Page Forty.——————————"Mo-mommy?"Sabay kaming napalingon sa nagsalita. Ramdam ko ang buong panlalamig at panginginig ng katawan ko. Si Stormi. Shit!"Ye-yes baby?"Itinuro niya si Storm."Who is he? and why is he yelling at you?"Napatingin ako kay Storm na ngayon ay titig na titig kay Stormi. Shit. Hindi ganito ang naiisip kong pagtatagpo nila. Hindi ganito. Tumakbo ako papunta kay Stormi."Nagising ka ba? Do you need something, baby?"Umiling siya. "No po. But why is he yelling at you po, Mommy?""No. He's not yelling at me, baby. May pinag-uusapan lang kami. You go back to my room na ha?""But.. Mommy..""Please, baby? Susunod si Mommy. Okay?"She pouted her lips. Sinilip niya si Storm at nakita ko ang pag-ismid niya rito. Kung hindi lang tensyonado ang gabing 'to baka natawa na ako kay Stormi. Tumalikod si Stormi at nagsimulang akyatin ang hagdan papunta sa kwarto ko. Hinarap ko si Storm. Ang tingin niya ay nasa kay Stormi pa rin."Storm, please.. Umalis ka na.""Is she your dau
Page Forty-one.——————————"Introduce me to her, Sunny.""Storm. Mabibigla si Stormi. I can't.. I don–""Sana naisip mo yan bago mo siya itinago sakin sa loob ng apat na taon.""Storm.."Pumikit siya. Nakita ko ang pagkuyom ng mga palad niya. He's mad. So mad na parang ayaw ko na lang makipagtalo at susunod na lang sa gusto niya."Sunny.. She is my daughter."It's not a question. Not a confirmation. He knew. He knew what's his. Without even asking me. Sabagay, makita niya lang ang mukha ni Stormi alam niya na kung sino ang nakikita niyang kamukha. Tumayo ako."I'll talk to her first. Wait here."Tumango siya. Nakasunod lang sakin si Storm pero tumigil siya nang paakyat na ako ng hagdan. Nasa harap na ako ng kwarto ko and I opened the door. Nakita ko si Stormi na nakaupo sa kama at nanunuod ng palabas sa tv. Napatingin siya sakin. Si Sabel ay nasa tabi ni Stormi."Sabel.. Iwan mo muna kami ni Stormi."Hindi siya kumibo pero sinunod niya naman ako. Lumapit ako kay Stormi."baby.. Mommy's
Page Forty-two.——————————Lumabas ako ng kotse ni Storm nang iparada niya ang kaniyang sasakyan sa may parking area. Kanina pa ako tahimik nang makita kong dito kami papunta. This is the same place where I left Storm, five years ago. This is where it happened. I didn't know na ito yung Resort that offered me dahil iba na ang pangalan. Akala ko bagong Resort lang dito sa Batangas since Batangas has a lot of Beach Resorts. Ang laki nang ipinagbago ng Resort na ito. Mas lumaki at parang mas dumami ang building. Ibig sabihin, dumami ang Rooms and offers. Sabi ni Ma'am Agnes this is a good Resort dahil nga talagang dinadayo."Sun.."Napatingin ako kay Storm na karga karga ang tulog na si Stormi. Lumapit ako at winala sa utak ko ang mga alaala na pilit kong gustong kalimutan."Could you please bring that one bag?""Oh! Sure. Or do you want me to carry Stormi?"Umiling siya."Ako na. Stormi is a bit heavy. Let's go."Tumango ako at sumunod lang sa kaniya papasok. Heavy daw. Gusto niya lang
Page Forty-three.——————————I woke up without Stormi on my side. Bumangon ako at lumabas ng kwarto. Walang tao kaya lumabas ako at nakita ko ang mag-ama na nasa may bandamg swimming pool. Umuusok din galing sa iniihaw na karne. Lumingon si Storm at nakita ako. He smiled at me."You're awake."Gabi na. Base na rin sa madilim pero maraming bituin sa kalangitan."What time is it? Hindi mo ako ginising."Sabi ko sa kaniya pagkalapit ko."You look tired kaya hinayaan na kitang makatulog. Nagising din si Stormi and asked for barbecue so.. Here I am."Pagmuwestra niya sa kaniyang ginagawa."Mommy! Try this barbecue made by Daddy. It's delicious po!"Ngumiti ako sa kaniya at kinuha ang inaabot niyang barbecue. I took a bite. Hmm.. Masarap nga. Didn't know Storm can make this."Sarap ah?"Nagkibit balikat lang si Storm at ipinagpatuloy ang pag-iihaw niya. Si Stormi ay dinadaldal pa rin ang Ama niya kaya naupo ako sa upuan malapit sa swimming pool. Napakalaki nang ipinagbago ng Resort na ito.
