Warning Rated SPG ❗️❗️***********************I never expected to fall in love with the person that I hated the most. The person who just wants me to follow his rules.Gusto ko lang naman maging maganda ang buhay ko at ng pamilya ko. Lumuwas ako ng manila para magtrabaho at makatulong sa pamilya. Ngunit hindi ko inaasahan na rito rin pala mawawala sa akin ang lahat. From my heart to my soul, from my life to myself. He stole all of it."Ahh. Sh*t! Harder babe!" I moan while Lucas taking me from behind. He thrust his manhood inside me full of force."F*ck!" he curses between our moan."Ahh! Yeah!" ungol ko ulit habang pabilis nang pabilis ang pagbayo ni Lucas sa likod ko.I'm standing on my glass wall in my condo facing the city lights, I just hold on to my wall for support while he thrusting hard behind me."I'm cumming babe! Ahh! F*ck!" he said while biting his lips and holding my waist."Ako rin! Sh*t! Ahh! Lucas!" ungol ko.Sabay naming inilabas ni Lucas ang aming likido.Para nam
Nag-iimpaki ako ngayon dahil balak kong lumuwas pa Manila sa susunod na araw. Hindi na rin naman ako makakapag kolehiyo dahil hindi na raw ako mapapag-aral pa nina Nanay at Tatay. Alangan namang ipilit ko, ayos na rin dahil natapos ko pa rin naman kahit papaano ang high school."Sigurado ka na ba riyan sa plano mo Ivory?" tanong ng aking Nanay."Opo Nay, kailangan ko makipag sapalaran sa Manila na 'yan para naman makatulong sa inyo," sagot ko.May edad na rin si Nanay at Tatay, tanging pagtitinda lamang sa palengke ang ikinabubuhay namin.May mga taniman si Nanay ng kaunting gulay sa bakuran, si Tatay naman ay sumasama sa mga lumalaot nang pangingisda.Ako ang panganay sa amin, may dalawa pa akong kapatid na nag-aaral sa elementarya. Dahilan kung bakit hindi ko na rin ipinilit ang gusto kong makapag-aral ng kolehiyo.Nakatira lamang kami sa maliit na bahay na malapit sa tabing dagat sa bayan ng Lemery sa Batangas. Magulo ang lugar at maraming tao at maraming tambay na mag-iinom.Sabi
Dumating na ang araw nang pag-alis ko. Nandito kami ngayon sa terminal ng bus pa Manila.Hindi maipinta ang mukha ni Nanay habang nagpapaalam kami sa isa't-isa."Nay... Manila lang po 'yon, hindi abroad. Gusot na gusot 'yang mukha mo.""Eh kasi naman, pwede naman na rito ka na lamang maghanap ng trabaho, bakit sa malayo pa?" malungkot nitong tanong."Nay... Walang mangyayari sa buhay natin kung hindi po ako susugal. Matanda na po ako. Kaya h'wag n'yo po ako masyado isipin.""Mag didisiotso ka pa lang sa isang buwan anak. Paanong hindi ako mag-aalala?"Bumuntong hininga ako at lumapit kay Nanay. Hinawakan ko ito sa dalawa niyang kamay."Kaya ko na po Nay, at kakayanin pa. Kina Tiya Merly naman po ako manunuluyan hindi ba? Sabi n'yo naman mabait 'yon.""Oo nga." Nagbuntong hininga rin ito bago nagsalita muli. "O s'ya sige. Basta mag-iingat ka ha? Iba ang Manila anak. Ang cellphone mo lagi mong ilagay sa bulsa mo.""Nay naman. Sino pa mag-iinteres nito sa Maynila? Eh sinaunang cellphone
