Napatingin siya sa akin ng ilang sandali. Tila pinag-aaralan niya ako ng maigi, binabasa ang aking iniisip. "Are you scared?" tanong niya, habang salubong ang kaniyang kilay at seryosong nakatingin sa akin. Tinitigan ko siya. Hindi magawang magsalita. Mula sa seryoso at mapaglarong tingin unti-unting nagbago ang kaniyang ekspresyon. Suddenly he look worried. He sighed. And then cupped my face before I can feel his lips on mine. He kiss me gently. It was like he was trying to calm me down with the gentleness of his kiss. Nakakapanibago na napakasuyo ng kaniyang halik. "Whenever you're ready," bulong niya sa akin bago niya ako binuhat. Awtomatiko namang pinaikot ko ang aking mga binti sa kaniyang bewang upang hindi ako mahulog. Ang kaniyang isang braso ay nakasuporta sa aking pang-upo, habang ang isa naman ay nakahawak sa aking batok, habang patuloy niya akong hinahalikan. And then his lips change pace. From being gentle lamb, into a wild hungry beast. I moaned. Waves of pleasur
Hindi ko kita ang kaniyang mukha at hindi ko man lang siya magawang hawakan kahit gustong-gusto ko.Patuloy ang kaniyang mga labi sa pagpapaligo sa aking katawan ng masarap na halik, habang panaka-naka niya itong dinidilaan at sinisipsip. Ang kaniyang daliri ay patuloy sa pagpapadulas sa aking lagusan. Ang tunog ng aking pagkababae, ang aking malakas na paghinga, ang tunog ng kadena at ang kaniyang ungol ay tila naging musika sa aming mga pandinig. I am not that familiar about men his type, but I just do hope that he's enjoying every bit of it. I can't even touch him. Pleasure him, since he wouldn't let me. Pabilis na ng pabilis ang kaniyang mga daliri. Mula sa isa hanggang sa dinagdagan niya, base sa aking nararamdaman. I was so close... Uhm... Lumiyad ako at halos nanigas sa sarap, nang gumapang mula sa aking anit hanggang sa dulo ng aking mga daliri sa paa ang nakakakiliting sensasyon. Like the first time. He didn't stop pulling and pushing his fingers in and out of my wet c
Our eyes met. And I was lost of words. Tipid siyang ngumiti at hinaplos ang aking buhok na siyang kinapikit ko. Pinikit ko ang aking mga mata para namnamin ang sandaling ito. Niyakap naman niya ako ng mas mahigpit. Nakakapanibago talaga ang inaasta niya ngayon. May kaunting pagkailang ako na nararamdaman, pero ang mainit na pakiramdam mula sa kaniyang mga yakap ay nakapagbigay sa akin nang masarap na pakiramdam. Parang gusto ko tuloy isipin na boyfriend ko ang taong 'to, na gaya ng sinabi niya sa doktor na kausap niya kanina. Kaso agad ding naputol ang pangangarap ko ng gising, nang malala ko ang tungkol sa utang na binabayaran ko sa kaniya, kaya ako nandito ngayon. Well, hindi na muna mahalaga iyon sa akin. Enjoy-in ko na lang ang mga ganitong sandali sa piling niya. Mga sandaling kailangan niya ako. Mga sandaling mag-iinit kami at magsasalo sa masarap na kamunduhan. Ilang minuto kaming tahimik. Ang tanging ingay lang na maririnig ay ang aming mga paghinga at ang tibok ng aming
