ISLA'S POV
Pabigat nang pabigat 'tong nararamdaman ko. Ni hindi ko matagalan na titigan siya sa mata.
Parang pinipiga 'tong puso ko. Ramdam ko ang kirot at sakit nito. Nanunuot 'yong sakit at pinapahirapan ako nitong huminga.
"So, alam mo?" ulit na tanong ko sa kaniya.
Nanginig siya at namutla. Hindi ko alam kung dahil sa gulat o dahil sa sugat niyang dumudugo na naman ngayon.
"Isla, h-hindi… a-akala ko g-gumagawa lang siya ng k-kwento."
Napakunot noo ako at agad na nagsalubong ang mga kilay ko.
"Alam mo pero hindi mo na naman sinabi? Mas pinili mo na namang magsinungaling?" nanggigigil na usal ko sa kaniya. "Ano pa, Adam? Ano pa ang hindi mo nasasabi sa akin?"
"Adam? S-sinong? A-anong ibig mong sabihin, Isla?"
Nalipat ang tingin ko kay Mama. Wala n
ISLA’S POVNagulat ang lahat sa sinabi ko. Rinig na rinig ko ang kanilang pagsinghap. Pilit kong iniwasan ang mga mata ni Adam pero hindi ‘yon nakatakas sa paningin ko. Hindi rin nakatakas sa akin iyong dumaloy na sakit mula sa mga mata niya.Wala akong maramdamang iba kung hindi ang sakit at bigat sa dibdib ko. Tumigil na rin sa pagtulo ‘tong mga luha ko.Siguro napagod na sila o siguro wala nang mailabas na luha.Nag-iwas ng tingin sa akin si Adam kasabay ng pagtulo ng kaniyang mga luha.“I-isla anak…”Tinawag ako ni Mama, hindi ko alam kung bakit at para saan. Wala silang alam sa nararamdaman ko. Hindi ko siya nilingon bagkus ay tinalikuran ko silang lahat at balak ko nang pumasok sa loob ng kwarto ko.Kahit na nanghihina ang mga tuhod ko ay nagawa ko pa rin itong
ISLA’S POVKinabukasan ay sinadya kong maagang gumising dahil balak ko ng pumasok mamaya sa firm. Alam ko na sobrang dami ko ng pagliban na nagawa kaya sigurado ako na madami rin akong hahabulin na oras para makahabol sa mga kasama ko.Napatingin ako sa salamin dito sa kwarto ko sa apartment ni Sasa. Mugtong mga mata, maiitim at malalaki na eyebags at magugulong buhok. Halos hindi ko na makita ‘yong dating ako. Natawa ako nang mahina nang ma-realize ko na hindi naman talaga ako nakatulog, hindi ako natulog.Dati ay parang nabibilisan pa ako sa takbo ng panahon pero ngayon ay parang sobrang tagal naman na nito. Gusto ko nang makapagtapos at lumayo dito. Hindi ko alam, I have this urge to go away from them. Hindi ko pa talaga sila kayang harapin.Napabuntong hininga ako at saka bahagyang sinuklay ang aking buhok gamit ang mga daliri ko. papatakpan ko na lang kay Sasa mamaya &lsq
ISLA’S POVNagkatinginan kami ni Sasa pero dahil sa bigat pa rin ng nararamdaman ko sa naging usap namin ni Adam ay napaupo ako at napatakip sa mga mata ko dahil sa mabilis at sunod-sunod na buhos ng mga luha sa mata ko.Humagulgol ako hanggang sa maramdaman ko na ang mga kamay ni Sasa at niyakap ako nang mahigpit.Palakas nang palakas na rin ang iyak ko hanggang sa tuluyan na akong mapaupo sa sahig at napayakap na rin kay Sasa.“Sa…” tawag ko sa pangalan niya sa gitna ng paghikbi ko. Parang gusto kong magsumbong sa mga nangyari at sa mga nalaman ko. Pakiramdam ko ay sasabog na ako. Pero hindi ko kayang ikwento pa sa iba ang lahat. Hanggang ngayon ay gulat pa rin ako sa mga nalaman ko, mahirap paniwalaan. Halo-halo na ‘yong mga nararamdaman ko. Sana nga galit na lang, kaso mas humihigit ‘yong sakit at bigat.Hindi ko alam kung anong masamang g
ISLA’S POVNalilitong nakatingin sa amin si Sir Ralph. “Ano ba talaga?” tanong niya habang nakakunot ang kaniyang noo.Ramdam ko ang mga titig ni Gabreel sa akin dahil sa naging sagot ko.Well, hindi ko na siya kaibigan ngayon. Hindi naman niya talaga ako gustong maging kaibigan, ginawa niya lang ‘yong para mapalapit sa pamilya ko.Tumikhim si Sir Ralph. “Iyon lang naman ang sasabihin ko, ipapatawag ko na lang kayo ulit kapag maayos na ‘yong lugar na pupuntahan niya, is that okay?”Tumango ulit ako bilang sagot habang pilit ko pa ring iniiwasan ang mga tinging pinupukol ni Gabreel sa akin.Nagpasalamat na ako kay Sir Ralph at lumabas na sa opisina niya.Mabilis akong sumakay sa elevator para sana hindi na ako maabutan ni Gabreel pero mabilis niya ring naharang ang mga braso niya.
