Thaliah Victoria Guivarra Lutherford Intro: I don't wanna miss a thingBy: AerosmithSong instrumental.Ipinikit ko ang aking mga mata habang nakikinig sa napaka gandang tugtog na purong instrumento lamang. The song was giving me an inner peace. Sa dami ng nangyari sa loob ng ilang araw ay ’di ko pa rin alam kung saan ko huhugutin ang salitang kapanatagan. Hindi ko alam kung paano maglalakad nang ’di nagmamatyag sa kapaligiran ko. Ramdam ko ang mainit na mga palad ni Zack na humihimas sa nakahantad kong balat sa aking likod habang yakap-yakap niya ako. Ang mga titig niya sa akin ay lubhang nakakapaso. Iniangat niya ang kanyang kamay sabay himas sa aking mukha. “You're a breath taker, Wife,” he said those words as he fixed the strands of my hair that loosen out from my bun. Nahigit ko ang aking hininga ng marinig ko ang salitang wife galing sa kanyang bibig. Mistula itong naging isang malaking palaisipan sa akin. ‘Ikinasal ba ako noon? Sa kanya? Bakit ’di ko talaga maalala.’ Ang gano
Thaliah Guivarra Lutherford Halos atakihin ako sa puso nang makita kong wala ng laman ang higaan ni Lord Damon. Sapagkat hindi ko kakayan kung maging siya ay mawawala rin sa ’kin. This is what I'm talking about, the danger of having so much power and playing in this mafia world. Sinusubukan kong kumbinsihin si Damon na e-let go na ang organization namin sa Pilipinas, but he always says that he can't. Ito ang unang binuo ng kanyang lolo na minana ng kanyang ama at ngayon ay siya naman ang nagpapatakbo. Espesyal din ito sa kanya dahil doon niya ako nakilala. Kahit ako man ay sobrang maghihinayang kung sakaling bitiwan namin ang organization sa Pilipinas. Marami kaming masasayang alaala ni Lord Damon sa mala-palasyong lugar na ’yon. Doon niya ako minulat sa lahat ng klaseng kamunduhan na maaari kong matutuhan. Doon ko rin siya tinuruang umibig sa Diyos. At lalo na, doon nabuo ang aming anak na si Liahvi. Kaya ay tama siya, mahirap e-let go ang lugar namin. At some point, nakikita ko na
Kung sa kabilang dako ay kumikilos na ang grupo nina Zachary, si Grey naman ay gumagawa rin ng paraan. “We need to find Liavhi right now! I know there's something off. That bastard Damon Lutherford might know something about what we've been doing Mr. Viovich!” sigaw niya. Hindi na niya kayang pigilan ang nararamdaman. He’s beyond furious. He's feeling like he’s being played. And Grey was certain that he would not settle for it. Nanginginig ang kaniyang katawan habang panay ang sabunot sa sariling buhok. Matagal niyang pinasasayaw ang mga ito sa sarili niyang mga palad. So he was terribly irritated kung saan nagkulang ang matindi niyang mga plano.“Do not stress yourself too much, Mr. Lawrence. We got a lead, some of our men are on their way now to check the location that was sent by our trusted investigators.” Nangunot ang kaniyang noo at mabilis pa sa alas kwatrong humarap sa matanda. Kahapon pa siya nag-aabang. At ’di niya alam na may lead na pala ito sa isang possible location.“
Katitigil lamang ng kotse subalit halos nais ng tumalon ni Thaliah paalabas.“Lord Damon!” sigaw ni Thaliah. Sa may kalayuan pa lang ay umalingawngaw na ang boses nitong parang walang pakealam sa nakaririnig. Para silang mga teenager si Damon Lutherford na tinakbo ang metro-metrong pagitan na p’wede naman sanang hintayin na lang makapasok sa loob ng hindi naman kalakihan subalit magarang bahay ang kotse. Ito ang sikretong ipinagawa ni Lord Damon noong nasa ibang bansa pa sila. The appearance of the house can be deceiving because when you look at it, it looks like a normal rich house. But the main life of it is underground. Where they assemble thousands of illegal combat firearms, gears, and even explosive devices. Kahit ilang taon pa lang ito ay malaki na ang kinikita nila sa lugar. Damon Lutherford discovered the place to be good in business noong sinundo niya si Liavhi sa island. After that ay bumili rin siya ng property sa lugar and named it after his daughter. Basi sa miraculous r
