Isn't it wonderful when you know that you're no longer hurt. That you already get over and ready to start a new life again. A life that you've longing for. A life that you've been seek for almost half of you existence."Gusto ko po! Gusto ko po!" Tumalon talon ang bata sa ibabaw ng kama ko.natatawang nilapitan ko siya at hinawakan sa kamay.."Really? Sasama ka saakin?" "Opo! Gusto ko pong makita ulit family niyo. Gusto ko ring makita yung house niyo po" kinurot ko ang pisngi niya. "Puwede po bang isama natin si Daddy?" Nabura ang ngiti ko, pero agad rin namang nabalik ng makita ang inosenteng mukha ng bata habang naghihintay ng sagot ko.."Uhm..K-Kung okay lang sa Daddy mo baby" muling napahagikhik ang bata..niyakap niya rin ako.natigilan ako bago ngumiti at gumanti ng yakap sakanya.."MsKlare...Thank you po ah!" Naglalakad na kami ngayon pabalik sa resthouse nila.."Para saan?" Hawak ko ang kamay niya habang naglalakad..Sumasabay pa iyon sa bawat galaw namin."Because you're willi
HOW can we say that were okay-that we had move on?. Is it when we realized that we're no longer hurt,that we can totally face the person who once hurt us without feeling any pain-without having a flashback of sad memories and scenes they brought to us?"Klare" I tilted my head to avoid his gaze. He called me by my name..Bumalik na ba ang ala-ala niya?.naalala niya na ba ako--"Klare..right?" He sounds curious.. takang bumaling ako sa lalaki. Malinaw saakin ang itsura niya..bawat detalye ay nasasabayan ng mata ko sa tulong ng ilaw na nagmumula sa kotse naming pareho..A Hendrix with his CEO suit. A swollen pair of eyes.he never change sinusubsub niya pa rin ang sarili sa trabaho niya. - napailing ako"A women who visited me when I was in the hospital" tila patanong na usal niya.pilit paring kinukumperma kung ako nga ba talaga ang babaeng naaalala niya.. So,He didn't remember anything, especially me. Mas mabuti na rin iyon."Am I correct? Or im just mistaken-" napasinghap ako bago nags
(HENDRIX DIGEON VILLARREAL)She betrayed me.."Hendrix..bakit?" She asked confusingly. Kitang-kita ko ang pagtataka sa mata niya dahil sa biglaan kong pagtigil..Napailing ako bago umalis sa ibabaw niya, dinampot ko ang hinubad na boxer at isinuot ulit bago nagtungo sa loob ng banyo.Narinig ko pang tinawag niya ako pero tuluyan ko ng isinara ang pinto.."Dâmn it!" Napatitig ako sa sarili sa salaminNaaalala ko parin ang gabing iyon.Kahit isang linggo na ay hindi parin maalis-alis sa isipan ko.Malinaw sakin ang mga pangyayari. Ang mukha ng babaeng yon..Kung paano ko nasaksihan bagamat nagpaubaya siya ay nababatid ko ang pagtutol na pilit niyang tinatago sa mga mata niya..Normal saakin ang makipagtálik. Parang libangan lang yon saakin.Wala rin akong naaalalang naging maingat ako sa mga babaeng nakakasama ko sa kama.pero sa babaeng yon, hindi ko maintindihan kung bakit takot na takot akong masaktan siya, I was very hórny,I feel extremely desire that night pero ng makumperma kung firs ti
