Mag-log inShare
Chapter 05
Huling Na-update:
2020-08-15 11:35:40Kaugnay na kabanata
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 06
It takes a lot of courage to step on a stage with a lot of audience that you know will witness whatever you will be doing. They might judge you after your performance. But at least, you might not care to their opinions, simply because a stranger's opinion might not matter to you.But it takes a brave heart to confess to someone, what you truly feel about them.Gabi na pero nasa labas pa rin kami. Kanina, noong sinabi niya iyong tatlong salita na 'yon, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Tuwa? Lungkot? Pagkadismaya? Hindi ko alam. Natutuwa ako kasi gusto niya ako. Pero nalulungkot at nadidismaya ako kasi alam ko na 'yung nararamdaman ko, mas malalim sa nararamdaman niya para sa akin. Isa pa sa iniisip ko, baka maging hanggang doon lang 'yon. Ngumiti ako sa kaniya ng mapakla noon saka sinabi iyong nararamdaman ko. Sinabi kong mahal ko siya. Bumakas sa muka niya ang pagkagulat pero pagkatapos noon ay bigla siyang tumakbo.Alam kong mabilis. But like what I've wrote before in one of
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 07
Bad habits are hard to die. Pwedeng mawala pero hindi basta-basta. Syempre at some point hahanapin mo 'yon, ‘di ba?Naalala ko nakaraan na sinabi ni Arila na gusto niyang mag-bar. Siguro nami-miss niya kaya naman kahit madilim na, pumunta ako sa bahay niya. Hindi kasi ako nakapunta kanina dahil may mga inasikaso ako sa post office at may mga pinagawa sila tita kaya naman aayain ko na lang siya. Nagdadalawang isip man, alam ko naman na magiging masaya siya dahil isa 'to sa parte ng buhay niya.Pagkarating ko ay naabutan ko siyang naka-pajama at nagsusuklay. Siguro ay kakatapos niya lang maligo dahil basa pa ang buhok niya."Hi.""Anong ginagawa mo rito?" tanong niya."Wala lang. 'Di ako nakapunta kanina e. Punta tayong bar? May alam ako.""Talaga?" Bakas sa mukha niya ang saya kaya naman napangiti ako."Oo, kaya magpalit ka na ng damit mo.""Sige, hintayin mo 'ko." Dali-dali siyang umakyat sa kwarto niya saka nagpalit. Wala pa 'atang limang minuto nakababa na siya."Okay lang ba 'tong s
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 08
Napatulala ako sa narinig ko. Tama ba ang narinig ko? Baka naman nabibingi lang ako?"Ano?""I said I love you... and I want to be your girlfriend."Umalis ako sa pagkakayakap niya at saka humarap sa kaniya. Tinitingnan lang ng tahimik kung bigla ba niyang babawiin ang sinabi."Let's talk, okay? Maglilinis lang ako."Para akong tinakasan ng boses ko kaya napatango na lang ako. Ikinulong niya ang mukha ko sa dalawang kamay niya saka ako ginawaran ng halik sa noo. Tumayo siya at naglakad papasok sa banyo. Sinundan ko naman siya ng tingin hanggang makapasok siya.Ibinagsak ko ang aking katawan sa kama niya saka tumingin sa ceiling."Ano bang nangyayari sa'yo, Zyle?" bulong ko sa sarili saka napabuntong hininga.Naka-move on na ako sa mga pang-iiwan sa akin, 'di ba? Nasanay naman na ko. E, bakit ganoon inakto ko kanina?Naiwan na ko ng mga naging girlfriend ko. 'Yung pamilya ko—well, hindi naman talaga nila ako iniwan. Pero 'yung pagkawala ng presensiya nila, ayon siguro 'yung isa sa mga n
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 09
Ang mga nangyari noong Linggo na 'yon ay ilan sa mga araw na masaya balik-balikan.Kinabukasan noong araw na natulog ako sa bahay ni Arila, nagising akong nakayakap siya sa akin. Medyo nangawit nga lang ang balikat ko dahil ginawa niya itong unan pero okay lang naman.Noong mga sumunod na araw naman, dinala ko siya sa amusement park, mall o kaya naman ay nandoon lang kami sa loob ng bahay niya at nanonood ng mga movies. Kaya lang may mga araw na sumasakit raw ang ulo niya kaya naman pinagpahinga ko na lang siya.Ngayong araw, inaya ko siyang pumunta sa park."Ba't ba kung saan-saan mo 'ko dinadala?" tanong niya saka tumawa. Umakyat siya sa kuwarto niya para magpalit ng damit kaya naman hindi na niya narinig ang sagot ko."Hindi ko kasi alam kung hanggang kailan lang 'to. Kaya sinusulit ko na lahat ng oras na meron tayo."Pagkarating namin sa Park, nakita namin ang iba't ibang taong may kaniya-kaniyang ginagawa. Nakabisikleta ang iba habang ay iba naman ay naglalakad lang katulad ng gin
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 10