Nakahiga lamang si Thaliah sa kama habang naghihintay kay Damon. Nakangiti siyang iniisip na makakasama na niya ulit ang kaniyang anak, nang bigla na lang yumanig, at umuga ang kama. Noong una ay mahina lamang hanggang sa lumakas ito at naging sunod-sunod. Sa gitna ng mga pagyanig ay pilit na kumikilos si Thaliah. Mula sa paglapat ng kaniyang mga paa sa sahig ay sinubukan niyang humakbang hanggang sa nakalabas siya sa silid. Nang paakyat na sana siya ay muling gumalaw ang kaniyang inaapakan.“Ahh!” sigaw niya nang muntik na siyang matumba sa sahig. Mahigpit ang kanyang pagkakahawak sa railings upang mapanatiling nakatayo ang sarili sa gitna ng pagsabog at putokan sa labas ng kanyang sasakyan. Unti-unti ring tumataas ang tubig kahit na maayos naman ang panahon. Ito ang dahilan kung bakit mistula dinuduyan sa alapaap ang sasakyang pandagat na gamit nila. The yacht is smaller than the Lady Moura. The yacht is designed para pantakas kaya ay durable ito.Galing sa ’di kalakihang mansyon ng
Nakatingin lamang siya sa bakal na pinto. Halos ’di niya magawang pumikit sa labis na anticipation. Ilang sandali pa, the lift opened and two of the most important people in Liahvi's life came out. Saglit muna siyang natulala hanggang sa napabuga ng hangin nang marahan. She was certain that the heavy feeling she's been into has been lifted.“Mom!” bulalas niya. Hindi na napigilan ng dalaga ang umiyak sabay yakap sa nanginginig na ina. She embraces her mother like the first time they've met. Puno ng pagmamahal at pagtanggap. She's shaking too, for it's a miracle na yakap na niya ’to ngayon gayong ang huling kita niya rito ay nakaratay pa ito sa hospital.“Baby, I missed you so much! I am so damn worried about you!” anas nito na hindi rin mapigilang mapahikbi. Kahit tunog strikto ang pagkakasabi nito ay ramdam niya ang labis na pag-aalala at pangungulila. Her mom might be strict ngunit isa ito sa gustong-gusto niya sa ugali nito.“Me too, mom . . .” Malambing ang boses niya. Animo’y sinu
Habang naglalakad pabalik sa monitoring room ay nakasalubong ni Zack ang ama. Pansin niya agad ang pagiging masigla nito—na alam naman niya kung ano ang dahilan, and it was completely related to him. Nang napansin siya nito ay kita niyang mas umaliwalas pa ang awra at mukha ng Ama. Napangiti rin siya at agad na lumapit dito. At first, he was hesitant to say things lalo pa’t kadi-decide lamang niya. But he was also aware na doon din ang punta niya.“Dad, I - I think, Mag si-celebrate ako bukas,” turan ni Zack na halatang hindi sigurado sa kanyang sinabi. But deep inside, nakahinga rin siya nang maluwag dahil nasabi na niya sa kaniyang Ama ang iniisip niya.Ngunit Imbis na sagutin ay yakap ang agad na isinukli nito. He was suprised at first, ngunit mahigpit din siyang yumakap dito pabalik.“Are you sure, son? Do not force yourself if you still can't. Alam ko naging mahirap sa iyo ang pagkawala ng iyong kakambal. But please, learn to let go anak. Alam mong hindi magiging masaya si baby
Maaliwalas ang gising ng lahat, hudyat para sa panibagong araw. Espesyal ang araw na ito sapagkat pagdiriwang ni Zackary ng kanyang kaarawan. Ngayon lang ito mangyayari after twenty years. Nakangiti si Trevor habang pinagmamasdan ang paligid ng kanyang mansyon. Malinis ito at organisado ang lahat na parang walang nangyaring bakbakan kagabi. Ito ang labis na pinagpuyatan niyang gawin para sa anak. Ang espesyal na araw para sa nag-iisang kambal na magkapatid sa kaniyang puso.Nagising si Zack na magaan ang kanyang pakiramdam. Despite sleeping for 4 hours only, he still felt like he was being reborn. Excited siyang lumabas nang silid matapos maayos ang sarili. Mabilis ang kaniyang paglalakad papunta sa silid ni Liahvi. Nang makarating siya rito ay agad niyang kinatok ang pinto, subalit walang sumasagot. Napag pasyahan na lamang niyang puntahan ang Ina at ang Ama, subalit laking gulat niya nang wala na rin ang Ina sa silid nito. Feeling alarmed, ay patakbong tinungo ni Zackary ang monit
