Third P POV
"Saan ka matutulog apo?" Tanong ni Manang Belinda sa alaga.
Umahon sa pagkakasandal sa pader na salamin si Kingsley upang magbigay galang sa kausap.
"Sa baba na po. Ako na po ang mag-aayos sa kwarto ko. Tamad pa ako ngayon kaya bukas nalang." Sambit niya.
Tumango ang matanda.
"Sa gitnang guest room natutulog si Artia. Ikaw na ang bahal kung saan ka matutulog. Baba na din ako at akoy matutulog na."
"Is she sleeping?" Tanong niya bago makaalis ang matanda.
"Pinainom ko siya ng gatas, sana ay makatulong iyon para antukin siya." Sagot ng matanda saka muling nagpaalam at tuluyan ng umalis.
Sumandal uli si Kingsley sa pader na salamin at ipinasok ang mga kamay sa bulsa. Hindi siya mapakali at hindi din dinadalaw ng antok. He can sleep in his room, but Artia's visiting his mind.
Naiisip niya parin kung gaano takot ang dalaga kanina. At naiinis sa ina nito dahil hindi man lang sina
Artia's POV"No! Ba't naman ako iiyak? Mukha ba akong umiyak?"Nilagok ko ng isahan ang beer na inuunti-unti ko kanina. Lumunok ako ng laway pagkatapos. Bakit niya natanong kung umiyak ako? Namaga ba ang mata ko? Halata ba sa mukha ko na kakagaling ko lang umiyak?Hindi ako makatingin sa kaniya. Nangangambang mabasa niya sa mata ko na nagsisinungaling ako.Tumayo ako ng mabilis."Hindi kapa ba aakyat? Matutulog na ako." Mabilis kong sabi at ipinatong sa lababo ang baso bago naglakad paalis. Nakita ko siyang tumayo na din at iniligpit ang pagkain.Binagalan ko ang paglakad ko para maabutan niya ako. Medyo madilim na sa buong bahay. Nakapatay na ang ilang ilaw at napakatahimik na, baka mamaya multo naman ang makasalubong ko hindi na magnanakaw.Walang umimik sa amin hanggang sa makarating na ako sa tapat ng kwarto. Hinawakan ko ang door handle pero hindi iyon pinihit. Tinignan ko siya sa g
Artia's POV "Why? I mean what? May ibibigay ka?" Dumaan ako sa hagdan dahil hindi ko kayang iangat ang sarili ko papanik. Nakatingin siya sa mga upuan hindi makatingin sa akin. Just like the last time he saw me swimming here wearing only my underwear. Tawang tawa ako sa kaniya noon dahil nakatingala siya. Nasa harapan na niya ako, tumutulo pa ang tubig mula sa katawan ko. He looked at me in the eyes then took out something from his pocket. I frozed when I what that thing is. I immediately recognized that it is a phone and that freakin' phone case is so familiar to me. My eyes turned wide as the headlights. My mouth dropped open and I felt freakin' cold and my heart is pounding so damn hard. "Paanong..." hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin. Hindi ako makapaniwala sa nakikita. Paanong hawak niya ngayon ang phone ko? How the hell did he get it? Kasama ito sa mga ninakaw! Bakit nasa kaniya? "Naibalik kagabi ang lahat ng kinuha nila sa bahay.
Artia's POVIsang maleta ang damit na dinala ko, may ilang paper bags din na napuno at itong box ng wine na yakap yakap ko ngayon. Mas inuna ko itong dinala kaysa sa mga damit ko. Nakasalubong agad sa akin si Manang. Kunot ang noong nakatingin sa kahon na dala ko. Base sa reaksyon niya mukhang alam niyang brand ng alak ang nakasulat.Sabi niya sa siguro sa isip niya, maglalasing nanaman ang babaitang ito. Natawa ako doon. Hinintay ko siyang magkomento pero wala akong narinig mula sa kaniya. Tinulungan nila ako sa pagbubuhat ng iba pang gamit.May napansin akong iba, mula noong napasukan ng magnanakaw ang bahay, mula kahapon ay wala akong nakikitang ibang maids kundi si manang at ang dalawa pang mukhang mas bata. Hindi ko alam kung anong edad nila, pero parang kaedaran ko? O mas bata pa sa akin? Ang ilang maids na dati ay nakikita ko hindi ko pa nakita mula kahapon.Baka naman nakaday off lang? O sa laki ng bahay ay hindi ko lang sila nak
