Chapter Twenty-five

         "We pretend," I said to myself for the fifth time inside the limousine, at the back with Zaccheus. Alam kong naiinis na rin siya sa akin, baka mamaya masampal niya ako kapag magsalita pa ulit ako.

Ilang oras bago kami makarating sa syudad sa Manila at natanaw ko ang pamilyar na mga gusali. Huminto kami sa isang gusali, hindi gaanong kataasan pero isang tingin mo pa lang ay masasabi mo kaagad na pangmayaman ito. Kakaiba sa ibang gusali na nasa paligid, tila naligaw lang ito sa Pilipinas.

Anita did say that Zaccheus' business is worldwide.

Lumabas si Adam at unang pinagbuksan si Zaccheus, pinanatili niyang nakabukas ang pintuan sa gawi ni Zaccheus para duon na rin ako lumabas.

"Thank you," I smiled at him thankfully.

"Good luck in there," he whispered.

I thanked him again. I didn't expect for Zaccheus to wait for me, when I walked closer to him, he held my wrist gently and pulled me with him up to the entrance staircase. H