Inalis niya ang hawak sa brasong nakapulupot sa kaniyang bewang. Hinawakan niya ang kamay na nakatakip sa bibig niya at sinubukan alisin iyon. Kingsley noticed that and slowly let go of her.
Hinila ni Artia palayo ang kamay na nakatakip sa bibig niya at kahit pa hindi na iyon nakatakip sa bibig niya hindi parin iyon binitawan. Lumingon siya sa likod upang makita ang mukha ng lalaking hawak-hawak siya.
It's really Kingsley. Gumaan ang pakiramdam niya ang nabawasa ang takot. Kumalma na ang kaninang naninigas na katawan.
"Kingsley," sambit nito sa mahinang boses. Hindi makapaniwala na ang binata nga ang nakikita ngayon.
Humigpit ang hawak ni Artia sa kamay ni Kingsley. Ilang sandaling nagtitigan lang sila. They don't know if its just because of their situation but something feels strange with their hearts. It felt alive and safe.
Her eyes are teary and her lips pouting. L
"What?" He asked surprised."Your plan isn't gonna work! You'll only get yourself at risk. You're just surrendering yourself!"His jaw tightened. Bumuntong hininga bago nagsalita."I'm doing this for you. Hindi ba't importante sayo ang phone mo?""Yes. But I will not let you risk your life for me!" Sagot nito kaagad.Napapitlag silang pareho nang makarinig ng kabog. Mga nahuhulog na bagay sa pagkalkal ng mga magnanakaw.Artia eyes looked at the door. Afraid it might be opened anytime and they'll ger caught. Weirdly, Kingsleys eyes are glued on her face. Intently staring at her beauty. Natulala ito sa ganda ng dalaga.Magulo ang mahabang itim niyang buhok pero kahit ganoon ay hindi ito nakabawas sa ganda ng dalaga.Nang ibalik na ng dalaga ang tingin sa kaniya ay mabilis siyang umiwas ng tingin. Kunwari ay tumingin siya sa ilaw malapit sa ulo ni Artia."I can't just stand he
Third P POVTinawag ni Conrad ang anak upang kamustahin at kausapin tungkol sa nangyari. This is the first time robbers successfully break inside their house. There are guards on the front gate of this subdivision and there are also two guards ensuring the security of their house.Nakapagtakang napasok ng mga ito ang bahay nila.Kingsley glance at Artia who's now embracing her mother tightly. Bakas parin ang shock sa mukha nito. Lumayo sila upang makapagusap ng maayos, siniguradong walang makakarinig sa pag-uusapan.Nakatalikod si Conrad sa mag-ina, si Kingsley naman ay nakikita parin ang dalaga."Alam mo ang itatanong ko." He said tough.Bukod kay Kingsley, alam din ni Conrad na ang may pakana sa pang ambush sa kanya at ang pagkawala ng isang milyon ay pakana ng dalaga. But he's angry with that, in fact he's amazed. Nagmana daw ito sa kaniyang ama."It's not her." Mabilis na sagot ni Kingsley sa am
Third P POV"Saan ka matutulog apo?" Tanong ni Manang Belinda sa alaga.Umahon sa pagkakasandal sa pader na salamin si Kingsley upang magbigay galang sa kausap."Sa baba na po. Ako na po ang mag-aayos sa kwarto ko. Tamad pa ako ngayon kaya bukas nalang." Sambit niya.Tumango ang matanda."Sa gitnang guest room natutulog si Artia. Ikaw na ang bahal kung saan ka matutulog. Baba na din ako at akoy matutulog na.""Is she sleeping?" Tanong niya bago makaalis ang matanda."Pinainom ko siya ng gatas, sana ay makatulong iyon para antukin siya." Sagot ng matanda saka muling nagpaalam at tuluyan ng umalis.Sumandal uli si Kingsley sa pader na salamin at ipinasok ang mga kamay sa bulsa. Hindi siya mapakali at hindi din dinadalaw ng antok. He can sleep in his room, but Artia's visiting his mind.Naiisip niya parin kung gaano takot ang dalaga kanina. At naiinis sa ina nito dahil hindi man lang sina
Artia's POV"No! Ba't naman ako iiyak? Mukha ba akong umiyak?"Nilagok ko ng isahan ang beer na inuunti-unti ko kanina. Lumunok ako ng laway pagkatapos. Bakit niya natanong kung umiyak ako? Namaga ba ang mata ko? Halata ba sa mukha ko na kakagaling ko lang umiyak?Hindi ako makatingin sa kaniya. Nangangambang mabasa niya sa mata ko na nagsisinungaling ako.Tumayo ako ng mabilis."Hindi kapa ba aakyat? Matutulog na ako." Mabilis kong sabi at ipinatong sa lababo ang baso bago naglakad paalis. Nakita ko siyang tumayo na din at iniligpit ang pagkain.Binagalan ko ang paglakad ko para maabutan niya ako. Medyo madilim na sa buong bahay. Nakapatay na ang ilang ilaw at napakatahimik na, baka mamaya multo naman ang makasalubong ko hindi na magnanakaw.Walang umimik sa amin hanggang sa makarating na ako sa tapat ng kwarto. Hinawakan ko ang door handle pero hindi iyon pinihit. Tinignan ko siya sa g