Some people change for a reason. They didn't change in a blink of an eye, or on a snap of fingers. They change because of different reasons. Some change for a better living; some change because the society pushed them to; and some change because of someone."Thanks, Ma." I ended her call.Ilang araw na akong napapadalas ng tawag kay mama at ganon din siya-sila ni dad.Nagtatanong sila bakit daw biglang ginagalaw ko na 'yung pera ko sa bangko. Nasanay kasi sila na kung ano 'yung iniwan nilang status ng account ko, ganoon pa rin kapag nagbigay sila ng bagong allowance. Alam nila na nagtatrabaho ako at working student pa dahil paminsan ay nasa kompanya ako at gumagawa ng kung anu-ano na sinusuwelduhan naman nila.Lagi akong may pera. Perang pinaghirapan ko. Kung babawasan ko man 'yung pera ko sa bangko, I make sure na sobrang importante lang o kaya naman ay babayaran ko rin. I still have this thinking na pera nila 'yon. Na kahit allowance ko 'yon ay hindi ko pa rin dapat gastahin 'yon sa
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 11
When I was a kid, my mom always taught me practice self-control specially when I get angry. I still remember when my parents were called to the principal's office because I included myself in a fight. My enemy got his shoulder bleed because of the pencil I used to stab him. Well, what can I say, he really irritates me to hell.Since then, they always taught me to control myself because I discover that having a short-tempered run in our blood. But there are things that no matter how hard you control yourself; you'll fail. Especially when an angel with a body of a sinner is lying beside you.Sinubukan kong ilayo ang aking mga kamay sa kaniya pero parang magmet ang katawan niya na hinihila ang aking mga kamay. Her upper body almost rest on mine. Her arms clinging to me like I will go somewhere, and she don't want to let go. She snores a little but that's not what bothers me. It’s her naked body that was so warm and so soft against mine. It’s her nipples touching my chest. And her knees th
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 12
“Anong gusto mong kainin?”Instead na sagutin ako ay hinikpitan niya lang ang yakap sa akin. “Hmm, cuddle.”Napatawa ako. “Kanina pa tayo nagka-cuddle. Lunch na. We need to eat.”“Hmm, order na lang tayo.” She pouted.Hinalikan ko siya sa labi. “Good idea. Kaso nasa probinsya tayo. Luluto lang ako ta’s pagkatapos natin kumain, we can cuddle ‘til night. Sounds like a plan?”Lalo lang humaba ang nguso niya pero tumango naman kaya hinalikan ko siya ulit sa labi saka tinanggal ang kapit niya.Tss. This temptress. Walang kalam-alam na may binubuhay na naman siyang hindi dapat.Tumayo ako saka sinuot ang aking boxers. Inayos naman ni Arila ang kumot sa kaniyang katawan bago pumikit ay yakapin ang unang hinihigaan ko kanina. How I wish ako ‘yung kayakap niya ngayon kaya lang kailangan talaga naming kumain. Nangangayayat na kasi si Arila. Tss. Kahit naman pinapagod ko ‘yan, pinapakain ko ‘yan.Pero ewan ko ba ang payat pa rin.Bumaba ako ng kusina para maghanda ng pagkain. Wala sila tito sa b
Huling Na-update : 2020-08-15Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 13
Nakangiti ako habang dala-dala ang isang bouquet ng bulaklak. The summer sun still shines brightly. Summer was about to end but I couldn’t think of anything that might go wrong. Everything just happened smoothly.But I was so dumb that time to even assume that everything’s fine. Kinuha ko ang susi sa aking bulsa at saka binuksan ang pinto. Nakahanda na ang ngiti ko at itinago pa ang bulaklak sa likod ko. I hope she’ll like it. Perong parang tinakasan ako ng pagkatao ko nang makita ko si Arila na nakahandusay sa sahig malapit sa hagdan, habang hinahampas ang kaniyang ulo.Tangina! Nahulog ba siya sa hagdan?!“Stupid! Stupid! You’re so stupid!” sabi niya saka patuloy pa rin sa pananakit sa sarili.“Arila!” Agad kong nabitawan ang hawak na bulaklak saka dumiretso sa kaniya. Hinawi ko ang buhok niya at nabasag ang puso ko ng makita siyang umiiyak. Puno ng luha at pawis ang kaniyang mukha. Dumidikit tuloy ang ilang hibla ng kaniyang buhok sa mukha niya. Nanlambot ako sa itsura niya.Kinul
Huling Na-update : 2020-08-15
Pinakabagong kabanata
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 18
At last.To all the readers, thank you for reading and spending coins for this. It was short like how Arila and Zyle's time was, but I give my best and I really hope you appreciate it.I hope if you're afraid to do something now, face that fear. We don't know how short our life could be so do it. Don't be afraid so that you don't have to live with regrets and what ifs later.