Page Forty-four.——————————"Your books are always on top."Pagbasag niya sa katahimikan. It's late and we're at the kitchen table. He made me a coffee. Pareho kaming hindi pa inaantok so we're here. Hindi kami pwedeng mag-stay sa kwarto dahil baka magising lang si Stormi."Yeah. Do you still.. read my books?""Yes. I am still your fan."I chuckled. At least, hindi niya dinamay ang mga libro ko sa galif niya sakin. Or nagalit nga ba siya sakin? Now that I think about it, Storm never mentioned about our past."You did your first book signing. I was there."Napatingin ako sa kaniya at natigil sa paghigop sa aking kape."You were there?""Yes."Tipid niyang sagot. Wala na siyang idudugtong dun? Yun na yunv sagot niya? I closed my laptop at iginilid ito."Storm..""Hmm?""Why aren't you asking me about what happened five years ago?""Why? Are you ready?"Kumunot ang noo ko. Am I ready? Ano ibig niyang sabihin? Narinig ko ang kaniyang pagbuntong hininga."I am not asking you because it fee
Page Forty-five.——————————I woke up with a headache. May naririnig din akong mga boses sa labas ng kwarto. Napatingin ako sa paligid at napagtantong wala ako sa kwarto sa second floor. Nandito ako sa kwarto sa baba. Kumunot ang aking noo. Naglakad ba ako pabalik dito? No. Ang alam ko nasa second floor ako. Napasinghap ako nang may mapagtanto. Did Storm carry me papunta rito? Kaya ba naramdaman ko na may bumuhat sakin but I am too tired to opened my eyes kaya hindi ko alam kung panaginip o ilusyon ko lang iyon. But looking at myself right now, Hindi nga iyon isang panaginip o ilusyon lamang. It really happened! Napapikit ako nang maramdaman ang matinding pagsakit ng ulo ko. Napahawak ako sa aking ulo sa sobrang sakit. Shit! Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong sakit. Ano 'to?"Sun? Sun! Are you okay?"Nag-aalalang tanong sakin ni Storm. Agad siyang dumalo sakin para mas matignan ako ng maayos."Sunny.. Are you okay? Alin ang masakit sayo? ha?"Itinaas ko ang kamay ko. I can't talk
Page Forty-six.——————————"Come on Storm! Wag kang puro pictures diyan!""Geez! Sun! Ang lamig!"I giggled. "O.A mo. Dali na!"Napilitan siyang lumapit sakin. Bandang bewang ko ang tubig dagat at bandang balakang lang ni Storm ang tubig dagat. Dito kami pumunta after namin kumain kanina to take some pictures na i-po-post ko sa social media accounts ko for promotion. May mga videos din na kinuha si Storm. Ganoon siya ka-hands on ngayon sa akin. A real businessman indeed."Ang lamig!"Reklamo niya. Tinawanan ko lang siya. "Ano pa ni-o-offer ng Resort mo, Storm?""Jetski, Scuba diving, banana boat, snorkeling and many more. Wanna try them? Pwede natin gawin bukas with Tita Sunshine."Ngumuso ako at ngumiti sa kaniya."Aren't you busy? Hindi ka dapat nandito ngayon kung hindi mo nalaman ang tungkol kay Stormi."Well, yes. Hindi dapat namin siya kasama dito ngayon pero dahil nalaman niya nga ang tungkol kay Stormi nakasama namin siya papunta rito."James can handle the SDT well, while I