''Nasa mansion po ang daddy niyo, sir' my jaw clenched after reading the message my bodyguard just sent me.Bakit nasa bahay sila at bakit biglaan.they can just text or call me for me to be aware but--"Balik tayo sa kompanya" usal ko ng nakatingin sa labas ng bintana"Po, bakit po sir?" Manong Ricky asked "Let's fetch that women" "Si Ma'am Klare po ba?babalikan natin siya?" Hindi na ako sumagot..I hate her being around,but what would I do. I need to pretend that we're fine infront of my parents..I'm aware on how my mother hate violence. SHe even had her past trauma when she experience being abuse by those asshóle. She hated violent person. And I do not want her to hate me.so as my dad Maybe I can swallow my hatred towards that women. Perhaps"Get in" hindi parin siya gumagalaw. Nakatingin lang siya sa akin pagkatapos ay titingin sa lalaking kasama niya.Umigting ang panga ko..how dare her for making me wait? For looking at me like that as if im asking her a favor!"Don't make me
"Kailan daw babalik sina Tito?"What is she doing now? I tell her to clean the whole house but what the héck is she doing on her phone. She's talking to someone.Who?Nagsalubong ang kilay ko ng makita ang pagtawa niya. Sino ba ang kausap niya at mukhang-"Drix..are you okay? Sinong tinitingnan mo diyan?" Napabuntong hininga ako..Nang mapansing lalapit si Chloe sa puwesto ko ay umayos ako at sinalubong siya. "Are you okay?" Paguulit niya pa. Tumango lang ako"Tinatanong kita kanina pa pero hindi mo'ko sinasagot...may problema ba?" Hinawakan ko siya sa kamay,"Nothing..I'm sorry" she stunned but a second after she smile broadly."Sabihin mo lang kapag may problema ka ha.Nandito lang ako.Diba nga magkakampi tayo... it's always you and me against them,Drix..wag mong kalimutan yon" I nodded."Sumasakit pa ba ang ulo mo?.bumabalik nanaman ba yung mga past events sa utak mo?" The last that I accidentally recall was the moment I saw the fire. Nong nakita ko iyon ay basta nalang sumagi sa ala
"H-Hendrix?""T-talaga bang vitamins to?" I frown my forehead on that question..Did she knows. Hindi iyon imposible dahil alam kung isinugod siya ng lalaki sa hospital. Maybe the doctor confirm that shes taking an-"Ofcourse" nawala ang mga tanong sa utak ko ng makitang ininom niya parin iyon.So,is she really not aware that it wasn't a vitamins just like what I have told her before?"I'm going..matulog ka na" tumayo ako. Iniwan siya doon..Maybe she don't. But I need to be careful. I'm not hundred percent sure that she really have no idea. baka makahalata siyang hindi vitamins ang bigay ko..THIS wasn't my fault..If I'm ruining her life,it's her fault not mine. Siya ang unang nanira. I'm just taking my revenge."T-tulong!" Rinig kong sigaw ni Chloe. Nang bumaling ako sa kanya ay nakitang nasa tubig na siya at pilit nagpapapadyak at iniaahon ang sarili..She's drowning! I run towards her as fast as I can.."Are you okay?" Umubo siya at pilit hinahabol ang paghinga..hinagod ko ang lik
"Drix,Wala na si Klare..Baka puwede na tayong magsama" "I'm married, Chloe" natigilan siya pero ng makabawi ay mapait na ngumiti"I know..pero maghihiwalay na kayo diba...naka-process na ang annulment niyo. Ilang buwan nalang hindi ka na nakatali sa kanya" "Puwede na tayong magpakasal. Yun naman talaga ang dapat na mangyari noon pa" she added, napabuntong hininga ako."My lawyer said that it will take a long while for that annulment to-""Maghihintay ako" did she?"She didn't sign it yet" dugtong ko "But still.. you'll pushed her to sign the paper, right Hendrix?" I look straight at her and nodI will make Klare sign it.. no matter what __________________"What's with the phone, Hendrix?. Youre staring on it as if something may come out" I sigh. Isang beses pa akong tumingin sa cellphone bago suminghap at napasandal sa swivel chair ko"What's your problem men?" Lukas asked after a minute"I'm waiting for a call" sagot ko dito."Sino?" Pinasadahan ko ang buhok gamit ang daliri bag