Iniwasan kong mag-isip ng kung ano-ano'ng bagay na kung tutuusin ay dapat wala akong pakialam, dahil wala naman akong karapatan. Pinayapa ko ang aking isip hanggang sa mahimbing akong nakatulog sa tabi ni Darius. Nang magising ako kinaumagahan, medyo maayos na ang aking pakiramdam. Though I still feel a little bit sore and a little discomfort in between my thighs. Tulog pa si Darius sa aking tabi. Ang lalim ng kaniyang pagtulog. Bumangon ako at bumaba ng kaniyang kama. I went to the bathroom to freshen up. Naghilamos ako at nag-toothbrush. Umihi ako at hinugasan ko ang aking pempem gamit ang binili ni Darius kahapon na feminine wash. "Bakit?" tanong ko nang biglang magbukas ang pintuan ng banyo. "I thought you leave..." sambit niya gamit ang inaantok na boses. "Bakit naman ako aalis nang walang paalam?" tanong ko.Sa totoo lang iyan ang nasa isip ko kagabi na gawin. But... I decided not to. Hindi ako pabebe para gawin iyon. Umiling lang siya. "Ikaw ang nagdala sa akin dito, kay
"Nabusog ako..." Hinimas ko ang aking tiyan, saka tumayo na. Uuwi na ako sa bahay at doon magpapahinga. Gusto ko lang matulog nang matulog, dahil bukas papasok na ulit ako sa trabaho. Parang tinatamad na akong maligo. Sa bahay na lang. Kukunin ko lang sa kaniyang kuwarto ang purse ko. Mag-taxi na lang akong pauwi, para hindi ko siya maabala pa. Baka may iba pa siyang gagawin ngayong araw. "Diyan ka lang?" tanong ko kay Darius nang nanatili lang siya sa kaniyang kinauupuan. Taimtim at walang imik siyang nakatingin sa akin. "Saan ka pupunta?" tanong naman niya sa halip. "Sa taas, kukunin ko lang ang gamit ko, tapos uuwi na ako." "Uuwi ka na agad?" Sa tono niya parang ayaw niya akong pauwiin. Kumunot ang aking noo. "Mag-swimming tayo," aya niya sa akin, sabay baling sa gawi ng swimming pool. Nagkamot ako ng ulo. Dapat minemenos niya din sa utang ko ang mga oras ko na sinasayang lang niya, e. Ngumuso ako at hindi agad sumagot. Gusto ko ng umuwi, e. Tapos siya naman parang naghah
Nanghihingi na naman ng pera si nanay. Kakabigay ko lang ng pera four days ago pero nanghihingi na naman ulit. Madami daw gastusin sa school ang mga kapatid ko. Nakapagtapos na ang kapatid ko na sumunod sa akin. Ang usapan namin noon ay, tulungan niya ako sa pagpapaaral ng iba pa naming mga kapatid pero ayun, nag-asawa agad. Ang sumunod naman sa kaniya, magtatapos na dapat pero may incomplete grades last sem. Bumuntong hininga ako. Hindi naman sa nagrereklamo ako. Kaya ko naman silang pag-aralin. Para saan ba ang lahat ng pagsisikap ko, kundi para rin sa kanila?Ang gusto ko lang naman sana ay kumustahin man lang nila ako, hindi iyong magte-text o tatawag lang sila kapag may kailangan lang sila sa akin. Pagkatapos nilang makuha ang gusto nila, hindi man lang magpapasalamat. Wala silang magiging paramdam ng ilang araw. Parang wala akong pamilya, e. "'Nay..." "Bukas," sabi ni Nanay bago pinutol ang tawag at hindi man lang hinintay ang sagot ko. One hundred thousand lang daw. Daw...