Page Forty-seven.——————————Storm made some coffee for me and for him. Pagkarating na pagkarating namin sa Villa. Tita Mommy also texted me kanina at ang sabi..Enjoy your night. Another Stormi in your family excites me! aja!- Tita MommyHindi ko alam kung ano nasa utak nila pero hindi ko na inisip pang replayan si Tita Mommy. Ayokong mas tuksuhin pa. Ito talaga dahilan kung bakit pinilit ni Mama na sa kanila mag-stay si Stormi. Gusto nilang maiwan kami ni Storm dito. As if may mangyayari kapag naiwan kami dito. Tss.. Ang lalakas ng trip. Bumuntong hininga ako at ipinagpatuloy na ang pagtitipa. Ubos na ang kape na tinimpla sakin ni Storm. Nandito ako ngayon sa kwarto kung saan kami natutulog na tatlo. Si Storm ay nasa labas at hindi ko alam kung sino ang kausap sa kaniyang cellphone. Maybe her. The girl he likes pero hindi pa sila. Parang kami lang noon. Nagsimula rin naman kami sa walang label. Nagsesettle talaga si Storm sa ganoon ibig sabihin, he really likes the girl. Napairap a
Epilogue.——————————His Point of View.She's running for SSC Internal Vice President. That sounds good. I knew she's always in an Organization. I've seen her many times. Of course, I'm one of her admirers. Pero mukhang hindi niya alam na ganoon karami ang nagkakagusto sa kaniya. The moment I saw her outside of the SSC Office, I was determined to take my luck. As a friend. She just wanted me to be her friend. I was taken aback. She keeps mentioning about the woman I love for a long time. Natatawa na naman ako kapag naaalala ko. She seems not to care to anyone around her. She's nit easy to dealt with but her heart is pure and she's very understanding. It's one of the few things I noticed about her eversince we became friends. We both love jollibee and as well as reading. She accepted my confession and asked me to take everything slow. Well, I can't blame her. Para lang naman kasi akong kabote na bigla na lang tumubo sa buhay niya and in just a short period of time ay nag-confess na ako
Page Seventy-five.——————————Third Person Point of View.Nagmamadaling isinugod nila sa Hospital ang wala nang malay na si Sunny. Si Katty ay tinawagan na si James para ipaalam ang nangyari. Halos paliparin ng Mama ni Sunny ang Van dahil sa sobrang pag-aalala sa kaniyang nag-iisang anak. She's driving while her heart is beating so fast. Nasa utak niyang maayos naman ang anak niya kanina at masigla pa pero ngayon kailangan na naman siyang isugod sa ospital dahil nawalan ito ng malay. Hindi na nai-park ng maayos ang Van pagkarating nila sa ospital at si Storm naman ay nagmamadaling humingi ng tulong pagkarating nila ng Emergency room. Nang makita inihiga na si Sunny sa wheel bed ay dali dali siyang nagpunta ng Information desk para ipatawag ang dalawang doctor ni Sunny. Bumalik ulit si Storm after i-confirm na pababa na ang dalawang doctor papuntang emergency room. Binigyan ng first aide treatment si Sunny at kita niyang nilagyan kaagad ito ng aparatos sa katawan dahil wala pa rin iton
Page Seventy-four.