OliviaPasado alas singko ng madaling araw no’ng magising ako. Napaka-aga pa pala kaya’t pinili kong manatili na lang muna sa pagkakahiga upang palipasin ang oras. Kinuha ko ang cellphone ko sa ibabaw ng lamesa na nasa tabi lamang ng kama upang makapag-libang dito.Ilang minuto lamang ang itinagal ko sa pagce-cellphone dahil hindi naman ako ‘yong tipo ng tao na hindi mabubuhay kapag walang cellphone. Kaya’t nagpasiya na akong bumangon at maghilamos. Pagpasok ko sa CR ay kaagad binuksan ang gripo.Nakapikit akong dinadampian ng tubig ang aking mukha nang biglang pumasok sa isip ko si Lloyd. Bakit parang hindi siya umuwi ngayon? Kadalasan naman, kapag hindi siya umuuwi ng gabi ay umuuwi siya kapag umaga para lamang maligo at magpalit ng damit.Habang naghihilamos ako ay hindi ko maiwasang isipin ‘yong nakita ko kahapon. Hindi kaya may nangyari talaga kaya hindi siya umuwi ngayon? Baka naman nag-away talaga sila kaya pinili ni Lloyd na huwag munang umuwi para magpalamig.Nang matapos ako
LloydHalos mag-iisang araw na rin akong nandito kina Alex. Buti na lang talaga at pumayag sila na dito muna ako mag-stay pansamantala habang hindi pa ako nakakahanap ng matutuluyan. Pabor rin naman ito sa kanila dahil sanay na sila sa akin.Kasalukuyan akong nakaupo sa upuang gawa sa kawayan nang alukin ako ng Nanay ni Alex ng kape. Hindi ko naman ito tinanggihan sa kadahilang nakatimpla na ito bago pa ialok sa akin.“O, Hijo. Magkape at tinapay ka na muna. Pasensiya ka na dito, ha? Hindi pa kasi ako nakakapamili kaya wala pa akong maihain sa’yo.” Sambit nang Mama ni Alex at tsaka inilabag sa lamesang gawa rin sa kawayan ang kape’t tinapay na hawak niya.“Nako, huwag niyo na pong alalahanin ‘yon. Ayos na po ako dito sa kape at tinapay.” Sagot ko sabay ngiti.“Nakakahiya pa rin kasi iba ang buhay namin sa buhay na nakasanayan mo, ha? Alam mo naman na hindi kami katulad mo. Wala kaming pera na kagaya ninyo.”“H’wag niyo pong alalahanin iyon. Ayos lang naman po ako dito kaya hindi niyo
OliviaMaagang umalis si Daddy Richard papunta sa office kaya hindi namin siya nakasabay sa breakfast habang si Matthew naman ay wala rin dito sa bahay kaya’t kami lang dalawa ni Daddy ang narito ngayon.Habang kaharap ang kaniyang laptop, pinili ni Daddy na ipagpatuloy na ang kaniyang mga naiwang trabaho dahil sa hindi inasahang nangyari sa kaniya. Kasalukuyan kong tinitingnan si Daddy nang may biglang pumasok sa isip ko.Hanggang dito na lang ba talaga ako? May pinag-aralan naman ako. Sa katunayan nga’y graduate ako nang Business management pero tingnan mo naman kung nasaan ako ngayon. Nasa bahay at hindi ko man lang magamit ang lahat ng natutunan ko noong nag-aaral pa ako.Buti pa si Matthew. Malawak ang mundong ginagalawan niya. Hawak nga niya ang oras niya at hindi lang ‘yon. He’s making his own money para sa personal niyang gamit. Samantalang ako, nasa bahay lang at walang ginagawa.Habang malalim ang iniisip ko, hindi ko kaagad napansing nakatingin pala sa akin si Daddy. Nakaup