Maaga akong nagising upang maaga rin makapaghanap ng trabaho. Pagbaba ko mula sa kwarto ay nakasalubong ko si Tita Merly."Oh! Gising ka na pala. Come here. Breakfast is ready."Napamaang naman ako sa sinabi nito. Kalaunan ay sumunod na lamang din sa kan'ya papunta kung saan.Nakarating kami sa isang malaking kusina. May mahabang mesa at maraming upuan. May maganda at malaking ilaw sa itaas sa bandang gitna. Marami rin ang nakahayin na pagkain sa mesa."Halika na Ivory, maupo ka na at kakain na tayo. Don't be shy iha, feel at home."Kung titignan si Tita Merly ay parang dalaga pa rin. Para s'yang hindi tumatanda.Naupo na ako sa hindi kalayuang upuan mula kay Tita. Nang magsimula na s'yang kumain ay doon pa lamang din ako kumain. Kahit paglalagay ng tubig sa baso ay katulong pa ang nagawa. Naiilang ako dahil hindi naman ako sanay na pinagsisilbihan."May lakad ka ba ngayon?" tanong ni Tita."Opo, maghahanap po ng trabaho.""Naku! Tamang tama, 'yong anak no'ng kakilala ko naghahanap ng
Hindi na nga ako pinaalis pa ng halimaw na napag-alaman kong boss pala rito. Kaya naman nag text na lamang ako kay Tita Merly na natanggap na ako sa trabaho, at hindi makakauwi agad.May isang table na malapit lamang sa kan'ya kung saan niya ako pinaupo ngayon. Ito raw ang magiging table ko sa office niya. May laptop din sa ibabaw nito na gagamitin ko raw para sa trabaho. Pero ang halimaw na ito ay wala namang ibinibigay na gagawin. Nakatanga lamang ako rito at walang ginagawa, habang s'ya ay may ginagawa sa laptop niya.Riley Lucas MontemayorCEO of Montemayor CompanyBasa ko sa nasa ibabaw ng kan'yang table. Tumikhim ako para ihanda ang aking itatanong. Medyo kinakabahan pa rin ako na kausapin s'ya. Hindi ko pa rin naagaw ang atensyon niya sa pagtikhim ko."Sir," tawag ko. Hindi pa rin ito tumingin kaya huminga ako nang malalim."Sir!" May kalakasang tawag ko sa boss ko. Tumingin ito at tinaasan ako ng dalawa niyang kilay."Yeah? Do you need anything?" Tanong nito."Ahm. Sir... K-Ka
Sa sumunod na araw ay mas inagahan ko na ang pasok ko sa opisina. Ipinahatid muli ako ni Tita Merly dahil hindi ko pa raw saulado ang pagbyahe.Pagkarating ko sa building ay nagmadali akong pumasok sa loob. Kumpol ng mga empleyado ang bumungad sa'kin sa tapat ng elevator. Pinagtinginan agad ako ng mga ito pagkalapit ko sa gawi nila. Sa hiya ko ay yumuko na lamang ako.Buti na lang talaga at binigyan ako ni Tita ng matitinong damit na magagamit. Ngayon nga ay nakapalda ako na halos katulad ng mga babaeng empleyado rito. Kulay itim ito na tinernohan ko ng puting long sleeved blouse na may ribon sa collar. Buti na lamang at hindi kataasan ang sandals na binigay ni Tita."I'm sure hindi rin 'yan tatagal.""Yeah, wala namang tumagal na secretary si Sir Lucas e.""E paano ba naman, ang tapang. Laging galit, kakatakot!"Bulong-bulungan ng mga empleyado habang pasimpleng tumitingin sa'kin. Nakaramdam tuloy ako ng kaba dahil mukhang kilalang-kilala nila ang boss ko. At mukhang kinatatakutan it
Sa araw-araw na pagpasok ko ay nasanay na ako sa mga dinadaanan. Kaya naman hindi na ako pumayag pa sa gusto ni Tita Merly na ipahatid ako. Patira na nga ako, magbubuhay prinsesa pa ako. Nakakahiya na masyado kay Tita. Kaya naman sa unang sahod ko ay naka plano na agad na magbibigay ako kay Tita. Maiintindihan naman ako siguro ni Nanay.May mga bagay-bagay pa rin ako sa opisina na hindi alam kung minsan. O hindi naman kaya ay bago lamang sa akin. Kaya kahit mala demonyo ang boss ko sa ibang empleyado ay naglalakas loob pa rin ako na magpaturo sa mga hindi ko nalalaman.Pagpasok ko sa opisina ay nagtaka pa ako dahil wala pa ang boss ko. Sa ilang linggo ko kasi rito, palagi na lamang s'yang nauuna sa'kin. Daig pang s'ya ang secretary at ako ang boss. Pero ngayon ay kakaiba, nauna ako sa kan'ya. Kaya naman nagtimpla na muna ako ng aking kape."Good morning..""Puk*ng nalaglag!" walang habas kong nasabi dahil sa gulat. Napahawak ako sa aking dibdib at humarap gawi niya."Pffft! Nasaan? N