——————————"Ma diyan lang naman kami sa Mall.""I know. Pero sasama pa rin ako.""Me too, Sunny. Wala naman akong ginagawa. James is busy."Nilingon ko si Storm at kumakamot lang siya sa kaniyang batok. Mukhang wala na rin yata siyang magagawa sa kakulitan ng dalawa. I am now eight months pregnant at ito lang ang araw na nagising ako na maayos ang pakiramdam ko. Malakas ako at pakiramdam ko kakayanin ko ang maglibot sa mall para bumili ng mga kakailanganin sa panganganak. I asked Storm not to buy things for our baby without me. So we both waited for me to be okay. At ito na ang araw na iyon. Pero hindi kami makaalis alis dahil kay Mama at Katty. Gustong gusto nilang sumama."Storm.. aren't you gonna say something?"Irita kong tanong sa kaniya. Lumabi lang siya at ngumiti."The more the merrier, Love. Come on, sama na natin sila.""Oo nga naman, Anak. Gusto ko rin sumama sa pagbili ng mga gamit ni baby."I rolled my eyes and I sighed. May magagawa pa ba ako? Tumango
Page Seventy-three.——————————Bukas ay lalabas na ako ng ospital. Mag-stay si Mama sa bahay kasama si Tita Mommy na ngayon ay bumabyahe na papunta rito sa ospital. Katty and Vanessa is on their way here too."Buds.. umuwi ka na muna kaya? Para makapagpalit ka ng damit.""Oo nga Storm. Nandito naman na ako. Hindi na makakaangal ang asawa mo."Umiling si Storm at mataman lang na nakatingin sakin."May dalang damit si James for me. May CR naman dito, dito na ako maliligo at magbibihis."Napapailing na lang ako. I'm in a VIP Room dito sa Hospital. Of course, hahayaan ba ni Storm na doon lang ako sa regular room? Hindi na ako umangal dahil mahirap na. The last time na sinita ko siya, naging dahilan iyon kung bakit nandito ako ngayon sa ospital."James will also be here?""Yes."Tumango tango ako. Binalingan ko ng tingin si Mama at tahimik lang siyang nakatingin saming dalawa ni Storm."Ma.. pwede kang umuwi sa bahay kasama si Tita Mommy mamaya pagdating niya. You need to rest.""I surely
Page Seventy-two.——————————Kanina pa ako napapabuntong hininga. I'm bored. Sobrang bored. I got nothing to do. Kanina ko pa tinatawagan si Sabel thru video call para lang may makausap at makita na rin si Stormi na mukhang nagbubuhay prinsesa kasama ang mga magulang ni Storm. She's so happy tho namimiss niya kami she understand that we can't focus to her right now. She's so excited to meet her brother or sister soon and be with us. I felt guilty but there is nothing I can do. Nag-ring ang phone ko at nakitang tumatawag si Storm. Napabuntong hininga ako at sinagot na ang tawag niya. Pang anim na niyang tawag to simula kanina pero hindi ko sinasagot dahil alam kong nasa importanteng meeting siya ngayon. Ayaw niyang umalis at iwan ako pero hindi rin pwedeng basta niya na lang hindi siputin ang meeting na ito lalo na't isang malaking client iyon. Gusto niya akong isama pero ayaw ko naman sumama sa kaniya. Tinatamad ako and honestly, I feel weak. Nakikita ko ang unti-unting pagpayat ko at
Page Seventy-one.——————————"Grabe! Ang daming tao ngayon, Sunny!"Ma'am Agnes giggled kaya natawa ako. Kanina pa siya excited dahil sa dami ng tao na nais magpa-sign sakin. It really scares me. This kind of attention they are giving to me? Parang hindi pa rin ako makapaniwala. Pakiramdam ko panaginip lang ang lahat ng 'to. Naalala ko na naman kung paano ako nagsimula as a writer. Para pa ngang napilitan si Ma'am Agnes noon na aprobahan ang pinaka-una kong gawa dahil nakukulangan siya sa emosyon, sa mga batong linya but still she accepted it hoping that hindi siya nagkamali sa potential na nakita niya sa mga gawa ko. She trusted me kahit na madalas sa email lang kami nag-uusap. Hindi naman kasi ako nagpapakilala sa kaniya because I just want to write. Hindi ko naman gustong maging sikat ang gawin ang mga ganito. But later on, with the help of Ma'am Agnes gumanda ang mga libro ko at naging isa sa mga top books every book release. Nakaka-proud, of course. I started it just because for
