Tinuro ni Easton ang camera. “Naiintindihan ko naman iyan. Pero, anong nasa loob ng maliit na bote na ito?”Misteryosong ngumiti si Viole at may sinabi sa tenga ni Easton. Sa huli, tinapik niya ang tiyan nito at sinabing, “Ano? Hindi ba sobrang magmalasakit ang kapatid mo? Partikular kong hiniling sa isang tao mula sa Spain na bilhin ito para sa akin. Ginagarantiya kong buong magdamag kang walang humpay na masigla.”“Salamat!”Sa sandaling ito, dalawang tao ang sumugod sa clubhouse. Puno ng kalungkutan ang mga mukha nila.Diretso silang pumunta sa harap ni Viole. “Young Master Zimmer at Miss Zimmer, kailangan ninyong manindigan para sa ating Martin Zimmer!”Ang dalawang taong dumating ay walang iba kundi ang mga magulang ni Martin.Si Martin ay isang malayong pinsan ni Easton.Parehong natigilan si Easton at ang kanyang kapatid at sabay na nagtanong, “Anong nangyari kay Martin?”Malungkot na sinabi ng ama ni Martin na si Okeanos Zimmer, “Patay na ang Martin namin!”“Ano?”“Patay na si
Siyempre, hula lang ito ni Viole.Gayunpaman, ang ekspresyon sa kanyang mukha ay nagpapakita kung gaano hindi maipaliwanag na kalokohan ang naramdaman niya nang lumabas sa kanyang mga labi ang mga salita…“Imposible, paano naging posible iyon?“Yung lalaking iyon, kung ano mang suot niya, malamang hindi pa iyon umaabot sa isang libong dolyar. Damit lang iyon ng isang kawawang talunan. Ang sabihing isa siya sa mga nakatataas sa Divine Constabulary ay purong insulto sa kanila. Pero, bakit hindi ko magawang patahimikin ang pag-aalala sa puso ko?”Para naman kay Easton, na kanina pa kausap ni Okeanos, huminto muna siya bago sinabing, “Sisiguraduhin kong maiimbestigahan kong maigi ang bagay na ito. Ngayong iniisip ko, ang babaeng iyon, si Grace, ay parang hindi rin ordinaryong tao. Bagama’t nagretiro na siya, may kung ano pa rin sa hitsura ng kanyang mga mata... Ang lalaking dinala niya, may uutusan ako para maayos na siyasatin ang lalaking iyon! Bago ‘yan, huwag tayong padalos-dalos.”Nang
Sumisikat mula sa silangan ang araw, hindi ba?Hanggang sa sinabi ni Phoebe, “Hindi ako ang nagluto; si Alex. Puwede na.”Natigilan si Grace, at lalong bumuti ang kanyang impresyon kay Alex. Inaabangan din niya ang pagkain na niluto ni Alex ngayon... Para naman sa komento ni Phoebe sa pagkain, hindi siya pinansin ni Grace. Pamilyar siya sa kanyang anak, pagkatapos ng lahat. Kahit na instant noodles pa na nagkakahalaga ng tatlong dolyar, sasabihin pa rin ni Phoebe na puwede na.Gayunpaman, nang buksan ni Grace ang lalagyan at inilabas ang mga salansan ng maingat na pinagsama-samang mga putahe, at ang bahagyang amoy ng halimuyak ay lumabas, muli siyang nagulat.“Alex, ikaw lang ang nagluto nito?”Naghinala siya na binili ito bilang takeout mula sa isang restaurant.Si Phoebe ang sumagot, “Siya lang ang gumawa ng lahat ng ito, kahit na itaya ko pa ang reputasyon ko. May iniambag naman akong kaunti. Itong gulay, ako ang naghiwa nito.”Natulala na naman si Grace. “Marunong kang maghiwa ng g
Medyo nagulat si Alex.Hindi niya inaasahan na si Andrew pala ang taong iyon, ang espesyalista sa utak na nagtrabaho sa California. Bigla niyang naalala na binanggit ni Grace ang Swiss brain specialist na inimbitahan nito. Siya ba iyon?“Nandito ka ba para gamutin si Wayne Larsen?” tanong ni Alex.“Ay, oo. Ngunit, ang nag-utos sa akin na pumunta dito ay ang guro ko talaga, at sumama lang ako.” Agad na tinuro ni Andrew ang babaeng dayuhan na nakatayo sa likuran niya. Pagkatapos, sinabi niya kay Alex, “Ah, kung alam lang namin na narito ka, Master, hindi na namin kailangan pang pumunta.”Pagkasabi nito, masigasig na ipinakilala ni Andrew si Alex sa kanyang guro.Ang pangalan ng babaeng dayuhan ay Julia, at ang kanyang hitsura ay iba kaysa sa inaasahan ng lahat sa tipikal na babaeng dayuhan. Hindi siya matangkad, mga 1.65 metro lang. Medyo matanda na siya at nakasuot ng salamin, at maganda ang pananamit niya.“Kumusta, ang pangalan ko ay Alex Rockefeller.”Bilang paggalang sa nakatatanda,
