ISLA’S POV
“What’s wrong? Kanina ka pa tahimik, ah. Hindi mob a gusto ‘yong mga pagkain?”
“H-ha? Hindi, I mean, gusto ko.”
Narinig ko ang malakas na buntong hininga niya kasabay ng pagbaba ng hawak niyang kutsara at tinidor. Kasalukuyan kasi kaming kumakain ng umagahan. Paggising ko kanina ay may Chef ng naghahanda sa table sa kusina. Siguro tinatamad na siyang magluto. Umalis din naman ‘yong Chef pagkatapos niya at naiwan na ulit kaming dalawa dito. Nagtataka nga ako kung hindi ba siya papasok sa opisina ngayon.
“Is there something wrong?” tanong niya ulit. Napahinto ako sa pagnguya at napatulala sa kaniya. Kanina pa ako binabagabag ng isip ko. Para kasing narinig ko si Adam kagabi. Pero baka panaginip lang? Kasi siyempre ‘di ba? Napakaimposible naman ‘yon. Para kasing totoong nangyari at parang
THIRD PERSON’S POVNanghina at nangatog ang mga paa ni Isla nang marinig ang taong nasa kabilang linya. Bumilis ang tibok ng kaniyang puso at biglang nataranta. Hinawakan niya ang ulo niya at bahagya itong ginulo. Napakapit siya sa table at hindi niya sinasadyang naitulak ang bag niyang nakapatong doon. Nahulog ito sa sahig at nagkalat ang mga laman nito.Nagugulat na nagising si Tobias nang makarinig ng ingay. Inilibot niya ang paningin sa kama at bumangon bigla nang mapansin niyang wala si Isla sa tabi niya.“T-tobias,” nauutal at nanghihinang tawag ni Isla kay Tobias nang makita na gising ang binata.Mabilis na lumingon si Tobias kay Isla, bigla siyang nakaramdam ng pag-aalala nang makita niya ang kalagayan ng dalaga. Para na itong mapapaupo sa sahig at pilit sinusportahan ang sarili sa lamesang kinakapitan.Napatingin si Tob
ISLA’S POV“Magbihis kayo, pupunta tayo sa hospital.” Pagdating na pagdating ko sa bahay ay ‘yan agad ang sinabi ko sa mga kapatid kong abala sa panonood ng cartoons.Nagtinginan silang kambal at mabilis pa sa alas kwatrong pinatay ang TV at saka pumasok sa kanilang kwarto. Napailing ako at natawa.“Dahan-dahan lang kayo at baka madulas kayo. Hay nako!” Umupos ako sa maliit na sofa sa sala at isinandal ang ulo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang gising na sina Mama at Papa. Hindi ko maipaliwanag ‘yong kaligayahang nararamdaman ko ngayon sa mga nangyayari… na sa sobrang saya may pakiramdam ka na baka bawiin agad.Na huwag naman sana.Ang sabi ni Doc. Rafael ay sobrang unexpected ‘yong pagkagising ni Mama, iyong tipong wala daw pasabi o mga symptoms na malapit na siyang magising
36ISLA’S POV“Gabreel? Tita? Bakit niyo sila sinisigawan?” puno ng pagtatakang tanong ko. Lumapit ako sa kanila at pumagitna.Rinig na rinig ko ang hikbi ng matandang kasama ni Gabreel. Sobrang bigat na pati sa akin ay tumatagos ‘yong sakit ng pinagdadaanan niya.Nagsalubong ang mga kilay ko kay Tita Martha, alam ko na mataray siya pero bakit kailangan umabot pa sa ganito? Na kahit hindi niya kilala ay inaaway niya? Pati sa matanda?“Tita? Ano na naman ba ‘to? Bakit mo sila sinisigawan? K-kaibigan ko po ‘tong lalaki, hindi ba ay sinabi ko na noon?” Magakahalong galit at hiya na ‘yong nararamdaman ko ngayon.Gulat na gulat si Tita, hindi siya sumagot sa akin at nag-iwas lang ng tingin.Napailing ako at saka siya tinalikuran. Hinarap ko sila Gabreel na