"Hindi ka pa ba aalis?" Kanina pa siya gising pero tila wala yata siyang planong umalis. Yakap-yakap lang niya ako habang hinahaplos ang aking buhok. Inaantok ako dahil sa ginagawa niya kaya muli kong pinikit ang aking mga mata. Hanggang sa nakatulog ulit ako. Nagising ako ulit bandang alas-otso na ng umaga. Nandito pa din siya. Ngayon problema ko kung paano siya aalis o lalabas ng bahay na walang nakakakita sa kaniya. Baka mamaya makarating kina Amanda at Camila na may inuwi akong lalake, matinding interogasyon na naman ang mangyayari kapag nagkataon. "Dapat kasi umalis ka na kanina pang madaling araw, e." Sumilip ako sa balcony, pagkatapos ay sumilip ako sa may pintuan ng aking kuwarto. Umiling-iling naman si Darius. Medyo inaantok pa ang kaniyang itsura. "Kinakahiya mo ba ako?" Hindi ko inaasahang tanong niya. Kinakahiya? Para saan? At saka ang ganiyang linyahan ay para lang sa may mga relasyon. Wala naman kaming relasyon, a. "Ewan ko sa'yo," sa dami ng mga salita iyan lang
"Ate!" Agad akong dinaluhan ng aking mga kapatid nang bigla akong manghina at halos bumagsak ang aking katawan sa sahig. Ang pakiramdam ko ay para akong nauupos na kandila. Nanghihina ako. Nanlalata. Hindi ako makapaniwala sa natuklasan ko. Sa sinabi ng mga kapatid ko. "Kumuha ka ng tubig!" "Huwag mong harangan ang electricfan!" Napatulala ako. Naiiyak. Hindi ko maintindihan ang aking sarili. "Ate, uminom ka muna." Binuka ko nang kaunti ang aking bibig at uminom ng kaunting tubig. Ang iba sa mga kapatid ko ay pinipisil-pisil ang aking mga braso at daliri. Tinutulungan nila akong kumalma. Lumipas ang ilang mga minuto, naging maayos na ng kaunti ang pakiramdam ko. Baka nag-over react lang ako. Baka nag-bingo lang si Nanay. Baka may lamay doon at ngayon lang naman. Huminga ako nang malalim. Pero hindi pa din maganda ang ginagawa niya. Sana man lang iniwanan niya ang mga kapatid ko ng makakain. Buti sana kung malalaki na sila. Nang mabawi ko ang aking lakas nagpunta ako ng kusina
Pinukpok niya ang mesa gamit ang kaniyang kamao. Hindi ko mapigilang nakaramdam ng inis para kay Tatay. Pasaway pala siya at sakit sa ulo. "Pero sinikap kong ipagsawalang bahala ang lahat. Hindi naman niya sinabi na mamahalin niya ako nang kinuha niya ako. Ang bata lang ang concern niya. Hindi naman niya inuuwi sa bahay ang babae niya kaya ayos lang. Pero nasasaktan ako. Buntis ako, tapos sobrang sama ng aking loob." "Hanggang sa isang gabi hindi siya umuwi ng bahay. Ilang oras na akong naghihintay, nag-aalala na din ako. Bukod doon may gusto din akong kainin. Lumabas ako ng bahay kahit kabilin-bilinan niya na huwag na akong lumalabas kapag ganiyan na gabi na. Kaso gusto ko talagang kainin ang gusto ko. Sa madalas nilang iniinuman, napadaan ako. Nakita ko na may katabi siyang babae at nakaakbay siya dito. At halos umusok ang ilong ko sa galit nang halikan siya ng babae... Nakita ako ng isa sa kainuman niya. Tinuro ako. Mabilis namang tumayo ang Tatay mo sa kaniyang kinauupuan. Nag
HINDI pa tapos ang lahat pero nagpasya na si Darius na umuwi kami ng Pinas, dahil kailangan siya sa kanilang kompanya. Pagkatapos nang mahaba at nakakapagod na flight, sinundo kami ng kanilang mga tauhan sa airport kasama ang ilang mobil ng pulis, upang masiguro ang aming kaligtasan. Hindi din biro ang kalaban. They were big and also powerful. Malaya pa din sila dahil walang sapat na ebidensya na direktang nagtuturo sa kanila na may kinalaman sila sa mga nangyari. Dumaan muna kami sa aking pamilya bago kami dumiretso sa mansyon ng mga Antonio. Ilang buwan pa lang ang lumipas pero parang ang lahat ng nangyari ay tila kahapon lamang. Masakit pa din sa dibdib. Ang sakit ay tila bumalik at hindi man lang nabawasan sa ilang buwan na lumipas. I was so deppress and my anxieties are getting worst and always kicking in. It's killing me. Kaya nagpasya si Darius na kumbinsihin akong magpa-treatment. I didn't fully recovered yet. Not just yet. Hindi ko alam kung kailan pa ako makaka-recove
