Chapter 2: Two Goddesses

“Partner?” bulong ko.

Hawak-hawak ko pa rin hanggang ngayon ang kapirasong papel na inilagay ni Hailey sa aking lamesa.

Mas lalo naman akong naguluhan sa subject na iyon.

“Mr. Salcedo,” tawag ni Miss Mirabella.

Napatayo ako bigla at nagtawanan naman ang buong klase.

Medyo nahiya ako sa ginawa ko dahil sa gulat.

“You’re spacing out,” wika nito.

Hindi ko alam kung maari na akong umupo. Kung bakit pa kasi ako biglang napatayo kanina, kainis.

“You just entered this class 2 minutes ago and then here you are...” aniya.

Napakagat-labi ako. Ito ang kauna-unahang beses na nasermonan ako ng aking guro.

“Listen, kid, when you are in my class, stay active and focus,” saad nito 

Lumapit ito sa akin.

Hindi ko alam pero ang tingin ko sa kaniya ay sexy kahit ito’y naiinis.

Hinigit niya ang papel na hawak ko at binasa.

“Partner, huh?” sambit niya.

Namula na naman ako.

“You’re blushing, still flustered?” tanong nito.

Wala akong maisagot sa kaniya. Natatameme ako.

“Who gave this note?” tanong niya.

Inikot niya ang kaniyang sarili sa buong klase para makita ng ibang mga kaklase ko ang papel.

Walang sumagot sa kaniya. Muli naman siyang humarap sa akin.

“This is not your health subject, so don’t act as if this is like that shit,” saad niya.

Kung kanina ay inis lamang ito ngayon ay tila galit na si Miss Mirabella.

Galit na inilapag ni Miss Mirabella ang papel sa ibabaw ng desk ko.

“I know you can’t resists, but please be strong,” aniya.

Hindi ko alam ang ibig sabihin niya pero sumaya ako ng bahagya kaya naman napasagot ako ng wala sa oras.

“Y-yes, Ma’am! I don’t know what you’re talking about but I’ll do my best,” saad ko.

Ngumiti ako kahit na nahihiya.

Medyo napaisip si Miss Mirabella sa mga sinabi ko.

“You don’t know?” tanong niya.

Napasinghap naman ang mga kaklase ko sa narinig nila at ang iba ay nagulat kaya naman nagkaroon ng bulung-bulungan ang mamga estudyante.

Nagtaka ako. Sobrang nagtataka na talaga ako.

“Yes, I don’t know?”

Nag-alangan akong sumagot, hindi ko alam kung tama ba o mali ang isinagot ko.

Hindi na muling nagsalita si Miss Mirabella. Sumenyas na lamang ito na pinapaupo niya ako.

Umupo naman na ako at diretso lang ang tingin sa board.

Hindi na niya inalam pa ang tungkol sa papel pero naririnig ko pa rin ang iba na nagbubulung-bulongan. Hindi ko na iyon pinansin dahil hindi na rin ito pinapansin ng guro.

Binuklat naman ni Miss Mirabella ang kaniyang aklat na nasa ibabaw ng lamesa. Habang inililipat niya ang pahina ng libro ay nagsalita siya.

“Open your book to pages 375 to 380,” saad niya.

Lahat naman ng kaklase ko ay kinuha ang kanilang mga libro sa ilalim ng mesa. Binuklat nila ito at inilipat sa nakasaad na pahina ni Miss Mirabella.

“Ms. Gozon, read the first paragraph,” wika nito.

Inilibot ko ang aking paningin, lahat ng aking mga kamag-aral ay kumuha ng libro mula sa ilalim ng mesa kaya naman ay nagbakasakali akong tingnan ang nasa ilalim ng aking mesa.

Nakatayo na ang aking kaklase na tinawag ng aming guro, nagbasa na ito ng mga nakassad sa pahina.

Agad akong yumuko para na rin mabasa ang pamagat ng libro kung sakaling mayroon nito sa ilalim.

Napasinghap ako. Walang mga libro sa aking mesa kaya naman nagtaas ako ng aking kanang kamay.

“Yes, Mr. Salcedo?” wika niya.

Tumayo ako para ipaalam sa aking guro ang aking sitwasiyon.