Para naman sa doktor na nanigaw kay Alex, napatulala siya. Nakatayo sa sulok ng kama, hindi man lang siya naglakas-loob na salubungin ang mga mata ni Grace. Hindi niya akalain na ang binata na pinagalitan at pinagtabuyan niya ay master ni Andrew at tila magkakilala rin sila ni Julia...Habang nakikipag-usap si Alex at ang iba pa sa German mula kanina, sa antas ng kanyang wika, hindi naintindihan ni Doctor Myles ang isang salita na kanilang sinasabi.Gayunpaman, si Julia ay napakatanyag na doktor sa larangan ng medikal na Swiss.Siya ang pinakakilalang awtoridad sa larangan ng gamot sa utak sa komunidad ng medikal na Swiss.“Mahal na Miss Grace…”Pagkatapos ay pumunta si Julia kay Grace at hinarap ito, isang bihirang ngiti sa kanyang mukha.Si Julia ang doktor na inimbitahan ni Grace na naglakbay nang malayo para makapunta dito.Ito ay dahil minsan nang nagkautang si Julia kay Grace. Kung hindi, sa katayuan at reputasyon ni Julia, bakit siya bibiyahe papunta sa Amerika dahil lang sa isa
Mukhang matagal nang hindi nagagamit ang kwartong tinutuluyan ni Alex.Si Phoebe ay hindi ang tipo ng babae na masinsinang maglinis ng kwarto at nag-iiwan ng alikabok. Kaya naman, si Alex pa ang naglinis nito, naligo, at humiga sa kama para tawagan ang kanyang pamilya.Maikling sinabi niya sa kanila kung paano niya kailangang manatili sa Michigan ng ilang araw.Siyempre, tiyak na hindi niya sasabihin kay Maya at sa iba pa na siya rin ang personal na bodyguard ng anak ng mahistrado at nakatira sa parehong bahay kasama nito sa gabi kung saan sila-sila lang ang nasa bahay.Pagkatapos ng tawag, nag-Indian sit si Alex at nagsimulang magsanay ng Force.Nitong mga nakaraang araw, pinagmamasdan niya ang tinatawag na ‘Celestial Oceanic Bead’. Ang butil na ito ay eksaktong kapareho ng mahiwagang butil na iyon, at hindi kaduda-duda na pareho ang pinagmulan ng dalawang ito. Gayunpaman, ang Celestial Oceanic Bead ay mas kumpleto kaysa sa misteryosong butil na nakuha niya dati. Bagama’t medyo nasira
“Ang kagandahan ay nasa mata ng tumitingin nito,” sabi ni Phoebe Larsen.“Sabihin mo ang gusto mong sabihin!” Sabi ni Cheryl Coney sabay tawa. Nakapagdesisyon na siya. Kahit na nasa polygamous na kasal siya, wala siyang reklamo dito. Hindi magbabago ang isip niya kahit anong pilit ni Phoebe na hikayatin siya. “Ano naman sa’yo? Hindi ka rin bata, at anak ka pa ng mahistrado. Hindi ka ba hinihimok ng mga magulang mo na magpakasal na?” tanong ni Cheryl.“Ayos lang ako!” bulalas ni Phoebe.“Meron akong sasabihin sa’yo. Nagkaroon na pala ako ng fiance simula bata pa ako. Sobrang bata ko pa noong nangyari iyon,” biglang sabi ni Phoebe matapos ang maikling paghinto.“Ano? Paano iyon nangyari? Sino siya? Gusto mo ba siya?” tanong ni Cheryl.“Hindi... hindi ko pa alam. Bata pa kami noong nagkakausap kami, at elementarya pa iyon. Hindi ko alam kung paano siya nagbago matapos ang lahat ng mga taong ito,” sabi ni Phoebe.Nagulat si Cheryl.Samantala, may salungat na ekspresyon sa mukha ni Phoebe.
“Easton, Viole, ha... Kayo?“Paano kayo nakapasok dito? Anong gusto ninyo?” Napatingin si Phoebe Larsen sa magkapatid, na pumasok sa kwarto, nabigla at natatakot. Hindi makapaniwala ang kanyang mga mata. Sa anumang kaso, anak siya ng mahistrado ng Michigan, at miyembro din siya ng pamilyang Larsen ng Alaska. Nabaliw na ba ang pamilyang Zimmer? Lakas ng loob nilang manghimasok sa bahay niya sa kalagitnaan ng gabi? Makatwiran pa na sinubukan nilang kidnapin si Alex noon. Pero ngayon, wala na talagang dahilan para gawin nila ito.Ayaw na ba ni Quentin Zimmer sa kanyang posisyon bilang gobernador?Gayunpaman, kahit gaano kabait si Phoebe, hindi niya lubos maisip na ganito pala kalala ang mga miyembro ng pamilyang Zimmer.Hindi kailanman binalak ni Easton Zimmer na tantanan siya o hayaan siyang makatakas. Ang camera na hawak ni Viole Zimmer ay gagamitin para kuhaan si Phoebe sa akto. Pagdating ng oras, uubusin ni Phoebe ang droga na inihanda nila kanina. Pagkatapos, mahuhulog ito sa estado