MARAHAN kong binuksan ang aking mga mata. Ramdam ko ang paghapdi ng mga ito kaya muli akong pumikit. Nanginginig at nanlalambot ang buo kong katawan. Masakit ang aking ulo. Pero wala ng mas sasakit pa sa nararamdaman ko ngayon. Ang sakit. Ang sakit ng aking puso. Nasaan ako? Muli kong minulat ang aking mga mata. Nasa isang silid ako. Hindi ito pamilyar. Hindi ito sa bahay ni Darius at lalong hindi sa kuwarto niya sa mansyon. Panaginip... Panaginip lang ba ang lahat? Sa nanginginig at nanghihinang boses, tinawag ko si Darius. Pero hindi niya ako sinagot Dinig ko ang lagaslas ng tubig galing sa banyo. Marahil ay naliligo siya. Naupo ako at sinandal ang aking likod sa malambot na headboard ng kama. Nagmuni-muni saglit. Iniisip ang mga nangyari. Tinignan ko din ang aking suot. Nakasuot ako ng terno na pajama. Hanggang sa nabulabog ako dahil sa malakas na kulog at sobrang laking mga kidlat. Sa sobrang takot ko, tumalon ako ng kama at nagkubli sa gilid. Naalala ko ang mga putukan n
"Ubusin mo," marahang sambit ni Darius sa isang baso ng tubig na inabot niya sa akin. Panay ang sinok ko dulot ng matinding pag-iyak. Wala pa ding tigil ang pagbuhos ng mga luha mula sa aking mga mata. Inabutan niya ako ng tissue upang maisinga ko ang aking sipon. Sinipon na din ako kakaiyak. Para din akong magkakasakit. Nanginginig ang aking katawan at nanlalamig ang aking mga kamay at talampakan. Sa tuwing nanghihina ako at tila sinasaksak ng kutsilyo ang aking puso, napapasigaw na lang ako dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking dibdib. Ano'ng kasalanan nina Tatay at mga kapatid ko para gawin sa kanila iyon?Ang mga kapatid ko, ang liliit pa nila. Ang Tatay... Ang tatay ko. "D-Darius... Ang sakit," iyak ko at mahigpit siyang niyakap. Hinaplos niya ang aking likod. He keeps on murmuring some words to make me feel better, but it isn't working. Namatay ang Tatay at dalawang kapatid ko. May namatay din na dalawang tao, na nadamay nang magpaulan ng putok ng baril, ang dalawan
Hanggang ngayon ay parang naririnig ko pa din ang boses ni Nanay. Anak ako ni Tatay sa ibang babae. Hindi ako anak ni Nanay. Hindi siya ang tunay kong ina. Kung ganoon, sino ang tunay kong ina? Nasaan siya? Bakit niya ako binigay kay Tatay? Bakit pumayag siya na iba ang kilalanin kong ina? Hindi ba niya ako mahal, kaya basta na lang niya akong binigay kay Tatay at sa asawa nito? Marahang hinaplos ni Darius ang aking pisngi, ang mga luhang namalisbis mula sa aking mga mata ay tinuyo niya gamit ang kaniyang panyo. Mababakas ang pagkaawa at pag-aalala sa kaniyang mukha habang nakatunghay sa akin. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman pagkatapos ng mga nangyari. Pagkatapos nang katotohanan na naisiwalat sa aking harapan. Hindi ako mahal ni Nanay. Lagi ko noon naiisip ang bagay na ito, pero pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na mahal niya ako. Madami lang kaming magkakapatid kaya nahahati ang atensyon niya. At heto nga, hindi niya talaga ako anak. Paano ba magagawa n