OliviaHindi ko na namalayan ang oras. Pagtingin ko sa relo ay mahigit isang oras na rin pala ang inabot nang pag-aayos ko sa aking sarili. Kabilin-bilinan kasi ni Daddy Richard ay mag-ayos ako ng aking sarili sa tuwing pupunta sa office.Pagbaba ko ng kuwarto ay kaagad kong hinanap si Zander. Natagpuan ko siyang umiinom ng kape habang kakuwentuhan si Yaya Tessy.I cleared my throat bago ako dahan-dahang maglakad palapit sa kanila, tsaka ako nagsalita."Excuses," sambit ko.Kaagad naman akong narinig ni Zander kaya kaagad siyang tumayo at ibinaba ang mug na hawak niya."May kailangan po ba kayo, Ma'am Olivia?" tanong ni Zander sa akin habang pinupusan niya ang kaniyang kamay gamit ang bimpo na hawak niya."Puwede mo ba akong samahan sa office ni Daddy Richard? Alam ko kasi na bawal akong umalis without you so, I have no choice but to ask you na samahan ako.""Iyon lang naman po pala, Ma'am. Sige po! Ihahanda ko na po ang sasakyan."Pagkatapos no'n ay tumango siya sa akin at saka siya
OliviaHabang nasa biyahe kami ni Zander ay walang imik akong nakadungaw sa salamin ng kotseng minamaneho ni niya. Hindi naman ganoon ka-tinted ang sasakyan kaya’t kitang-kita ko ang dinadaanan namin.Nagbuntong hininga ako ng malalim habang patuloy na nakatanaw sa labas. Hindi na pamilyar sa akin ang lugar na ‘to. Sandali kong nilingon si Zander na kasalukuyang diretso ang tingin sa kalsada.“Are you really sure na alam mo kung saan matatagpuan ang amo mong si Lloyd?” mahinang tanong ko habang ang tingin ay nakasulyap nang muli sa bintana.“Sigurado po ako, Ma’am Olivia. May isang kaibigan po kasi si Sir Lloyd na madalas niyang puntahan kaya posible po na doon siya tumutuloy ngayon.” Kalmadong sagot ni Zander sa akin.“Mukhang kilalang-kilala mo nga talaga siya, ‘no? Matagal ka na bang nagtatrabaho sa kanila?”“Sa pamilya Montero po ba, o kay Sir Lloyd lang po?”“Sa kanilang lahat,”“Ah, pagka-graduate na pagka-graduate ko pa lang po nang college ay nagtatrabaho na ako sa kanila.”“S
LloydI am starting to kiss Francheska torridly when I heard something kaya natigilan kami pareho.“What’s that sound?” I asked while looking at her, straight in her eyes.“I don’t know! Baka may tao,”Matapos niyang sabihin iyon ay dali-dali akong tumayo. Buti na lang at hindi pa ako nakahubad dahil kung nagkataon at may tao, lalo na kung si Tita Mama ‘yon ay tiyak na sermon ang aabutin ko.Paglabas ko ng pintuan nang kuwarto ay kaagad kong hinanap ang pinanggalingan ng tunog na narinig namin kanina. At umagaw sa aking pansin ang lamesang naglalaman ng mga collectibles na figurine ni Alex. Nagalaw nga ang mga ito, indikasyon na meron talagang ibang tao.“Tita Mama?” paulit-ulit kong sambit.Hindi kaya nakita niya kami? Nako, nakakahiya naman! Hindi pa man din namin naisarado ng maayos ang pintuan. Muntik nang makita ang labanan sa pagitan namin ni Francheska.Habang hinahanap ko ang Mama ni Alex ay hindi ko inasahan ang aking nakita.“What are you doing here, Zander? Pinapunta ka ba
OliviaDahil sa labis na sama ng loob ay nagpasiya na akong umuwi na. Nag-aaksaya lamang ako ng oras sa walang kwentang lalaking ‘yon. Magkasalubong ang dalawang kilay ko habang nakatanaw sa bintana ng kotse habang papauwi kami.“Ma’am Olivia, huwag niyo na pong isipin ‘yon. Ang mahalaga po ay napuntahan na natin si Sir Lloyd at naiparating niyo nap o sa kanya ang gusto ninyong sabihin.” Usal ni Zander habang kalmado ang kaniyang tinig.Hindi ko siya nilingon. Bagkus ay nagsalita ako at sumagot habang magkasalubong pa rin ang aking mga kilay.“Tama naman siya, ‘eh. Wala nga akong karapatan na pakealaman siya. Nakakapagsisi lang, ano? Ako na nga ‘yong nagmamalasakit, ako pa ‘tong nabastos.” Pagrereklamo ko sabay malalim na nagbuntong hininga.“Ewan ko po ba kung bakit gano’n ang ugali ni Sir Lloyd samantalang ibang-iba po siya sa kaniyang ama at kapatid. Kaya po nagtataka ako kung bakit niyo siya pinakasalan.”“Bakit? Hindi mo ba alam ang dahilan kung bakit ko siya pinakasalan?”Matapo