"Hija, birthday mo na next week right? What's the plan?" Tanong ni Tita Merly habang nag-aalmusal kami."Po? Plan? Wala po. May trabaho po ako no'n.""What?! But that's your eighteenth birthday." Maarting sabi ni Tita."Tita, okay lang po. Dahil taon taon naman po ang birthday, pero sanay naman na po ako na nagsisimba lamang tuwing birthday ko." Paliwanag ko."No. Debut is the most important to all teenagers. Because finally they're on their legal age!"Eh? Tapos? Anong meron? Mag e-eighteen pa rin naman edad ko kahit walang handa ah?"Ah Tita, ayos lamang po talaga sa'kin. Kailangan ko rin po kasi magtrabaho para kina Nanay.""If you are thinking about the expenses, don't worry. Sagot ko lahat. The gown, the foods, the cater and all. What do you think?"Pinunasan ko ng pasimple ang ilong ko.Ang aga-aga naman tita, English agad. Buti na lang hindi pa nadugo ilong ko. Kaya lang, loading na utak ko nito mamaya."Hey!""Po?" Gulat kong sagot."I said, what do you think? Party on your bi
"Oh fuck! I'm fucking late!" I hissed to myself as I woke up late. Masasabon ako ni Mommy nito!Nagmadali akong naligo at nagbihis bago nagmamadaling lumabas ng unit ko. Pinaharurot ko naman agad ang aking sasakyan na hindi inaayos ang mga papel na nakapatong sa upuan. Pagkarating ay basta ko na lamang kinuha ang mga papel at lumabas."Aray!" "Shit! Pakalat-kalat kasi!" Sabay naming bulyaw ng nasagi kong babae.Nagkalat tuloy ang papel na hawak-hawak ko! Bakit ba patanga-tanga mga employees dito sa company na 'to?!"Aba! Mister! Ikaw na nga nakasagi ikw pa ang galit?" Mataray na sabi ng babae habang pinupulot ko ang mga papel. Handa na sana akong bulyawan siya sa pagtunghay ko. Salubong na ang kilay ko dahil sa inis pero agad din namang nawala...A beautiful angel infront of me wearing a peach dress caught my soul. I mean.... My attention...What the hell! Tinanggap na ba ako sa langit?Medyo curly at mahabang buhok, may kasingkitan ang mga mata. Matangos at maliit ang ilong, mapula a
Nagpatuloy lamang na may nangyayari sa'min ni Lucas. Naging palihim niya akong secretary habang nag-aaral ako. Kinausap ko rin naman ang best friend ko tungkol sa bigla kong paglipat. Noong una ay hindi ito pumayag, pero kalaunan ay natanggap din nito ang paliwanag ko. Sana lang daw ay hindi ko pagsisihan pero naka suporta lamang daw s'ya.Tumagal kami ng ilang buwan na walang nakakaalam sa relasyon namin sa side niya. Ipinakilala ko naman s'ya sa pamilya ko thru video call. Pero sa pamilya niya ay hindi ako pumayag na ipaalam. Pumayag naman ito, 'yon nga lang, hindi rin daw niya itatanggi kung may magtanong. Tss."Pauwi ka na?" Tanong sa'kin ni Travis habang kumakain kami nina Ces at Lani ng fishball."Oo e, anniversary kasi namin ngayon. Kailangan ko mauna sa kanya umuwi." Sagot ko. Oo, tumagal kami ng one year nang patago sa pamilya niya. Pero alam ng mga malalapit sa'kin ang tungkol sa'min."Taray ng bakla! Ganda ka?!" Pagbibiro ni Ces."Ganda 'yan bakla! H'wag mo okrayin, yummy n