Maaliwalas ang gising ng lahat, hudyat para sa panibagong araw. Espesyal ang araw na ito sapagkat pagdiriwang ni Zackary ng kanyang kaarawan. Ngayon lang ito mangyayari after twenty years. Nakangiti si Trevor habang pinagmamasdan ang paligid ng kanyang mansyon. Malinis ito at organisado ang lahat na parang walang nangyaring bakbakan kagabi. Ito ang labis na pinagpuyatan niyang gawin para sa anak. Ang espesyal na araw para sa nag-iisang kambal na magkapatid sa kaniyang puso.Nagising si Zack na magaan ang kanyang pakiramdam. Despite sleeping for 4 hours only, he still felt like he was being reborn. Excited siyang lumabas nang silid matapos maayos ang sarili. Mabilis ang kaniyang paglalakad papunta sa silid ni Liahvi. Nang makarating siya rito ay agad niyang kinatok ang pinto, subalit walang sumasagot. Napag pasyahan na lamang niyang puntahan ang Ina at ang Ama, subalit laking gulat niya nang wala na rin ang Ina sa silid nito. Feeling alarmed, ay patakbong tinungo ni Zackary ang monit
Habang naglalakad pabalik sa monitoring room ay nakasalubong ni Zack ang ama. Pansin niya agad ang pagiging masigla nito—na alam naman niya kung ano ang dahilan, and it was completely related to him. Nang napansin siya nito ay kita niyang mas umaliwalas pa ang awra at mukha ng Ama. Napangiti rin siya at agad na lumapit dito. At first, he was hesitant to say things lalo pa’t kadi-decide lamang niya. But he was also aware na doon din ang punta niya.“Dad, I - I think, Mag si-celebrate ako bukas,” turan ni Zack na halatang hindi sigurado sa kanyang sinabi. But deep inside, nakahinga rin siya nang maluwag dahil nasabi na niya sa kaniyang Ama ang iniisip niya.Ngunit Imbis na sagutin ay yakap ang agad na isinukli nito. He was suprised at first, ngunit mahigpit din siyang yumakap dito pabalik.“Are you sure, son? Do not force yourself if you still can't. Alam ko naging mahirap sa iyo ang pagkawala ng iyong kakambal. But please, learn to let go anak. Alam mong hindi magiging masaya si baby
Nakatingin lamang siya sa bakal na pinto. Halos ’di niya magawang pumikit sa labis na anticipation. Ilang sandali pa, the lift opened and two of the most important people in Liahvi's life came out. Saglit muna siyang natulala hanggang sa napabuga ng hangin nang marahan. She was certain that the heavy feeling she's been into has been lifted.“Mom!” bulalas niya. Hindi na napigilan ng dalaga ang umiyak sabay yakap sa nanginginig na ina. She embraces her mother like the first time they've met. Puno ng pagmamahal at pagtanggap. She's shaking too, for it's a miracle na yakap na niya ’to ngayon gayong ang huling kita niya rito ay nakaratay pa ito sa hospital.“Baby, I missed you so much! I am so damn worried about you!” anas nito na hindi rin mapigilang mapahikbi. Kahit tunog strikto ang pagkakasabi nito ay ramdam niya ang labis na pag-aalala at pangungulila. Her mom might be strict ngunit isa ito sa gustong-gusto niya sa ugali nito.“Me too, mom . . .” Malambing ang boses niya. Animo’y sinu
Nakahiga lamang si Thaliah sa kama habang naghihintay kay Damon. Nakangiti siyang iniisip na makakasama na niya ulit ang kaniyang anak, nang bigla na lang yumanig, at umuga ang kama. Noong una ay mahina lamang hanggang sa lumakas ito at naging sunod-sunod. Sa gitna ng mga pagyanig ay pilit na kumikilos si Thaliah. Mula sa paglapat ng kaniyang mga paa sa sahig ay sinubukan niyang humakbang hanggang sa nakalabas siya sa silid. Nang paakyat na sana siya ay muling gumalaw ang kaniyang inaapakan.“Ahh!” sigaw niya nang muntik na siyang matumba sa sahig. Mahigpit ang kanyang pagkakahawak sa railings upang mapanatiling nakatayo ang sarili sa gitna ng pagsabog at putokan sa labas ng kanyang sasakyan. Unti-unti ring tumataas ang tubig kahit na maayos naman ang panahon. Ito ang dahilan kung bakit mistula dinuduyan sa alapaap ang sasakyang pandagat na gamit nila. The yacht is smaller than the Lady Moura. The yacht is designed para pantakas kaya ay durable ito.Galing sa ’di kalakihang mansyon ng
Katitigil lamang ng kotse subalit halos nais ng tumalon ni Thaliah paalabas.“Lord Damon!” sigaw ni Thaliah. Sa may kalayuan pa lang ay umalingawngaw na ang boses nitong parang walang pakealam sa nakaririnig. Para silang mga teenager si Damon Lutherford na tinakbo ang metro-metrong pagitan na p’wede naman sanang hintayin na lang makapasok sa loob ng hindi naman kalakihan subalit magarang bahay ang kotse. Ito ang sikretong ipinagawa ni Lord Damon noong nasa ibang bansa pa sila. The appearance of the house can be deceiving because when you look at it, it looks like a normal rich house. But the main life of it is underground. Where they assemble thousands of illegal combat firearms, gears, and even explosive devices. Kahit ilang taon pa lang ito ay malaki na ang kinikita nila sa lugar. Damon Lutherford discovered the place to be good in business noong sinundo niya si Liavhi sa island. After that ay bumili rin siya ng property sa lugar and named it after his daughter. Basi sa miraculous r