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 17
“Zyle!” Napangiti ako ng makita siyang nakaupo sa kama ng nakangiti. Nakakumot siyang puti at mayroong sidetable na may iilang prutas at gamot sa gilid.Inilahad niya ang kaniyang mga lamay, parang nanghihingi ng yakap. Napapailing na lumapit ako sa kaniya.“Welcome back.”Hinampas niya ang likod ko kaya napatawa ako. “Kamusta naman ang sleeping beauty namin?”“Gago!” natawa ako ng batuhin niya ako ng unan.“Pero hindi nga, ayos ka lang?”“Oo naman. Sabi ng doctor dito muna ako para sa mga test. Saka para rin mamonitor muna ako. Takte, apat na taon rin akong tulog, ano. Para ngang hindi ko na alam maglakad.” Pareho kaming natawa sa sinabi niya.Kakagising niya lang from coma last week pero mukhang okat naman siya.Naupo ako sa upuan malapit sa kaniya.“Zyle, kamusta ka na?”“I guess I’m okay.” Napatango-tango siya.Pareho kaming natahimik. Pakiramdam ko ay may gusto siyang sabihin pero nag-aalangan siya. Pero pagkalipas ng ilang sandal ay tumikhim siya.“Balita ko ikakasal ka na?”Tuma
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 16
Maingay ang paligid ngunit hinayaan ko lang ito. May kaniya-kaniyang usapan ang ilan habang ang iba naman ay tahimik lang na nag-iintay sa pila."Pwede pong magpa-picture?" kinikilig na sabi ng dalagita sa aking harap.Ngumiti ako saka tumayo mula sa aking kinauupuan. "Sure."Lumapit sa aking ang dalaga hawak ang ilang libro na pinapirmahan niya lang kani-kanina. Iniabot niya ang kaniyang phone sa isa pang babae na sa tingin ko ay kaibigan niya. Humarap kami roon saka sabay na ngumiti."Thank you po!" masiglang sabi niya."Salamat rin sa pagtangkilik ng libro ko."Nang umalis siya ay naupo na ako sa upuan ko kanina at ngumiti sa nasa harapan ko na may dala ulit na libro."Hi, Kuya Z!""Hello!" bati ko habang pinipirmahan ang librong dala niya."Paborito ko po talaga 'yang Summer Escape! Grabe, hindi ko ine-expect 'yung ending! Pero I'm happy po. At least April and Kyle had their own happy ending po..."Ngumiti lang ako sa kaniya.Hindi ko na mabilang ang libro na napirmahan ko. Nakakap
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 15
"Terrence?" Tumingin ito sa akin ng kunot ang noo."Zyle, remember? Kaibigan ni C. Nagkita na tayo noon sa resort ng kaibigan namin." Saka lang bumakas sa mukha niyang naaalala niya ako."Yeah. I remember."That was our first conversation after not seeing each other for a year. But who would have thought we will be friends after?Naabutan ko siya sa harap ng kaniyang locker. Binuksan ko ang katabing locker nito saka inilagay ang mga librong sa awa ng Diyos ay hindi ko na gagamitin."You too still have art app next sem?"Tumango lang ako. "Let's get the same sched.""Sure," then he smiled playfully. Napailing na naman ako."Are you setting me up again with Cassie?" I asked him as we both close our lockers.As if on cue, I heard the familiar voice making us turn to our left. "Hi, Rencey!"Lumapit ito kay Terrence at kumapit sa baraso niya. Kung hindi ko alam na magkapatid ang turingan nila, iisipin ko talagang childhood sweetheart sila, e."Morning, Cassie. Won't you greet my friend?" I
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 14
I was holding a bouquet again. I just wanted to apologize to Arila for pushing here to something I am well aware that she’s afraid of. I shouldn’t leave her. I should’ve stayed.Nang makapasok ay hinanap ko siya sa sala pero wala siya. Dumiresto ako sa kusina kasi magtatanghali na. Baka nagluluto lang siya. But still, the kitchen looked untouched.Baka busy na naman siya sa manuscript niya. Umakyat ako sa kwarto ng dahan-dahan, para surpresahin sana siya pero wala akong nakita ni anino niya. Wala akong ingay na marinig. Tahimik lang ang paligid. Hanggang sa marinig ko ang bilis ng pagtibok ng puso ko. It suddenly felt wrong.“Arila?” tawag ko. Baka kasi nagtatago na naman siya. One time kasi tinaguan niya ako. Hindi ko rin talaga maisip ‘yung trip niya pero kahit ganoon, mahal ko ‘yon.Naglakad ako patungo sa CR sa kwarto niya. Wala ring tao. Napalunok ako saka tiningnan ang ilalim ng kama.“Arila, it’s not funny anymore. Come here I have something for you.” Pero walang Aril ana lumaba
