Chapter 66: Unknown Love.

Dahil sa ginawa ni Piere ay naging madali para sa tatay ko ang mag-recover pa lalo. Kumpleto siya sa gamit at ang perang nanakaw sa akin ay hindi pa rin naibabalik dahil sa may takip ang mukha ng nagnakaw.

Mariin akong napapikit at nilalabanan ang antok habang nakaupo sa harapan ng tatay ko. Alas nuebe na rin ng gabi bago ako nakatanggap ng text message kay Piere mula sa bagong cellphone na binili niya para sa akin.

Piere: Get some rest, Lumi. Umuwi ka na.

Piere: May caretaker ang tatay mo. C’mon. I’m outside. Sumabay ka na.

Dahil doon ay tumayo na ako para puntahan si Piere sa parking lot sa tapat ng ospital. Nang makita ang sasakyan niya ay sumakay na ako.

“I’m hungry. Let’s eat first,” saad niya bago nagmaneho. Hindi na ako umimik dahil sa pagod na nararamdaman.

“Katatapos lang ng trabaho mo sa kumpanya?” kwestyon ko.

Ngunit napansin ko ang suot niya. A simple shirt and a slacks. Work ba ‘to galing o sa bahay?

“Hmm. Daming problema sa kumpanya. Ang tagal kong nawala,