Prologue

Prologue

"Almost perfect for Ms. Ashford!"

Napaangat ang tingin ko nang isigaw yon ng announcer. Muntik na, perfect 10 na sana sya. Hindi yata maganda ang pagtingalang ginawa ko dahil parang mas lalo lang kumabog ang dibdib ko. Kinakabahan ako nang sobra pero I need to composed myself. We exert a lot of effort for this and all I need is to keep myself motivated.

Magagaling ang mga nauna at alam kong magagaling din ang mga magtatanghal pa. Sigurado akong kung gaano kapuspusan ang training at practice namin ay ganoon o higit pa ang ginawa ng iba. Lahat kami dito ay deserving sapagkat lahat kami ay nagsikap para dito.

Kaya ko kaya to?

Para kay Achill diba? Kaya kaya mo yan Dea!

"We're now back here at Mall of Asia Arena for our 18th SEA Games Gymnastics Competition!"

Napuno muli ng palakpakan ang buong arena. Lahat sila kanya kanya ng cheer, lahat kanya-kanya ng sinusuportahan. Napakaraming tao, iba't ibang lahi pero mas lamang ang mga Pilipino. Kailangan kong doblehin pa ang pagsisikap dahil ayoko namang madissapoint ang mga manonood. Kung tutuusin ay homecourt advantage na nga ito.

Nagsunod-sunod matapos na magperform ang mga kalahok na nakapila sa harapan ko. Napatingin ako nang mariin nang mapansing sa tuwing natatapos sila ay may isang grupo sa mga manonood ang kanilang binabalingan.

Lahat sila merong grupo na uuwian anuman ang maging resulta ng competition.

"Our next performer from Philippines, Ms. Dea Amore Benitez!"

Tumayo ako nang marinig ko ang pangalan ko. Kumpiyansa naman ako sa sariling kakayanin ko ito sapagkat ilang buwan ang iginugol ko dito kasama ang team para maging maayos ang performance.

"Go Dea!"

"Queen of Triple-Double!"

"P-H-I-LIPPINES!"

Nang marinig ko ang cheer ng team mates ko ay parang biglang nadagdagan ang kabang nararamdaman ko kanina.

Nag antanda muna ako ng krus bago ihanda ang equipments katulong si coach.

"You can do it Dea! We believe in you" sabi ni coach at niyakap ako nang mahigpit. Tumango ako at huminga nang malalim.

Luminga-linga pa ako para silipin ang mukha ng mga judges. Pamilyar na ang iba dahil naging judge na din sila sa mga nauna kong competition. Ang isa ay presidente ng sports commission, naging judge din sya sa competition ko sa Vietnam ilang taon na ang nakalilipas. Ang tatlo naman, bagamat hindi ko kilala ay pamilyar na. Kung hindi hurado ay miyembro sila ng komite para sa mga atleta ng gymnastics.

Iiwas na sana ako ng tingin nang makita ko ang isang lalaking nakapormal na mariin ang titig sa akin nga ba? Lumingon ako s paligid at baka hindi naman ako ang tinitignan pero malayo sa akin ang ibang kalahok dahil ako na nga ang magpeperform. Biglang sumikip ang dibdib ko at nahirapang huminga nang makita ko ang mata niya. Mga matang dating nagpapakalma sa akin, mga matang nagbibigay kapayapaan sa pagkatao ko.

Biglang naubos ang lakas na baon ko kanina para kompetisyong ito. Nanginginig ang tuhod na tumapak ako sa mat nang senyasan ako ni coach.

Inabutan ako ng powder ng isang staff para hindi ako dumulas habang nagpeperform. Nakailang buhos na yata ako pero parang wala paring epekto tsaka ko na lamang napansin na namamasa na pala ang kamay ko sa sobrang kaba.

Huminga ako nang malalim at tsaka pumosisyon para sa performance.

Nang marinig ko ang unang beat ng music ay kasabay na noon ang sigawan ng mga kagrupo ko. Huminga pa muli ako nang malalim at itiningala ang aking ulo. Ngumiti ako sa madla at ipinosisyon ang aking mga kamay.

Sinimulan ko ang performance sa dalawang magkasunod na cartwheel. Pagkatapos ay umindak sa sayaw na si coach mismo ang nagturo. I made sure that my chin is up and I smile nicely to the crowd.

"Benitez is doing good!"

I made a double backflip with double sunset twists. When I go up I smile widely at the judges.

Maling mali pala na bumaling pa ako sa mesa ng mga judges. Nakita ko ang mga mata niya na para bang hinuhusgahan ako. Bakas sa mga mata niya ang poot. Kasabay nito ang panginginig ng mga paa ko at pagpintig ng sentido ko.