OliviaPagpasok namin ni Zander sa coffe shop kung saan niya ako dinala, laking gulat ko nang sinalubong kami nang napakaraming pusa. Iba’t-iba ang laki at hitsura no’n. Napatingin na lamang ako kay Zander na kasalukuyang nakangiti habang nakatingin sa akin.“Good afternoon po, welcome po sa cuties café. Ang café kung saan ka makakakita ng mga cute na kuting na maaari mong laruin habang ine-enjoy ang masarap naming kape.” Pagbati sa amin no’ng waitress na naka hairband pa na parang tainga ng pusa.Dahil hindi ko pa alam ang kalakaran dito ay hinayaan kong si Zander ang makipag-usap para sa akin. Tinuro sa amin no’ng waitress ang gagawin kaya no’ng hudyatan siya nito ay nagtungo na rin kami sa lamesa’t mauupuan namin.“Same order ba, Sir Zander?” tanong sa kaniya no’ng waitress na bumati rin sa amin kanina.Um-order siya ng dalawa para sa amn. Pinadagdagan niya na rin ng cookies two slices of chocolate cake.“Kayo po, Ma’am Olivia, baka may gusto pa po kayo na idagdag!” saad ni Zander
Nagpatuloy si Lloyd sa panliligaw niya kay Olivia, kasabay ang unti-unti niyang pagbuo sa kanilang pamilya. Alam ni Lloyd na hindi madaling ibalik ang tiwala ng dati niyang asawa pero handa siyang gawin ang lahat para lamang bumalik ito sa kaniya. Bawat araw, pinaparamdam ni Lloyd kung gaano niya kagustong mabuo sila. Lahat ng alam niyang paraan ay ginagawa niya. Halos araw-araw niyang binibigyan ng bulaklak si Olivia. Araw-araw niya itong niyayayang lumabas at higit sa lahat, bumabawi siya sa kanilang anak. Mas marami nang pasanin si Lloyd. Malaki na ang responsibilidad na pasan pasan niya sa kaniyang balikat. May sarili na siyang pamilya at hawak pa niya ang kanilang kompanya.Pero kaya ito ni Lloyd. Kakayanin niya dahil pinatatag si Lloyd ng mga pagsubok na pinagdaan niya kaya alam niya na kakayanin niya ang lahat. Ngayon pa na bumalik na ang taong hinihintay niya. Ngayon pa na nagkaayos na sila't nagkalapit na ng kapatid niya. Marami na ring nangyari sa pagdaan ng panahon. Noo
LloydMakalipas ang tatlong taon...Matapos kong malaman na hindi pala ako ang ama ng dinadala ni Francheska, para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Para akong nakahinga ng maluwag.Ginusto kong muling bumalik kay Olivia. Ginusto kong suyuin siya ulit ngunit napag-alaman ko na umalis na pala siya kina Matthew. Umalis siya ng hindi man lang nagpapaalam sa akin. Dumating ang pinakamalaking dagok sa buhay ko. Para akong nalulunod sa patong-patong na problema. Hindi ko matanggap na nagawa ni daddy na makipagsabwatan kay Francheska para sirain kami ni Olivia. Hindi ko alam na kinaya niyang lunukin lahat ng sinabi niya laban sa ex-girlfriend ko para lamang sirain kami ng babaeng ipinakasal niya sa akin.Ginusto kong sumuko. Ginusto kong bumitaw na lang at isuko na ang lahat dahil wala na rin namang saysay. Wala na si Olivia. Wala na ang babaeng pinakamamahal ko pero 'yong mga panahong sukong-suko na ako at gusto ko nang bumitaw, pinatatag ako ng pagmamahal ni Matthew para sa akin bilang