THIRD PERSON’S POV“Wala pa bang balita sa private investigator?”Niluwagan niya ang suot na necktie at uminom ang lalaki sa hawak na baso na may lamang kaunting alak. Kakatapos ng meeting niya sa isang malaking kliyente ng kompanya.Nagkibit balikat ang lalaking kaharap niya. “Wala pang balita, hindi pa siya tumatawag ulit,” sagot nito sa kaniyang amo.Sabay silang napakunot noo. Nagtataka sila kung bakit natagalan ang private investigator samantalang isa lang namang ordinaryong tao ‘yong pinaiimbestihan nila.Napatulala ang lalaki habang hawak-hawak ang baso sa kanang kamay nito at tila malalim ang kaniyang iniisip.Nagulat ang sekretarya nang biglang tumayo ang kaniyang amo. Mukhang alam niya na ang susunod na sasabihin ng lalaki.“Let’s go.” At dah
THIRD PERSON’S POV“So, any news to that b*tch?”“Besides that they are still together, I got a news that her parents are in the hospital, Ma’am,” wika ng kaniyang driver, inutusan niya itong bantayan ang mga galaw at mga pupuntahan ni Isla.“Id*ot! Alam ko na ‘yang mga ‘yan! Wala bang bago?!” sigaw ng dalaga sa kausap.Umiling ng dahan-dahan ang driver niya. “Wala ka talagang kwenta kahit kailan!”Dahil sanay na ang kaniyang driver sa mga salitang lumalabas sa bibig ng kaniyang amo ay tinatanggap niya na lamang ito at saka inilalabas sa kabilang tainga. Pasok sa isa, labas sa kabila.“Well, Ma’am, may balit─”“Ano? Siguraduhin mo lang na matutuwa ako dyan!”Napapikit ang driver sa mu
ISLA'S POV"Isla, saan mo nakilala 'yon? Gaano na kayo katagal no'n? Gaano mo na kakilala 'yon?"Napahinto ako sa pagtipa sa laptop ko nang marinig ko ang tinig ni Mama na nang-uusisa. Naging sunod-sunod pa ang kaniyang mga tanong.Halos kakaalis lang ni Tobias dito sa kwarto at nilabas ko na agad ang laptop ko dahil sigurado akong gigisahin na naman ako ni Mama at ito na nga, tama ang hinala ko.Ramdam ko ang pagkabog nang malakas ng puso ko. Sabi ko na nga ba hindi na naman ako titigilan ni Mama. Kaya sobrang kinakabahan din ako na biglang dumating si Tobias dito ay sobrang istrikta talaga ni Mama. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.Hindi ko pwedeng sa club kami nagkakilala at mas lalong hindi ko pwedeng sabihin ang tunay na dahilan kung paano kami nagkakilala ni Tobias.Buti kay Papa ay ayos lang sa kaniya 'tong mga ganito. Si Mama talaga
ISLA'S POV"Hoy! So, kailan ako pwedeng bumisita kila Tita?" Rinig kong tanong sa akin ni Sasa. Ang lakas pa nga ng boses. Tsk.Hindi ko siya nilingon at nagkibit balikat na lang bilang sagot."Ate! Ate! Isang rice pa nga po tapos dalawang soft drinks!" rinig ko na namang sigaw niya sa tindera dito sa karinderyang pinagkakainan namin ngayon. "Ikaw ba, Isla? Gusto mo pa?"Umiling ako at napabuntong hininga."Iyon lang po, ate! Salamat po," dagdag niya.Buong maghapon akong walang gana. Actually, halos buong gabi akong nag-isip ng kung ano-ano. Lahat ng sinabi sa akin ni Mama ay parang sirang plakang nagpaulit-ulit sa utak ko. Hindi ko nga namalayan ang oras, kung hindi ko pa siguro nakita sa bintana ko na magliliwanag na ay hindi pa ako matutulog. Kaya ito, puyat akong pumasok kanina.Hindi ko maiwasang mag-ov
ISLA'S POV"Do you really need to go? Baka mabinat ka. Gusto mo sabihan ko si Ra─""Hindi nga pwede, ano ka ba? Ayos na ako, 'di ba? Normal na 'yong temperature ko at isa pa, hindi na ako pwedeng lumiban at baka mahuli na ako," sabi ko kay Tobias habang kumakain kami ng umagahan.Hindi rin nagtagal 'yong lagnat ko, bumaba rin temperature ko kaninang madaling araw.Ngumuso siya at nagpapaawa. Tumawa ako sa hitsura niya kaya sinubuan ko na lang siya ng hotdog."Magaling na ako kasi, magaling din 'yong nag-alaga sa akin," usal ko sa kaniya at binigyan ko siya ng flying kiss na ikinapula ng tainga niya.Ang cute!"I know, babe," nakangiting sabi niya na para bang proud na proud siya sa ginawa niya.Tumango ako sa kaniya. "Ikaw? Hindi ka ba busy? Kung hindi, magpahinga ka na lang, alam k