Kung sa kabilang dako ay kumikilos na ang grupo nina Zachary, si Grey naman ay gumagawa rin ng paraan. “We need to find Liavhi right now! I know there's something off. That bastard Damon Lutherford might know something about what we've been doing Mr. Viovich!” sigaw niya. Hindi na niya kayang pigilan ang nararamdaman. He’s beyond furious. He's feeling like he’s being played. And Grey was certain that he would not settle for it. Nanginginig ang kaniyang katawan habang panay ang sabunot sa sariling buhok. Matagal niyang pinasasayaw ang mga ito sa sarili niyang mga palad. So he was terribly irritated kung saan nagkulang ang matindi niyang mga plano.“Do not stress yourself too much, Mr. Lawrence. We got a lead, some of our men are on their way now to check the location that was sent by our trusted investigators.” Nangunot ang kaniyang noo at mabilis pa sa alas kwatrong humarap sa matanda. Kahapon pa siya nag-aabang. At ’di niya alam na may lead na pala ito sa isang possible location.“
Thaliah Guivarra Lutherford Halos atakihin ako sa puso nang makita kong wala ng laman ang higaan ni Lord Damon. Sapagkat hindi ko kakayan kung maging siya ay mawawala rin sa ’kin. This is what I'm talking about, the danger of having so much power and playing in this mafia world. Sinusubukan kong kumbinsihin si Damon na e-let go na ang organization namin sa Pilipinas, but he always says that he can't. Ito ang unang binuo ng kanyang lolo na minana ng kanyang ama at ngayon ay siya naman ang nagpapatakbo. Espesyal din ito sa kanya dahil doon niya ako nakilala. Kahit ako man ay sobrang maghihinayang kung sakaling bitiwan namin ang organization sa Pilipinas. Marami kaming masasayang alaala ni Lord Damon sa mala-palasyong lugar na ’yon. Doon niya ako minulat sa lahat ng klaseng kamunduhan na maaari kong matutuhan. Doon ko rin siya tinuruang umibig sa Diyos. At lalo na, doon nabuo ang aming anak na si Liahvi. Kaya ay tama siya, mahirap e-let go ang lugar namin. At some point, nakikita ko na
Thaliah Victoria Guivarra Lutherford Intro: I don't wanna miss a thingBy: AerosmithSong instrumental.Ipinikit ko ang aking mga mata habang nakikinig sa napaka gandang tugtog na purong instrumento lamang. The song was giving me an inner peace. Sa dami ng nangyari sa loob ng ilang araw ay ’di ko pa rin alam kung saan ko huhugutin ang salitang kapanatagan. Hindi ko alam kung paano maglalakad nang ’di nagmamatyag sa kapaligiran ko. Ramdam ko ang mainit na mga palad ni Zack na humihimas sa nakahantad kong balat sa aking likod habang yakap-yakap niya ako. Ang mga titig niya sa akin ay lubhang nakakapaso. Iniangat niya ang kanyang kamay sabay himas sa aking mukha. “You're a breath taker, Wife,” he said those words as he fixed the strands of my hair that loosen out from my bun. Nahigit ko ang aking hininga ng marinig ko ang salitang wife galing sa kanyang bibig. Mistula itong naging isang malaking palaisipan sa akin. ‘Ikinasal ba ako noon? Sa kanya? Bakit ’di ko talaga maalala.’ Ang gano
Thaliah Victoria Guivarra Lutherford I didn't know if he was just making fun of me or what. This man has been staring at me like I'm a kind of puzzle that he was trying to solve.He's acting weird, or should I say very strange ever since I met him. Kahit na sinabi na niya sa akin na may nakaraan kami, pero kahit ano'ng gawin ko ay talagang hindi ko siya matandaan. Ang weird lang kasi, iba ang reaksyon ng katawan ko pag nand’yan siya. Pakiramdam ko ay tila may sarili itong utak at nawawalan ako ng kakayahang mag isip nang matino. Para akong mina-magnet at inaangkin ang aking buong kalamnan.Lahat ng nakaraan ko ay mistula nakalimutan ko na. May panakanakang bumabalik but It's seriously vague. Ever since I woke up from my coma, I became disabled for months. Pero dahil sa determinado akong ibangon ang sarili, at dahil buo ang suporta na aking natatanggap mula sa aking pamilya ay tagumpay kong nalampasan ang lahat ng mga dagok na iyon sa aking buhay. My mom gave me a little idea about m