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 13
Nakangiti ako habang dala-dala ang isang bouquet ng bulaklak. The summer sun still shines brightly. Summer was about to end but I couldn’t think of anything that might go wrong. Everything just happened smoothly.But I was so dumb that time to even assume that everything’s fine. Kinuha ko ang susi sa aking bulsa at saka binuksan ang pinto. Nakahanda na ang ngiti ko at itinago pa ang bulaklak sa likod ko. I hope she’ll like it. Perong parang tinakasan ako ng pagkatao ko nang makita ko si Arila na nakahandusay sa sahig malapit sa hagdan, habang hinahampas ang kaniyang ulo.Tangina! Nahulog ba siya sa hagdan?!“Stupid! Stupid! You’re so stupid!” sabi niya saka patuloy pa rin sa pananakit sa sarili.“Arila!” Agad kong nabitawan ang hawak na bulaklak saka dumiretso sa kaniya. Hinawi ko ang buhok niya at nabasag ang puso ko ng makita siyang umiiyak. Puno ng luha at pawis ang kaniyang mukha. Dumidikit tuloy ang ilang hibla ng kaniyang buhok sa mukha niya. Nanlambot ako sa itsura niya.Kinul
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 12
“Anong gusto mong kainin?”Instead na sagutin ako ay hinikpitan niya lang ang yakap sa akin. “Hmm, cuddle.”Napatawa ako. “Kanina pa tayo nagka-cuddle. Lunch na. We need to eat.”“Hmm, order na lang tayo.” She pouted.Hinalikan ko siya sa labi. “Good idea. Kaso nasa probinsya tayo. Luluto lang ako ta’s pagkatapos natin kumain, we can cuddle ‘til night. Sounds like a plan?”Lalo lang humaba ang nguso niya pero tumango naman kaya hinalikan ko siya ulit sa labi saka tinanggal ang kapit niya.Tss. This temptress. Walang kalam-alam na may binubuhay na naman siyang hindi dapat.Tumayo ako saka sinuot ang aking boxers. Inayos naman ni Arila ang kumot sa kaniyang katawan bago pumikit ay yakapin ang unang hinihigaan ko kanina. How I wish ako ‘yung kayakap niya ngayon kaya lang kailangan talaga naming kumain. Nangangayayat na kasi si Arila. Tss. Kahit naman pinapagod ko ‘yan, pinapakain ko ‘yan.Pero ewan ko ba ang payat pa rin.Bumaba ako ng kusina para maghanda ng pagkain. Wala sila tito sa b
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 11
When I was a kid, my mom always taught me practice self-control specially when I get angry. I still remember when my parents were called to the principal's office because I included myself in a fight. My enemy got his shoulder bleed because of the pencil I used to stab him. Well, what can I say, he really irritates me to hell.Since then, they always taught me to control myself because I discover that having a short-tempered run in our blood. But there are things that no matter how hard you control yourself; you'll fail. Especially when an angel with a body of a sinner is lying beside you.Sinubukan kong ilayo ang aking mga kamay sa kaniya pero parang magmet ang katawan niya na hinihila ang aking mga kamay. Her upper body almost rest on mine. Her arms clinging to me like I will go somewhere, and she don't want to let go. She snores a little but that's not what bothers me. It’s her naked body that was so warm and so soft against mine. It’s her nipples touching my chest. And her knees th
Summer Scape [Filipino | Tagalog] Chapter 10
Some people change for a reason. They didn't change in a blink of an eye, or on a snap of fingers. They change because of different reasons. Some change for a better living; some change because the society pushed them to; and some change because of someone."Thanks, Ma." I ended her call.Ilang araw na akong napapadalas ng tawag kay mama at ganon din siya-sila ni dad.Nagtatanong sila bakit daw biglang ginagalaw ko na 'yung pera ko sa bangko. Nasanay kasi sila na kung ano 'yung iniwan nilang status ng account ko, ganoon pa rin kapag nagbigay sila ng bagong allowance. Alam nila na nagtatrabaho ako at working student pa dahil paminsan ay nasa kompanya ako at gumagawa ng kung anu-ano na sinusuwelduhan naman nila.Lagi akong may pera. Perang pinaghirapan ko. Kung babawasan ko man 'yung pera ko sa bangko, I make sure na sobrang importante lang o kaya naman ay babayaran ko rin. I still have this thinking na pera nila 'yon. Na kahit allowance ko 'yon ay hindi ko pa rin dapat gastahin 'yon sa
