Four years later...
Tuwang-tuwa ang anak ko nang dinala ko siya sa Jollibee pagkatapos ng check up niya sa kanyangpedia. Tuwing umaalis kami ay kailangan dadaan talaga sa favorite niyang fast food bago umuwi o kaya nagrerequest ng pasalubong na chicken joy.
May pagkabulol pang magsalita pero naiitindihan naman. "Mi, I want chicken joy, please?" Request niya agad pagkapasok namin. Buhat ko siya dahil hindi maganda ang pakiramdam niya. She is now three years old. Parang kailan lang noong nasa tiyan ko pa lamang siya.
I kissed her on her cheeks. "Sure, baby. What else do you want, huh?" I asked her.
She grinned and clapped her hands after I asked her. Magpapabili ng spaghetti na take out for sure. Iyon kasi ang paborito niya rito.
"Spaghetti!" Masayang sagot nito kahit mahina dahil masama ang kanyang pakiramdam. Napangiti na lang ako. Gusto ko lang talaga marinig sa kany
Agad kong pinaalam kay Amanda ang napagdesisyunan kong bumalik sa Maynila. Nagpatulong din ako sa kanya na makahanap ng matitirhan namin na hindi naman kalayuan sa pagtatrabahuan ko. Nakapag-resign na rin kami nina Cassie at Tatay sa kanya-kanya naming trabaho. Si Camille ay magtatransfer na lang sa Maynila. Pinatapos ko lang talaga siya ng sem dito para walang problema sa paglipat niya ng Maynila bago ako nagsabi kay Amanda na doon na ako magtatrabaho. Nasa kwarto kami ng anak ko at nagliligpit ako ng mga gamit namin. Sinisimulan ko na ang pagliligpit ng ibang gamit namin para hindi na kami magahol sa araw ng paglipat. Marami kami kailangan ayusin. "Daddy!" Agad akong napalingon sa pagkasabi no'n ni Zayrene. Hawak niya ang phone ko dahil may tumatawag. Nakaramdam din ako bigla nang kaba sa pagbanggit niya ng daddy niya nang kinuha ko sa kanya ang phone ko. Si Jared ang tumatawag sa akin. Yumuko ako para magpantay kami ng anak ko at hinaplos ang buhok
AGAD akong natanggap sa kumpanya na pinapasukan ni Jared at Amanda. Nirefer kasi nila ako. Hindi ko nga lang sila kasama sa team. Ang bakanteng posisyon kasi, ay secretary ng CEO. Tinanggap ko na rin dahil sabi sa akin ni Mrs. De leon ay ililipat niya ako sa Marketing team kung nasaan ang mga kaibigan ko kapag may na-hire na sila. Okay lang din naman sa akin dahil hindi naman talaga marketing ang major ko. And besides, kailangan ko ng trabaho agad. Si Cassie ay may magandang trabaho na rin sa isang malaking banko sa Makati. Si Tatay ay hindi na namin muna pinagtrabaho dahil malaki ang sahod na inoffer kay Cassie. Branch Manager siya ng isang banko. "Mabait si Mr. Lee, Xandi. Kaya wala kang problema," saad ni Amanda sa akin. Nasa canteen kami at kasalukuyang kumakain ng lunch. "Oo, pansin ko nga kanina. Halata naman kung paano siya makipag-usap," wika ko. Hindi namin kasama si Jared dahil may meeting ito kasama ang ibang marketing team. Hindi na kasama
