Time & Lalin 4 - คุณสวยมาก Nc18+
“หนูเห็นโต๊ะนั้นมองพี่นานแล้วนะคะ”
“หล่อมากเลยด้วยค่ะ”
“แน่ใจเหรอว่าเขามองมาทางพี่”
“แน่ใจสิคะ มองตาไม่กะพริบเลยด้วย”
“เขาชอบพี่แน่ ๆ เลยค่ะ”
……..
เธอจำได้แล้วเขาคือคนที่สายป่านให้หันไปมอง
เมื่อนึกขึ้นได้ใจดวงน้อยพลันเต้นระรัว
นี่เธอ โดนเขาจ้องมองตั้งแต่แรกแล้วสินะ
แล้วที่เขา...เข้ามาเจอเธอ ก็คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
อึก! ยิ่งคิด มือเรียวก็ยิ่งยกกระดกเหล้าขม ๆ ที่บาดแสบคอดื่มครั้งแล้วครั้งเล่า
“คุณจะมอมตัวเองใช่ไหม” การกระทำของเธออยู่ในสายตาคมตลอดเวลา ไทม์ถามเย้าพร้อมยกยิ้มอย่างเอ็นดู
ใบหน้าสวยออกไปทางหมวยน่ารัก ผิวกายขาวเนียนหากแต่กำลังแดงเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาจ้องมองได้โดยไม่รู้สึกเบื่อ
ไทม์ยกแก้วกระดกดื่มรวดเดียวหมดบ้าง
“เอ่อ ค่ะ” ลลินที่เห็นการกระทำของเขาก็ยิ่งใจเต้นแรง
เขาเท่และหล่อขนาดนี้ ทำอะไรก็ดูดีไปหมด ลลินก็ไม่อยากจะพลาดโอกาสในค่ำคืนนี้ไป
ดวงตาหวานจ้องมองใบหน้าหล่อตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลายวิ่งตีกันไปมา
เธออยากจะมีความกล้ามากขึ้น จึงมอมตัวเองอย่างที่เห็น
แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังรู้สึกมีสติดีอย่างครบถ้วน
อาจเพราะสถานการณ์ตอนนี้มันน่าตื่นเต้นจนสมองตื่นตัว
ถึงร่างกายจะร้อนวูบวาบและใจเต้นระรัวแทบทะลุออกจากอกแค่ไหนก็ตาม
“ครั้งแรกกับผม คุณโอเคนะ” เมื่อเขาหลุดถามออกไป ใบหน้าหวานก็ชะงักค้างในทันที
“ฉัน…” ความลังเลอ้ำอึ้งของลลินยิ่งตอกย้ำว่าประโยคเมื่อครู่เป็นสิ่งที่เขาไม่ควรพูดออกมา
เขาตำหนิตัวเองอยู่ในใจ ก่อนรินเหล้าใส่แก้วใหม่และยกกระดกลงคอ ก่อนจะหันมาโน้มตัวเข้าหาร่างบางและ...
“อื้อ” ประกบริมฝีปากหนาเข้าหาริมฝีปากบาง ป้อนเหล้ารสขมแสบคอด้วยปากของเขา เหล้ารสขมไหลลงคออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
ดวงตาหวานเบิกกว้างให้กับการกระทำของไทม์
แต่เมื่อลิ้นร้อนเริ่มแทรกเข้ามาในโพรงปากเล็ก เปลือกตาหญิงสาวก็ปิดลงช้า ๆ เพราะเริ่มเคลิ้มให้กับความชำนาญของอีกฝ่าย
ลลินเปิดปากปล่อยให้เขาได้ทำตามอำเภอใจ ในบางจังหวะลิ้นหวานก็เผลอตวัดหยอกเย้าตอบลิ้นร้อนไปด้วยเช่นกัน
กวาดชิมรสหวานเนิ่นนานจนพอใจ ไทม์ถึงค่อยผละริมฝีปากออก
แต่ดูเหมือนครั้งนี้คนตัวเล็กยังอยากให้เขาหยอกเย้าเล่นกับเธออยู่ เพราะเมื่อไทม์ผละออก นัยน์ตาหวานก็จ้องมองตามริมฝีปากหนาชุ่มน้ำลายอย่างอาลัยอาวรณ์
“ผมจะไม่ทำอะไรคุณมากไปกว่านี้ ถ้าคุณไม่อนุญาต” พูดจบใบหน้าได้รูปก็โน้มสูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอซ้าย ก่อนลากเลื่อนมายังซอกคอฝั่งขวา
มากไปกว่านี้ สำหรับเขาคืออย่างไรกันนะ เพียงแค่นี้ร่างบางก็นั่งตัวเกร็งเสียวซ่านอย่างคนไร้สติ ลมหายใจเริ่มติด ๆ ขัด ๆ
“อื้อ” แขนเรียวยกคล้องคอแกร่งเมื่อเธอจะล้มหงายหลัง เพราะเรี่ยวแรงเริ่มหายไปกับการกระทำของเขา
“ขอผมจับได้ไหมครับ” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยถามข้างกกหู ลมอุ่นร้อนที่ออกจากปากหนาทำเอาคนตัวเล็กขนลุกซู่ไปทั้งตัว
มือหนาลูบไล้จากแผ่นหลังเปลือยเปล่าเลื่อนมายังอกอวบด้านหน้า
ลลินโดนมอมเมาทั้งฤทธิ์เหล้าและสัมผัสจากเขา แค่นี้ก็ทำเอาเธอไม่มีแม้สติให้ได้คิดอะไร
ใบหน้าสวยพยักขึ้นลง ยินยอมให้เขาทำอย่างว่าง่าย
“อื้อ” เธอโดนเล่นงานทั้งซอกคอขาวและอกอวบที่ไม่เคยมีชายใดได้แตะต้อง แต่ตอนนี้มือหนากำลังขยำบีบเคล้นจังหวะแรงเบาสลับกันอย่างเอาแต่ใจ
“ถอดนะครับ” เมื่อขั้นแรกอนุญาต ไทม์ก็เอ่ยขอขั้นต่อไป
