"Okay, I'll get you a water." Pumasok siya sa loob ng bahay.
Nang makarating ako ng backyard ay nandoon ang Castel clan, Rama clan, Alondra, Sebastian. Naglakad ako papalapit sa kanila, may nakita akong iba't-ibang alak sa table. Pinasadahan ko silang lahat ng tingin, tumingin silang lahat sa akin habang nakangiti at nagtatawanan.
Tumakbo papalapit sa akin si Mazu, lumuhod ako at sinalubong siya ng yakap. I suddenly felt urge to cry. Tumulo ang isang butil ng luha ko hanggang sa sunod-sunod na bumagsak, I tried my best to stop from sobbing loud but I can't do it.
As I sobbed loud, silence crept us all around. An
Nakita ko na lang ang pagbagsak ni Valentin sa sahig dahil sa lakad ng pagsuntok sa kaniya ni Von, inawat ko agad si Von at hinila papalayo kay Valentin dahil baka kung ano pa ang magawa niya."Pinagkatiwalaan kita, Valentin. Tarantado ka," kalmadong sabi ni Von."Tandaan mo ang bawat parte ng mukha ng kapatid ko, Valentin. Dahil paglabas namin dito ay hinding-hindi mo na makikita ang kapatid ko. Ilalayo ko siya mismo sayo." Iyon ang huling sinabi ni Veron at hinila na ako paalis ni Light doon.Natulog ako ng pagod noon at nagising rin ako ng pagod. Kinuha ko ang cellphone ko sa side table at tinignan ang notifi
I'm planning on saying it to them right now that I'm pregnant. Both Castel's and the Rama's are here. Veron and Von are both beside me, our cousins are standing behind the sofa where we're sitting.. our friends are with them.Kinakabahan man ako ay kailangan nilang malaman ito, hindi ako pwedeng umalis ng bansa ng basta-basta at hindi nila alam. At kailangan din nilang malaman na buntis ako."What is it, anak?" My mom smiled sweetly, tinignan nila akong lahat kaya yumuko ako. Natatakot ako.. natatakot ako!Paano kung hindi nila tanggapin ang magiging anak ko? Paano kung hindi nila kami tanggapin? Paano kun
When you have been hurt before at the hands of another, it can be difficult to convince yourself to risk your heart, it can be difficult to convince yourself that there are those in this world who will keep it safe, who will protect it. When you have been hurt before, despite wanting to experience love again, you can let the what if's hold you back. Sometimes things go wrong. The things we never expected to happened to us, happens. Experiences that are out of your control hit you like a wall, and there's nothing you can do other than accept this phase of life. In those moments, it's hard to believe that life will be okay again. Because how can it be when everything is going wrong.
"Good morning, little sissy! Wakey wakey, malapit na ang flight mo! Sorry kung ginawa ko 'to, baka matagalan pa sa pagulit!" Humagalpak ng tawa si Veron kasabay ng barkada at ng mga pinsan ko. Tinarayan ko sila, at imbis na mainis sa kanila ay natawa na lang din ako. Tumayo ako at dinampot ang twalya ko at dire-diretcho sa banyo para maligo dahil ngayong araw pala ang alis ko sa Pilipinas papuntang America. Kagabi habang nasa biyahe kami ni Light pauwi ay nabanggit niyang sasama siya sa akin sa America para sa business nila at para maalagaan ako. I thanked him for being always there for me. Hin
Mommy nod calmly and looked at me, "And don't forget your check up, Markisha. Don't do household chores," nagbabanta ang boses niya at tumingin muli kay Light, "Remind her the check ups and the vitamins she needs to drink. Okay?" Tumango na lang si Light at sumulyap muli sa akin. Namataan ko ang mata ni Mommy na matalim ang titig sa akin, iniwas ko ang tingin ko dahil alam kong hindi niya ako magawang sermunan sa harapan ni Light at nasa harapan kami ng hapag. 5 buwan na ang lumipas at katatapos ko lang sa pag-aaral. Nang isang araw ay iniwan kami ni Light para sa trabaho niya. Hindi pa rin makapaniwala si Mommy at Daddy na buntis ako. I cried and Mommy cried. Hindi alam ni Daddy kung sino ang aaluin sa a
"I'm sure maiinggit si Alondra. Ang sabi niya pupuntahan niya ako pagkatapos ng trabaho niya para makita ang anak ko." I smiled widely. Mommy and Daddy supposed to have a shopping date today. Pero nang malaman nilang dadating si Florence ay hindi na sila tumuloy dahil kagaya ko, matagal rin nilang hindi nakita si Florence. "Hello, Aurora.." ngumiti si Florence kay Aurora at ibinigay ang regalo niya. It's a large disney princess, Aurora doll. It's her favorite, saktong Aurora ang ipinangalan ko sa kaniya. Kumikislap ang mga mata ni Aurora habang tinitignan ang regalo sa kaniya ni Florence.