ISLA’S POV“Good morning everyone! We all know na last week niyo na next week and every year nagka-conduct kami ng out of town para sa mga students.” Nagtinginan ‘yong mga kasama ko at kita sa mga mata nila ang excitement. Iyong iba gustong sumigaw pero nahihiya kaya naman napapalakpak na lang sila nang mahina.“But unfortunately, walang sasama sa inyo na galing dito sa firm kaya naman nag-assign kami ng dalawang leader niyo to guide and lead you sa out of town niyo. I am sure, you are all old enough to know what’s right and wrong, right? Anyway, your leaders will be, Mr. Orlando and Ms. Davina.” Ngumiti siya sa amin at tinuro pa kami. Ngumiti rin ako na hindi umabot sa aking mga mata. “Just to inform you guys, you will be visiting some old buildings and infrastructures sa mga lugar na pupuntahan niyo pero kahit gano’n, gusto naming na mag-enjoy kayo sa b
ISLA’S POVIt seems that everyone was living their lives while I was still stuck on the information and revelations. Dapat ba akong maging masaya sa kanila? Minsan, naiisip ko na pakiramdam ba nila na mababaw lang ‘yong mga nalaman ko at ako lang ang nag-iisip na big deal ‘yon? Kasi… bakit parang okay naman na sila agad?My head was still in chaos and yet, here they are…The revelations ruined me… so bad na hanggang ngayon hindi ‘yon nawawala sa isip ko, hanggang ngayon hindi nawawala ‘yong bigat at sakit sa puso ko.Walang nagsalita ulit sa kanila dahil hinihintay nila ang magiging sagot ko. Nakatingin silang lahat sa akin at nakaawang ang kanilang mga labi.“Anak, aalis ka?” Inulit ni Mama ‘yong tanong ni Papa kanina. Humakbang siya pero kita ko ang pag-aalangan niyang lumapit
ISLA’S POV“Omg! I’m here!”“Ayun! Ten na tayong girls!” Nginitian ko si Angel na kakadating lang sa harap ng firm na meeting place namin. Nag-peace sign siya sa akin at pumunta na siya sa mga kaibigan niya.“Grabe ang lamig!”Napahinto ako at napalingon kay Sasa na nakasandal sa van na gagamitin namin. Kinikiskis niya ang kaniyang mga palad saka ilalagay sa kaniyang mukha. Madaling araw kasi ang naka-set na time ng alis namin papunta sa Vigan.Tinanggal ko ‘yong scarf sa leeg ko at saka ko binigay sa kaniya. Magrereklamo sana siya at tatanggi kaya lang ay tinalikuran ko na siya agad at saka chineck ‘yong mga kasama ko kung kumpleto na kami. Hindi naman kasi ako masiyadong nilalamig since kanina pa ako palakad-lakad para tignan kung sino pa ang kulang.