Page Seventy.——————————Kunot noo akong nagmulat ng mata nang maramdaman kong parang may nakatitig sakin. And there I saw Storm looking at me. Ngumiti siya at agad na hinalikan ako sa aking noo."Good Morning, Love. I'm Storm Thompson, your husband."I chuckled. Simula nang malaman niya ang tungkol sa sakit ko, kada umaga ay ganito ang bungad niya sakin. Pinapakilala ang kaniyang sarili. I know it seems like a joke and silly to hear but for me it stings. Nasasaktan ako. It seems like he wants to prepare himself for that day that I will never recognize him even if we tried hard. Every morning I would woke up trying to remember everything that I could still remember. Luckily, wala pa naman akong nakakalimutan."Good Morning too, Love. I'm Sunny Daine Alcazar Thompson, uour wife."Ngumisi siya and kissed me again in my forehead."Breakfast is ready. Want me to take it here?"Umiling ako sa kaniya. Tinulungan niya akong makabangon at makatayo sa kama."Did you have breakfast na ba?"Umil
Page Sixty-nine.——————————My check-up with my OB is fine. Okay naman ang baby sa loob ng tiyan ko at binigyan ako ng mga vitamins for me and for the baby. Doc told me na malapit na matapos ang morning sickness ko pero magsisimula na ang cravings ko. So far napapadalas na gusto ko ang chocolate cake. Paglabas ko ng room ng OB ko ay nakita ko si Storm na nakaupo sa waiting area. He's here? Bakit hindi siya pumasok kung ganoon? Naglakad ako palapit sa kaniya at tila ba napakalalim ng iniisip niya at hindi niya maramdaman ang paglapit ko. Kumunot ang noo ko at tinapik siya sa balikat. Napalingon siya sakin at agad siyang ngumiti nang makita ako. Tumayo siya kaya napatingala ako sa kaniya. Ang tangkad talaga ni Storm. Sana mamana ng mga anak ko ang katangkaran niya."You're done?"Tumango ako at saka ngumuso."Kanina ka pa ba dito? Bakit di ka pumasok?"Ngumiti siya."Papasok sana pero narinig kong patapos ka na kaya dito na lang ako naghintay."I scanned his facial expression. There is
Page Sixty-eight.——————————Kung may bagay man sa mundo na pinagsisisihan ko ng sobra? Iyon ay ang mga nasayang na oras. Mga oras na mas pinili kong magtrabaho nang magtrabaho habang nag-aaral at hindi ko binigyan ang sarili ko ng oras para magsaya kasama ang mga kaibigan ko at mga kaklase ko. Mga oras na hindi ko piniling kasama ang Mama ko. Mga oras na hindi ko kaagad pinakilala kay Storm si Stormi. Limang taon. Limang taon na pinilit ko ang sarili ko na wag tumakbo papunta sa kaniya. Itinago ko ang tungkol sa anak namin. Halos apat na taon ang ipinagkait ko sa kanilang mag-ama. At ngayon, may isang buhay sa tiyan ko ang kailangan kong protektahan at itaguyod na mailabas ko sa mundong ito ng maayos."Sunny.. you can't be pregnant!""But I did, Doc."Hinilod niya ang kaniyang sintido."You are under medication, Sunny. At kapag buntis ka hindi ka maaaring magpatuloy sa medication mo because it will affect the baby in your womb. Umiinom ka pa ba ng gamot?"Umiling ako."Hindi ako umii