*****RAIN***** "I CAN feel my heart wanting to escaspe of my chest right now. Ano po kayang sakit ko, doc.?" Kita ni Rain ang pagbadha ng ngiti sa labi ng binata, nagtaas ito ng kilay sa kaniya pero halata namang kinikilig ito. "Anywayas, nag-bake ako ng cookies for you. I also brought you brewed coffee." Ipinakita niya rito ang mga dala niya, nagningning bigla ang pagod nitong mga mata. Ang walang buhay niyang labi ay dahan-dahang nakulayan ng simpleng ngiti. "Woah!" Inabot nito ang mga dala niya't mangha siya nitong tiningnan na para bang isa siyang himala. "You don't have to but thank you. This means a lot, hindi ko 'to tatanggihan." A smile also slipped from her lips. "Naisip ko kasing baka masakit 'yung ulo mo dahil sa hangover dahil uminom ka kagabi. Tsaka para na rin sabihing... hindi na ako galit sa'yo at kay papa. Actually, wala naman akong karapatang magalit. Ako ang dapat sisihin sa lahat ng ito, masyado akong naging matigas at tanga—" "Rain..." he whispered. "I know,
*****RAIN***** "MISS, hinahanap mo ba si Doc. Sevilla?" Hyman at her back inquired. Nilingon niya ito tsaka tumango. "Alam mo ba kung bakit siya umalis?" "May dumating kasing babae rito kanina, dumiretso kay Doc. Sevilla. Parang familiar sa akin 'yung itsura but I can't remember her face clearly." "Really?" She pinned her slightly narrowed eyes on him, ipinilig ni Rain ang ulo niya at lalong lumapit kay Hyman. "Babae, anong itsura?" "Medyo maganda tsaka medyo makinis din. Matangkad at payat, magulo ang buhok niya maski ang mga mata ay halos lumuwa na. Dumiretso siya sa table ni Doc. Sevila kaya akala ko ay magkakilala sila, may pahawak-hawak pa nga ng kamay. Tapos bigla na lang siyang nagalit at muntikang nagwala, mabuti na lang at na-pigilan ito ni Doc. Sevilla. May nagdatingang mga lalaki, hula ko ay pulis at sinama na nila iyong babae." Tanging pag-iling na lang din ang nagawa ni Rain habang pasulyap-sulyap pa rin siya sa labas... she only has one person in mind right now. It'
*****RAIN***** GULAT NILANG nilingon ni Kim ang may ari ng may accent na tinig na 'yon, mas sumidhi pa ang tuwang nararamdaman ni Rain nang mula sa likod ni Kim ay lumitaw si Airish sa kaniyang pink elegant blazer na pinarisan nito ng itim na sexy shorts. Apaw na apaw ang sutla nitong kutis sa kaniyang suot at mas gumanda siya sa kaniyang blond at kulot na buhok. Ang labi nitong manipis ay kakulay ng kaniyang blazer, she look so pretty and stunning today. Her furrowed brows slowly went to it's normal arched, smile crept into her lovely lips and joy immediately sparkled on her eyes. "Miss me?" Walang masabi si Rain, she's too stunned to give an answer. Pabiro itong umirap. "Rain, I was asking you. Come on, say the word." "Of course, I do." Sinuklian niya ang ngiti nito at tumayo para yakapin nang mahigpit ang dalaga. Simula ng umuwi siya ay hindi na sila muli pang nakapag-usap, they didn't even get chance to see each other for one last time before she left. "I miss you. Kailan
*****RAIN***** MATAMIS ANG pinawalan niyang ngiti kay Art matapos niyang ibaba sa gilid nito ang ni-brew niyang kape para sa binata, nilingon ni Rain ang papa niya at agad na natagpuan ang mapanuri nitong mga mata. He smiled and she find that malicious, she turned to her chair and started attending her plate. She took a spoonful of rice and still feeling her father's fixed gaze, tumitig siya pabalik at binigyan ito ng mapagtanong na titig. He then faked a cough that collected everyone's attention. Huminto rin sina Art at Wind para sulyapan ang papa niya ngayon na nagbababa na ng kubyertos sabay ini-angat sa mesa ang mga braso upang gumawa ng arko, he propped his head over there. He seems bothered. "Pa, may masakit ba sa'yo?" agad niyang tanong dito. "I'm fine. Masakit lang ang puso ko," he answered in a toneless voice and serious face. "Puso?" Mabilis niyang nilingon si Art, huminto rin ito sa pagkain para titigan ang pasyente nila. "I thought he's getting better?" "Yes, he is,"
*****RAIN***** "WELL, obviously his car isn't here. Hindi siya nagre-reply sa mga texts ko at—" While pointing that out, biglang nag-ingay ang telepono ni Rain sa kaniyang kamay. Sinilip niya 'yun at nang makitang si Art ay agad niyang sinagot at dinikit sa kaniyang tainga. "Art..." Nilingon niya si Airish at mas lumapit ito sa kaniya para makinig. "I'm sorry, Rain," panimula nito nang may pagsusumamo. "Late akong nagising kanina kaya hindi ako naka-daan sa bahay ninyo, but I just checked your father and he's good. Sabi niya ay nag-commute ka, did you arrive safely? Tell me, nasa cafe kaba?" "Yeah. I arrived safely and early. May orders kasing kailangang i-pick up kaya hindi ako naka-daan sa condo mo. Anyways, what happened last night? You suddenly become unattended." Few seconds of silence, she could hear his weary sighs. Umarko rin ang kilay ni Rain at hindi malaman kung bakit may biglang iba sa pakiramdam niya. "Later, Rain. I will tell you. Pupuntahan kita riyan sa cafe afte
*****RAIN***** RAIN CAN hardly shut her mouth and keep her screams to herself as Art long and slender fingers played with the gem between her legs in a very sensual way. Halos pigain niya ang door knob ng condo nito dahil hindi niya alam kung saan siya kukuha ng lakas para manatiling naka-tayo ng tuwi, masyadong sabik sa kaniya ang binata na hindi na nila nakuhang umabot sa silid nito. The sooner that they entered his living room, Art immediately smashed his lips on her. Malilikot ang mga kamay nito at kung saan-saan iyon pumipisil sa kaniyang katawan, napapa-liyad si Rain at malakas na napapa-ungol kaya naman lalong sumiklab ang pagnanasa sa kanilang mga katawan. The scorching heat burnt her rationality more when she felt his hot kisses trailing down from her ears to her neck and now bare back, masyadong naliliyo si Rain para pansinin pa ang pagkakalaglag ng mga damit niya sa sahig. Hindi rin naman siya nilamig kahit pa bukas naman ang aircon sa loob, kabaliktaran ang nangyayari d
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h