Heto na naman kami. Tuwing nagpapanic si Mommy kada pinag-uusapan naming ang ganitong paguusap namin ay kung ano-anong bagay ang sumasagi sa isip niya. Wala akong magawa kundi ang paulit-ulit na ipaintindi sa kaniya ang lahat.That was her forever lines and quotes. Isang bagay ang mabilis na dumikit sa aking isipan simula noon pa man. Paulit-ulit kaya nagkaroon ito ng marka, na ang dating pagmamahal ko sa kaniya noon at napalitan ng pagkamuhi.Unti-unti ko nang natanggap at naintindihan ang lahat. Hanggang sa mawala na ang pagkamuhi at mapalitan ng wala nang nararamdaman kahit ano pa sa kaniya. Namanhid ang nararamdaman ko sa kaniya sa dami ng pagsubok ng buhay.
Ibinalik ko kay Alondra ang cellphone niya. Humiga ako ulit sa tabi ni Aurora."Dating? You mean.. hindi naging sila noon?" Hindi siya makapaniwala, "Dating.. dating.. I thought Amara's pregnant before?!" Pabulong niyang sigaw."Hindi ko alam.." simple kong sabi.Bumangon ako at iniwan ang tulog na si Aurora. naisipan kong tumabi ng tulog kay Aurora pero dahil ganito ang usapan namin ni Alondra ay baka magising si Aurora at magtanong tungkol sa pinaguusapan namin."But.. he know
Pinunasan ko ang gilid ng labi ko bago tumayo pagkatapos niya akong itulak paupo sa malamig na sahig. Palagi akong nasa tapat ng bahay nila, kung may lalabas man ay halos makipagaway na ako habang tinatanong kung saan ko maaaring makita si Mave at masundan.On the cliff, we can see the skyscrapers here. Nakikita ko ang ibang tore'ng ginawa ko noon. Habang pinagmamasdan ang anak kong nakaluhod sa harap ng lapida ng kaniyang kapatid at naglapag ng dalawang bouquet ng bulaklak doon ay hindi ko maiwasang hindi maalala ang nakaraan kung saan nangnginginig ang kamay ko habang tinatabunan ng mga rosas ang maliit na kabaong at ang loob non ay ang jar na puno ng dugo ni Mave.When I lost my child, I also lost myself. I feel like
"We broke up years ago. And I know that she's not low to have a child with Light Sanchez!"Tumawa si Axon Hidalgo, "Angelic girls still have bad sides. Based on experience, though.""Sigurado ka ba? Baka nagkakamali ka lang?" kalmado kong sinabi pero mariin."Dude, it's all over the news, internet and magazines. Noong una ay hindi din ako makapaniwala, but when I heard Alondra talking to Mave.." nagkibit siya ng balikat.May punto si Axon Hidalgo dahil magkasama sila ni Alondra sa iisang bahay. Nagagali
Thank you for being with Markisha and Valentin's journey of love and sorrow. This is the epilogue of Bons Amis Series 1.Markisha taught me many things in life. She taught me that I'm capable of loving someone else. And that's her.Markisha taught me how to love. She taught me to love everyone without asking anything in return. Her loved soothed me from the bad things that haunted me. She take all the demons and monsters inside me by her lips and her eyes.She married Light Sanchez, my best frien
It was so hard.. long.. thick! I've seen this before but it's too.. oh my gosh!Bumangon siya at sa isang iglap, siya na muli ang nakaptong sa aming dalawa. Napalunok ako pero bahagyang natawa bandang huli dahil sa pinaggagawa namin. Natigil lang ako sa pagtawa nang dumampi na naman ang kaniyang labi sa akin."Which one do you prefer? Below or above?" tanong ko bago pa malunod sa makamandag niyang halik sa akin.Napalunok siya. Tila hindi inaasahan ang tanong ko. Mapang-akit na ngiti ang iginawad ko sa kaniyang habang tinititigan siyang nahihirapang sumagot.