Ipinagpatuloy ko ang routine, I did a double straddle with a split. The crowd was now high and it made me more anxious.

I made a handstand before doing a front roll. I'm more nervous now dahil next ko na ang triple double. My team and I go a lot for this stunt. This one needs to be perfect.

I did the dance part still with a smile and grace in my moves. I made a triple cartwheel to prepare for my last stunt.

I'm doing my last cartwheel when I step on the wrong foot. May injury ako sa right foot na matagal nang iniinda, this injury was also the reason kung bakit muntik na akong tumigil mag gymnast.

I can feel the pain now, it really hurts. I tried moving it a bit while waiting for the beat. It hurts.

I look at my team, nakatayo na silang lahat. Malamang ay nakita ang maling tapak ko. I'm dancing facing the crowd ignoring my foot.

When I saw that the mat is now ready for my last stunt, I inhale deeply.

"Here comes the Queen of Triple-Double!"

I positioned my hands facing the ceilings. Chin up, smile widely, I scan the crowd and ready myself.

The crowd is so hyped now! They are all screaming for the main event.

I'm doing the triple double now in an international competition. This is my main course. I won a lot of competitions because of this and I can't afford to fail this one.

I did a double backflip gracefully and did a double twist for my last backflip.

I was about to land when I feel my knees weakened. I land on the edge of the additional mat and it twists my ankle more.

Naitukod ko ang kaliwang kamay na siyang dapat ay hindi ko ginawa. Nagsigawan ang mga manonood pati na rin ang announcer. Pain enveloped my body. My foot hurts, my arm hurts and my head is throbbing badly.

"Dea!"

The medical team immediately went to me and trying to put me on a stretcher.

I tried to move my right foot but it hurts more. I cried because it really hurts.

I'm crying because I can see the face of my team.

The nurse was about to lift me when a man wearing white corporate attire came in.

My tears can't stop flowing now. I'm crying even more because I don't like to look weak in front of him.

He pat my hair and wiped my tears. He lift me up and put at the stretcher waiting for me. Bibitawan na sana niya ako nang hawakan ko nang mahigpit ang braso niya.

Ayaw kong umalis siya. Naghalo-halo na sa utak ko ang mga mukha ng mga tao sa paligid.

Ang mga manonood na mga nagulat at nalungkot dahil sa nangyari. Ang team ko na paniguradong disappointed sa akin. Napakarami nilang hirap para sa competition na ito tapos ganito lang. Dahil sa akin masisira at mawawala lang. Olympics na kasunod nito e. Anong nagyari?

Hawak hawak ko pa rin ang braso niya at matamang nakatingin sa akin. Hinahaplos niya ang buhok ko at parang sinasabi na magiging ayos lang ang lahat.

"Wag kang umalis please. Yung mga t--tao naka-tingin sila" Sabi ko habang patuloy pa rin sa pag-iyak.

"Stop crying" nasa ambulansya na kami at dalawa lang kami sa likod nito. Hawak hawak niya ang kamay ko habang pinupunasan pa rin ang luha ko.

"You still did a great performance" Hindi ako naniniwala. Alam kong sinasabi niya lang yan para gumaan ang loob ko.

"Paano na ako? Paano kung hindi na ako makalakad?" Paano na ako? Paano na ang nga pangarap ko?

"Alam kong magagalit ka lalo sa sasabihin ko" sabi niya na may kaunting ngisi.

Nagtataka naman ako na nakatingin sa kanya at napaigik nang maigalaw ko ang kanang paa.

He checked me if I'm okay and looked at me again. "Huwag naman sana pero kung yang aksidente na iyan ang magpapatigil sayo sa passion mong iyan. That would be better. I can carry you in my arms naman"

What the hell?

My heart suddenly hurts. He wants me to suffer? He wants me to be like this?

"Ganyan ka ba talaga?! Gusto mong ganito nalang ako? Napakasama mo naman!"

"Masaya ba? Masaya bang makitang nahihirapan na ako?" Patuloy parin ang pagluha ko dahil sa iniindang sakit ng paa at pati na rin ng puso yata.

I was about to wipe my tears when I feel the pain in my left hand. Nakalimutan kong nabalian nga rin pala ang isang ito.

He grabbed my hand and put it in his hand. "Stop it already. Magpahinga ka muna we're near in the hospital"

He patted my head and it feels good. I close my eyes and go to deep sleep when I hear him say the words he told me also years ago,

 "Sleep and I'll take care of you."

-------

Thank you for reading!

Triple-Double stunt credits to Miss Simon Biles ❤️