ISLA’S POV
Binati ako ng guard nang makita akong papasok. Nginitian ko lang siya at hindi ko siya binati pabalik. Para akong masusuka sag alit na nararamdaman ko ngayon. Nanginginig din ang mga kamay ko habang pinipindot ‘yong button sa elevator.
I don’t know what came into me pero siguro ay na-trigger na talaga ‘yong litid ko.
Pagdating ko sa pad niya ay hindi ako nagdalawang isip na pindutin agad ‘yong doorbell. Nakailang pindot na ako pero wala pa ring nagbubukas ng pinto.
Napakagat labi muna ako bago ko napagpasiyahan na subukan ‘yong pin number niya. Posible na pinalitan na niya pero magbabakasali lang naman ako. Siguro ay wala pa siya, tulad ng dati ay hihintayin ko na lang ulit siya.
Nagulat ako nang bahagya nang magbukas ito, so ibig sabihin, hindi pa siyaa nagpapalit.
Mabagal akong naglakad papasok. Nakarating a
ISLA'S POV"W-what are you doing here?" tanong niya. Pambabasak niya sa katahimikan kanina.Muli na naman akong napalunok. "Ah…"Nagsimula na siyang magpulot ng kalat pero dahil sa pagmamadali niya ay nahuhulog din 'yong mga pinupulot niya.Na-distract ako paulit-ulit niyang pag-ikot ikot na para bang hindi alam kung saan niya itatapon 'yong mga napulot niya. O dahil sa lasing siya?Para siyang matutumba eh."Kaya mo ba?"Nagulat siya nang magsalita ako at napatulala saglit. Nag-iwas lang siya ng tingin nang tumikhim ako sa harapan niya."Yeah, of c-course."Tumango ako kahit hindi naman ako naniniwala."D*mn, where is that f*cking trash can?" mahinang sabi niya na tila ba kinakausap niya ang kaniyang sarili.
ISLA'S POV"Ay kabayo ka!"Sabay kaming napahawak ni Sasa sa d*bdib namin. Parehas kaming nagulat sa presensiya ng isa't-isa.Nang makabawi sa gulat ay nag-inat ako ng mga kamay ko at saka nag-alis ng muta. Tamad na tamad akong nagtungo sa kusina niya.Narinig ko ang paglakad niya pasunod sa akin. "Nakakagulat ka naman! Akala ko ay hindi ka umuwi kagabi."Umupo ako sa high chair niya at pinatong ko ang ulo ko sa lamesa. Ang bigat pa rin ng talukap ng mga mata ko. Napaaga pala 'yong alarm ko."Akala ko ay doon ka na nagpalipas ng gabi mo," dagdag niya habang nagpapainit na ng tubig.Pumikit ako at hindi siya sinagot. Late na akong nakauwi kanina nang bumaba na ang lagnat niya. Nagtext ako kay Elmar gamit ang cellphone ni Adam, sobrang dali lang ng password niya, birthday ko.Na
ISLA’S POV“Good morning mga ganda!”Nagugulat at napapatabi na lang ako nang pumasok na lang bigla sa loob ‘yong mga pinadala ni Mama na mag-aayos sa amin. Akala ko iisa lang ‘yong pupunta. Iyon lang ang inaasahan naming pupunta dahil hindi naman daw binanggit kung ilan sila.Isang bakla at apat na babaeng naka-blond ‘yong buhok. Parehas ‘yong mga babae ng mga suot na parang pang-office kasi lahat sila naka-skirt, iyong tulad ng ginagamit ko noon.Pagbukas namin ng pinto ay pumasok sila na para bang kilalang-kilala na talaga nila kami. Sakto dahil katatapos lang naming maligo. Alas otso na rin ng umaga, bale may dalawang oras pa kami.“Sino po si Senyorita Isla sa inyo?” tanong no’ng bakla na parang leader nila?Tinuro ako ni Sasa na halatang tuwang-tuwa sa nangyayari ngayon. Tinaas
59.3 ISLA’S POV“M-ma… Pa…”Nakasuot sila nang magagarang damit, parang ngayon ko lang sila nakitang magsuot ng ganito kagagandang mga damit. Para akong maiiyak sa hindi maipaliwanag na dahilan.Nasanay kasi ako na laging suot nila ay dugyutin, iyong laging may mantsa sa damit gano’n dahil hindi sila bumibili ng mga damit nila. Lagi nila kaming inuuna sa mga bagay na gano’n.Nakaayos ang mga buhok nila, mababango at malilinis silang tignan. May kung anong bagay ang humaplos sa puso ko na parang pinapalambot nito ang bahaging tumigas sa mga nangyari.Mahigit isang minuto yata akong natulala dahil sa gulat, hindi pa rin ako makapaniwala na nandito sila sa harap ng apartment ngayon… na buo.Nang makabawi ay pasimple kong sinulyapan si Sasa sa tabi ko. Malaking-malaki ang ngiti n