ลลินพยักหน้าตอบอีกครั้ง มือหนาจัดการรูดชุดเดรสของเธอให้ลงมากองอยู่ตรงเอวคอดไทม์ชะงักให้กับภาพที่อยู่ตรงหน้า
“คุณสวยมาก” ตาคมเบิกโพลงตะลึง หลุดพูดสิ่งที่รู้สึกออกมาอย่างไม่รู้ตัว
หน้าอกอวบคัพดีเป็นขนาดที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ทรวงอกคู่นี้สวยและขาวเนียน ทั้งยังเด้งกระเพื่อมยามคนตัวเล็กหอบหายใจ แม้จะมีที่ปิดจุกแปะอยู่ แต่ช่างเป็นภาพที่สะกดเขาไว้ได้อย่างอยู่หมัด
ไทม์ไม่รอช้าก้มซุกใบหน้าหล่อเข้าหาสิ่งดึงดูดเขาที่สุดในตอนนี้
“อื้อ” ลลินเชิดหน้าขึ้นเมื่อคนตัวโตซุกเข้าหาอกอวบ พร้อมกับบีบเคล้นในเวลาเดียวกัน
สัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ทำเอาลลินตัวเกร็งจนต้องจับไหล่แกร่งไว้แน่น เพื่อระบายอารมณ์เสียวซ่าน
“อืมมม” เสียงครางพึงพอใจออกจากลำคอแกร่งเป็นระยะ เนื้อตัวเธอทั้งนุ่มและหอมจนแทบไม่อยากละใบหน้าไปจากอกอวบของเธอเลย
เขาซุกไซ้ใบหน้าดูดเลียอกอวบอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งความต้องการบางอย่างเริ่มเรียกร้อง
“ผมอดใจไม่ไหวแล้ว” ใบหน้าหล่อเงยขึ้นพร้อมบอกหญิงสาวด้วยสายตาปรือปรอย เพราะโดนมอมเมาด้วยกลิ่นและรสชาติที่หอมหวานจนไม่อาจทนได้อีกต่อไป
“อ๊ะ คุณ” คนตัวเล็กร้องเสียงหลง เมื่อมือหนาผลักเธอให้นอนราบลงกับเตียงในทันที
“คืนนี้ผมขอนะครับ”
“อ๊ะ อื้อ” จบประโยคที่บอกกล่าว มือหนาก็จัดการถอดชุดเดรสของเธอออก และโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋วที่ปกปิดส่วนสงวนเอาไว้
“คุณสวยมาก” สายตาคมไล่มองเรือนร่างคนตัวเล็กที่นอนเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างคนต้องมนตร์สะกด“สวยมาก ๆ” อีกฝ่ายผิวขาวเนียนนุ่มทั้งตัว อกอวบน่าสัมผัส เอวคอดสวย ทั้งขายังเรียวยาว แม้จะเป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่ก็สมส่วนและเซ็กซี่ที่สุดในสายตาเขาตอนนี้
“สวยมากจริง ๆ” ปากหนาเอ่ยชมไม่หยุดหย่อน สายตาพลางมองสำรวจไปด้วย พร้อมกันนั้นมือแกร่งก็เริ่มแกะกระดุมเสื้อของตัวเองออกไม่นานไทม์ก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
“อึก” ลลินนอนกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ภาพตรงหน้าที่เห็นทำเอาเธอหายใจไม่ทั่วท้อง ดวงตาคู่หวานกวาดมองตั้งแต่ไหล่กว้าง ลงมายังอกแกร่งที่มีลูกกล้ามลอนเป็นคลื่นอย่างเห็นได้ชัด
หน้าท้องพร้อมซิกซ์แพ็กโชว์หรา บ่งบอกชัดเจนว่าเขาเป็นคนที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ และที่สุดท้าย…
เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวปั้นหน้าลำบาก จ้องมองสิ่งที่กำลังผงาดใหญ่โตเต็มที่อย่างไม่ละสายตา อีกไม่นานเจ้าสิ่งนั้นกำลังจะเข้ามาในตัวเธอ เพียงแค่คิดก็เสียววูบท้องน้อยรอแล้ว
ขณะที่หญิงสาวกำลังเอาแต่จดจ้องอยู่นั้น ไทม์ก็ค่อย ๆ เคลื่อนตัวมาคร่อมเธอไว้ให้อยู่ใต้ร่างมือหนาแหวกขาเรียวทั้งสองข้างออก แล้วแทรกตัวเข้าแนบชิดเธอยิ่งขึ้น
ทั้งเธอและเขาต่างก็ใจเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง
