napakunot ang kanyang noo ng marinig ang sinabing iyon ng kausap niya sa kabilang linya. "Yes, attorney Miranda. I investigate and look throughly. Nasa Santa Monica nga po ngayon si Miss Monteville kasama ng kanyang kapatid at ina-inahan."Tumiim ang kanyang labi at nagtagis ang kanyang bagang."Are you sure about it?" Matigas niyang tanong."Yes, I'm very sure of it. They are renting a two bedroom apartment downtown, at kasalukuyang nagtatrabaho si miss Monteville sa Dela Vega interprises bilang sekretarya ni Mrs. Aurora Dela Vega. I'll send you the address and--""No need to do that, detective Samonte. I know the address." Tiim pa rin ang labing sabi niya pagkunwa'y pinutol na ang tawag. Mahigpit siyang napahawak sa manibela ng kanyang sasakyan at tiim ang mga matang itinuon sa harap. The sun is already settling, nagkukulay kahel na ang buong kapaligiran. It was a beautiful scenery, and yet hindi niya ma-appreciate ang kagandahang iyon. "Damn you, An