Olivia"I-I'm sorry, Francheska... p-pero hindi ko na kaya. Hindi ko na kayang lokohin ang best friend ko. Ang sarili ko. Ang lahat. Kaya magsasalita na ako." Tumikhim si Alex at nakita ko na may pumatak na luha sa mata niya ngunit kaagad niya itong pinunasan."Alex—Alex, please... tell them na si Lloyd nga ang ama ng dinadala ko. Please, Alex, I'm begging you.""No! Tama na ang pagpapanggap. Napapagod na rin ako. Hindi ko na kaya 'tong dalhin pa kaya magsasabi na ako ng totoo. Sasabihin ko na sa kanila ang dapat nilang malaman.""Ano pang hinihintay mo, Alex? Sabihin mo na ang nais naming marinig." Ani Matthew. Tiningnan siya ng masama ni Francheska."Manahimik ka, Matthew. Bakit mo ba pinagpipilitan?""Bakit hindi, Francheska? Niloloko mo ang kapatid ko. Pinagmumukha mo siyang tanga. Alam mo, ang kapal ng mukha mong ipa-ako sa kaniya ang batang hindi naman sa kaniya.""Wala kang alam kaya manahimik ka na lang. For sure naman, sinasabi mo lang 'yan para mapunta sa akin ang sisi. Pali
OliviaKanina pa ako naghihintay dito sa parking lot ng building na pag-aari ng mga Montero. Iniwan kasi ako dito ni Matthew dahil gusto niyang komprontahin ang nakatatandang kapatid niya patungkol sa ginawa nitong pamumwersa sa akin noong nasa resort pa kami. Inawat ko siya at ginusto ko rin namang sumama sa kaniya pero talagang inayawan niya kaya wala akong magawa kung hindi ang maghintay na lamang dito sa sasakyan.Makalipas ang ilan pang minuto, dahil sa labis nang pagkainip ay naisipan ko nang lumabas ng sasakyan. Akmang bababa na sana ako nng biglang dumating si Matthew kaya muli akong bumalik sa loob. "Kumusta? Nakausap mo ba si Lloyd? Anong sabi niya? Humingi man lamang ba siya ng dispensa sa 'yo?" sunod-sunod ang mga tanong ko pero wala ni isa doon ang sinagot ni Matthew. "Matthew, naririnig mo ba ako?!" Dahil nanatili pa ring walang imik si Matthew. Hinampas ko na ng mahina ang braso niya, dahilan para muli siyang makabalik sa ulirat. "Ayos ka lang ba? Kanina pa ako salit
Chapter 116LloydSa resort kami nagpalipas ng tatlong araw. Sa tatlong araw na iyon, walang oras na hindi ginugulo ni Olivia ang utak ko.Habang abala ako sa paggagawa ng report patungkol sa napag-usapan noong meeting, ramdam kong may pumasok sa pinto ng opisina ko. Paglingon ko, bumungad sa akin si daddy."Kanina ko pa hinahanap si Francheska pero hindi ko siya makita. Nasaan ba siya?""Bakit sa akin mo siya hinahanap, dad? Mukha ba akong tanungan ng nawawalang sekretarya?""Pilosopo ka, ha?! Nasaan na iyong summarize report ng napag-meeting-an sa resort? Inabot ba sa iyo ni Francheska?""Inabot? Hindi naman siya gumawa. Ni hindi nga siya dumadalo sa meetings namin dahil wala siyang ibang ginawa kung hindi bantayan ako.""Oh, eh nasaan na iyong report?""Tinatapos ko pa, dad. Ilalagay ko na lang sa table mo pagkatapos.""Bilis-bilisan mo ng kaunti ang paggawa niyan dahil kahapon ko pa iyan hinihintay."Hindi na ako sumagot pa kaya tumalikod na si daddy. Ngunit makalipas lamang ang i
Olivia"What is going on here?" tanong ko matapos makitang tila nagtatalo si Matthew at si Francheska sa hindi kalayuan.Sabay na lumingon si Matthew at si Francheska at bakas sa kanilang mukha ang labis na gulat."Gabi na, ah?! Bakit nasa labas ka pa rin, Francheska? Hindi mo ba alam na delikado sa buntis ang lumabas kapag gabi? Mag-ingat ka. Baka mapahamak ang baby mo.""H-hindi ko kailangan ng opinyon mo, Olivia. Alam ko ang ginagawa ko kaya pwede ba, manahimik ka na lang?" Inikot niya ang kaniyang mga mata matapos niyang magsalita. Saka siya naglakad paalis at binangga pa ako gamit ang kaniyang balikat. Samantala, pagkaalis na pagkaalis ni Francheska ay nilapitan kaagad ako ni Matthew."Ayos ka lang ba? Bakit ba sumunod ka pa dito sa labas? Tinarayan ka pa tuloy ng babaeng 'yon!""Wala akong pakialam sa kaniya. All I care is her baby. Iniisip ko lang naman iyong bata sa sinapupunan niya." Dahil sa sinabi ko, ngumiti ng pagkalaki-laki si Matthew. "Grabe talaga 'yong ugali mo, ano