"Hendrix" we had a distance,but I can witness how she trembles while uttering my name.. gulat na gulat.pilit niya mang itago ay alam kung natatakot siya dahil nasa harapan niya ako.Almost two weeks Klare..you get away from me for two weeks. I think its time for you to come back..to pay"Walang hiya ka talaga! Hindi pa ba sapat sayo yung mga ginawa mo saakin at sa anak ko! Pati pinsan ko idadamay mo pa!" I smirk..I was surprised. Kailan niya natutunang sagutin at sigawan ako ng ganyan..She even cûrse me earlier."Pumasok ka sa sasakyan!" Buong diing bigkas ko.."Hayôp ka! Wala kang kasing sama!" "Glad you know that Klare!" Itinutok ko ang dulo ng baril sakanya. natigilan siya. I smirk proudly when I read how scared she was ."Pumasok.ka.sa.loob.ng sasakyan" paguulit ko.. umiling lang siya dahilan kung bakit mas lalong naginit ang ulo ko.."Kapag nagmatigas ka pa.Sa ulo niya na tatama ang pangatlong bala ko!" Usal ko habang nakatotok sa pinsan niya ang baril.Palihim na napangisi ako
"NASAAN si Hendrix?" Tanong ni Kate..Ngumisi siya bago tumabi saakin sa sofa.."Baka pinalayas mo nanaman dahil binilhan ka ng donuts na may butas" natawa siya , napanguso nalang ako.."So, pinalayas mo ulit?" "H-Hindi" "Nasa kusina siya..Pinatulong kong magluto kay Andrew" natigilan siya"Nandito siya-si Andrew bumalik na siya?" "Oo kanina lang" Bumaling siya sa kusina bago napasandal sa sofa.."K-Kumusta si.. Chloe?" Ngumiti siya"She's fine now...Klare, thank you" hinawakan niya ang kamay ko"Don't worry,nangako siya na hindi na kayo guguluhin""Sorry sa lahat ng ginawa niya sayo" sumandal siya sa balikat ko.. ngumiti ako at hinaplos ang ulo niya"Nga pala..may dala ako" lumayo siya saakin at may kung anong kinuha sa tote bag niya.."Menudo..Naalala ko wala pa akong naibibigay mula nung makabalik kayo..Kaya naisipan kong lutuan ka nalang ng paborito mo" ngumiti ako ,Kinuha ko ang tupperware mula sa kamay niya"Salamat Kate" Ipinatong ko iyon sa center table, binuksan at inamoy
"KLARE, hows your conversation with Dad?" Agad na tanong ni Hendrix, Napatayo pa siya ng makita ang pagpasok ko..Imbes na sagutin ay sinara ko ang pinto ng kuwarto at ini-lock iyonMarahas kong binura ang distansya namin at kaagad na sinungaban ng halik..Ipinulupot ko pa ang mga braso sa leeg niya..Nagulat siya..Ramdam ko iyon pero kalaunan ay tumugon na rin..Pinipilit niya pang magsalita pero kaagad ko siyang pinipigilan sa pamamagitan ng mahanap na halik..Humanap at naglakbay na rin sa polong suot niya ang kamay ko..Aligaga kong kinalas ang mga butones niyon ng hindi nilulubayan ang labi niya..Napapangisi pa siya dahil sa mga kinikilos ko..After a while,I pulled for a kiss and look straight at him"Hendrix..I want you..Please" hingal na hingal ako ng hilingin iyon..Nakita ko ang pagkagulantang niya.."Please..Make love to me tonight..I need you!" Umigting ang panga niya..Nagpakawala siya ng iilang mura bago ako sungaban ng halik..Naramdaman ko rin ang paglutang ko sa ere dahil