Nagulat na lang kami nang ibinalita sa aming lahat na naibenta na ang kumpanya ni Mr. Lee. May sakit si Mr. Lee at walang mamamahala ng kumpanya, dahil ayaw naman itong hawakan ng anak niyang si Nicole. Wala kasi siyang hilig sa business. Ang isang anak naman ni Mr. Lee ay nasa America na at hindi pinayagan ng asawa na bumalik dito para siya ang magmanage. Mabilisan ang naging proseso dahil kailangan maoperhan sa puso ni Mr. Lee sa lalong madaling panahon. Pagkatapos ng operasyon, ay lilipad na ito sa America para doon magpapagaling kasama ang pamilya. Naroon na kasi ang anak niya at mga apo. Tanging si Nicole lang ang maiiwan dito na kasalukuyang pagmomodel ang career. "Kawawa naman si Mr. Lee. Sana inisip naman ni Ms. Nicole ang kalagayan ng kumpanya ng daddy niya. Hinayaan niya lang na maibenta na ito." Malungkot na saad ni Amanda. Ganoon din ang nararamdaman ko, pero siguro hindi talaga mapipilit ang isang tao na wala talagang hilig sa pagmamanage n
"The Board of Directors of Ace and Hammer Builders, is pleased to announce the appointment of Mr. Zayden Gabriel Montecillo as Chief Executive Officer. Effective January 2, Mr. Montecillo will step into the shoes of our retiring CEO, my Dad. He will oversee budgeting, personnel and strategic planning. Please join me in welcoming him." Pagpapakilala ni Ms. Nicole sa bago naming CEO. Napasinghap ako at halos napako na ang paa ko sa kinatatayuan ko nang makita kung sino ang bago naming Chairman- Zayn Montecillo! Hindi maaari. Lahat ay nagpalakpakan at marami ang kinilig sa mga kababaihang mga empleyado nang lumapit si Zayn, kasama sina Nicco at Art. Sinundan ko siya nang tingin ng tumabi ito kay Ms. Nicole. Ang dalawa niyang kaibigan ay umupo na sa VIP table na nakalaan para sa kanila. He is gorgeous in his suit. Mas lumapad pa yata ang katawan niya
Mabigat ang katawan kong bumangon ngayong araw para pumasok. Magulo pa rin ang isip ko. Parang wala ako sa sarili at nakalutang ang isip ko sa maraming bagay. Kinatok ako ni Nanay sa kwarto namin ni Zayrene. Tulog na tulog pa ang anak ko. Alas sais pa lang ng umaga, alas nuebe ang pasok ko sa opisina. Mga alas otso ay susunduin na ako rito nina Jared. Pero ito ako ngayon, tinatamad at hindi pa rin kumikilos para maghanda na sa pagpasok sa opisina. "Anak?" Tawag sa 'kin ni Nanay habang palapit siya sa higaan namin. Naka-upo lang ako sa gilid ng kama at nag-iisip. Napalingon ako kay Nanay sa pagtabi niya sa akin. "Nay." Hinawakan ni Nanay ang noo ko at leeg. "Wala ka naman sakit. Bakit parang matamlay ka? May problema ba? May masakit ba sa 'yo?" Nag-aalalang tanong sa akin ni Nanay. Umiling ako. "Wala po akong sakit Nay." "Bakit ganyan ang itsura mo? May problema ba? Hindi ka pa kumikilos para makapaghanda sa pagpasok mo sa
PAGKADATING sa opisina, naabutan ko si Trisha na todo ang pag-aayos. "Good morning, Xandi! Hello, Amanda!" Masiglang bati nito sa 'min. Ngitian ko rin siya. "Good morning, Trish." "Good morning, Trisha. Anong mayro'n, at bakit ayos na ayos ka?" Puna ni Amanda. Pulang-pula ang kanyang labi sa nilagay nitong matingkad na red lipstick. "Syempre, dadating na si Mr. M. Kailangan, maganda tayo. Ikaw nga Xandi, maglagay ka ng lipstick sa mukha. Tingnan mo, ang putla-putla mo. Ang puti mo pa naman tapos ganyan pa ang kulay ng lipstick mo. Paano ka magkakalove life ulit niyan."Kinuha nito ang lipstick niya at basta na lang ako nilagyan sa labi. "Oh, ayan! Nagkakulay na rin. Bagay na bagay sayo!" Napangiwi lang ako sa ginawa niya. Hindi ako sanay sa mga ganitong kulay na lipstick. "Good morning." Isang pamilyar na boses ang nagsalita sa likuran namin. Hindi ako lumingon. Bigla akong kinabahan pagkarinig sa kan