Lloyd Nasa kalagitnaan ako ng pagmamaneho patungo sa resort nang bigla akong mapahinto."Anong problema, Babe? Bakit ka tumigil?" Tanong ni Francheska na nakalingon sa akin habang nakaupo sa tabi ko."I think I saw her—" matipid kong sagot."Sino?" mabilis na tanong ni Francheska. "Tungkol na naman ba 'to kay Olivia? Ilang buwan na kayong wala. How dare you talk to me about her, huh? Hindi ka pa ba nakaka-move on? Magkakaanak na tayo, Lloyd, pero ang babaeng iyon pa rin ang iniisip mo.""Shut up, Francheska. I'm not asking for your opinion. Tsaka pwede ba, huwag kang umasta na feeling mo ay girlfriend kita. Secretary lang kita.""P-pero magkakaanak na tayo, Lloyd. Ano ba naman 'yong bigyan mo ng pagkakataon ang magiging anak mo na magkaroon ng buong pamilya.""No! I promised myself na hinding-hindi na kita babalikan. Maaaring sa 'yo nga ako magkakaanak, pero hindi mo mababago ang nararamdaman ko. Si Olivia pa rin ang mahal ko. Siya lang at wala nang iba.""Ano bang pinakain sa 'yo ng
OliviaMaaga akong gumising para sumama kay Zander sa pamamalengke ng mga gulay at prutas na ilalagay sa fridge. Isasabay na rin ang pamimili ng mga karne at isda. Isang beses isang linggo kasi ang paglalagay nila ng stock do'n kaya maaga talaga akong gumising para lang makasama kay Zander.Isa pa, gusto ko ring ipagluto si Matthew ng paborito niyang sarsiyadong tilapia at dinuguan."Malayo pa ba ang supermarket dito?" tanong ko kay Zander habang nakatanaw sa bintana."Supermarket po? You mean palengke po, Ma'am?" Tanong niya."I guess tinagalog mo lang!" Ngumisi ako bago muling magpatuloy. "Mukhang malayo pa tayo dahil wala pa akong natatanaw na mga establishments. Puro malalaking bahay.""Wala po talaga kayong matatanaw dito. 'Yon ay dahil malayo po ang mga ganoong building dito. Ang palengkeng pupuntahan natin ay nasa dulo lang ng kalye. Pagkatapos nating baybayin ang daang ito, mararating na natin ang palengke.""Gano'n ba talaga kayaman ang mga nakatira dito sa subdivision na 'to
OliviaMatthew rushed himself to go inside by continously knocking on the door a couple of times while calling my name.I hurriedly opened it while asking him what is the problem."I have a bad news for you!" sambit niya habang hinihingal pa.Kumunot ako ng noo at saka siya tiningnan. "Sabi mo may surpresa ka para sa akin. Bad news ang surpresa mo?""No, hindi! Magkabukod iyon." Turan niya."Oh, sige! Magsimula ka sa bad news.""Magkakaanak na si Kuya Lloyd!" Wika ni Matthew.Tinawanan ko siya. "I'm not pregnant!""Hindi sa 'yo! Kay Francheska."Halos malaglag ang panga ko dahil sa sinabi niyang iyon. Napabuntong hininga ako ng wala sa oras habang diretso ang tingin sa kaniya."Saan mo naman nalaman 'yan?" seryoso ang pagkakatanong ko kay Matthew habang siya, diretso ang tingin sa akin na animo'y hinihintay ang reaksiyon ko."Kay Francheska mismo. Narinig ko 'yon sa kaniya habang sinasabi niya kay papa na magkakaanak na sila ni kuya.""So, ayos na pala sila ni Richard? I thought she w