"Hendrix" hinawakan ko ang braso niya para pahintuin.."W-We can do this some other time" ngumiti siya"I can't wait to marry you..So,we need to do this now,Hmm" "Pero-""It will be fine,Klare..I tell you it will" hinawakan niya ang likod ng ulo ko,mahinang kinabig iyon papalapit sakanya para mahalikan ako sa noo.."I love you" he said,"I..I love you, too" ngumiti siya at mas pinagsinop ang mga daliri namin bago muling naglakad..Magiging maayos ang paguusap na to di ba? Magiging maayos ang kalalabasan nito..Sana..Sana ngaPero.."Klare?" Naabutan namin silang tatlo sa dinner table, mukhang nangangalahati na sa hapunan..Lahat sila ay gulat ng makita ako,lalo na ang lalaking kasama ko.."Anak?" Si mom, narinig ko rin ang mahinang usal ni Trixie ng makita ang kamay namin ni Hendrix"Who the héll tell you that youre welcome in my house!?" Si Dad..Nakatingin siya kay Hendrix.. Mahigpit rin ang pagkakahawak niya sa kutsara"Good evening" panimula ni Hendrix"...Sorry to intrude..but ca
NGUMITI ako ng muling sakupin ng maliit na palad ni Vien ang mukha ko..Pinakatitigan niya ako pagkatapos ay hahalikan sa pisngi.Kanina ay nagpaalam si Yanna na aalis saglit para tawagan ang asawa. Naiwan saakin si Vien, noong una ay nagdadalawang isip pa siyang lapitan ako,pero kalaunan ay natagpuan ko siyang nasa kandungan ko na,hawak pa ang mukha ko.."You're so pretty..I want to marry you" nanlaki ang mata ko, is he really two year old? "But.. you're tito Hendrix wife na e" mahina kong kinurot ang pisngi niya..Ang cute cute niya talaga..Kahit bilang lang ang beses na nakita ko si Luther, masasabi kong kamukhang-kamukha niya ang anak..Walang inilayo..pero habang tumatagal ang pagtitig ay napansin kong may nakuha din siya kay Yanna...kunti nga lang "Do you love my Tito po?" Ngumiti ako, tumango"Yes Vien..I love your Tito Hendrix" "Yeah..well said..I'm glad he already found you..I love tito Hendrix too, and I don't want him sad anymore" muli akong ngumiti,"Me too..ayoko ring na
HALOS hindi ko na nilulubayan ng tingin ang singsing na bigay ni Hendrix..I still can't believe that he asked me to marry him..That he's still accept me despite the years I've became cruel."Why do I feel jealous to the ring I just gave to you?" Takang napabaling ako sa lalaki."Ha?" Naupo siya sa lounge,sa tabi ko..Hindi na ako umusog dahil kasya naman kami,isa pa ay mukhang ayaw niya rin akong umusog pa.. Hinawakan niya pa nga ang baywang ko para ipermi,para ilapit pa sakanya lalo "You're spoiling that ring, and you let your husband felt jealous in the corner--" Napakurap kurap ako bago napailing.."Sorry..nagagandahan lang ako-" tumingin ako sakanya"..masaya ako Hendrix..Kasi tinaggap mo parin ako, at inaya pang magpakasal" ngumiti ako bago nagpatuloy "Aaminin ko, habang papunta ako dito,sobrang natakot ako..Kasi pano kung ayaw mo na,na hindi mo na'ko tanggapin,na nagsawa ka kasi na-realize mong hindi ako worth it na hintayin ng siyam na taon-""..N-Na hindi mo na ako mahal" nak
LUMALANDAS parin ang luha ko, ang daliri niya ay paulit ulit na tinutuyo iyon..I waste nine years of my life for hating him..and I know I'm idiót who deserve his anger now..I feel sorry for being reckless to him for leaving him in that state..If I could turn back the time,if only I know the whole truth,I will surely not let go of his hand..I will surely heal with him.. But I can't change the decision I once commit, ang magagawa ko nalang ay bumawi at iparamdam na nagsisisi ako sa ginawa kong pagtalikod sa kanya..I want to promise him that I will not leave his side again..I won't be disappear again..He pulled off..Kapwa kami hinihingal ng maghiwalay siya, Hawak niya parin ang pisngi ko,pinagdikit niya pa ang mga noo naming dalawa matapos niya akong patakan ng halik sa dulo ng aking ilong..The smell of his breathe was just shivers me,it brought me into something familiar to me,that I already once feel nine years ago-home"H-Hendrix" tawag ko matapos ang ilang segundong katahimikan