"HELLO CASSIE?" Sagot ko sa tawag ng kapatid ko. May kung ano akong kabang naramdaman sa pagtawag niya. Kadalasan kasi, ay sa chat lang kami nag-uusap kung hindi naman importante. "Ate! Si Tatay, sinugod sa hospital." Natatarantang sagot ni Cassie sa akin. "Ano!" Kinakabahan kong sambit. "Anong nangyari? Saang hospital?" Magkasunod kong tanong. Inatake daw sa puso si Tatay. Pagkasabi niya kung saan na hospital nila dinala si Tatay, ay agad akong nagpaalam kay Ma'am Nessa para makapag-half day. Wala si Zayn ngayon, nasa kabilang kumpanya niya. Pinayagan agad ako ni Ma'm Nessa. Siya na raw ang magsasabi sa dalawa kong kaibigan na kasalukuyan na nasa meeting. Pakiramdam ko, hindi ako makahinga sa kaba na nararamdaman ko ngayon habang binabagtas ko ang pasilyo ng hospital at hinahanap ang kwarto ni Tatay. Nanginginig ang mga tuhod ko. Please
XANDRIANAGULAT ako sa taong pumigil sa pagsara ng elevator. Si Zayn. My heart skipped a beat. Akala ko ba hindi siya makakapunta ngayon dito? Napalunok ako para pakalmahin ang sarili. Hindi pa rin ako nasasanay sa kanyang presensiya. Kaming dalawa lamang ang laman ng elevator. He glanced at me. Diretso naman ang tingin ko sa harap. Napalunok ako, pretending na wala akong pakialam sa kanya. Ni hindi ko rin siya binati kahit boss ko siya. "Good morning." Tipid niyang bati sa akin. Sa harap na rin ang tuon ng kanyang tingin pero nakadikit ang kanyang katawan sa akin. Malaki pa ang space ng loob ng elevator pero sa akin siya nakasiksik.Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako bumalik ng bati sa kanya. "G-oodmorning Za-. I mean sir." nakita ko ang paggalaw ng kanyang panga. "Zayn. It's Zayn, Andri. Ilang beses ko bang itatama 'yan sa 'yo?" Madiin niyang wika sa akin kahit hindi niya ako tinapunan ng tingin. I sighed."Hindi tama na tawagin kita sa pangalan mo lang, habang
"OHHH, ZAYN..." I moaned his name in pleasure. He licked my nipples. He gently massaged my left breast while he's sucking the other. "Fuck, honey!" He cursed in between sucking and licking my breasts. Mas pinag-igihan pa niya ang ginagawa sa magkabila kong d****b ko. While he's busy sucking my breasts, his one hand is busy touching me down there. My core is soaking wet. He caressed my folds, slowly and passionately. He is good in multi-tasking and giving me pleasure. Sobra-sobrang init na ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko ay sasabog na ang buong sistema ko sa sobrang sarap na nararamdaman at init. "Aahh... Zayn." Sinabunutan ko na siya habang napapaliyad ako sa sarap ng ginagawa niya. Tuluyan na niya hinubad ang suot kong underwear. Mas napapaliyad ako at sinasalubong ang kanyang ginagawa. Halos mapasigaw ako when he thrusts his two fingers inside me. "Zayn..." Humigpit ang hawak ko sa kanyang buhok. Naririnig ko ang
