Alondra made a fake choking sound. Natawa ako ng bahagya habang pinagmamasdan pa rin ang mga ilaw ng mga building sa paligid nitong aming condo.
"Really? So sa kaniya pala nanggaling iyang katalinuhan ni Aurora? Kaya pala mala-Albert Einstein!" Tumawa siya ng malakas.
"Pero lang kaming matalino!" I said lightly. Tumawa si Alondra kaya natawa na rin ako.
I'm glad about him, though, that he's where he deserved to be now. It was from his hardwork, perseverance, diligence and nothing more. I know he can do it better on his own, he didn't need that name to be great and successful.
Isang pindot muli ang iginawad ng agent ko sa akin dahil hindi ako nakasagot agad sa tanong na iyon ni Mr. Go."No, I don't think so."Kitang-kita ko ang iristasyon ni Valentin habang nagpapalit-palit ng tingin sa amin ni Mr. Go. He glared at me for a moment after shifting on his seat."Oh, right. Our model is a pro at this things," he said that very slowly as if insulting me at some kind of things.Kinabahan ako room. Hindi maganda ito pero alam kong kailangan kong makisama at magtiis
I didn't really need to guess and know how Valentin came up with all his rants and insults of me. Habang pinagbubuntis ko si Aurora, habang magkasama kami ni Light sa iisang bahay.Minsan ay nadudulad si Mommy sa media or sa mga amiga niya. Of course, with the credibility and the power of our name, they believed every word my Mom said. Hindi na kataka-taka na kahit si Veronica at Avianna ay ganoon ang pag-iisip.Kahit si Axon nga, inakalang anak namin ni Light si Aurora. I wanted to get mad at my Mom for it. Kaso ayokong lumaki pa ito. Tapos ko na siyang diktahan tungkol sa lahat ng iyon, bringing it right now will only complicate everything even more. 
"S-Saan?" lito kong tanong at hindi ko pa rin maiwasang magulat."You meetings and where.. you'll buy the things you need." parang hirap na hirap siyang banggitin iyon."Okay.." iyon ang tanging nasabi ko.Tumahimik na lamang ako kahit na sobrang ingay ng isip ko. If we are on the stage of being friends on this stage, maybe we'll get the chance to slowly talk about the past without shouting at each other. Kung ganoon ang sitwasyon namin, mas mapapalapit kami at unti-unti kong babanggitin sa kaniya si Aurora.
Noong hindi pa kami nakakarating ng Pilipinas, todo plano ako sa sarili ko kung paano ko kakausapin si Valentin. Simple lang, pakikiusapan ko siyang mag-kita kaming dalawa at pag-uusapan namin si Aurora. Pero ngayong abot kamay ko na siya, hindi pala ganoon kadali iyon. Hindi ko pa nakikita ang asawa niyang si Amara. At ang ka-edad ni Aurora na anak nila.Sa bagay na ito, kailangan kong pag-isispan ng mabuti. Alam kong hindi pwedeng magpadalos-dalos ng mga magiging desisyon ko. Kinilabutan ako nang maisip ang posibleng magiging reaksyon ni Valentin.Ang pinaka nangangamba na sumasagi sa isipan ko ay aakalain niyang nagsisinungaling ako sa kaniya. I understand that. We lost our baby years ago. Mukhang kailangan kong
"You can give me your schedules, I can re-schedule some of your shoots if you want." Nagtaas ako ng kilay sa sinabi niya at napatingin sa kaniya. "I will let my secretary contact your agent so they can deal with that," he simply said. Wala sa sariling napa tango ako at hinayaan sa gusto niyang mangyari. It was a very tensed long moment while looking at each others eyes. Unti-unting lumalakas ang tibok ng puso ko habang naka-tingin sa kulay asul niyang mata. I think I'm st
"Hi, I'm Cecilia!" she smiled and shamelessly checked the noted from Florence Cabello. Nakatingin ang iba sa kanila. Ang iba ay lumapit pa para maki usisa o makipagkaibigan. "Markisha Castel." I smiled. "I heard you were with Valentin Cuarez last Wednesday on Arana Nilima's restaurant opening?" she asked. Nakatitig ako sa kaniya. Wala akong ibang pinapakitang ekspresyon kundi lamig at plastic na ngiti. I didn't say anything dahil hinihintay kong dugtungan niya ang sasabihin niya.
Humalo pa ang isang matandang babae sa amin. She greeted us. Beside the older woman is some models and one of them is Cecilia. Pinigilan ko ang sarili kong umirap. May bahid ng sarkasmo ang mukha habang nakatingin sa akin."Oh, is that a Cuarez? Kamukha kasi ni Veronica!" Tinuro ng designer si Valentin na papalapit sa amin.Matinding kaba at pagdagundong ng dibdib ko. Mabuti na lang at may humarang sa kaniya kaya medyo natagalan siya bago makalapit sa amin."Siya nga!" sabi ng isang matandang babae."Hm
Ang lalaki talagang ito! Pinuntahan pa ba muna niya ang babae niya kaya hindi pa siya umuuwi hanggang ngayon? Nanginginig ang kamay ko habang nagtitipa ng mensahe sa kaniya, nakaramdam ako ng namumuong pagka-irita para sa kaniya. To Valentin: Bakit? Where are you? Are you with your girls? Fuck, Markisha! I told him that I've moved on but what the hell is wrong with me right now? I then imagined him in a bar, a couch full of girls with him.. making out! Naalala ko pa ang mukha ni Cecilia kay mas lalo akong nairita. I imagined Valentin kissing Cecili