Chapter 47: Harassment.

Kinagabihan ay nanatili akong gising, natatakot ako. Natatakot ako na baka bigla na lang kami sugurin at kung ano ang gawin sa amin.

“Can’t sleep?” Ang mahina at kalmado niyang boses ay mas gumising sa diwa ko. Tiningala ko siya dahilan para magtama ang mata namin. Napalabi ako kasabay ng pagtango.

Matipid siyang ngumiti at inayos ang buhok ko. “Were you scared earlier?” pabulong niyang sabi habang hinahaplos ang buhok ko.

“Mm, baka kasi anong gawin nila sa’yo..”

“I’ll be fine. As long as they don’t have a gun,” paninigurado niya dahilan para iyakap ko ang braso sa kanyang tyan at isandal ang pisngi ko sa kanyang dibdib.

“Did I treat you badly before?” pabulong na tanong niya. Hindi naman niya ako tinrato ng masama, but there are times that his words were harsh.

Matipid akong ngumiti at umiling. “But whenever you are mad, your words are harsh, and you ignore me as long as you’re not satisfied on how you punish me.” Tumaas ang kilay niya sa narinig.

“You should slap me every time my