Nasa gitna ako ng pag-iisip nang biglang tumunog ang cellphone niya sa side table katabi ko. Kakatapos ko lang patulugin si Aurora so she moved a bit.Kinuha ko ang cellphone at nakitang Unknown Number ang tumatawag, kinatok ko si Valentin na nasa loob ng bathroom."What?" he shouted from inside."Uh. Someone's calling.." marahan kong sinabi."Who is it?""Unknown Number
And yes, I have a driver just like what he said. Sinamahan pa nila ako ni Aurora pababa ng basement. Before I leave, I looked at Valentin who's already looking at me darkly. I feel like if Aurora's not here, he would have his initiative to drive me to work. Iniwan ko sila roon.Habang papalayo ang sasakyan, tinignan ko silang dalawa sa rear mirror. They were just standing there while looking at the car leave. Nandoon naman si Anna, kaya pwede siyang tanungin ni Valentin tungkol sa mga hilig at gusto ng anak ko. Or he can just actually ask Aurora about it.There were familiar faces for me. Habang nasa cellphone ko ang paningin ko, nakikita ko sa gilid ng mata ko ang pagtingin sa akin ng mga iilang modelo.
For a moment, I felt him behind me. I turned slowly. Ganoon na lang ang panghihina ko nang makita siya. He looked so hurt with bloodshot eyes. His eyes were weak and in pain. It tells me how he longed, regret, loved, begged.My heart is falling for the image of my daughter as I looked at him. I was about to say something when he suddenly pulled me for a tight embrace. The embrace I longed for years.Napasinghap ako nang isiksik niya ang mukha niya sa aking leeg. My eyes widened more as I watched his shaking hands clutched my shirt so tight and pulled me softly.I wanted to push him away, but I'm too weak t
Busy si Aurora at Valentin mag-usap kaya hindi nila napapansin ay pagsisipaan namin ni Light sa ilalim ng lamesa dahil halos lahat ng salita ni Valentin ay inirorolyo niya ang mata niya. Kinagat ko ang bahagi ng labi ko nang mariing pumikit si Light dahil napalakas yata ang pagkakasipa ko.When Valentin noticed our weird stuff under the table, he turned to me first. I became serious but he still caught me laughing a bit. Sunod siyang tumingin kay Light na nakapikit pa rin. Nag-iwas na lang ako ng tingin.Labag man sa kalooban ko, tinulungan kong mag-ayos ng damit si Aurora. Pagkatapos kong mag-ayos ng gamit ni Aurora habang busy silang mag-usa ni Valentin sa kama habang nakatanaw sa ginagawa ko ay pumunta na ako sa kwart
Gusto ko ring sabihin na pati ako ay gusto ng separate room. Kung ayaw niya, sa tabi na lang ako ni Aurora. Mas gusto ko pa iyon. Before, I was expecting him to shout at me again and burst out with his anger at me like last night.But now, I can't believe that were both calm while talking. Hanggang ngayon ay natatakot pa rin ako sa maaaring mangyari. Kung magagalit siya sa akin ng habang buhay, I'll understand that. I deserve that dahil alam ko ang kasalanang ginawa ko.May punto rin siya kagabi. I know I should have told him about my pregnancy before. But I chickened out. Natakot at nasaktan ako dahil buong akala ko sa mga nagdaang panahon ay may pamilya na siya na bubuoin kasama si Amara.