Time & Lalin 5 - ความบังเอิญที่ตั้งใจลลินไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้มาก่อนจะตื่นเต้นบ้างย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก ทว่าอีกคนที่ช่ำชองเรื่องพรรค์นี้กลับรู้สึกประหม่า เพราะได้เจอของดีเข้าแล้วเขาอยากทะนุถนอมแต่ก็กลัวตัวเองจะอดใจไม่อยู่ เพราะเรือนร่างของเธอชอบทำให้เขาสติหลุด“อยากเล่นกับมันไหม” ชายหนุ่มยกยิ้ม เมื่อเห็นคนใต้ร่างเอาแต่จ้องมองส่วนนั้นของเขาไม่วางตาไม่ถามเปล่ามือหนายังคว้ามือเรียวเข้ามาจับท่อนร้อนที่กำลังผงาดเต็มที่“อ๊ะ” ลลินอุทานด้วยความตกใจ เมื่อมือตัวเองถูกนำไปจับหมับเข้าที่ลำกายใหญ่โตของเขา“มือเธอนุ่มมาก” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยบอกเจ้าของมือนุ่ม เธอทำเขาเสียวกระสันจนแทบอยากจะเสร็จคามือ“อื้อ” เสียงหวานร้องครางเมื่อใบหน้าหล่อซุกลงตรงซอกคอขาว พร้อมกับดูดเม้มสลับไปมาซ้ายขวาอย่างตามใจด้านบนพรมจูบไป ส่วนด้านล่างมือหนาก็จับเข้าที่ข้อมือเล็ก สอนให้ชักรูดแก่นกายของเขาขึ้นลง ลลินเรียนรู้ได้รวดเร็ว มือเรียวขยับรูดรั้งแก่นกายร้อนขึ้นลงเป็นจังหวะ“อ่า ฉันได้แตกคามือเธอแน่” ไทม์กระซิบข้างกกหูคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เมื่อเธอปรนเปรอเขาไม่ปล่อยให้อีกคนเสียเปรียบ มือหนาอีกข้างพลันล้
Time & Lalin 6 - เจอกันอีกแล้วนะครับฉันมองหน้าสายป่าน ยังไม่ได้รับมันมาในทันที เพราะกำลังคิดสงสัยว่าทำไมฉันต้องออกไปเมื่อเห็นนามบัตรนี้“เฮ้อ” ฉันถอนหายใจให้กับคนตรงหน้า และเพื่อคลายความสงสัยก็รีบหยิบนามบัตรนั้นมาดูเมื่อนามบัตรมาอยู่ในมือแล้ว ฉันก็กวาดสายตาอ่านทุกตัวอักษร“บริษัทใหญ่นี่เอง” ฉันพึมพำออกมา นึกว่าจะเป็นคนรู้จักเสียอีก ที่แท้ก็เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่นี่เองคิดว่าฉันรู้แล้วจะยอมขายให้หรือไง เอาอะไรมามั่นใจขนาดนั้นพรึบฉันโยนนามบัตรนั่นลงบนโต๊ะอย่างไม่ไยดี“หือ” แต่แล้วบางอย่างก็ทำให้หยิบมันขึ้นมาใหม่ พอเพ่งดูชื่อผู้บริหารอีกทีแล้วก็ชวนให้เอะใจไทม์ งั้นหรือชื่อนี้ทำให้ฉันนึกถึงใครบางคนขึ้นมา“เขาบอกว่าไงนะ คนที่ให้นามบัตรนี้มา” ฉันชูนามบัตรขึ้นถามสายป่านถึงรายละเอียดอีกครั้ง“บอกว่าถ้าพี่ได้เห็นนามบัตรนี้ พี่ต้องออกไปหาเขาแน่นอนค่ะ” สายป่านยกยิ้ม พร้อมกับมองอย่างต้องการแซวฉันผ่านสายตา“รู้จักเหรอคะ” อีกฝ่ายยื่นหน้าเข้ามากระซิบถามใกล้ ๆ“ไม่รู้จัก” ฉันพูดออกไปนิ่ง ๆ เพื่อตัดบทไม่ใช่ว่าไม่รู้จัก แต่ยังไม่แน่ใจ...ว่าใช่เขาคนนั้นหรือเปล่า“หรือว่าเขากำลังตามจีบพี่อยู่” สายป่
Time & Lalin 7 - ถ้าอีกครั้งมันจะไม่ใช่วันไนต์แล้วละสิ@ผับ“มัวแต่อีโก้สูง ทำยังไงดีล่ะ ขนาดแค่เปิดให้ทดลองใช้ปัญหาก็มาเยอะแล้ว ถ้าเปิดให้ใช้งานจริง ๆ ฉันจะทำยังไง จะให้จ้างพนักงานเพิ่มทุนก็ไม่เหลือแล้ว”“เฮ้อ”“นี่เลิกกลุ้มเรื่องงานได้แล้ว” เสียงของเกลเพื่อนรักของฉันเอ่ยบอก เพราะฉันเอาแต่นั่งถอนหายใจมาสักพักใหญ่แล้วละ“ไม่ให้กลุ้มได้ไง ฉันยังคิดไม่ตกเลยว่าจะเอาไงต่อ” ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ร้านเหล้าสุดหรูที่เพื่อนฉันทำงานอยู่ฉันมีเพื่อนที่สนิทเป็นเพื่อนรักและเพื่อนตายเพียงคนเดียว นั่นก็คือเกล เธอทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ในผับหรูแห่งนี้ คนละผับกับที่ไปเมื่อวันงานฉลองผับนั้นฉันไม่กล้าไปแล้วละ ปกติฉันไม่ค่อยเข้าผับบาร์เท่าไร แต่วันนี้ที่มาเพราะมีเรื่องกลุ้มใจและจะมาเมาท์คลายทุกข์ให้เพื่อนฟัง“ฉันสร้างมากับมือ จะให้ไอ้พวกฉวยโอกาสเอาไปได้ไง” ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาเพื่อตอกย้ำตัวเองว่าสองมือของฉันนี่แหละที่สร้างมา“แกก็หานายทุนสิ แบบเป็นแค่หุ้นส่วน ไม่ได้เสียหายอะไร บริษัทก็ยังเป็นของแก”“เออ จริงด้วย แต่ส่วนมากมีแต่จะมาขอเทกโอเวอร์กันทั้งนั้น” คำพูดของเกลทำฉันมีความหวังขึ้นอีก