WARNING!!! R18This chapter is not suitable for young readers. _____________Kanina pa ako rito sa banyo, tapos naman na ako maligo pero hindi pa rin ako lumalabas. Ewan, pero kinakabahan ako."Babe! Matagal ka pa?" tanong ni Lucas habang kumakatok. "Don't wear anything babe, tatanggalin ko rin naman." Sabi pa nito, napatingin naman ako sa pinto ng banyo na parang kaharap ko lang s'ya."Bastos!" Sigaw ko at rinig ko naman ang halakhak niya.Maya-maya pa ay mabagal kong binuksan ang pinto at dahan-dahang idinungaw ang ulo sa pinto. Pero ikinagulat ko ang biglang paghila nito sa braso ko."Lucas!" Tili ko dahil sa gulat, isinandal ako nito sa pader na katabi ng pinto. Mahigpit naman akong napahawak sa bathrobe ko habang napapalunok sa kaba."What took you so long babe?" mahinang tanong nito sabay baba nang tingin sa labi ko."W-Wala... M-Matagal lang talaga ako maligo," kinakabahan kong sagot.Tumaas ang gilid ng labi nito dahil sa nauutal kong boses. "Why are you nervous?" "H-Hindi
Hindi na nga ako pinauwi pa ni Lucas, siguradong mahaba-habang paliwanag ang gagawin ko kay Rustom nito.Nandito kami sa isang grocery store na katabi lamang ng condo. Mamimili raw kami ng kulang sa pagluluto, hindi ko alam kung ano pa yung kulang. E puno naman ang ref, ano pa kaya kulang sa kanya?"Ano pa ba ang kulang na kailangan bilhin?" Tanong ko sa kanya habang tinutulak namin ang cart."Ingredients, hindi pa kumpleto ingredients sa pagluluto. Hindi ko na alam kasi ang iba," sagot nito sabay ngiti pa sa'kin. Nakatingala naman ako sa kanya dahil mas matangkad ito. "Ah. Okay... Teka, anong oras ka uuwi?" "Saan?" Tanong nito habang nakatingin sa mga nakapatas na bote ng toyo."Syempre sa bahay n'yo, o kung saan ka man nakatira.""Sabay na tayo umuwi, 'di ba?" Sagot nito."Ha?""Tss. Hindi ako uuwi, do'n ako tutulog sa condo mo."Natigilan naman ako sa kanyang naging sagot."B-Bakit?""Anong bakit? Bawal ba?" "H-Hindi naman... K-Kaya lang...""Tss. Huwag kang matakot, dipende pa
"S-Saan mo ko dadalhin? S-Saan tayo pupunta?" tanong ko dahil pagkapasok pa lang namin sa sasakyan n'ya kanina ay pinaharurot n'ya ito paalis."Somewhere that we can talk in private," seryosong sabi nito habang tutok sa pagmamaneho na akala mo may hahabol sa'min."Private? Hindi pa ba private rito sa loob ng sasakyan mo?""More private, My Belle..."More private? May gano'n pala? Saan naman kaya 'yon?"Are you always with him?" "Ha? Sino?""That guy who's with you a while ago... Are you two always alone together?""Hindi... Kasama namin mga kaibigan namin na sina Lani at Francis.""Who's Francis?" nakakunot noong tanong nito. Humigpit bigla ang hawak nito sa manibela."Tss. Yung diyosa kong kaibigan... Bet mo ba?" nakangiting tanong ko."What the fuck?! Are you kidding me?""Luh! Nagtatanong ako nang maayos...""No, because I only like you.. No one can change that..."Naalala ko bigla ang naging usapan namin ng mommy niya. Mukhang wala s'yang alam sa bagay na 'yon dahil sa inaasta n'
"Hoy! Pre! Saan ka ba galing?!" bungad sa'kin ng best friend ko. Madali itong lumapit sa'kin pagkapasok ko sa loob ng kanyang apartment. "Pucha ka pre! Para kang basang sisiw ah!" kinuha nito ang towel sa ulo ko at s'ya ang nagtuyo ng aking buhok."Okay lang ako pre, liligo naman ako... Hayaan mo na 'yan," saway ko rito at hinahawi ko pa ang kanyang kamay. Nakatanggap naman ako nang tampal sa aking kamay mula sa kanya."Natural na maliligo ka! Sira ulo ka ba?! Kung kelan gabi tsaka mo naisipan maligo ng ulan!" panenermon pa nito. "Saan ka ba talaga galing? Ha?!" tumigil ito sa ginagawa at hinarap ako habang nakapamaywang."M-May... Dinaanan lang," "Hinayaan mo lang mabasa ka ng ulan?!" naiinis nitong tanong."Hunghang!" bulyaw ko, "hindi ba pwedeng naabutan ako ng ulan? Gago ka rin e 'no?!" nilampasan ko ito at dumiretso sa kusina para uminom ng tubig. Sumunod naman ito sa'kin."Sabi ko nga..." sagot nito, "maligo ka na, titimplahan na kita ng kape..." "Okay..." tinalikuran ko na it