UMAASA ako na dadating si Darius. Umaasa ako at naghihintay sa kaniya. Ililigtas niya ako. Si Tatay. Sana malaman niya na may kinalaman sina Nanay sa nangyari sa akin. Tinulak ako ng mga lalake papasok ng silid kaya nadapa ako. Lumapit ang isa sa akin at pagkatapos ay tinalian muli ang kamay at paa ko. Pagkatapos ay iniwan ulit akong mag-isa. Naririnig ko ang mga boses nila mula dito. Nagtatalo-talo na sila tungkol sa pera. Gusto ng iba ang milyones na nasa bank account ko. Pero paano nila iyon makukuha? Hindi ko iyon puwedeng withdraw-hin over the counter. Kung gagawin ko iyon, tiyak na kalaboso ang aabutin nila. They're out of their mind. Hindi nila alam ang ginagawa nila. Wala silang plano at walang maayos na pag-iisip. GUSTO kong makausap si Onad. I shout and call his name. Sa huling pagkakataon, gusto kong bigyan siya ng tiyansa. Kapatid ko siya. Ate niya ako kaya umaasa ako na pakikinggan niya ako. Na pakakawalan niya ako. At ipapangako ko na hindi sila makukulong. "Ona
I don't want to die yet...Muli akong napasigaw nang tangkaing basagin ang salamin ng aking sasakyan. Sa sobrang takot halos hindi na ako huminga sa kakasigaw"Babe, can you hear me?! Lilienne!""D-Darius! Ayaw ko pang mamatay!""Ah!" Yumuko ako nang tuluyan nang mabasag ang bintana ng aking kotse. "Baby! Lilienne!""A-Ano po ang kailangan niyo sa akin? Wala akong perang dala..." Nanginginig na ako sa matinding takot. Nakasuot ng helmet ang mga lalake kaya hindi ko sila mamukhaan. Hindi sila nagsalita at basta na lang nilang tinakpan ang bibig ko ng panyo. I tried to scream and ask for help but there's no other car passing by at this moment. "D-Darius..." And then, everything went black. WHAT happened? Sobrang sakit ng ulo ko. At nang maalala ko ang nangyari, muling nabalot ng matinding takot ang aking pagkatao. Madilim. Wala akong makita. Ang kamay ko ay nakatali. Nangangalay ang aking katawan. "Mmmm!" Ang bibig ko ay mayroon ding busal. Ang lalamunan ko'y nanunuyo din. Oh
NAPATINGIN ako kay Camila nang kumatok siya sa may hamba ng pintuan dito sa opisina. "Ayos ka lang?" Tumango ako at pagkatapos ay muli kong tinutok ang aking mga mata sa laptop. "Gusto mong pag-usapan natin?" tanong ulit niya. Hindi kumbinsido sa pagtango ko. Nagkatinginan kami. Tinaas niya ang isang kilay niya. Bumuntong hininga ako at tipid na ngumiti. "Ang lalim ng iniisip mo. Nag-away ba kayo ni Darius?" Naupo siya sa chair na nasa tapat ko. "Ayos naman ako. Ang dami ko lang mga iniisip lately." "Problema?" Hindi ako nagsalita. "Kaibigan mo ako, Lily. Napansin ko na hindi ka na gaanong nagsasabi sa akin. Hindi porke, may asawa na ako. Wala na akong pakialam sa'yo."Pumasok ng opisina si Amanda. Hindi siya nagsalita nang mapansin ang kaseryosohan sa mukha namin ng kapatid niya. Kinuwento ko sa kanila ang tungkol sa nangyari, noong nakaraang gabi, kaya ako umuwi. Pati na din ang nangyari kahapon sa bahay. "I don't know what to say. But..." Umiling si Camila. I know she's g
NASA bahay na si nanay pagdating ko. Hanggang ngayon ay umiiyak pa din ang mga kapatid ko. Si Nanay naman ay inaalo ang mga ito. "Naglabada ako kaya wala ako kanina," sambit ni Nanay nang makita niya ako.Lumapit sa akin ang iba kong mga kapatid. Nanginginig pa ang mga ito dahil sa takot sa nangyari kanina. Sabay-sabay na kinukuwento ang nangyari kanina lamang. "Tahan na. Huwag na kayong umiyak, okay?" Pinaghahalikan at niyakap ko sila isa-isa. "May kapitbahay na nagpunta doon para sabihin ang nangyari dito."Hindi na muna ako nagsalita at sumagot sa sinasabi ni Nanay. Hindi na muna ako nagtanong. Inalo ko ang mga kapatid ko at pinapakalma. Nagpa-deliver na lang din ako ng pagkain sa isang fastfood, para kahit paano sumaya ang mga bata. Pinauna na muna namin ang mga kapatid ko na kumain. Pagkatapos kumain, pinaliguan ko na sila at pinatulog. "ANO na naman ang kaguluhan na kinasangkutan mo?" galit na tanong ni Tatay pagdating na pagdating pa lang niya. Naiyak si Nanay at sinabi