Time & Lalin 8 - ไปคุยรายละเอียดที่ห้องผมไหม NC18+ “ไปทำอะไรมาหน้าแดง” เกลเอ่ยถามเมื่อฉันกลับมานั่งที่เดิม“แดงเหรอ” ฉันยกมือประกบสองแก้มของตัวเองเพื่อเช็กดู“อืม” เกลตอบออกมาเพียงเท่านั้น ก่อนจะไปทำหน้าที่ชงเครื่องดื่มให้ลูกค้าคนอื่น ๆและเมื่อชงเสร็จก็กลับมายืนอยู่ตรงหน้าฉันอีกครั้ง“เขาเจ้าชู้ใช่ไหม” เมื่อได้จังหวะที่เกลว่าง ฉันก็โพล่งถามออกไปในสิ่งที่อยากรู้“ใคร” แต่เพื่อนสาวนี่สิ“แกนี่ เราคุยถึงเรื่องใครค้างไว้ล่ะ”“อ้อ...” พอดุไปทีก็จำได้ขึ้นมาเชียว“...โอเค ๆ ก็ตามประสาคนโสดที่เป็นที่หมายปองของสาว ๆ นั่นแหละ” แสดงว่าเจ้าชู้หรือเปล่าแต่ถ้าโสดเอ๊ะ โสดสินะ“ทำไม ติดใจงั้นสิ” คำพูดของเพื่อนทำให้ฉันคิดหนักปฏิเสธไม่ได้เลยว่าฉันติดใจเขาอย่างที่เกลพูดออกมา“ไม่ได้หรอก เขาคือหนึ่งในคนที่มาขอเทกโอเวอร์บริษัทฉัน แกก็รู้ว่าฉันเกลียดพวกฉวยโอกาสมากแค่ไหน” และสุดท้ายฉันก็ตีกับตัวเอง“เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวควรแยกกันสิ” เกลคงเห็นฉันคิดหนักจึงเอ่ยฉันแบบนั้น“แยกไม่ได้หรอก” เรื่องแบบนี้มันคงจะแยกกันได้หรอกเพราะงานคือทั้งชีวิตของฉันฉันเป็นเจ้าของบริษัทนี่นา“แน่ใจนะว่าจะไม่เสียดาย”“ก็ไม
Time & Lalin 9 - ชอบทุกอย่างที่เป็นคุณ Nc18+เผลอแป๊บเดียวมือหนาก็จัดการถอดชุดฉันโยนทิ้งมันไปอย่างง่ายดายและชำนาญ พร้อมกับผละริมฝีปากออกในทันที“คะ คุณ” ฉันร้องเรียกคนตรงหน้าด้วยใจที่เต้นระรัวทันทีที่ขนลุกซู่ไปทั้งตัวเมื่อร่างกายเปลือยเปล่าเหลือเพียงที่แปะจุกและจีสตริงตัวจิ๋วเขาหยัดกายขึ้นก่อนจะจัดการปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง โดยสายตายังคงจ้องมองมาที่ฉันอยู่สายตาของเขาทำเอาฉันแทบอยากจะหยุดหายใจ ฉันกัดปากตัวเองอย่างไม่ทันรู้ตัว ได้สติอีกทีก็ตอนที่เขาจ้องมองริมฝีปากของฉันพร้อมยิ้มขบขันเขาทำฉันประหม่าไม่ได้สิลลิน เธอจะมาแสดงท่าทางแบบนี้ไม่ได้เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันจึงหยัดกายขึ้น พิงกับหัวเตียงและจัดการแกะแผ่นปิดจุกออกและในตอนนั้นเองสายตาก็เหลือบไปเห็นสิ่งที่ทำตาฉันค้างโตได้อีกครั้งแก่นกายชายอันใหญ่โตนั่น คือสิ่งที่กำลังจะเข้าไปในตัวฉัน...ใช่ไหมในขณะที่ฉันกำลังจ้องมองสิ่งตรงหน้าพร้อมกับใจที่เต้นระรัว ด้วยลมหายใจที่กำลังหอบกระชั้นและติดขัดอยู่นั้นร่างหนาที่เต็มไปด้วยลอนกล้ามแข็งแรงก็ค่อย ๆ ทาบทับลงมาจนชิดกับอกอวบของฉัน“คืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขมากกว่าคืนก่อนแน่นอน” ใบหน้าหล่อก้มกร
Time & Lalin 10 - สู้ไหม Nc18+ฉันไม่เคยขัดความต้องการของเขา เมื่อนิ้วแกร่งแทรกเข้ามาในปากอีกครั้ง ฉันก็แลบลิ้นออกมาตามนิ้วร้อนและค่อย ๆ ก้มหน้าลงที่แก่นกายตรงหน้า“อ่าาา...” เสียงร้องครางสุดเสียว ดังใกล้ ๆ กกหู พร้อมกับมือหนาลูบศีรษะฉันเบาเมื่อลิ้นแตะสัมผัส ฉันก็จัดการลากไล้ขึ้นลงในจังหวะเนิบช้า ก่อนเลียวนไปโดยรอบอย่างละมุนละม่อมขณะที่ลิ้มรสแท่งร้อนสายตาฉันก็ช้อนมองขึ้นไปด้านบน เพราะต้องการเห็นใบหน้าเขายามเสียวซ่านเมื่อฉันหยุดทำ เขาก็ส่งยิ้มให้ฉันอย่างพอใจและดึงมือฉันจับที่แก่นกายของเขาเมื่อมือฉันสัมผัสกับแก่นกายร้อนนุ่มแต่แข็งขืน เขาก็กัดปากร้องซี้ดแสดงสีหน้าเหยเกออกมาก่อนจะยื่นมาจับข้อมือฉัน แล้วขยับขึ้นลงช้า ๆลิ้นร้อนแลบเลียริมฝีปากตัวเองไปมา ก่อนมือใหญ่จะเชยคางฉันขึ้น ประกบจูบแทรกเรียวลิ้นเข้ามามือฉันยังคงทำหน้าที่ชักรูดแก่นกายต่อไป พร้อมกับเรียวลิ้นที่กำลังโดนอีกคนเล่นงานไม่นานนักเขาก็ผละออก“แบบเมื่อกี้ที่หัว” เขาสั่งการพร้อมกับใช้มือหนากดหน้าฉันลงสติฉันกระเจิดกระเจิงไปไกลตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว พอได้ยินคำนี้ก็ก้มลงทำตามอย่างว่าง่ายอ้าปากงับเจ้าแท่งร้อนเข้าไป ดึงทุกอย่า