HAWAK-HAWAK ko ang dibdib habang nakatingala sa mataas na gate ng mansyon.. Ramdam ko ang malakas na ulan na tumatama sa katawan ko, pagod na pagod din ako pero sa kabila ng mga iyon, nakangiti ako habang naghahabol ng hininga..Wala akong sinayang na oras, tinulak ko ang gate pabukas, nagtaka pa ako kung bakit bukas iyon.. Ngunit ano man ang dahilan mabuti ng naiwang bukas dahil hindi ako nahirapang pumasok..Tumakbo ako sa malawak na balkonahe, Napalunok pa ako habang dahan-dahang lumapit sa may malaking pinto, itinukod ko ang isang palad ko at idinikit ang kaliwang pisngi doon..Ng sandaling madama ko iyon ay muling nagsilabasan ang mga luha ko.."Hendrix" bulong ko, habang nakapikit..Iniwan ko siya, tinalikuran at sinisi sa lahat..Hindi ko tinupad ang pangako kong mananatili ako sakanya..Sinaktan ko siya sa disesyong paglayo ko..Binuhos ko lahat ng galit at sakit sakanya ng hindi ko alam ang totoong nararamdaman niya..Nasaktan ako..Kaya kinalimutan ko siya..Ang akala ko ay ako la
"I'll bring you to him" Hindi niya ako hinintay na makapagsalita. Kaagad niyang hinuli ang palapulsuhan ko at basta nalang naglakad..Habang nagpupunas ng luha ay nagpatianod ako kay Ridge,Naguguluhan man ay hindi ako tumutol,Hindi ko binawi ang kamay ko mula sa magaang pagkakahawak niya..He will bring me to Hendrix? Iyon ang sinabi niya,Hindi ako maaaring magkamali..Pero paano? Ni hindi nga niya alam kung saan nakatira ang lalaki, Hindi niya rin ganun kakilala kaya paanong siya ang magdadala saakin sakanya? But despite those thoughts,natagpuan ko ang sariling malayang sumusunod sakanya "Klare?" Tawag ni Andrew. Hindi sana siya papansinin ni Ridge pero bigla siyang humarang sa daan dahilan kung bakit napahinto kami"Saan mo siya dadalhin?" Bagamat kaswal ay ramdam ko ang pagtataka sa boses niyaHindi sumagot si Ridge,pero nakita ko ang pagigting ng panga niya,na para bang hindi siya nasiyahan sa ginawang pagharang saamin ni Andrew"Saan mo sabi siya dadalhin?" Paguulit niya pa.Nang
⚠️ WARNING: Abûse.Violence.Disturbance topic.."ANONG ginagawa niyo!" Halos mapatalon sila sa gulat ng biglang dumating ang lalaki,galit na galit"Balak niyong tumakas!?" Lumapit ito sa kanila at walang kahira-hirap na naiangat gamit ang pagkabilang kamay, "Sinabi kong wag kayong magbalak diba?!" Binalibag sila nito sa gilid..Muntik ng mawalan ng malay si Chloe dahil sa malakas na pagkakatama ng katawan niya sa pader."Drix?" Tawag nya ng makita si Hendrix na nakapikit at mukhang gaya niya ay sobrang nasaktan din sa ginawa ng lalaki..."Drix...c-come here-" kahit nahihirapan ay pagapang niyang nilapitan si Hendrix, ng maabot ay niyakap niya ito.."Anong nangyayari dito!?" Biglang pumasok ang yaya niya kasama ng dalawang lalaki.."Nagbabalak po silang tumakas" nangalaiti ang babae.. Lumapit siya sa dalawang batang takot na takot at pinaghiwalay..Tinulak niya pa ang batang babae, kinabig niya naman papalapit sakanya si Hendrix"Hendrix! Tatakas ka!? Hindi puwede okay!" Sigaw niya dito