ZAYN5 Years Later DAHAN-DAHAN akong yumuko saka lumuhod at inilagay ang mga bulaklak na dala ko sa puntod niya. As I looked at her tombstone, I gently touched it with my fingertips and smiled bitterly. The pain is still there and will not disappear, but I am becoming accustomed to it. It's been five years since the incident happened. "Daddy!" tawag sa akin ni Zayrene. Tumayo ako pagkalapit ng anak ko. I hugged her and kissed Zayrene on her forehead. "And daya mo Daddy, you left us." I know she's pouting her lips. I'm still hugging her kaya hindi ko nakikita ang kanyang mukha. "I'm sorry, honey. I want to be alone with her first." Humiwalay siya sa pagkakayakap sa 'kin at tiningala ako. "It's been five years, Dad," saad niya, sabay kaming napatingin muli sa puntod niya. Yes. At sa mahabang panahon na iyon, walang araw ko siyang hindi naiisip at ang mga what if's sa isipan ko. I'm still blaming myself for what happened. What if hindi ko hinayaan na puntahan ako noon ni Andri sa
XANDRIA7 Months Later...GALING ako sa OB ko ngayo. Tinawagan ko si Zayn na pupuntahan ko siya sa opisina niya. Tulad nang nakagawian ko noon kapag umaalis ako, dumadaan ako sa opisina niya. Ayaw nga niya pumayag na puntahan ko pa siya dahil nag-aalala siya sa 'kin. Masyado kasing OA itong asawa ko. Simula ng nabuntis ulit ako, todo asikaso talaga sa 'kin ni Zayn. Mas naghigpit pa siya sa 'kin sa pagpapabantay ng mga bodyguards. Ayaw na niya ulit kasing mangyari ang nangyari noon.Though, sinabi ko naman sa kanya na wala na siyang dapat ipag-aalala dahil nakakulong na si Johnson matagal na. Wala na rin naman kaming naging balita pa kay Tita Barbara. Marahil ay sumunod na kay Celine or nanahimik na lang. We don't have any idea. At wala na rin akong pakialam, as long as wala siyang ibang gagawin sa pamilya ko. Naging tahimik naman ang lahat. Bumalik na sa dati."Hon, dapat hinaya
XANDRIAMASAYANG-MASAYA ako dahil finally, nagkaayos na sina Zayn at daddy Alfonso. Napatawad na rin ng asawa ko ang daddy niya. Maging si Tita Barbara ay pareho na namin napatawad kahit hindi pa ito humihingi sa 'min ng tawad. Wala ng lugar sa puso namin ang galit sa mga taong nakasakit at nakagawa ng masama sa 'min dahil punong-puno kami ng pagmamahal para isa't isa. Ang nasa itaas na ang bahala sa kanilang ginawa, basta kami, masaya na kami ng asawa ko.Si Celine ay nabalitaan ko na lang na umalis ng bansa. Iyon na pala ang huling pagkikita namin no'ng pinuntahan niya ako sa bahay namin. Naaawa ako sa kanya. Siya ang naipit sa sitwasyon ng mga magulang nila noon at siya ang higit na nasaktan. Pero tulad nga ng sinabi sa 'kin ni Amanda, kaming dalawa ni Zayn ang nakatadhana para sa isa't isa. Dahil pwede naman na nagkabalikan si Zayn at Celine noong umalis ako pero hindi nangyari. Zayn waited for me. Doon daw niya narealized kung gaano niya ako kamahal
XANDRIASINIIL ako nang mapusok na halik ni Zayn na siyang tinutugon ko naman. Mainit. Mapusok. Mapaghanap. Bumaba ang halik niya sa panga ko, sa leeg pababa sa magkabila kong dibdib. Napapaliyad ako sa ginawa niya sa magkabila kong dibdib. He alternately licked and sucked my nipples."Oohh... Zayn..." I moaned his name in so much pleasure.Mas lalo niyang pinag-igihan ang ginagawa niya. Ang isang kamay niya ay humahagod na sa basang-basa kong pagkababae. Bumaba pa ang kanyang halik pababa sa pagkababae ko at walang sawang sinasamba iyon.Mariin akong napapakapit sa kanyang buhok at halos 'di ko na alam kung saan pa ako kakapit sa tindi ng sensasyon na pinaparamdam niya sa 'kin."Damn!" He cursed while licking my folds.Naramdaman ko na malapit na akong labasan sa ginagawa niya. Pagkatapos kong labasan, ay pumantay na ulit siya sa 'kin at hinalikan ako sa labi. He started to enter his shaft inside of my core. At first, he thrust