Time & Lalin 11 - มันเสียวมากเลยคุณตับ ตับ ตับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องแข่งกับเสียงหอบหายใจและเสียงริมฝีปากของเราสองจูบดูดดื่มยิ่งเนิ่นนานรสยิ่งหวานล้ำ ทำให้ฉันรู้สึกเสพติดและต้องการมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า“อื้อออ” วันนี้เข้าใจแล้วว่าเสียวจนแทบขาดใจมันเป็นอย่างนี้นี่เองฉันอยู่ใต้อาณัติร่างแกร่งโดยที่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากรอรับความเสียวซ่านที่เขามอบให้ยิ่งนานเอวสอบก็ยิ่งเร่งถี่ระรัว“อ่าาา/อ๊าาา” เราสองผละริมฝีปากออกจากกัน เมื่อเป็นอิสระกันทั้งคู่เราต่างก็ร้องครางออกมาอย่างอดกลั้นใบหน้าหล่อเหลายามโดนห้วงอารมณ์วาบหวามเล่นงานยิ่งดูเปี่ยมเสน่ห์น่ามองยิ่งตอนที่เขาเสยผม ฉันก็เผลอขมิบช่วงล่างอย่างลืมตัว“อ่า คุณ ผมจะเสร็จ อย่าตอดแรง”ฉันกัดปากแน่น หัวใจเต้นแรงและยิ่งเสียวกว่าเก่าเมื่อได้ยินคำนั้นพูดออกมาจากปากเขาตับ ตับ ตับคนตัวโตหยัดกายขึ้นเล็กน้อย ใช้มือหนาจับเข้าที่เอวคอดแล้วยึดให้มั่นปึก ปึก ปึกจากนั้นเอวสอบก็กระแทกเข้ามาอย่างไม่ยั้งแรง“อื้อ คุณ…” ฉันเอื้อมไปจับที่ข้อมือแกร่ง“จุก สะ…เสียว” แม้จะจุกจนอยากให้เขาหยุดโจนจ้วงเข้ามา แต่ในขณะเดียวกันก็เสียวซ่านจนใจแทบขาด ภายในหัวตีกันวุ่น
Time & Lalin 12 - อาการของคนโดนทิ้งหนึ่งชั่วโมงต่อมา...“ฉันกลับเองได้ค่ะ” เสียงหวานเอ่ยบอกทันทีที่เธอออกมาจากห้องน้ำ ดูเหมือนว่าชายหนุ่มเปลี่ยนมาใส่ชุดใหม่เพื่อไปส่งเธอเมื่อผ่านศึกอันเร่าร้อนที่พึงพอใจกันทั้งคู่ ลลินก็เข้าไปทำความสะอาดร่างกายพร้อมกับใส่ชุดเดิมออกมาอย่างเรียบร้อยเพื่อเตรียมตัวกลับ“ให้ผมไปส่งดีกว่า ดึกมากแล้ว มันอันตราย” ขายาวก้าวเข้ามาใกล้หญิงสาวมากขึ้นด้วยรอยยิ้มปริ่มสุขสายตาคมจ้องมองดวงตาคู่หวานตรงหน้า ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าแต่เธอในยามนี้กับตอนอยู่ใต้ร่างเขาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนนั้นทั้งสายตา น้ำเสียง และคำพูดช่างต่างกันลิบลับจนอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาทำอะไรให้เธอโกรธเคืองหรือไม่“คุณจะไปส่งฉัน...กลับไปเอารถใช่ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องตากลับบอกถึงเจตนาอย่างชัดเจนด้วยใบหน้าสวยราบเรียบจำเป็นต้องถามย้ำเพราะกลัวเขาจะคิดว่าเธออยากให้ไปส่งถึงที่คอนโดเมื่อเสร็จสื้นในสิ่งที่ต้องการ เธอก็แยกแยะระหว่างเรื่องบนเตียงกับเรื่องชีวิตส่วนตัวเธออยากจบกับเขาเพียงแค่ในคืนนี้ และจะไม่มีคืนต่อไปหรือครั้งต่อไปอีกแล้ว...แม้จะเสียดายมากแค่ไหนก็ตาม“ครับ” สิ้นประโยคเมื่อครู
Time & Lalin 38จากศัตรูทางธุรกิจสู่การเป็นลูกเขย (จบ) ไทม์ตักเข้าปาก โดยทุกคนก็ลุ้นไปกับเขาด้วย“เป็นไง ไข่เจียวไหม” ถ้าเขาทานไม่ได้ฉันก็ต้องไปเจียวไข่มาให้เขา“ไม่ต้อง อร่อยมากเลยครับ ที่จริงผมก็เคยกินตามร้านอาหารอีสานในห้างมาบ้าง แต่ไม่อร่อยเท่านี้เลยครับ” ประโยคแรกเขาเอ่ยกับฉันก่อนจะหันไปพูดกับพ่อและแม่ฉันรัว ๆฉันเข้าใจแล้ว ลืมไปว่าบ้านเขาเป็นถึงเจ้าของแบรนด์ไทม์ กรุ๊ป ที่มีร้านอาหารในเครือหลายร้าน ไม่แปลกที่เขาจะเคยกินอาหารอีสานมาบ้าง“ก็แน่อยู่แล้ว นี่มันรสมือคนอีสานแท้ ๆ” แม่ฉันก็ชอบใจใหญ่ที่เขาชม“อร่อยก็กินเยอะ ๆ นะ” และแล้วเราก็นั่งทานข้าวกันไป โดยที่พ่อและแม่ฉันก็เอาแต่นั่งตักอาหารให้ไทม์ปล่อยให้ฉันและน้องเป็นหมาหัวเน่าที่กำลังนั่งร่วมวงทานข้าวกับพวกเขาตกดึก“จะบอกให้ว่านายนอนกับฉันไม่ได้นะ” ฉันยืนขวางประตูห้องนอนตัวเอง เพราะไทม์ดูบอลกับน้องจนดึก พ่อและแม่ก็เข้านอนกันหมดแล้วด้วยเหลือเพียงเขาที่จะตีเนียนเข้ามานอนกับฉันในห้อง“ทำไม”“เพราะต่างจังหวัดเขาถือ นอนห้องเดียวกันมันจะดูไม่งาม”“แล้วให้ไทม์นอนไหนอะเธอ”“นอนกับลัน ไม่ก็...นอนที่กลางบ้าน” เพราะฉันเตรียมที่นอนให้แล้