ISLA’S POVIbinaling ni Sasa ‘yong tingin niya sa amin at patakbong lumapit sa akin.“Thank you, bakla,” hihikbi-hikbi niyang wika.Naiiyak talaga siya. At this time, hindi na niya maitago ‘yong mga luha niya dahil sa sobrang saya niya.“Huwag ka sa akin magpasalamat,” bulong ko. Kumalas ako at saka ko itinuro iyong mga magulang ko. Ngumuso siya at napakagat labi, pinipigilan ang mga luha sa pagbagsak ng mga ito.Lumapit siya sa mga magulang ko at niyakap si Mama. “T-thank you po, Tita. Sinabi nap o nila Mama sa akin na kayo raw po ang nagbayad ng ticket nila papunta at pabalik. Sobrang… saya po ang pakiramdam ko dahil sa ginawa niyo.”Niyakap siya pabalik ni Mama at inalo naman ni Papa ang likod niya. “Kami nga ang dapat na magpasalamat sa ‘yo, anak. Hi
ISLA’S POVRinig na rinig namin ang sabay-sabay na pagsinghap ng mga tao sa loob ng gymnasium. Napatingin ako bigla sa kamay ko nang hawakan ‘yon ni Mama at mariing pinisil. Nagkatinginan kami at sabay na napahinga nang malalim.“Mga apo? Akala ko ay si Gab lang ang apo niya na nag-aaral dito. Hindi ko alam na may isa pa pala,” sabi ng estudyanteng nasa likod ko.Para na akong matatakasan ng kaluluwa sa sobrang lakas ng kabog ng puso ko. Hindi ko alam kung alam ba ni Lolo kung saan kami nakapwesto pero lihim akong humihiling na sana hindi niya alam o sana hindi niya kami makita mula sa stage.Bahagya akong yumuko. Hindi ko alam pero ayoko na malaman nila na apo niya ako. Nakakahiya lang… baka mapahiya sila na parte ako sa pamilya nila.Nagbigay siya nang matagal na katahimikan bago siya nagsalita ulit. “Nagaga
ISLA’S POVRamdam ko ang pagnginig ng mga kamay ko. Pakiramdam ko lahat ng tao nakatingin sa akin kahit wala naman silang alam sa mga nangyayari. Kahit na hindi naman nila alam na may namagitan sa aming dalawa.Gano’n ako napapraning ngayon. Napahigpit na ang pagkakahawak ko sa kutsara ko. Ayaw ko namang tumingin doon dahil baka makita niya kung saan ako nakapwesto.“Especially, to your parents. Congratulations, dear parents, your efforts are all paid off.”Ang sarap niyang sakalin ngayon. Sinasadya niya yatang bitinin ‘yon para pakabahin ako. Tsk.Ilang minute lang naman ‘yong hinaba ng speech niya, hindi katulad no’ng kay Lolo. Na sa sobrang ikli ay parang nabitin pa ‘yong mga estudyante.Natapos ko na rin ‘yong pagkain ko saktong pagka-announce na awarding and receiving of
ISLA’S POVNanlaki pa ang mga mata ko nang abutan ako ni Lolo ng bulaklak, ‘yong paborito kong bulaklak. Saan naman ‘to galing? Parang wala naman silang bitbit kanina.Ilang na ilang ako nang tanggapin ko ito mula sa kaniya. Napakatamis ng mga ngiting binibigay nila sa akin.Pumunta na kami sa gitna ng stage dahil ‘yon ang prinactice namin, tatanggap ng diploma at saka magpapa-picture sa photographer.Hindi na ako nagulat nang pati sila Lolo at Lola ay sumama. Napansin ko ang kakaibang mga tinginan ng mga professors na kasama namin dito sa taas. Naging mabilis lang ‘yon dahil kailangan na nilang bumalik sa dati nilang pwesto para magbigay ng diploma sa ibang graduates.Bababa na sana kami nang may humawak sa braso ko. Namula ako nang pagharap ko ay nasa harapan ko na si Adam habang kinakalikot niya ang cellphone niya