Artia's POV "Why? I mean what? May ibibigay ka?" Dumaan ako sa hagdan dahil hindi ko kayang iangat ang sarili ko papanik. Nakatingin siya sa mga upuan hindi makatingin sa akin. Just like the last time he saw me swimming here wearing only my underwear. Tawang tawa ako sa kaniya noon dahil nakatingala siya. Nasa harapan na niya ako, tumutulo pa ang tubig mula sa katawan ko. He looked at me in the eyes then took out something from his pocket. I frozed when I what that thing is. I immediately recognized that it is a phone and that freakin' phone case is so familiar to me. My eyes turned wide as the headlights. My mouth dropped open and I felt freakin' cold and my heart is pounding so damn hard. "Paanong..." hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin. Hindi ako makapaniwala sa nakikita. Paanong hawak niya ngayon ang phone ko? How the hell did he get it? Kasama ito sa mga ninakaw! Bakit nasa kaniya? "Naibalik kagabi ang lahat ng kinuha nila sa bahay.
Artia's POVIsang maleta ang damit na dinala ko, may ilang paper bags din na napuno at itong box ng wine na yakap yakap ko ngayon. Mas inuna ko itong dinala kaysa sa mga damit ko. Nakasalubong agad sa akin si Manang. Kunot ang noong nakatingin sa kahon na dala ko. Base sa reaksyon niya mukhang alam niyang brand ng alak ang nakasulat.Sabi niya sa siguro sa isip niya, maglalasing nanaman ang babaitang ito. Natawa ako doon. Hinintay ko siyang magkomento pero wala akong narinig mula sa kaniya. Tinulungan nila ako sa pagbubuhat ng iba pang gamit.May napansin akong iba, mula noong napasukan ng magnanakaw ang bahay, mula kahapon ay wala akong nakikitang ibang maids kundi si manang at ang dalawa pang mukhang mas bata. Hindi ko alam kung anong edad nila, pero parang kaedaran ko? O mas bata pa sa akin? Ang ilang maids na dati ay nakikita ko hindi ko pa nakita mula kahapon.Baka naman nakaday off lang? O sa laki ng bahay ay hindi ko lang sila nak
"Did you check your things Artia? Naibalik ba lahat ng gamit mo?" Tumango ako bago sumubo ng steak. We are now having dinner. May paguusapan daw. Dumating na kanina ang mga gamit na kinuha ng mga magnanakaw. Dapat ay naibalik na pala sa mismong gabing iyon pero sinigurado muna nina Conrad na kumpleto ang lahat kaya dinala pa iyon sa pulis."Where were you when the robbers get in?" Napatigil ako sa pagnguya sa tanong ni mama. Nanlaki ng kaunti ang mata ko. Napansin ko rin ang pagtigil sa pagkain ni Kingsley. Nagtama ang mga mata namin."Uhm..." hindi kaagad ako nakaisip ng palusot. Hindi pa nga ako nakakasagot may next question na agad."And you were only in your bathrobe. Naliligo ka noong dumating ang mga magnanakaw?"Umiling ako. Mas inunang sagutin iyon."Kakatapos ko lang maligo. Nagpapatuyo ako ng buhok nang marinig kong may nabasag. Nakita ko po sila sa second floor kaya..." what I did next is went inside
Artia's POV"When will be the wedding?" I asked, trying not to sound unhappy.She licked her lips. Is she tensed with my question? Bakit parang kinabahan siya na hindi komportable at may kung ano pang hindi ko mahinuha sa reaksyon ni mama."Well," she said hanging, licked her lips again."We haven't set a specific date yet.""Pero kailan niyo po gusto?" tanong ko kaagad wala pang dalawang segundo matapos siyang magsalita."Sa lalong madaling panahon sana, iha." napataas ako ng kilay nang si Conrad ang sumagot sa tanong ko. Binaling ko sa kaniya ang tingin ko."Pero pareho kaming busy ng mama mo sa ating mga negosyo, kaya... medyo matatagalan pa. And we want it to be perfect, kaya paghahandaan namin ng husto ang kasal."I just flashed my half smile. They want it to be perfect? Let's see if matutuloy nga ba ang kasal niyo."I'm done eating. Aakyat na po ako sa kwarto ko. I need to fix lot of things in my