Time & Lalin - 37 ลูกเขยสายเปย์ สามวันต่อมา...“แน่ใจนะว่าอยู่ได้ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน” ฉันหันไปเอ่ยถามคนข้างกายที่กำลังทำหน้าที่ขับรถพาฉันกลับบ้านใช่ค่ะ ตอนนี้เรากำลังมุ่งหน้าไปทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน ซึ่งเป็นบ้านเกิดฉันเองตอนแรกฉันตั้งใจจะมาคนเดียว แต่สุดท้ายก็มีไทม์ที่ตื๊ออยากมาด้วย“แน่ใจสิ มีโอกาสมาเจอพ่อแม่แฟนทั้งที” ความแน่วแน่ของเขา ฉันจะไปขัดได้อย่างไรมันก็เป็นเรื่องที่ดีอย่างหนึ่ง แสดงว่าเขาคิดกับฉันจริงจังพอประมาณ ถึงขนาดอยากมาเจอพ่อแม่ฉัน“ใครแฟน เราไม่ได้เป็นแฟนกัน ลินยังไม่ได้ตอบตกลงคุณเลย” ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เคยขอฉันคบขอฉันเป็นแฟนอีกเลยไม่รู้ว่าจะน้อยใจดีไหม หรือเราสองคนเลยการขอคบเป็นแฟนมาแล้วแล้วอย่างนี้จะนับวันครบรอบอย่างไร“เราเลยขั้นนั้นกันมานานแล้ว” คำตอบที่ได้ก็อย่างที่คาดแอบน้อยใจอยู่นิด ๆ ที่ความสัมพันธ์ของเรามันดูไม่เป็นจริงเป็นจังเท่าไรแล้วฉันจะเอาวันไหนเป็นวันครบรอบดีล่ะ....ฉันเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็เกือบจะถึงบ้านแล้วเหรอเนี่ยเพราะฉันตั้งจีพีเอสไว้ ไทม์เลยขับมาถูกไม่นานรถก็ขับเข้ามาในหมู่บ้านฉัน“เลี้ยวซ้ายข้างหน้า
Time & Lalin - 36 เดี๋ยวก็ชินไม่ไหว วันนี้ไม่ไหว พรุ่งนี้ค่อยมาสู้กับมันใหม่ วันนี้ขอกลับไปพักผ่อนก่อนแล้วกันคิดได้ดังนั้นฉันจึงล้วงเข้าไปในกระเป๋า และยื่นบัตรเครดิตให้สกาย“นี่บัตร ใช้รูดได้เลย”“ขอบคุณครับ” สกายก็รับไปทันที“พี่ไปก่อน ฝากส่งสาว ๆ ถึงห้องด้วย”“รับทราบครับ”หมดธุระของฉันแล้วก็รีบเดินออกมาอย่างไว เพราะเริ่มจะปวดหัวมากขึ้นเรื่อย ๆ กับแสงสีและเสียงที่ดังเกินพอดี“อายุก็ไม่ได้เยอะเท่าไร ทำไมถึงไม่ชอบที่แบบนี้เลย” ฉันเดินออกมาตรงโซนร้านอาหารที่เดิม ก่อนจะบ่นกับตัวเองรู้สึกไม่ชอบที่คนพลุกพล่านเลย ชอบที่สงบ ๆ มากกว่าก่อนจะก้มหน้าหาโทรศัพท์เพื่อโทรบอกไทม์ว่าขอตัวกลับก่อน ตอนนี้เธอไม่ไหวแล้ว รู้สึกปวดหัวเอามาก ๆแต่แล้ว...“ออกมาเร็วจัง” เสียงไทม์ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังเสียก่อน“อ๋อ ลินรู้สึกปวดหัวน่ะ ก็เลยจะกลับก่อน” ฉันหันหลังไปหาไทม์ พร้อมกับเงยหน้าคุยกับเขาพอฉันบอกออกไปแบบนั้น ไทม์ก็ยกมือขึ้นสัมผัสหน้าผากฉันเบา ๆ“เป็นอะไรมากหรือเปล่า” และเอ่ยถามออกมาพร้อมสายตาและน้ำเสียงที่แสดงถึงความเป็นห่วง“วันนี้น่าจะเครียดเกินไป ไมเกรนเลยขึ้น”“ไทม์ไปส่งที่คอนโด”“ลินยังไปเองไ
Time & Lalin 35 – ควรทำตัวให้ชินงั้นเหรอก๊อก ก๊อก“คุยอะไรกับน้อง ๆ หน้าตาตื่นเต้นดีใจกันใหญ่เลย” ไทม์เปิดประตูเข้าพร้อมกับเอ่ยถามนึกว่าเขาไปแล้วเสียอีก“หึ จะอะไรอีกคะ นอกเสียจากได้ไปเที่ยวได้ออกไปฉลองกัน” ฉันมองผ่านไทม์ไปยังด้านหลังของเขาห้องฉันเป็นห้องกระจก ซึ่งเห็นเด็ก ๆ กำลังมองเข้ามาด้านในอย่างอยากรู้อยากเห็นคงจะปิดเรื่องของเราสองคนไม่ได้แล้วสินะ ไม่รู้ว่าน้อง ๆ จะคิดอย่างไรที่เห็นไทม์เข้ามาแบบนี้“ที่ไหนครับ” ไทม์ถามขึ้น ทำให้ฉันกลับมาโฟกัสที่เขาซึ่งตอนนี้แขนทั้งสองของเขากำลังค้ำยันที่โต๊ะ พร้อมใบหน้าหล่อเหลากำลังโน้มเข้ามาใกล้กับใบหน้าฉันที่กำลังเห่อร้อนขึ้น“ที่ที่เราเจอกันครั้งแรกค่ะ” ฉันตอบคำนี้ออกไปโดยไม่ได้คิดอะไรแต่พอพูดออกไปแล้วกลับเขินขึ้นมาเสียอย่างนั้นไทม์ได้ยินดังนั้นก็ส่งยิ้มกว้าง คงจะชอบใจน่าดูฉันที่เขินจนทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่กัดปากตัวเองแก้เขิน พร้อมกับหลบสายตาจากเขา“อย่ากัดปากสิคะ เดี๋ยวก็เป็นแผล” และเป็นอีกครั้งที่เสียงของไทม์เรียกสติฉันกลับมาน้ำเสียงน่ะดูเป็นห่วงนะ แต่สายตาที่จ้องมานั้น...“ไทม์ไปทำงานก่อนนะ คืนนี้เจอกัน” ไทม์กล่าวพลางละแขนที่ค้ำโต๊ะอ
Time & Lalin - 34 รอยยิ้ม“มีท่านอื่นอีกไหมคะ” ฉันละสายตาจากเสียงค้านเพียงหนึ่งเสียง มองไปรอบ ๆ ห้องแต่ก็ไม่มีใครค้านอีก“มติเป็นเอกฉันท์นะคะว่าบริษัทจะเข้าไปอยู่ในเครือไทม์ กรุ๊ป” ฉันจึงด่วนสรุปทันทีและในตอนนั้นเอง“ไม่ได้นะ” ภีมลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้เพื่อค้านฉันมองหน้าเขานิ่ง เช่นเดียวกับเขาที่กำลังจ้องมองฉันด้วยแววตาแข็งกร้าว ดูไม่สบอารมณ์อย่างมากก่อนที่สายตานั้นจะเลื่อนไปสบตากับไทม์“ประชุมวันนี้จบเพียงเท่านี้ค่ะ ท่านที่ต้องการค้านขอให้อยู่ต่อก่อนนะคะ” ฉันหันไปเอ่ยกับผู้ถือหุ้นที่เห็นด้วย ส่วนประโยคหลังฉันหันไปมองยังภีมและพ่อของเขาทุกคนเดินออกไปโดยมีสายป่านและหมิวหมิวเดินนำไปส่งเหลือแค่เพียง ฉัน ไทม์ รุก สกาย และทนาย ที่รอคิดบัญชีกับพวกเขาสองคนพ่อลูก“ทำแบบนี้ไม่ได้นะ” พ่อของภีมเอ่ยขึ้นทันทีด้วยแววตาคัดค้าน“เพราะอะไรคะ” ฉันเอ่ยถามถึงเหตุผล ทั้งที่รู้อยู่แล้วก็ตามว่าเพราะอะไรก็เพราะต้องการอยากจะได้บริษัทนี้เป็นของตัวเอง หากเข้าไปอยู่ในไทม์ กรุ๊ปแล้ว พวกเขาก็จะไม่มีโอกาสอีกต่อไป“ก็เพราะ…” พ่อของภีมอ้ำอึ้ง“ทำอย่างนี้มันไม่เหมาะสมหรือเปล่าครับ ไหนคุณค้านการเทกโอเวอร์บริษัท ทำ
Time & Lalin - 33 ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว“งั้นพวกเราขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”“อืม” เมื่อจบธุระเด็ก ๆ ก็เดินออกไป แต่ก็ไม่วายได้ยินเสียงซุบซิบนินทา“แกคิดอย่างฉันไหม”“ต้องมีอะไรแน่ ๆ”ลลินยิ้มแก้มแดงอย่างเขินอาย พร้อมกับส่ายหน้าให้กับความรู้ดีของพวกเขา“พี่ได้ยินนะ” ก่อนจะตะโกนออกไปนอกห้อง“ค่า”เธอส่ายหัวไม่หยุด ได้แต่คิดในใจว่าเธอจะปิดบังอะไรพวกนั้นได้บ้างสักเรื่องก็คงไม่ได้สินะตกเย็น“กลับบ้านกันดี ๆ นะเด็ก ๆ”“ค่า/ครับ” ลลินยืนส่งรุ่นน้องที่หน้าตึก ทุกคนขึ้นรถพากันกลับบ้านเพราะถึงเวลาเลิกงานแล้วโดยปกติเธอไม่ได้ออกมาส่งน้อง ๆ อย่างนี้หรอก เพียงแต่ครั้งนี้เธอมายืนรอไทม์และเจอเด็ก ๆ เข้าพอดีเมื่อรถน้อง ๆ ขับออกไปได้ไม่นาน รถไทม์ก็ขับเข้ามารับเธอ“มาตรงเวลาดีนะคะ” มือเรียวเปิดประตูรถหรู ก้าวขาขึ้นรถพร้อมกับเอ่ยแซวคนด้านในที่ใส่สูทมาอย่างเต็มยศเขาก็คงไปทำงานมา แต่กลับมารับเธอได้ตรงเวลาตามที่นัดเป๊ะ ๆ“ต้องตรงเวลาสิคะ คิดถึงเธอแทบแย่” มือหนาคว้ามือเรียวของลลินไปกอบกุม พร้อมบอกกับเธอด้วยแววตาซึ่งเผยความคิดถึงออกมาชัดเจนลลินเห็นดังนั้นก็ยิ้มหน้าแดง รู้อยู่หรอกว่าเขาเป็นคนที่คิดอะไรก็พูดออก