"Did you check your things Artia? Naibalik ba lahat ng gamit mo?" Tumango ako bago sumubo ng steak. We are now having dinner. May paguusapan daw. Dumating na kanina ang mga gamit na kinuha ng mga magnanakaw. Dapat ay naibalik na pala sa mismong gabing iyon pero sinigurado muna nina Conrad na kumpleto ang lahat kaya dinala pa iyon sa pulis."Where were you when the robbers get in?" Napatigil ako sa pagnguya sa tanong ni mama. Nanlaki ng kaunti ang mata ko. Napansin ko rin ang pagtigil sa pagkain ni Kingsley. Nagtama ang mga mata namin."Uhm..." hindi kaagad ako nakaisip ng palusot. Hindi pa nga ako nakakasagot may next question na agad."And you were only in your bathrobe. Naliligo ka noong dumating ang mga magnanakaw?"Umiling ako. Mas inunang sagutin iyon."Kakatapos ko lang maligo. Nagpapatuyo ako ng buhok nang marinig kong may nabasag. Nakita ko po sila sa second floor kaya..." what I did next is went inside
Artia's POV"When will be the wedding?" I asked, trying not to sound unhappy.She licked her lips. Is she tensed with my question? Bakit parang kinabahan siya na hindi komportable at may kung ano pang hindi ko mahinuha sa reaksyon ni mama."Well," she said hanging, licked her lips again."We haven't set a specific date yet.""Pero kailan niyo po gusto?" tanong ko kaagad wala pang dalawang segundo matapos siyang magsalita."Sa lalong madaling panahon sana, iha." napataas ako ng kilay nang si Conrad ang sumagot sa tanong ko. Binaling ko sa kaniya ang tingin ko."Pero pareho kaming busy ng mama mo sa ating mga negosyo, kaya... medyo matatagalan pa. And we want it to be perfect, kaya paghahandaan namin ng husto ang kasal."I just flashed my half smile. They want it to be perfect? Let's see if matutuloy nga ba ang kasal niyo."I'm done eating. Aakyat na po ako sa kwarto ko. I need to fix lot of things in my
Artia's POV Ipapagamit mo ang katawan mo para mapigilan ang kasal? Talaga, Artia? Kaya ko naman siguro. Magagawa ko. Kung yoon lang ang tanging paraan para hindi maikasal si mama sa iba, gagawin ko. "Your Mama is my Queen, and you are my princess. No one can take you two away from me. Hindi ko hahayaang mawala kayo sa akin." Don't worry, Dad. Hindi ko hahayaang mawala sayo si Mama. You are only her King, will always be. And I will keep my place too as her princess. We don't need a prince in our family. I don't need another father. Yang Conrad na 'yan? Malay ko bang umaarte lang siya ng mabait? Baka pagkatapos ng kasal e magbago na ang ugali. Baka may tinatagong sungay. Ewan ko ba kung paano sila nagkakilala ni mama. I never heard of him before, or did I? Ever since Dad passed away some of my memories from my childhood and teenage years became a blur. Tanging mga memories ko with Dad ang malinaw sa isipan ko. Many told me to f
Artia's POV "It's past midnight and you disturbed me on my sleep. Just for that? I'm tired, from cleaning my room half of the day. Don't give me that damn attitude, Artia." I was frozen in my place. He look so mad. "If you want to drown yourself with alcohol, go bring your own wine. And make sure you buy enough that will satisfy your self!" What he said lastly made me felt dumbfounded. "You never fail to disappoint me." He said coldly and quickly left my room. Natulala ako ng ilang sandali. Hindi makapaniwala sa narinig. I never fail to disappoint him? I laughed bitterly. "Tsk!" I hissed and flop myself on the bed. I smirked foolishly with eyes closed and arms spread open. Letting my body be swallowed by the bed. "I heard that before." I whispered. Pieces of needles prick my heart. My eyes felt hot. Mabilis kong inangat ang katawan paalis sa kama bago pa lumala ang n
Artia's POV"Hi!" I said nicely and smiled at him brightly.He just glance at me and walked pass by me. I followed him in front of his door room. He glance at me one time with a cold stare. Probably wondering or annoyed why I'm acting like this."Sorry kagabe," mahinang sambit ko. Yumuko at nakatago ang mga kamay sa likod. Napansin kong lumingon siya pero tuluyan parin pumasok sa kaniyang kwarto."Don't say sorry if you don't mean it."Agad na bumuka ang bibig ko para magsalita."Sincere naman ako, ah? Sorry talaga sa nagawa ko kagabi. I was drunk hindi ko alam ang ginagawa. Sorry na kung naistorbo kita sa tulog mo. Sorry na." I said sincerely.Hindi na siya nagsalita. Tinitigan lang ako ng ilang sandali tapos ay bigla nalang sinatado ang kaniyang pinto. Ngumuso ako.Mula ngayon ay mag-iingat na ako. Dapat ay hindi ko siya mainis para hindi siya lumamig sa'kin. Para hindi niya ako