ISLA’S POVMabilis na natapos ang isang araw. Last night na namin ngayon at sinabihan kami na pwede naming gawin ang mga gusto naming na hindi related sa OJT. They let us hang around the place.Sinabihan ko naman ibang mga kasama namin na mag-iingat sila at bumalik sila ng hotel nang maayos pa rin.Napilit naman ako ni Sasa na lumabas. Balak ko sanang matulog na lang at magpaiwan sa room namin kaso knowing Sasa na sobrang makulit, napilit niya ako.And here I am, hila-hila niya sa mahabang kalye. In fairness, hindi naman ako nabo-bored dahil sobrang ganda dito, lalo na kapag gabi. And naalala ko na ang tawag dito ay Calle Crisologo. Sabi ng tour guide namin kahapon na, hindi raw kumpleto ang pagpunta mo sa Vigan kapag hindi mo masusubukang maglakad dito.Feel na feel ko ang ambiance ng lugar. Mafi-feel mo talaga na para kang bumalik sa panahon ng mga kastil
ISLA’S POV“Sh*t.”Ang sakit ng ulo ko. Dahan-dahan kong iminulat ‘yong mga mata ko at napansin kong wala ako sa kwarto ko, hindi rin pamilyar sa akin ‘yong lugar. Na saan ba ako?Nagulantang ako nang luminaw ang paningin ko. “Anak ka ng tatay mo, Isla. Nasaan ako? May kumidnap na naman ba sa akin?”Bakit wala akong maalala. Nagulo ko ‘yong buhok ko at pilit na inaalala ‘yong nangyari kagabi. Ang huling naalala ko ay ‘yong pinipilit ko si Adam na umalis na kami sa party.Oh my god! Nabaliktad ba? Nalasing ako? Ngayon na lang ulit ako nalasing! Nakakahiya na naman mga nagawa ko! Napasapo ako sa noo ko.Napatingin ako sa katawan ko at iba na rin ‘yong suot ko, hindi na ako na-long dress.“Good morning.” Halos mapatalon ako nang ma
ISLA’S POV“Napakaganda mo, anak. Kamukhang-kamukha mo ang Mama noon. Kaya nga niya ako nakuha eh.” Natawa ako sa pagbibiro ni Papa. Nandito siya sa loob ng kwarto ko ngayon. Nagbibihis na ako para sa party ko mamaya. Birthday party at celebration daw dahil sap ag-uwi ko.Nasa hotel na ‘yong mga bisita.Napangiti ako sa pagbibiro ni Papa. Look at their love. Kung hanggang saan inabot ng kanilang pagmamahal sa isa’t-isa. They fought for it kahit na sobrang hirap ng mga pinagdaan nilang dalawa. They stayed strong and still in love with each other.They deserved each other.May binuksan siyang isang maliit na box at pinakita niya sa akin ‘yong laman. “Sa wakas, anak. Kaya ka ng bilihan ni Papa ng mga ganitong alahas na babagay sa ‘yo. Late man pero at least, ‘di ba?”I
ISLA'S POV"Anong sabi mo? Ulitin mo nga 'yong sinabi mo," muling sabi mo ni Sasa sa akin kasabay ngmalakas niyang tawa. Kanina pa siya tawa nang tawa. Kwinento ko 'yong nangyari kanina saamin ni Adam pati na rin 'yong tungkol sa kanila ni Amiah.Wala naman akong sinabing nakakatawa para tawanan niya ng ganito kalakas.Sinamaan ko siya ng tingin. Iniwan niya na nga ako kanina. Tsk. Kasalanan niya talaga 'to.Kanina ko pa sinasabunutan 'tong buhok ko sa tuwing maaalala ko 'yong nagawa ko. Hindi koalam 'yong ginagawa ko kanina.Naitulak ko suya pagkatapos ng nangyari at saka ako nagmadaling umalis sa loob ng opisinaniya nang pulang-pula ang mukha ko."Oh my god, that is so funny!" Muli ko siyang binigyan nang matalim na tingin. Nilagok ko 'yong alak ko at tumayo. Iniwan ko siya sa counter.Uuwi na ako. Hindi ako pwedeng mag-inom nang madami dahil bukas na
ISLA’S POV“Ithiel baby, come here muna. Daddy has a meeting, baby. He needs to work, anak,” malumanay na usal ni Amiah sa bata na para bang maiintindihan naman no’ng bata.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na pagmasdan si Amiah habang sa ibang direksiyon siya nakatingin. She cut her hair short, she looks so matured. Kung hindi mo siya kilala ay hindi mo maiisip ‘yong ginawa niya sa akin noon… sa amin rather.Kahit sa maikling panahon ko pa lang siya ulit nakikita ay ramdam ko na ang kakaibang aura niya sa noon at ngayon. Ibang-iba na siya. Kita ko rin ang labis na pagmamahal niya sa anak niya.Napanguso ‘yong bata at kumurap ng ilang beses, tila nagpapa-cute sa kaniyang ina, na hindi ko naman maitatangging cute talaga.Kita ko na may binulong si Adam sa bata na ikinalaki at ikinalawak ng mga ngiti nito.