Time & Lalin 32 - ลูกแมวขี้อ้อน@บริษัทลลินเดินเข้ามายังบริษัทด้วยอาการปวดเนื้อเมื่อยตัวไปหมด เพราะเธอโดนเล่นงานจากเขาไปตั้งสามรอบ“คนอะไรเซ็กซ์จัดสุดๆ” ร่างบางเอ่ยพึมพำออกมาระหว่างที่เดินขึ้นบริษัทไทม์เป็นคนมาส่งเธอและจะมารับเธอกลับ ซึ่งเธอเห็นด้วยกับเขาเพราะวันนี้รู้สึกเพลียมาก ขืนขับรถมาเองมีหวังได้ไปคุยกับรากต้นมะม่วงแน่“พี่ลลินมาแล้ว” เมื่อน้อง ๆ เห็นเธอก็ดีใจกันใหญ่ เพราะทุกคนรอฟังข่าวดีจากเธอ อยากรู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนทำ“ทุกคนเข้ามาหาพี่ที่ห้อง” ลลินเดินผ่านทุกคนพร้อมกับเรียกให้ตามเข้าไปในห้องทำงาน“ค่ะ/ครับ” เด็ก ๆ รู้งานก็เดินตามกันเข้ามาเมื่อทุกคนนั่งประจำที่ลลินก็เอ่ยขึ้นในทันที“พี่ได้หลักฐานมาแล้ว และรู้แล้วด้วยว่าใครเป็นคนทำ สายป่าน เรียกประชุมผู้ถือหุ้นด่วนในวันพรุ่งนี้ให้พี่ด้วยนะ”“ค่ะพี่ลลิน” สายป่านรับคำอย่างกระตือรือร้นสีหน้าทุกคนตั้งใจฟังอย่างที่สุด“แล้วใครเป็นคนทำเหรอคะ” หมิวหมิวเอ่ยถามเพราะอยากรู้ใจจะขาด ดูจากที่ลลินเรียกประชุมผู้ถือหุ้นแล้วก็คงต้องเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นแน่ ๆ“คุณภีม” ลลินตอบเสียงเรียบแต่หนักแน่น ได้ยินชัดเต็มสองหูกันทุกคน“หา? ทำไมพี่
Time & Lalin 31 - หรือคุณไม่ไว้ใจผม “...ไทม์ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะ ถ้าลินมาอยู่ในเครือของไทม์ เราก็จะเปิดโปงมันได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องกลัวว่าบริษัทลินจะเสียหายจนไม่มีใครกล้ามาลงทุนด้วย เพราะอยู่กับไทม์บริษัทลินไปได้ไกลแน่นอน ไม่ต้องคอยง้อไอ้พวกหุ้นส่วนหัวงูพวกนั้นด้วย” ไทม์บอกความคิดของเขาออกไปตามตรง“หึ อย่าเอาอารมณ์มาตัดสินสิ” คำพูดของไทม์ทำเอาลลินรีบหันมามองหน้าเขาในทันที“ไม่ใช่อารมณ์นะ แต่เป็นทั้งตาสองตานี้ต่างหาก...” สองนิ้วชี้ไปยังตาของเขา เพื่ออธิบายภาพให้เธอได้เห็นชัด“...วันงานเลี้ยงลงนามหุ้นส่วน ไทม์เห็นหมด ไทม์แอบดูเธอตลอด และยิ่งเป็นตอนที่ไอ้ภีมนั่นใส่ยาลงไปในแก้วลิน ไทม์ก็เห็นทั้งสองตาของไทม์”ลลินได้ยินดังนั้นก็อึ้งไป เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะอยู่ข้าง ๆ เธอมาตลอด คอยช่วยเหลือเธอมาตลอดขนาดนี้“ลินว่าไง...” เมื่อเห็นลลินนิ่งไปเขาก็เอ่ยถามขึ้น“...หรือลินไม่ไว้ใจไทม์”“ไม่ใช่อย่างนั้น” ลลินหลุดออกจากภวังค์ เมื่ออีกคนเริ่มงอแง“แล้วยังไง” เขาเอ่ยเสียงนิ่ง ลุ้นกับคำตอบที่จะได้รับจากเธอ“ลินแค่ดีใจที่ไทม์ช่วยลินขนาดนี้...” นี่คือสิ่งที่เธอคิดกับเขาในตอนนี้“ขอบคุณไทม์นะ” ร่างบางแนบช
Time & Lalin 30 - ทวงคำตอบ NC++เขาทวงคำตอบอีกแล้ว“เราต้องศึกษานิสัยใจคอกันก่อนสิคะ” แต่ฉันไม่ตอบตกลงไปง่าย ๆ หรอกนะ ของอย่างนี้ต้องดูกันนาน ๆ ถึงแม้ว่าเราจะเห็นอะไรต่ออะไรของกันจนหมดแล้วก็ตามพอฉันพูดออกไปแบบนั้นเขานิ่งไปครู่ ก่อนจะเขยิบตัวเข้ามาใกล้ฉันยิ่งขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับก้มลงมากระซิบที่ข้างกกหู“ถ้าลินต้องการอย่างนั้น ผมรอได้เสมอ” เสียงทุ้มแหบพร่าพ่นลมร้อนกระซิบทำฉันขนลุกซู่“อื้อ” และไม่ทันที่ฉันจะได้ตั้งตัว ท่อนร้อนของเขาก็ค่อย ๆ เข้ามาในตัวฉัน“อ่า” เขาเองก็ร้องครางกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเราสองคนจ้องตากันอย่างลึกซึ้งไม่ละกันไปไหน“เสียวไหม” เมื่อเข้าสุดไทม์ก็ก้มมองจุดที่เชื่อมกันพร้อมกับเอ่ยถาม“เสียวที่สุดเลย” ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่น ท่านี้มันเสียวยิ่งกว่าเมื่อคืน หรือเพราะแสงสว่างทำให้เห็นอะไรได้ชัดเจนกว่าเดิมฉันอ้าขารับเขาเข้ามากอด ยกแขนคล้องคอแกร่งเมื่อเขาเริ่มขยับสะโพก“ลินทำไทม์คลั่งเธอมากเลย รู้ตัวบ้างไหม” แขนแกร่งก็โอบกอดฉันด้วยเช่นกัน แต่ออกแรงโอบแน่นยิ่งกว่าฉัน“จริงเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามพร้อมกับอ้าขากว้างรับเอวสอบยิ่งขึ้นกว่าเดิม“จริงสิ อ่า” เอวสอบตอกอัดเข้าตัวฉั