XANDRIA"WHERE have you been?" Galit na tanong sa 'kin ni Zayn pagkauwi ko galing sa mall.Hindi agad ako umuwi pagkatapos naming mag-usap ni Johnson. Natakasan ko ang mga bodyguards ko kanina at pinatay ang phone dahil nakipagkita ako kina Amanda kanina. Mag-aalas diyes na ng gabi ako umuwi ngayon. Nakunsensiya ako dahil naalala ko ang anak ko. Pero talagang gusto ko lang ilabas ang sama nang loob ko kanina sa nalaman mula kay Johnson. Hindi ko kaya na parang magiging normal ulit kami pagkatapos nang nalaman ko. Bumalik lahat ng sakit. 'Yong pakiramdam na pangalawa na naman sa buhay ni Zayn. 'Yong pakiramdam na may kahati na naman ako sa puso niya. Gusto ko nang sumuko. Pakiramdam ko, pinagpipilitan ko lang ang sarili ko sa buhay niya. Naoobliga lamang si
XANDRIANAGTAAS baba ang dibdib ko sa galit pagkakita kay Tita Barbara. Kabababa ko lang sa sasakyan at nasa parking lot kami ng isang mall. Si Tita Barbara naman ay paalis na, may nilalagay lang ito sa likod ng kanyang sasakyan.Agad akong hinarangan ni Jim, isa sa mga bodyguards ko para pigilan sa paglapit kay Tita Barbara."Pabayaan mo ako kung ayaw mong mawalan nang trabaho." Madiin kong saad kay Jim. Matalim ko rin siyang tinapunan ng tingin.Pinakatitigan ako nito nang matagal bago tumabi at hinayaan ako."Huwag na huwag kang magsusumbong kay Zayn. Kayong lahat, nagkakaintindihan ba tayo?" Pahabol
XANDRIA Nakaupo ako sa gilid ng kama nang lumabas si Zayn galing sa banyo. Nag-aayos pa ito ng kurbata nang lumapit sa 'kin at hahalikan sana ako sa labi pero mabilis akong umiwas at tumayo. Hindi ko pa siya kayang harapin. Pakiramdam ko kasi, kasalanan niya kung bakit nawala ang anak namin. May taong may galit sa kanya kaya nadamay kami. Kung nagawan niya agad nang paraan iyon para mahanap ang taong iyon, hindi sana aabot sa ganito. Hindi sana nawala ang anak namin. He failed to protect us like what he promised to me. "Hon?" Nilapitan niya ako at niyakap mula sa likuran. "A-no ba, Zayn. Male-late ka na. " Malamig kong saad bago humiwalay sa pagkakayakap sa kanya. "Pupuntahan ko lang si Zayrene." Dagdag ko bago lalabas ng silid. Pinigilan niya ako sa kamay. "May problema ba tayo, Andri?" Hinarap niya ako sa kanya pero nag-iwas ako ng tingin. "Sa pagkawala pa rin ba ito ng anak natin?" Tila pagod niyang saad. Hindi ako nagsalit
"ALFONSO..." Mahinang sambit ni Selena sa pangalan nito pagkakita sa bisita.Nagdadalawang isip kung lalapitan ba niya ito. Nagpakawala siya ng isang buntong hininga bago nilapitan ang dating kaibigan."Alfonso, what brings you here?" She forced to smile at him.Hindi pa man ito nagsasalita, alam niyang galit ito base sa ekspresyon ng mukha ni Alfonso."Nasaan si Barbara?" Galit nitong pagkakatanong sa kanya."Nasa Singapore. Anong-""Huwag mo ng pagtakpan ang kaibigan mo! Nasaan si Barbara!" Nagtaas na ito nang boses sa kanya na ikinaatras niya nang kaunti.She composed herself ag