ISLA’S POVFLASHBACKS.“How’s Mr. Martin, Architect Davina? He bought my company in a great deal. He tripled the price. I don’t even know why he was so very interested at my company,” kibit balikat niyang usal sa akin nang makabaw ako sa pagkakatulala sa kanilang dalawa nang mapapangasawa niya. “Excuse me?”Anong sabi niya? Mr. Martin? Sinong Mr. martin ‘yong tinutukoy niya? Iisang tao lang ‘yong kilala ko. Iisang tao lang din ba kami ng iniisip?“Yes, he is your new CEO, Sir Adam. So how is he?” tanong niya ulit na mas nagpanginig sa akin. Siya ang bumili ng kompanyang pinagtatrabahuan ko?Nagkunwari akong alam ko ‘yong sinasabi niya hanggang sa matapos kami at nagpaalam na rin ako.
ISLA’S POVNagulat siya na makita ako pero mas nagulat ako sa mga nasasaksihan ko. Hindi ko talaga inaasahan ‘to. Matagal pa kaming nagkatitigan bago ako napalingon sa batang lalaking hawak na ngayon ni Adam.Hindi maikakailang anak ito ni Amiah, kamukhang-kamukha niya ang batang lalaki.Sa akin nakatingin si Adam, mariin ang pagkakatitig niya. Sa mga oras na ito ay hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman, wala akong maintindihan.Malinaw kong narinig ang tinawag sa kaniya ng batang lalaki kanina. Daddy?Napakurap muna ako ng ilang beses bago ako tuluyang makabawi sa pagkakatulala sa kanila. Kusang nag-iwas ang mga mata ko at kusa ring kumilos ang mga kamay ko para kunin ‘yong mga gamit ko. Nagpaalam ako sa kanila at tuluyan na nga akong lumabas sa loob ng kaniyang opisina.Nagmadali akong lumayo sa kanila nang mari
ISLA’S POV“Sasa Andres! Bakit hindi mo sinabi sa akin na siya pala iyong client natin?!” Sigaw ko sa earphone kong naka-connect sa cellphone ko.“What?! For your information, Architect Isla Davina! Sinabi ko kaya sa ‘yo kahapon sa coffee shop, iba lang kasi talaga ginagawa mo at iba lang talaga iyong tinitignan mo. At saka tinanong pa nga kita kung kaya mo na, ‘di ba?!” pasigaw rin niya pabalik.Napasapo ako sa noo ko at napakagat sa ibabang labi ko. bakit wala akong narinig kahapon? Bakit wala akong maalala na nabanggit niya?!“At hindi mo ba ‘yan na-scan kagabi? Akala ko ay alam mo nang siya ‘yong client dahil ang sabi mo ay i-scan mo ‘yong email ko? Bakit ngayon ka lang nagreklamo?” panernermon pa niya.Halos maiuntog ko ‘yong sarili ko sa manibela nang sasakyan ko habang napa
ISLA'S POV"Tapos ang nakausap ko ay iyong secretary no'ng client. Maayos naman ang naging usapan namin kaya ─ nakikinig ka ba?"Napahinto sa ere iyong kamay kong may hawak na kape dahil sa mataray niyang pagtatanong. Napangisi ako at saka hindi ko na naman mapigilang matawa sa mga pang-aasar ni Gabreel kanina bago siya umalis dito sa table namin.Lumipat lang naman siya ng table nang dumating iyong kasama niya na balingkinitang babae na mukhang model ng mga bikinis.Kung mataray na si Sasa kanina ay mas mataray na naman siya ngayon."Kanina ka pa ngisi nang ngisi dyan tapos titingin ka sa table nila. Baka gusto mong sumama na rin doon?"Oh 'di ba? Ang taray niya!"Sorry, sorry. Ano nga ulit iyon? Oo na, ako na ang makiki-meeting sa client next meeting," hindi siguradong sagot ko.
ISLA'S POV"Anak, nandyan na iyong mga magsusukat ng susuotin mo." Napalingon ako sa pinto ng kwarto ko nang dumungaw si Mama mula rito.Napabuntong hininga ako at pilit na ngumiti. "Ma, ayos lang naman kasi sa akin na kahit simpleng celebration lang," wika ko.Pumasok si Mama sa loob ng kwarto ko at sinarado iyong pinto. "Sina Daddy at Mommy ang may gusto nito, anak. Sige na, pagbigyan mo na sila. At isa pa, minsan lang naman ito," pangungumbinsi sa akin ni Mama.Gusto kasi nila Lolo at Lola na iyong celebration ay sabay na rin sa kaarawan ko. Gusto rin nila na engrande ang gaganaping party para sa akin. Nagdadalawang isip kasi ako dahil ayoko nang madaming tao sa birthday ko, ayos na sa akin iyong kami-kami lang.For sure kasi na madami ang a-attend dahil kilala ang pamilya namin, locally at globally.Hindi lang ako makatanggi