“Ma’am, I don’t have a book right now,” turan koko.

Sandaling napatigil ang aking guro na tila nag-iisip ng gagawin.

“Every chairs here in academy have books for different subjects,” saad ni Miss Mirabella.

Huminga ako at ngumiti.

“Ma’am, I looked under my desk but there’s no book inside,” tugon ko.

Naglakad naman papunta sa akin si Miss Mirabella. Habang papalapit siya sa akin ay siya namang biglaan na pag-gana ng aking imahinasyon.

“Hey, baby boy,” saad ni Miss Mirabella na ngayon ay bukas ang una at pangalawang butones ng damit. Ito’y lumapit sa akin at natatanaw ko ang kaniyang makintab at umaalog-alog na dibdib.

“I don’t mind if I share mine to you,” sambit pa nito.

Inidinikit niya sa akin ang kaniyang dibdib, damang-dama ko ang mainit na balat nito.

Napalingon ako at hindi sinasadya na naging magkalapit ang aming mga mukha.

Hindi ako umiwas pati na rin si Miss Mirabella.

“Miss, I don’t mind it, please put it here,” wika ko.

“Then I should sit...” Ipinatong niya ang kaniyang kamay sa aking balikat at idiin iyon dahilan para mapaupo ako, “Here,” Umupo siya sa aking hita.

Wala na akong nagawa, ang mga kaklase ko naman ay nagbulungan na sila’y naiinggit.

Habang nakaupo sa ibabaw ng hita ko si Miss Mirabella ay hindi maiwasan na tumigas ang aking manoy.

Mas lalo pa itong tumigas nang gumiling-giling si Miss Mirabella.

Naghiyawan na ang iba namin na kaklase.

Nagising ako mula sa aking imahinasyon nang bumagsak sa aking mesa ang libro na ibinibigay sa akin ni Miss Mirabella.

Ang mga kamag-aral ko naman ay naghihiyawan sa tuwa.

Naisip ko bigla na kaya naghihiyawan ang mga kamag-aral ko sa imahinasyon ko ay dahil humihiyaw talaga sila sa realidad.

“S-sorry,” sambit ko.

Ang talim ng mga tingin sa akin ni Miss Mirabella.

“There, you have your own book now,” wika ni Miss Mirabella.

Tumalikod na ito sa akin at naglakad pabalik sa kaniyang lamesa.

Habang naglalakad ay nagsasalita siya.

“So, class as you can see in that clock,” Nakaturo ito sa orasan na nasa pinakadulo ng silid, “We only have ten minutes,” Umiling-iling ito, “Okay then, use that remaining minutes to interact with the new student,” Naglakad siya at binuksan ang pinto.

“Good bye, Miss Mirabella,” sabay sabay na paalam ng buong klase.

Naghiyawan naman ang mga kaklase ko nang tuluyang makalabas si Miss Mirabella mula sa aming silid.

“Yay! Salamat sa bagong estudyante hindi nakapagturo si Miss,” 

“Sana laging may tulala na estudyante,”

“Ang gwapo ng bago nating kaklase, parang bet ko siya,” 

Ilan lamang iyan sa mga naririnig ko sa paligid ko. Isinubsob ko na lamang ang aking mukha sa mesa dahil sa kahihiya.

Bigla na lang akong nakarinig ng isang kalampag mula sa kalapit na lamesa.

Ini-angat ko ang aking ulo at nilingon aiyon. Si Hailey pala ang kumalampag ng mesa.

“Stop! He’s already mine,” saad ni Hailey.

Nakangiti itong Inihawi ang kaniyang buhok sa harap ng mga babae naming kaklase. Humarap ito sa akin. 

Binigyan ko naman siya ng ‘what are you talking about’ na itsura.

Binigyan lang niya ako ng mapang-akit na ngiti. Kiilabutan ako.

“Ano bang klaseng paaralan ito,” bulong ko.

Ibinaon ko na namang muli ang aking mukha sa mesa. Ayaw ko silang makita. Kakaiba silang lahat.

Nagbulungan naman nang muli ang mga kaklase ko.

“Ang ingay,” saad ni Selena.

Napa-angat na naman ako sa aking ulo at sinundan ng tingin si Selena na palabas na ng silid.