Wala akong ibang maramdaman sa mga oras na ito kung hindi kaba. Unang beses ko pa lang s'ya nakita ngayon, at masasabi kong nakakatakot ang awra n'ya. Parang nakakatakot magkamali kapag kausap s'ya. Ibinaba nito ang tasa matapos n'yang sumimsim dito, na hindi ko manlang narinigan ng kahit konting ingay. Kanina pa ako hindi mapakali sa aking kinauupuan, lalo na kapag napapatingin ito sa gawi ko."So, you're Ivory, my son's secretary?" nagtindigan ang mga balahibo ko sa katawan nang marinig ko na ang kanyang boses."O-Opo, m-ma'am..." kinakabahan kong sagot. "And the one who turned down my plan for my son..." biglang tumaas ang isa nitong kilay na lalong nagpataray sa mukha nito, umismid pa ito na ipinagtaka ko. "Mansyon na, naging kubo pa. At ikaw pa talaga ang umayaw?" tinging nakakainsulto ang ipinukol nito sa'kin. Ang mga kamay ko na nasa kandungan ko sa ilalim ng lamesa ay kumuyom dahil sa narinig."Mawalang galang na po, pero Secretary po kasi ang ipinasok ko sa trabaho. Hindi p
"Sigurado ka bang okay ka na? Na kaya mo nang pumasok?" tanong sa'kin ni Rustom."Oo naman, tagal ko na ngang pahinga. Baka pagpahingahin na ako nang tuluyan ng mga prof," natatawa kong sagot. Sakay ng kanyang Honda Civic na pula, ay magkasabay kaming papasok ng kaibigan ko. 'Yon ang napag-usapan namin bago kami umalis. Sabay din daw kaming uuwi, kung sino ang naunang na dismissed ay s'ya ang maghihintay.Pagka-park ng kanyang sasakyan ay sabay kaming lumabas. Napabuntong hininga pa ako dahil sa kaba na baka mabengga ako ng mga prof namin."Let's go, hatid muna kita sa building mo.""Bakit? Palagay mo sa'kin? Kinder?!" inirapan ko pa ito habang sabay kaming naglalakad sa hallway."Tss. Sinabi ko ba?! Ihahatid kita para alam ko kung saan ka pupuntahan kung sakaling ako ang mauna," paliwanag nito."E paano kung ako naman ang mauna sa'yo?""Oh, edi ako ang hihintayin mo.""Shunga! Alam ko, ibig kong sabihin saan kita hihintayin!""Ah! Sa HRM building, kasunod lamang 'yon ng Library.""A
Dalawang araw pa akong hindi lumabas sa apartment ni Rustom. Tatlong araw na akong hindi na-attend ng klase ko, pero tinext ko naman si Travis na gumawa ng dahilan."A-Ano 'yan?" Gulat kong bungad sa kapapasok lang na si Rustom. May dala itong maleta at isang malaking bag pack."Gamit mo kinuha ko sa Tita mo dahil mauubusan ako sa'yo ng damit.""Tss. Dami-dami mo namang damit ah! Napaka damot mo!" reklamo ko rito."Eto naman galit na naman para binibiro lang e," umupo ito sa tabi ko sa sofa at inakbayan ako. "Kinuha ko para makapasok ka na bukas. Ilang araw ka na absent."Bumuntong hininga naman ako at tumango bilang sagot.Sa totoo lang ay masama pa rin ang loob ko kay Tita, simula rin nang tawagan ako ni Lucas ay hindi ko na muli binuksan pa ang cellphone ko. Maliban lang no'ng i-text ko si Travis na block mates ko, para ipaalam na absent ako. Three days ko na s'yang hindi nakikita at nakakausap, wala akong balita tungkol sa kanya."Okay ka na ba?" Nag-aalalang tanong ng aking kaibi